Ο πρώην επιχειρησιακός πράκτορας στην Αθήνα, Τσαρλς Φάντις, γράφει συγκεκαλυμμένα αληθινές ιστορίες στο δεύτερο βιβλίο του - Τον Αύγουστο του 1992 ρίχτηκε στο κυνήγι της «17Ν», αλλά τον Νοέμβριο του 1993 συνελήφθη στην Κυψέλη
Τον Αύγουστο του 1991 προσγειώνεται στην Αθήνα ο Τσαρλς Φάντις, επίσημα ως Αμερικανός διπλωμάτης, ανεπίσημα ως επιχειρησιακός πράκτορας της CIA, στον πολυπληθή εκείνη την περίοδο σταθμό της Υπηρεσίας, στο κτίριο της Βασιλίσσης Σοφίας. Δύο χρόνια και τρεις μήνες μετά την άφιξή του, ο Φάντις θα είναι εις εκ των πρωταγωνιστών στο περίφημο επεισόδιο της Κυψέλης, όταν συλλαμβάνεται μαζί με έναν άλλο Αμερικανό πράκτορα να παρακολουθούν μια κατοικία στην οδό Μηθύμνης.
Δέκα οχτώ χρόνια μετά το επεισοδιακό πέρασμά του από την Αθήνα ο Φάντις θα γράψει ένα βιβλίο, η δράση του οποίου εκτυλίσσεται στην ελληνική πρωτεύουσα, περιέχει φανταστικούς ήρωες, αλλά κατά τον ίδιο πολλά αποσπάσματα είναι αληθινά. Στο εξώφυλλο του βιβλίου στην πρώτη του έκδοση δεσπόζει η φωτογραφία που είχε δώσει στη δημοσιότητα η «17 Νοέμβρη» μετά τις επιθέσεις στο Πολεμικό Μουσείο και στο Α.Τ. Βύρωνα.
Ο Φάντις θα του δώσει τον τίτλο «Κωδικό όνομα: Αφροδίτη» και στις 414 σελίδες του περιγράφει την ιστορία ενός πράκτορα της CIA, του Μπιλ Μπόιλ, που προσπαθεί να ξεχάσει την Αθήνα. Την πόλη όπου είδε τη γυναίκα του να ανατινάζεται μπροστά στα μάτια του κατά τη διάρκεια μιας απόρρητης επιχείρησης, ένα γεγονός που στοίχειωσε τη ζωή του. Οταν του δίνεται η ευκαιρία για να λυτρώσει τον εαυτό του και να εκδικηθεί τους τρομοκράτες που σκότωσαν την γυναίκα του επιστρέφει στην ελληνική πρωτεύουσα για να ενεργοποιήσει μια παλιά και πολύ επικίνδυνη πηγή πληροφοριών με το κωδικό όνομα «Αφροδίτη».
Στο βιβλίο του με τίτλο Codename Aphrodite (Κωδικός Αφροδίτη) ο Charles S. Faddis περιγράφει όσα έζησε ως πράκτορας στην Αθήνα
Ο Φάντις στις σελίδες του βιβλίου περιγράφει πολύ καλά την ελληνική πραγματικότητα της δεκαετίας του ’90, ειδικά στη σκηνή της έκρηξης κατά την οποία σκοτώνεται η έγκυος γυναίκα του. Οι γειτονιές, τα μπακάλικα, το καφενείο, τα λαϊκά τραγούδια που ακούγονται από διαμερίσματα πολυκατοικιών και οι καβγάδες για τα ποδοσφαιρικά ντέρμπι περνάνε σε δυο-τρεις παραγράφους του παρθενικού του συγγραφικού πονήματος.
Η σύλληψη στη Μηθύμνης
Το βιβλίο το έγραψε το 2011 όταν πια ο Φάντις είχε φύγει από τη CIA και περιλαμβάνει συγκεκαλυμμένα κάποια από τα περιστατικά που έζησε ως πράκτορας στην Ελλάδα. Στο πρώτο κεφάλαιο, ο πράκτορας Μπιλ Μπόιλ βρίσκεται μέσα σε ένα παρκαρισμένο βαν, κατά τη διάρκεια μιας επιχείρησης παρακολούθησης σε προάστιο της Αθήνας.
Ενα παρόμοιο βαν, αλλά στην πραγματική ζωή, σφράγισε για πάντα το πέρασμα του Τσαρλς Φάντις από την Αθήνα κατά τη διάρκεια μιας μυστικής επιχείρησης που είχε στόχο την εξάρθρωση της 17Ν. Την τρομοκρατική οργάνωση που στοίχειωνε τους Αμερικανούς από εκείνη τη χριστουγεννιάτικη νύχτα του 1974, που το 45άρι της πυροβόλησε για πρώτη φορά εκτελώντας τον «σταθμάρχη της CIA» στην Αθήνα, Ρίτσαρντ Γουέλς.
Ηταν ένα βράδυ Τρίτης με κρύο, το ημερολόγιο έγραφε 16 Νοεμβρίου του 1993, παραμονή δηλαδή της επετείου του Πολυτεχνείου, και στην Κυψέλη δύο άνδρες παρατηρούν μια συγκεκριμένη κατοικία. Βρίσκονται μέσα σε ένα βαν μάρκας VW, το οποίο έχουν παρκάρει στον αριθμό 50 της οδού Μηθύμνης επί μέρες και αμφότεροι είναι πράκτορες της CIA που υπηρετούν στον σταθμό της υπηρεσίας στην Αθήνα.
Η επιχείρηση που έχουν στήσει στον συγκεκριμένο δρόμο της Κυψέλης αφορά τη δράση της 17Ν και πιθανά μέλη της που συναντιούνται ή περνούν για λίγη ώρα από το συγκεκριμένο σημείο. Οι δύο Αμερικανοί είναι έμπειροι επιχειρησιακοί πράκτορες της CIA, προσέχουν πολύ ώστε να μην κινήσουν υποψίες, αλλά δεν υπολογίζουν την παρατηρητικότητα ενός κατοίκου.
Ο συγκεκριμένος άνθρωπος, βλέποντας πολλές ημέρες το βαν παρκαρισμένο στην ίδια θέση, ειδοποιεί την Αμεση Δράση και σε λίγα λεπτά δύο πληρώματα με ισάριθμα περιπολικά μπλοκάρουν το βαν μπροστά και πίσω.
Οι δύο Αμερικανοί, οι οποίοι οπλοφορούν, δεν προλαβαίνουν να αντιδράσουν, ενώ στους χώρους του βαν οι αστυνομικοί ανακαλύπτουν περούκες, φωτογραφικές μηχανές, ασυρμάτους και στρώματα για ύπνο!
«Μην τολμήσετε να μας ακουμπήσετε!»
Στην Ασφάλεια όπου μεταφέρονται, ο ένας από αυτούς δηλώνει μόνο το όνομά του, αρνείται να απαντήσει σε οποιαδήποτε ερώτηση και τονίζει εμφατικά: «Είμαι ο Τσαρλς Φάντις, β’ γραμματέας στην αμερικανική πρεσβεία και μην τολμήσετε να μας ακουμπήσετε γιατί θα δημιουργηθεί διπλωματικό επεισόδιο».
Ο δεύτερος δεν μιλάει πολύ, απλά ακούει τον συνάδελφό του. Εχει «υιοθετήσει» για τη συγκεκριμένη αποστολή το όνομα Τζακ Καρλ Σλιούαρ και μέχρι εκείνη τη νύχτα στην Κυψέλη ήταν ένας πολύ ικανός επιχειρησιακός πράκτορας του κλιμακίου της CIA στην Αθήνα. Το πραγματικό του όνομα είναι Μάικ Μπέικερ και αναμένει τη συνέχεια, αφού τα τηλέφωνα στην Ασφάλεια παίρνουν φωτιά και ενημερώνονται άμεσα η ΕΥΠ και το υπουργείο Εξωτερικών για την υπόθεση.
Μετά από συνεννοήσεις, Φάντις και Μπέικερ αφήνονται ελεύθεροι, επιστρέφουν στην αμερικάνικη πρεσβεία και αναχωρούν εσπευσμένα από την Αθήνα την επόμενη μέρα με αμερικανικό στρατιωτικό αεροσκάφος και τελικό προορισμό την Τζαμάικα. Δεν ανακρίθηκαν ποτέ, μετά από όσα διαμείφθηκαν ανάμεσα στην πρεσβεία τους και τις ελληνικές αρχές, ενώ το επεισόδιο της οδού Μηθύμνης θεωρήθηκε λήξαν. Το περιβόητο βαν με τον εξοπλισμό του μεταφέρθηκε με αυτοκίνητο στο γκαράζ της αμερικάνικης πρεσβείας και δεν ερευνήθηκε ποτέ από τις ελληνικές αρχές ή την ΕΥΠ.
Αντίθετα, ο έχων εκείνο το βράδυ το γενικό πρόσταγμα Τσαρλς Φάντις, μετά τη συνταξιοδότησή του από την CIA έγραψε βιβλία για την Υπηρεσία και ίδρυσε την Orion Strategic Services, εταιρεία που ειδικευόταν σε θέματα ασφαλείας τρομοκρατικών επιθέσεων, συλλογή πληροφοριών, παρακολουθήσεις, και στα όπλα μαζικής καταστροφής.
Σήμερα, έχει κοιλίτσα, κάποια κιλά παραπάνω, και δεν θυμίζει σε τίποτε τον Αμερικανό πρώην πράκτορα που είχε το γενικό πρόσταγμα στην επιχείρηση της οδού Μηθύμνης για την παρακολούθηση υπόπτων συμμετοχής στη 17Ν. Ηταν αυτός που ανέλαβε να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά μετά τη σύλληψη του ίδιου και του Μπέικερ, κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στην Ασφάλεια. Δεν απάντησε σε καμία ερώτηση των αστυνομικών για τις περούκες, τους ασυρμάτους, τις κάμερες και φυσικά το ότι τόσο αυτός όσο και ο Μπέικερ οπλοφορούσαν.
Μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν ο ισχυρός άνδρας της Orion Strategic Services, μιας εταιρείας που είχε έδρα στο Μέριλαντ, η οποία σύμφωνα με την ιστοσελίδα της -που πλέον δεν υφίσταται- πρόσφερε συμβουλευτικές υπηρεσίες, τέλειους εμπειρογνώμονες και εξειδικευμένο προσωπικό σε θέματα αντιτρομοκρατίας, αντικατασκοπίας και στα όπλα μαζικής καταστροφής.
Ο λοχαγός που έγινε πράκτορας
Όπως τονιζόταν στο εισαγωγικό σημείωμα της Orion, «η εμπειρία μας είναι προϊόν δεκαετιών συλλογής πληροφοριών και επιχειρησιακών εμπειριών», κάτι που συνάδει απόλυτα με το βιογραφικό του Φάντις, το οποίο είναι πλουσιότατο.
Σύμφωνα με αυτό, σπούδασε τη δεκαετία του ’70 Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins και ακολούθησαν σπουδές Νομικών στο Πανεπιστήμιο του Maryland από το 1980 έως το 1983. Υπηρέτησε στο Δικαστικό Σώμα του Στρατού των ΗΠΑ για τέσσερα χρόνια φτάνοντας στον βαθμό του λοχαγού και παραιτήθηκε για να αναλάβει βοηθός του γενικού εισαγγελέα στην Ουάσινγκτον, όπου και παρέμεινε μέχρι το 1987.
Στις τάξεις της CIA θα ενταχθεί έναν χρόνο αργότερα και αμέσως μετά τη βασική εκπαίδευση θα κάνει εντατικά μαθήματα ελληνικών, στα οποία απέσπασε πολύ υψηλή βαθμολογία.
Όπως ακούγεται στους κύκλους των μυστικών υπηρεσιών, αυτό οφείλεται μάλλον στις ελληνικές του ρίζες, όμως η ουσία είναι ότι αμέσως μετά την άψογη εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας μετατίθεται στην Αθήνα.
Στο βιογραφικό του γράφει χαρακτηριστικά: «Αξιωματικός Επιχειρήσεων στην Ευρώπη, Καλοκαίρι 1991 - Φθινόπωρο 1993», οπότε και έφυγε από την Ελλάδα, μετά το επεισόδιο της Κυψέλης. Η επόμενη μετάθεσή του ήταν στην Τουρκία, όπου ουσιαστικά παροπλίστηκε για έναν χρόνο σε γραφείο μακριά από τις μυστικές επιχειρήσεις.
Ο Φάντις στις σελίδες του βιβλίου περιγράφει πολύ καλά την ελληνική πραγματικότητα της δεκαετίας του ’90, ειδικά στη σκηνή της έκρηξης κατά την οποία σκοτώνεται η έγκυος γυναίκα του. Οι γειτονιές, τα μπακάλικα, το καφενείο, τα λαϊκά τραγούδια που ακούγονται από διαμερίσματα πολυκατοικιών και οι καβγάδες για τα ποδοσφαιρικά ντέρμπι περνάνε σε δυο-τρεις παραγράφους του παρθενικού του συγγραφικού πονήματος.
Η σύλληψη στη Μηθύμνης
Το βιβλίο το έγραψε το 2011 όταν πια ο Φάντις είχε φύγει από τη CIA και περιλαμβάνει συγκεκαλυμμένα κάποια από τα περιστατικά που έζησε ως πράκτορας στην Ελλάδα. Στο πρώτο κεφάλαιο, ο πράκτορας Μπιλ Μπόιλ βρίσκεται μέσα σε ένα παρκαρισμένο βαν, κατά τη διάρκεια μιας επιχείρησης παρακολούθησης σε προάστιο της Αθήνας.
Ενα παρόμοιο βαν, αλλά στην πραγματική ζωή, σφράγισε για πάντα το πέρασμα του Τσαρλς Φάντις από την Αθήνα κατά τη διάρκεια μιας μυστικής επιχείρησης που είχε στόχο την εξάρθρωση της 17Ν. Την τρομοκρατική οργάνωση που στοίχειωνε τους Αμερικανούς από εκείνη τη χριστουγεννιάτικη νύχτα του 1974, που το 45άρι της πυροβόλησε για πρώτη φορά εκτελώντας τον «σταθμάρχη της CIA» στην Αθήνα, Ρίτσαρντ Γουέλς.
Ηταν ένα βράδυ Τρίτης με κρύο, το ημερολόγιο έγραφε 16 Νοεμβρίου του 1993, παραμονή δηλαδή της επετείου του Πολυτεχνείου, και στην Κυψέλη δύο άνδρες παρατηρούν μια συγκεκριμένη κατοικία. Βρίσκονται μέσα σε ένα βαν μάρκας VW, το οποίο έχουν παρκάρει στον αριθμό 50 της οδού Μηθύμνης επί μέρες και αμφότεροι είναι πράκτορες της CIA που υπηρετούν στον σταθμό της υπηρεσίας στην Αθήνα.
Η επιχείρηση που έχουν στήσει στον συγκεκριμένο δρόμο της Κυψέλης αφορά τη δράση της 17Ν και πιθανά μέλη της που συναντιούνται ή περνούν για λίγη ώρα από το συγκεκριμένο σημείο. Οι δύο Αμερικανοί είναι έμπειροι επιχειρησιακοί πράκτορες της CIA, προσέχουν πολύ ώστε να μην κινήσουν υποψίες, αλλά δεν υπολογίζουν την παρατηρητικότητα ενός κατοίκου.
Ο συγκεκριμένος άνθρωπος, βλέποντας πολλές ημέρες το βαν παρκαρισμένο στην ίδια θέση, ειδοποιεί την Αμεση Δράση και σε λίγα λεπτά δύο πληρώματα με ισάριθμα περιπολικά μπλοκάρουν το βαν μπροστά και πίσω.
Οι δύο Αμερικανοί, οι οποίοι οπλοφορούν, δεν προλαβαίνουν να αντιδράσουν, ενώ στους χώρους του βαν οι αστυνομικοί ανακαλύπτουν περούκες, φωτογραφικές μηχανές, ασυρμάτους και στρώματα για ύπνο!
«Μην τολμήσετε να μας ακουμπήσετε!»
Στην Ασφάλεια όπου μεταφέρονται, ο ένας από αυτούς δηλώνει μόνο το όνομά του, αρνείται να απαντήσει σε οποιαδήποτε ερώτηση και τονίζει εμφατικά: «Είμαι ο Τσαρλς Φάντις, β’ γραμματέας στην αμερικανική πρεσβεία και μην τολμήσετε να μας ακουμπήσετε γιατί θα δημιουργηθεί διπλωματικό επεισόδιο».
Ο δεύτερος δεν μιλάει πολύ, απλά ακούει τον συνάδελφό του. Εχει «υιοθετήσει» για τη συγκεκριμένη αποστολή το όνομα Τζακ Καρλ Σλιούαρ και μέχρι εκείνη τη νύχτα στην Κυψέλη ήταν ένας πολύ ικανός επιχειρησιακός πράκτορας του κλιμακίου της CIA στην Αθήνα. Το πραγματικό του όνομα είναι Μάικ Μπέικερ και αναμένει τη συνέχεια, αφού τα τηλέφωνα στην Ασφάλεια παίρνουν φωτιά και ενημερώνονται άμεσα η ΕΥΠ και το υπουργείο Εξωτερικών για την υπόθεση.
Μετά από συνεννοήσεις, Φάντις και Μπέικερ αφήνονται ελεύθεροι, επιστρέφουν στην αμερικάνικη πρεσβεία και αναχωρούν εσπευσμένα από την Αθήνα την επόμενη μέρα με αμερικανικό στρατιωτικό αεροσκάφος και τελικό προορισμό την Τζαμάικα. Δεν ανακρίθηκαν ποτέ, μετά από όσα διαμείφθηκαν ανάμεσα στην πρεσβεία τους και τις ελληνικές αρχές, ενώ το επεισόδιο της οδού Μηθύμνης θεωρήθηκε λήξαν. Το περιβόητο βαν με τον εξοπλισμό του μεταφέρθηκε με αυτοκίνητο στο γκαράζ της αμερικάνικης πρεσβείας και δεν ερευνήθηκε ποτέ από τις ελληνικές αρχές ή την ΕΥΠ.
Αντίθετα, ο έχων εκείνο το βράδυ το γενικό πρόσταγμα Τσαρλς Φάντις, μετά τη συνταξιοδότησή του από την CIA έγραψε βιβλία για την Υπηρεσία και ίδρυσε την Orion Strategic Services, εταιρεία που ειδικευόταν σε θέματα ασφαλείας τρομοκρατικών επιθέσεων, συλλογή πληροφοριών, παρακολουθήσεις, και στα όπλα μαζικής καταστροφής.
Σήμερα, έχει κοιλίτσα, κάποια κιλά παραπάνω, και δεν θυμίζει σε τίποτε τον Αμερικανό πρώην πράκτορα που είχε το γενικό πρόσταγμα στην επιχείρηση της οδού Μηθύμνης για την παρακολούθηση υπόπτων συμμετοχής στη 17Ν. Ηταν αυτός που ανέλαβε να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά μετά τη σύλληψη του ίδιου και του Μπέικερ, κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στην Ασφάλεια. Δεν απάντησε σε καμία ερώτηση των αστυνομικών για τις περούκες, τους ασυρμάτους, τις κάμερες και φυσικά το ότι τόσο αυτός όσο και ο Μπέικερ οπλοφορούσαν.
Μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν ο ισχυρός άνδρας της Orion Strategic Services, μιας εταιρείας που είχε έδρα στο Μέριλαντ, η οποία σύμφωνα με την ιστοσελίδα της -που πλέον δεν υφίσταται- πρόσφερε συμβουλευτικές υπηρεσίες, τέλειους εμπειρογνώμονες και εξειδικευμένο προσωπικό σε θέματα αντιτρομοκρατίας, αντικατασκοπίας και στα όπλα μαζικής καταστροφής.
Ο λοχαγός που έγινε πράκτορας
Όπως τονιζόταν στο εισαγωγικό σημείωμα της Orion, «η εμπειρία μας είναι προϊόν δεκαετιών συλλογής πληροφοριών και επιχειρησιακών εμπειριών», κάτι που συνάδει απόλυτα με το βιογραφικό του Φάντις, το οποίο είναι πλουσιότατο.
Σύμφωνα με αυτό, σπούδασε τη δεκαετία του ’70 Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins και ακολούθησαν σπουδές Νομικών στο Πανεπιστήμιο του Maryland από το 1980 έως το 1983. Υπηρέτησε στο Δικαστικό Σώμα του Στρατού των ΗΠΑ για τέσσερα χρόνια φτάνοντας στον βαθμό του λοχαγού και παραιτήθηκε για να αναλάβει βοηθός του γενικού εισαγγελέα στην Ουάσινγκτον, όπου και παρέμεινε μέχρι το 1987.
Στις τάξεις της CIA θα ενταχθεί έναν χρόνο αργότερα και αμέσως μετά τη βασική εκπαίδευση θα κάνει εντατικά μαθήματα ελληνικών, στα οποία απέσπασε πολύ υψηλή βαθμολογία.
Όπως ακούγεται στους κύκλους των μυστικών υπηρεσιών, αυτό οφείλεται μάλλον στις ελληνικές του ρίζες, όμως η ουσία είναι ότι αμέσως μετά την άψογη εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας μετατίθεται στην Αθήνα.
Στο βιογραφικό του γράφει χαρακτηριστικά: «Αξιωματικός Επιχειρήσεων στην Ευρώπη, Καλοκαίρι 1991 - Φθινόπωρο 1993», οπότε και έφυγε από την Ελλάδα, μετά το επεισόδιο της Κυψέλης. Η επόμενη μετάθεσή του ήταν στην Τουρκία, όπου ουσιαστικά παροπλίστηκε για έναν χρόνο σε γραφείο μακριά από τις μυστικές επιχειρήσεις.
Ο Charles Samuel Faddis
Μετάθεση σε Τουρκία, Ιράκ
Μετά την άψογη εκμάθηση της τουρκικής γλώσσας επανήλθε στο επιχειρησιακό πεδίο ως αρχηγός του κλιμακίου των πρακτόρων της CIA -ήταν πάνω από είκοσι άτομα- στη γειτονική χώρα και οργάνωσε δεκάδες αποστολές, σε πολλές από τις οποίες έλαβε και ο ίδιος μέρος. Η καριέρα του συνεχίστηκε με προαγωγές και μεταθέσεις στη Μέση Ανατολή -φέρεται να ήταν σταθμάρχης στο Ιράκ- προτού επιστρέψει οριστικά στις ΗΠΑ.
Από τον Σεπτέμβριο του 2006 μέχρι τον Μάιο του 2008 ήταν ο αρχηγός του Αντιτρομοκρατικού Τμήματος της CIA στην Ουάσινγκτον, όπου διοικούσε πάνω από 10.000 πράκτορες επιχειρησιακούς και μη, αναλυτές κ.ά.
Οταν συνταξιοδοτήθηκε, έγραψε το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Η παρακμή και η πτώση της CIA», βασισμένο στην πολύχρονη πείρα του, το οποίο προκάλεσε ποικίλα σχόλια, λιγότερα πάντως από αυτά που άκουσε όταν η Αμεση Δράση τον έπιασε στον... ύπνο μαζί με τον συνεργάτη εκείνο το κρύο βράδυ του Νοέμβρη στην Κυψέλη.
Μετάθεση σε Τουρκία, Ιράκ
Μετά την άψογη εκμάθηση της τουρκικής γλώσσας επανήλθε στο επιχειρησιακό πεδίο ως αρχηγός του κλιμακίου των πρακτόρων της CIA -ήταν πάνω από είκοσι άτομα- στη γειτονική χώρα και οργάνωσε δεκάδες αποστολές, σε πολλές από τις οποίες έλαβε και ο ίδιος μέρος. Η καριέρα του συνεχίστηκε με προαγωγές και μεταθέσεις στη Μέση Ανατολή -φέρεται να ήταν σταθμάρχης στο Ιράκ- προτού επιστρέψει οριστικά στις ΗΠΑ.
Από τον Σεπτέμβριο του 2006 μέχρι τον Μάιο του 2008 ήταν ο αρχηγός του Αντιτρομοκρατικού Τμήματος της CIA στην Ουάσινγκτον, όπου διοικούσε πάνω από 10.000 πράκτορες επιχειρησιακούς και μη, αναλυτές κ.ά.
Οταν συνταξιοδοτήθηκε, έγραψε το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Η παρακμή και η πτώση της CIA», βασισμένο στην πολύχρονη πείρα του, το οποίο προκάλεσε ποικίλα σχόλια, λιγότερα πάντως από αυτά που άκουσε όταν η Αμεση Δράση τον έπιασε στον... ύπνο μαζί με τον συνεργάτη εκείνο το κρύο βράδυ του Νοέμβρη στην Κυψέλη.
Διονύσης Θανάσουλας
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ