Ακόμη και αν επιβεβαιωθεί ότι η ΝΔ κινείται (όπως δείχνει έως τώρα...) μακριά από εκλογικές επιδόσεις αυτοδυναμίας, το μόνο βέβαιο είναι πως μετά τις επόμενες εκλογές η χώρα θα πρέπει να κυβερνηθεί.
K. Πρετεντέρης I.
Αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, η γενική δημοσκοπική εικόνα που διαμορφώθηκε μετά τις ευρωεκλογές παραμένει αμετάβλητη με ελάχιστες, μάλλον συγκυριακές, διαφοροποιήσεις.
Θα έλεγε μάλιστα κανείς πως η πιο ευκρινής διαφοροποίηση είναι ο περαιτέρω πολυκερματισμός της αντιπολίτευσης, που απειλείται να διευρυνθεί με τα αναγγελλόμενα κόμματα Τσίπρα, Σαμαρά και διαφόρων άλλων ενδιαφερομένων.
Υπάρχει βεβαίως μια διεύρυνση της «αντικυβερνητικής δυσαρέσκειας», χωρίς όμως κάποιες σοβαρές μετατοπίσεις που θα αλλοίωναν τους συσχετισμούς. Μάλλον πρόκειται για μια τυπική εικόνα «μέσου τετραετίας» που επιβαρύνεται από το γεγονός ότι είναι «μέσο δεύτερης τετραετίας».
Τι συζητούμε λοιπόν; Κάτι πολύ σημαντικό. Την επόμενη κυβέρνηση.
Ακόμη και αν επιβεβαιωθεί ότι η ΝΔ κινείται (όπως δείχνει έως τώρα…) μακριά από εκλογικές επιδόσεις αυτοδυναμίας, το μόνο βέβαιο είναι πως μετά τις επόμενες εκλογές η χώρα θα πρέπει να κυβερνηθεί.
Από ποια κυβέρνηση; Αν ακούσει κανείς τις διακηρύξεις των διαγωνιζομένων θα σχηματίσει την πεποίθηση ότι κυβέρνηση δεν θα υπάρξει ποτέ διότι κανείς δεν προτίθεται να συνεργαστεί με κανέναν.
Πεποίθηση παραπλανητική. Ακόμη και αν χρειαστούν δεύτερες εκλογές (το έχουμε ξαναζήσει και το 2012 και το 2023…) θα σχηματιστεί κάποια κυβέρνηση. Απλώς οι υποψήφιοι θα πρέπει να επιλέξουν την πιο ευνοϊκή για αυτούς στιγμή προτού μπουν σε διαπραγματεύσεις.
Για τη ΝΔ, η πιο ευνοϊκή στιγμή θα είναι μετά τις δεύτερες εκλογές, οι οποίες λογικά θα αυξήσουν τη δύναμη του πρώτου κόμματος.
Θα τις επιδιώξει κι ας μην το ομολογεί. Ισως και για να μην αποδυναμώσει περισσότερο τον στόχο της αυτοδυναμίας και την επαγγελία της σταθερότητας που κομίζει.
Ολους τους άλλους και για τον ίδιο λόγο, βολεύει το αποτέλεσμα των πρώτων εκλογών ώστε να μη χρειαστούν δεύτερες. Αλλά δεν βλέπω ποιος θα το ομολογήσει προεκλογικά ή μετεκλογικά και ποιος θα το υλοποιήσει.
Πιθανώς κανείς. Αλλά τότε θα εξυπηρετούν τη στρατηγική της ΝΔ. Ούτως ή άλλως, οι αριθμητικοί συσχετισμοί δεν επιτρέπουν την παράκαμψη του πρώτου κόμματος στον σχηματισμό κυβέρνησης.
Παραδόξως, το σοβαρότερο πρόβλημα θα έχει το δεύτερο κόμμα, ιδίως αν είναι το ΠαΣοΚ. Θεωρητικά θα πρέπει να κλείσει συμφωνία μετά τις πρώτες εκλογές όταν θα είναι ευνοϊκότερες οι συνθήκες για αυτό, έστω και για να αποφύγει τις δεύτερες.
Θα επιδείξει μια τέτοια ευελιξία; Δεν είναι προφανές, αλλά καλό είναι να μην προδικάζουμε τα πράγματα, ιδίως ενάμιση χρόνο πριν στηθούν οι κάλπες.
Πολλά θα δούμε ακόμα. Και φυσικά πολλά θα συμβούν. Ιδίως αν το διεθνές περιβάλλον μπει σε μια διαδικασία «ασταθούς σταθεροποίησης» με απροσδιόριστες επιπτώσεις.
ΤΟ ΒΗΜΑ