09 Φεβρουαρίου 2010

Ευτυχώς στην Κύπρο υπάρχουν ακόμη Άντρες: Αποχώρησε από την κυβέρνηση Χριστόφια η ΕΔΕΚ

Την αποχώρηση από την κυβέρνηση του προέδρου Χριστόφια, εξαιτίας σοβαρών διαφωνιών στο Κυπριακό, αποφάσισε χθες το βράδυ η Κεντρική Επιτροπή της ΕΔΕΚ.

Υπέρ της αποχώρησης, όπως ήταν και η εισήγηση του προέδρου της ΕΔΕΚ Γιαννάκη Ομήρου, ψήφισαν 115 μέλη, κατά τάχθηκαν 8 ενώ 3 απείχαν. Σήμερα αναμένεται να υποβάλουν τις παραιτήσεις τους στον πρόεδρο Χριστόφια οι υπουργοί Γεωργίας, Ανδρέας Πολυνείκης και Συγκοινωνιών, Νίκος Νικολαΐδης.

Σημείωση: η Κύπρος αποδεικνύει ότι εκτός από τον αείμνηστο Τάσσο, υπάρχουν κι άλλοι άντρες στο νησί. Κάντε τώρα μια σύγκριση: πόσοι υπουργοί έχουν παραιτηθεί στη χώρα μας, γιατί διαφωνούσαν με την Κυβέρνηση στον χειρισμό ενός Εθνικού θέματος; Μάλλον ουδείς! Να σας υπενθυμίσω ότι την επομένη της τραγωδίας των Ιμίων, στη Βουλή η Κυβέρνηση Σιμήτη έπαιρνε ψήφο εμπιστοσύνης, ακόμη και των βουλευτών του δήθεν "πατριωτικού" ΠΑΣΟΚ που φώναζαν, ένα βράδυ πριν, όταν ο Σιμήτης ευχαριστούσε τους Αμερικανούς; Αυτή η έκφραση "πατριωτικό ΠΑΣΟΚ", είναι μεγαλύτερη απάτη και από το ΠΑΣΟΚ του Τζέφρεϊ.

Κλασικός Παπατζής... δεν θυμάται ούτε ο ίδιος που είναι ο παπάς...

Ο ΠΑΠΑΤΖΗΣ Ή ξεχνάει τι έγραψε ή νομίζει ότι ξεχνάμε εμείς και δεν θα τα βρούμε επειδή μετά από μερικές μέρες τα σβήνει...

Τόσο το ένα όσο και το άλλο δείχνουν πόσο βλάκας είναι...
απλά επιβιώνει επειδή οι σάπιοι υποκύπτουν στους εκβιασμούς του...

Δείτε τι έγραφε ο ίδιος με ψευδώνυμο «Γαλάζιος Παπαγάλος» στις 10.12.2009 για κάποιο στέλεχος της ΟΝΝΕΔ:

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΟ



Δείτε τώρα και τι έγραψε με το ίδιο ψευδώνυμο στις 30.01.2010:

ΗΤΑΝ ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΟΣ ΣΤΗ ΔΕΗ ΣΤΑ ΕΛΠΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΟΤΕ!!!



ΤΟΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;

ΥΓ. Σε επόμενες αναρτήσεις θα έχουμε περισσότερα για τον εκβιαστή Παπατζή μιας και τις τελευταίες μέρες έχει επιδοθεί σε πόλεμο εναντίον του ενός υποψηφίου Προέδρου της ΟΝΝΕΔ (με γελοία επιχειρήματα)... ενώ τον άλλο τον έχει αφήσει στο απυρόβλητο και ξαφνικά "ξέχασε" όσα του έσερνε πριν 1 και 2 μήνες...
Και που σαι βλάκα: Δεν χρειάζεται να σβήνεις τις αναρτήσεις... τις έχουμε όλες φυλαγμένες

Οι παράνομες Ελληνοποιήσεις κλείδωσαν: Θα είναι ο πρώτος νόμος που θα καταργήσει η Νέα Δημοκρατία.

Μπράβο στον Αντώνη Σαμαρά που στέκεται ενάντια στο ξεπουλημένο κατεστημένο των Μέσων μαζικής Εξαπάτησης. Βεβαίως και θα καταργήσει η Νέα Δημοκρατία αυτό το νόμο που είναι ντροπή για την Ελλάδα και επικίνδυνος για το μέλλον των παιδιών μας. Εάν έχουμε την οικονομική δυνατότητα ας τους κρατήσουμε να ζούν ανάμεσά μας αλλά είναι ανάγκη να τους δώσουμε ΠΛΗΡΗ ιθαγένεια;

Γιατί; Τους τη χρωστάμε;

Η χώρα μας δεν ήταν ποτέ αποικιοκρατική δύναμη που υποχρεώθηκε να κρατήσει μερικούς από τους άλλοτε υποτελείς της στη χώρα, όπως συνέβη με την Αγγγλία, τη Γαλλία, την Ολλανδία και το Βέλγιο.

Η χώρα μας δεν υπηρξε ποτέ κράτος μεταναστών σαν την Αμερική ή την Αυστραλία, που αντιμετωπίζουν απίστευτα και αθεράπευτα προβλήματα εγκληματικότητας εδώ και πολλά χρόνια.

Από πού και ως πού θα ονομασθούν Έλληνες όσοι γεννήθηκαν στο Σουδάν, τη Σομαλία, το Ιράκ, το Πακιστάν και το Αφγανιστάν;

Δηλαδή, σε λίγο ο κάθε Αμπντουλάχ από το Πακιστάν, ο κάθε Μοχάμεντ από το Αφγανιστάν και ο κάθε Τσογλάν από την Αλβανία θα ισχυρίζεται ότι είναι απόγονος του Αριστοτέλη, του Μεγαλέξανδρου, του Σωκράτη, του Πλάτωνα και του Περικλή;

Δεν θα μας τρελλάνετε, ρε Γιωργάκη, με τα κόμπλεξ που κουβαλάτε. Μόλις πέσει το σημερινό τυχοδιωκτικό καθεστώς καταργούνται αναδρομικά όλες οι Ελληνοποιήσεις.

Όλοι πίσω στην πατρίδα τους, με ελαφρά πηδηματάκια.

Κλείδωσε το πρώτο νομοσχέδιο που θα καταθέσει η Νέα Δημοκρατία.

Ρόμπα τον έκανε τον Καρατζαφέρη, στη Βουλή, ο Σαμαράς

Του διάβασε τη γνωστή δήλωση που είχε κάνει ο κολοτούμπας στα ΝΕΑ το 2007 και τον έστειλε:

«Δεν θέλω να πω τίποτε άλλο για τον κ. Καρατζαφέρη, μια μικρή παρένθεση αξιοπιστίας μόνο. Να μας πει, για να δούμε αν μπορούμε να διαφωνήσουμε ή να συμφωνήσουμε μαζί του, εάν πράγματι πιστεύει αυτό το οποίο το Μάρτιο του 2007 το είδαμε γραμμένο στα «ΝΕΑ» ως δήλωση δικιά του ότι από τη στιγμή που γεννιέται σε ένα τόπο ένα παιδί, θα πρέπει να παίρνει αυτόματα την υπηκοότητα του συγκεκριμένου τόπου που γεννήθηκε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Εάν με αυτό συμφωνείτε, τότε δεν έχει καμία σχέση με τις μέχρι τώρα τοποθετήσεις σας.
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΛΑΟΣ)»

parliament.gr

Αντ. Σαμαράς: Δεν άνοιξα εγώ τα σύνορα στους μετανάστες

«Θέλω να απαντήσω σε αυτούς που κατά καιρούς με κατηγορούν χρησιμοποιώντας ψεύδη και κακοήθειες. Δεν ήμουν εγώ αυτός που άνοιξε τα σύνορα το 1993 με την Αλβανία».

Με αυτήν τη φράση ο Αντώνης Σαμαράς εκμεταλλεύτηκε την σημερινή συνεδρίαση της Βουλής για το μεταναστευτικό προκειμένου να απαντήσει, όπως είπε ο ίδιος, σε όσους «τον είχαν στο παρελθόν κατηγορήσει για τη μαζική είσοδο μεταναστών επί διακυβέρνησης της Ν.Δ».

Είχε προηγηθεί η τοποθέτηση του υπουργού Εσωτερικών, Γ. Ραγκούση, ο οποίος κατηγόρησε τη Ν.Δ. ως το πρώτο κόμμα που επέτρεψε τη μαζική εισροή μεταναστών στην Ελλάδα.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης υποστήριξε ότι κατά την περίοδο που είχε διατελέσει υπουργός Εξωτερικών δεν είχε αρμοδιότητα να ανοίξει τα σύνορα. Απευθυνόμενος δε προς την κυβέρνηση δήλωσε:

“Ακόμα κι αν εγώ μπορούσα να ανοίξω τα σύνορα, εσείς γιατί μετά δεν τα κλείσατε;”

“Μήπως εγώ φταίω όταν κατέρρευσε το καθεστώς του Εμβέρ Χότζα στην Αλβανία; Άλλωστε και άλλες χώρες εκτός από την Ελλάδα δέχθηκαν μεγάλο αριθμό μεταναστών από τη γειτονική χώρα, που έφευγαν όπως όπως, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη”, πρόσθεσε ο πρόεδρος της Ν.Δ.

enet.gr

08 Φεβρουαρίου 2010

Η ΨΩΡΟΚΩΣΤΑΙΝΑ ΚΑΙ Η ΕΟΚΑ: Να ποιοι είναι ΕΛΛΗΝΕΣ κ. Παπανδρέου.

Ο χαρακτηρισμός της χώρας μας ως «Ψωροκώσταινα» κατάντησε από τους ανιστόρητους να είναι απαξιωτικός και να περιγράφει ένα φτωχό τρισάθλιο και μίζερο κράτος.

Όμως…

Ελλάς... μερικά χρόνια μετα το 1821

Τα πρώτα χρόνια μετά την Επανάσταση του ‘21, όταν η Ελλάς ήταν ανεξάρτητο κράτος η Κυβέρνηση του Ιωάννη Καποδίστρια έκανε δημόσιο έρανο για να συγκεντρωθούν χρήματα προς ενίσχυση του στόλου. Στήθηκαν κουτιά σε δημόσιους χώρους ώστε ο κάθε πολίτης να καταθέσει τον οβολό του. Την ίδια περίοδο ζούσε στο Ναύπλιο, την τότε πρωτεύουσα της Ελλάδας, μια γριά ζητιάνα, πάμφτωχη, ρακένδυτη, άρρωστη και τρισάθλια, η Ψωροκώσταινα. Ε λοιπόν αυτή δύσμοιρη ύπαρξη πλησίασε το κουτί του εράνου και εν μέσω συγκίνησης των παρόντων επιτρόπων έριξε μέσα κάποιο ευτελές (σίγουρα) νόμισμα ως την δική της έστω απειροελάχιστη συνεισφορά στην εθνική υπόθεση του στόλου. Από εκεί βγήκε η πικρόχολη έκφραση ότι η Ελλάδα είναι πιο φτωχή και από την Ψωροκώσταινα, αφού μέχρι και η αυτή η γριά ζητιάνα της δίνει χρήματα.

Κύπρος 1955

Ο αγώνας των Κυπρίων για την αποτίναξη του Αγγλικού ζυγού και ένωση της μεγαλονήσου με την μητέρα Ελλάδα ξεκινά. Ο κυβερνήτης του νησιού Χάρντινγκ (και τα παπαγαλάκια του) απευθυνόμενος στον Κυπριακό λαό μεταξύ των άλλων επικαλείτο την οικονομική ακμή της Βρετανικής αυτοκρατορίας σε αντίθεση με την οικονομική δυσπραγία της Ελλάδας. Η Κύπρος θα ευημερούσε όσο ήταν τμήμα της αυτοκρατορίας. Η Ελλάδα μόλις είχε βγει κατεστραμμένη και διαλυμένη από την περιπέτεια του Β παγκοσμίου πολέμου και του εμφυλίου. Οι υπερήφανοι Κύπριοι, αυτοί που αργότερα ανέβαιναν στην αγχόνη ψάλλοντας τον Εθνικό Ύμνο, έγραφαν στους τοίχους των δρόμων ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΘΕΛΩΜΕΝ ΚΑΙ ΤΡΩΓΩΜΕΝ ΠΕΤΡΕΣ.

(αυτό το καθίκι του κερατά ο Χάρντινγκ, έγινε σερ και δεν τιμωρήθηκε ποτέ για τα εγκλήματά του. Φαίνεται πως η δικαιοσύνη των ισχυρών έφτασε μόνο μέχρι την Νυρεμβέργη αλλά και εκεί αλληθώριζε)

Τα δυο αυτά ιστορικά περιστατικά στέλνουν ένα διπλό μήνυμα.

Πρώτον ότι Έλληνας γεννιέσαι και δεν γίνεσαι. Μάλιστα ακριβώς επειδή το έχεις μέσα σου, μπορείς αβίαστα και το εκδηλώνεις ακόμα και όταν οι εξωτερικές συνθήκες διαβίωσης είναι ή κινδυνεύουν να γίνουν εξαιρετικά δυσμενείς. Ποτέ και κανένας Αφγανός ή Πακιστανός δεν θα κάνει για την Ελλάδα αυτά που θα κάνουν οι Έλληνες. Όσα νομοσχέδια και αν περάσει το ΠΑΣΟΚ, όσο και αν τους κάνουν Έλληνες στα χαρτιά, η Ιστορία έχει τους δικούς της νόμους.

Δεύτερον: ακριβώς επειδή οι Έλληνες αγαπούν την χώρα τους με πάθος (και ας πράττουν συχνά ως να την μισούν) δεν έχει η κάθε κυβέρνηση παρά να επικαλεστεί την φιλοπατρία και το φιλότιμο των Ελλήνων για να ζητήσει τις πιο μεγάλες θυσίες, αρκεί να το κάνει με σοβαρότητα και τεκμηρίωση, χωρίς φούμαρα και καραγκιοζιλίκια.

Εξουσία που «αποδομεί» την κοινωνία

Tου Χρηστου Γιανναρα
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Το να είσαι Ιταλός, Γάλλος, Βρετανός, Ελληνας ή ό, τι ανάλογο δεν δηλώνει μόνο μια συμβατική, κρατική υπηκοότητα. Δηλώνει ότι «ανήκεις» σε μια συλλογικότητα με μεγαλύτερη ή μικρότερη ώς τώρα διαδρομή στην ανθρώπινη Ιστορία – ανήκεις σε μια γλώσσα, σε μια συνείδηση κοινού παρελθόντος, σε κοινή νοο-τροπία, κοινό θησαύρισμα πείρας που παραδίνεται από γενιά σε γενιά και διαμορφώνει συν-ήθειες, ένα κοινό ήθος, περίπου συλλογικό χαρακτήρα.

Οταν στη μητρική σου γλώσσα (τη γλώσσα που σε πρωτομπόλιασε στην κοινή «λογική»: σε σκέψη και κρίση) η συλλογικότητα σημαίνεται ως «κοινωνία» (δυναμική σχέσεων, συμ-μετοχή και αλληλεξάρτηση στην πραγμάτωση της ζωής), δεν είναι δυνατό να έχεις την ίδια οπτική και την ίδια εκδοχή της πραγματικότητας με συνάνθρωπό σου, καθ’ όλα σεβαστόν και αγαπημένο, που στη μητρική του γλώσσα η συλλογικότητα είναι μόνο «societas», δηλαδή «εταιρισμός επί κοινώ συμφέροντι». Αλλη νοο-τροπία και άλλα αντανακλαστικά σκέψης και πράξης διαμορφώνει το νοηματικό και βιωματικό φορτίο της λέξης «α-λήθεια» και άλλο της λέξης «veritas», διαφορετικό της λέξης «νόμος» και διαφορετικό της λέξης «lex» – το ίδιο και με αναρίθμητα ακόμη ζεύγη λέξεων: «λόγος» και «ratio», «πρόσωπο» και «persona», «δημοκρατία» και «res publica» κ. λπ., κ. λπ.

Διαφορετικόν ανθρωπολογικό τύπο διαμορφώνει μια συλλογικότητα με παρελθόν κατακτητικών κυρίως πολέμων, επιθετικών αναζητήσεων «ζωτικού χώρου», αποικιοκρατικών εθισμών, και διαφορετικόν μια άλλη που αιώνες πολλούς κυρίως αμυνόταν, επιβίωνε χάρη στην πανανθρώπινη εμβέλεια της πνευματικής της πραμάτειας. Διαφορετική νοο-τροπία και ήθος χαρακτηρίζει μια συλλογικότητα που η μεταφυσική της αναφορά ήταν πάντοτε ένας Θεός τιμωρός, αμείλικτος δικαστής και σαδιστής πατέρας, η «αμαρτία» παράβαση νόμου, ενοχή, εξαγοράσιμος κολασμός, και διαφορετική προκύπτει μια συλλογικότητα που ξέρει τον Θεό «νυμφίο», «εραστή μανικώτατον» του ανθρώπου και την αμαρτία «αστοχίαν», «απόπτωσιν από του στόχου», του στόχου πληρότητας της ζωής που είναι ο «όντως έρως».

Δεν ανήκουμε σε «εθνότητα», είναι ανεπαρκέστατη η λέξη. Ανήκουμε σε μια γλώσσα, σε μια κοινή ιστορική εμπειρία, σε μια παράδοση και συνέχεια πείρας, νοοτροπίας, μεταφυσικής ελπίδας. Αλλά αυτό το «ανήκειν», το «συνυπάρχειν» με κοινό, συνεκτικό της συλλογικότητας «τρόπο», βιώνεται και κατανοείται σε συνάρτηση πάντοτε με την καλλιέργεια του καθενός, το αισθητήριό του «ποιότητας» της ζωής.

Οι φτηνοί άνθρωποι του ό, τι φάμε ό, τι πιούμε και ό, τι τέλος πάντων ηδονικό αρπάξουμε, παρακάμπτουν το υπάρχειν (που είναι πάντοτε συνύπαρξη) και λογαριάζουν για ζωή το «έχειν»: Να κατέχουν, να εξουσιάζουν, να τα έχουν όλα υποταγμένα στις απαιτήσεις του εγώ. Καταλαβαίνουν τη συλλογικότητα μόνο σαν «κράτος» και το «ανήκειν» μόνο σαν συμβατική «υπηκοότητα». Λογαριάζουν το κράτος σαν εξουσιαστικό μηχανισμό διαχείρισης των κοινών και τους ενδιαφέρει μόνο για όσα χρηστικά τους παρέχει.

Πολύ συχνά, φτηνοί άνθρωποι ορέγονται τη διαχείριση του κράτους, την εξουσία της διαχείρισης. Οχι για να υπηρετήσουν τον δημιουργικό δυναμισμό της κοινωνικής συνοχής, τη γλώσσα, την ιστορική συνείδηση, τη θησαυρισμένη παράδοση, τη μεταφυσική ελπίδα – είναι ευτελείς άνθρωποι, δεν καταλαβαίνουν τίποτε από αυτά. Διψάνε εξουσία από ιδιοτέλεια και μόνο: Να προβληθεί το εγώ τους, να εξαρτώνται όλοι οι άλλοι από αυτούς, να βρίσκονται συνεχώς στη δημοσιότητα, να εισπράττουν κολακείες και χειροκροτήματα. ΄Η για σκοπιμότητες χυδαίου ηδονισμού: Να μπορούν να κλέβουν το δημόσιο ταμείο, να διαπλέκονται με μεγιστάνες του πλούτου και να δωροδοκούνται, να ζουν με πολυτέλεια ονειρώδη για τις ικανότητές τους και την καταγωγική τους ανέχεια.

Αφού λογαριάζουν τη συλλογικότητα μόνο σαν χρηστικό δεδομένο, ωφελιμιστική πραγματικότητα, τι πιο φυσικό να είναι απάτριδες, διεθνιστές, συνεπέστατοι «αποδομιστές» κάθε μη χρηστικής εκδοχής των θεμελίων της συνύπαρξης – της γλώσσας, της παιδείας, της Ιστορίας, της Τέχνης, της πολιτικής, της μεταφυσικής. Και για να προσδώσουν εγκυρότητα στον πρωτογονισμό του ατομοκεντρισμού, καταφεύγουν στην πιο αναχρονιστική και άκριτη ανάγνωση του Μαρξισμού: Βλέπουν τη συλλογικότητα να συγκροτείται μόνο στη «βάση» των παραγωγικών και ανταλλακτικών σχέσεων, επομένως ο πολιτισμός, οι διαφορές των πολιτισμών, η ποικιλία των παραδόσεων, δεν είναι παρά «εποικοδόμημα» σε αυτή την πρωτεύουσα βάση. Πώς λοιπόν να μην είναι πανέτοιμοι, παίρνοντας την εξουσία, να καταστρέψουν τη γλώσσα, να στρεβλώνουν και κατασυκοφαντήσουν την ιστορία του τόπου τους, να διασύρουν την αξιοπρέπεια του λαού τους, να χλευάσουν τη λαϊκή παράδοση και ευσέβεια, να πρακτορεύσουν (με το αζημίωτο) ξένα συμφέροντα;

Η καταφυγή της μηδενιστικής πολιτικής πρακτικής σε μαρξιστικά ψιμύθια, προκειμένου να εξωραϊστεί ο πρωτογονισμός της ακοινώνητης εγωκεντρικής ύπαρξης, δεν περιορίζει το σύμπτωμα σε μόνη την παράταξη της δήθεν Αριστεράς. Στην Ελλάδα τουλάχιστον, η διαχείριση της Παιδείας ανατίθεται (από κάθε κυβέρνηση οποιουδήποτε κόμματος και πρωθυπουργού) σε άτομα του ανθρωπολογικού τύπου των «αποδομιστών». Και αν υπάρξουν διαμαρτυρίες για την προκλητική αυθαιρεσία και αναίδεια αυτών των ατόμων, ξεσηκώνεται αμέσως μια θαυμαστά συντονισμένη συγχορδία υπερασπιστών της «αποδόμησης», συγχορδία από πριμαντόνες της δημοσιότητας που καλύπτουν όλο το «πολιτικό» φάσμα: από τη νεοφιλελεύθερη Δεξιά ώς την πιο φανταιζίστικη τάχα και Αριστερά.

Οταν έγραφε ο Καβάφης: «... το άριστον εκείνο, Ελληνικός – ιδιότητα δεν έχ’ η ανθρωπότης τιμιοτέραν· εις τους θεούς ευρίσκονται τα πέραν», απηχούσε μιαν επίγνωση της ελληνικότητας αυτονόητη στις μέρες του για μεγάλες πληθυσμικές ομάδες (όχι μόνο ελληνόφωνες). Από μια τέτοια επίγνωση (συνάρτηση καλλιέργειας) στερούν τον Ελληνισμό (τον ελλαδικό και της διασποράς) οι θλιβερές συμπλεγματικές φιγούρες που προσλαμβάνονται στο υπουργείο Παιδείας (με κάθε κυβέρνηση) για να οργανώσουν την κοινωνική άμυνα απέναντι στην απειλή του «εθνικισμού».

Οι πολλοί απλοί άνθρωποι που επενδύουν συναισθηματικά σε ιδεολογικές γενικότητες περί ενδόξων προγόνων και πρωτοπορίας άλλοτε στον πολιτισμό, δεν μπορούν πια να έχουν την επίγνωση της καβαφικής ελληνικότητας. Νιώθουν, όμως, να βιάζεται ο ψυχισμός τους από την πολιτική μεθοδικού αφελληνισμού της ελληνόφωνης (ακόμα) κοινωνίας. Και η μόνη λογική εξήγηση που βρίσκουν γι’ αυτό τον βιασμό, συνάγεται από συμπεριφορές που όζουν «πρακτοριλίκι». Δεν είναι μυστικό ότι ο «ξένος παράγων» θέλει από το ελλαδικό κρατίδιο να απεμπολήσει εσπευσμένα την ελληνικότητα της Κύπρου, της Μακεδονίας, του Αιγαίου – τουλάχιστον.

Ολα έχουν μια τιμή. Εκτός από την καβαφική ελληνικότητα.

Ώπα! τι είναι αυτό πάλι; illuminati

Όλοι μας γνωρίζουμε η έχουμε ακούσει το όνομα illuminati. Γράψτε ανάποδα τη λέξη, δηλαδή itanimulli. Βάλτε στα αριστερά της λέξης το www. και στα δεξιά το .com για να δούμε που θα σας πάει το http://www.itanimulli.com/ !!!!!

Το είδα στο χρυσορυχείο... που τα βρίσκετε ρε σεις; :)))

ΓΙΑ ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΝΟΧΟΙ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΙΣΦΕΡΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΝΑΛΟΓΕΙ

Ο «εύκολος λόγος» των ημερών είναι να επιμερίζουμε τις ευθύνες στους πολιτικούς για πράξεις και παραλείψεις που οδήγησαν την ελληνική οικονομία στο βάραθρο.

Πολύ σωστά. Είναι οι πολιτικοί οι οποίοι είτε από ανικανότητα, είτε από διαπλοκή δεν φρόντισαν εδώ και πολλά χρόνια να δημιουργήσουν ένα διαφορετικό μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης. Η τρέχουσα κρίση απλά κονιορτοποίησε τις υποτυπώδεις άμυνες της αγοράς και ανέδειξε περίτρανα της χρόνιες οικονομικές και αναπτυξιακές παθογένειες της Ελλάδας.

Εμείς όμως;

Οι απλοί πολίτες;

Δικαιούμαστε τώρα να κλαίμε και να ολοφυρόμαστε ως μωρές παρθένες;

Νομιμοποιούμαστε να εμφανιζόμαστε ως αθώα θύματα ενός ανελέητου πολιτικού και οικονομικού βιασμού;

Σε σημαντικό βαθμό ναι. Η επικαιρότητα είναι εξαιρετικά πολύπλοκη ώστε να μπορεί ο μέσος πολίτης εν μέσω επαγγελματικών και οικογενειακών υποχρεώσεων να την αναλύσει στην πραγματική της διάσταση. Αυτό οδηγεί σε λανθασμένες αντιλήψεις για το τι πραγματικά συμβαίνει οι οποίες ενισχύονται από την παραπληροφόρηση των (διαπλεκόμενων) ΜΜΕ, των (καιροσκόπων) πολιτικάντηδων και των (κομματικών εγκάθετων) συνδικαλιστών.

Υπάρχει όμως και σημαντικός βαθμός ενοχής και ευθύνης.

Εμείς τους ψηφίζουμε. Ας ρίχναμε λευκό, άκυρο ή ας ψηφίζαμε ένα μικρό κόμμα.

Εμείς συνωστιζόμασταν (όπως στην παραλία της Σμύρνης το 1922 ας πούμε) στα πολιτικά γραφεία για ποικίλα ρουσφέτια από διορισμό στο δημόσιο και μετάθεση στο στρατό, μέχρι νομιμοποίηση αυθαίρετων και αθώωση στο δικαστήριο!!!!!!

Εμείς αγοράζαμε τις εφημερίδες των εργολάβων και των μεγαλοδημοσιογράφων-κομιστών.

Εμείς βλέπαμε τα κανάλια των εργολάβων και των «αδέσμευτων» «ανεξάρτητων» δημοσιογράφων.

Εμείς κάναμε κουμπαριές μαζί τους (τους πολιτικούς) και το θεωρούσαμε μεγάλη τιμή να μας αποκαλούν φίλους τους.

Εμείς κωφεύαμε στις λίγες αλλά σταθερές φωνές της λογικής οι οποίες εδώ και δεκαετίες επιμένουν ότι «κάτι» δεν πηγαίνει καλά με το υπάρχον σύστημα.

Εμείς κοιτάζαμε τόσα χρόνια την πάρτη μας και την άνεσή μας, κλεισμένος ο καθένας στον μικρόκοσμο των συμφερόντων του, αδιαφορώντας για το τι γίνεται παραπέρα.

Χρησιμοποιούσαμε ως άλλοθι την θρυλική ερώτηση «εγώ θα σώσω την Ελλάδα;».

Ε ΝΑΙ ΡΕ ΦΙΛΕ!!!!!! ΕΣΥ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΔΙΠΛΑ ΚΑΙ Ο ΠΑΡΑΔΙΠΛΑ ΘΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΟΛΟΥΣ.

Είναι πολύ σωστή και πολιτικά γενναία η στάση συναίνεσης του Αντώνη Σαμαρά. Η στιγμή είναι κρίσιμη και δεν είναι ώρα για αντιπολίτευση του τύπου «όχι σε όλα». Αν ίσως είχε δείξει ανάλογη υπευθυνότητα ο Μπραβογιώργος όταν ήταν στην αντιπολίτευση, μπορεί να ήταν τα πράγματα κάπως καλύτερα.

ΕΜΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΧΡΕΟΣ ΝΑ ΣΥΝΕΙΣΦΕΡΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΝΑΛΟΓΕΙ.

ΑΓΟΓΓΥΣΤΑ.

ΟΤΑΝ ΣΥΜΠΡΑΤΤΑΜΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΩΝ ΠΡΟΣ ΕΚΠΟΡΝΕΥΣΗ ΗΤΑΝ ΚΑΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΜΑΣ ΕΔΙΝΑΝ ΕΝΑ ΚΟΚΑΛΑΚΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΛΥΨΟΥΜΕ.

ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΑΥΤΗ Η ΠΟΥΤΑΝΑ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΑΣ ΜΗ ΤΗΣ ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ.

Ο ΝΙΤΣΕ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ Η ΠΛΑΝΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΗ.

Κι εσύ Βρούτε

Τι να πει κανείς; Ο Τέρενς Κουίκ εισέπραξε το 2008, κοντά 60.000 €, από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης για να παρέχει συμβουλές!!! Τι είδους συμβουλές παρείχε στο Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης, που κόστιζαν 5.000€ το μήνα... ένας θεός ξέρει... λυπηρό λυπηρό... μετά κατηγορούνε μόνο τον Παπατζή ότι εισπράττει αργομισθίες ή βγαίνουν στα ραδιόφωνα και λένε φέρτε πίσω τα κλεμμένα...

[3.jpg]

Πήρες κάρτα από το Χριστοφοράκο; Ένοχος

Είχα γράψει και παλαιότερα εδώ για τη κωμωδία που παίζεται στις Εξεταστικές Επιτροπές,αφού τα ποινικά έχουν παραγραφεί και ως εκ τούτου πολιτικές ευθύνες και κουραφέξαλα είναι για λαική κατανάλωση.

Είναι δυνατόν να εξετάζεις ενδείξεις για σοβαρά σκάνδαλα της πολιτικής ζωής του τόπου και να ασχολείσαι με τις ευχετήριες κάρτες και τα ευχαριστήρια που έστελνε ο Χριστοφοράκος και σε ποιούς;

Είναι σοβαρή προσέγγιση αυτή από τα 300 καμάρια της Βουλής;

Δηλαδή αν έχω πάρει μια κάρτα από τις χιλιάδες που έστελνε ο Χριστοφοράκος είμαι ένοχος;

Και άν έκανε λάθος ο ταχυδρόμος είμαι αθώος;

Μπράβο στα καμάρια μας!!!

ΠΗΓΗ: cobra-argos.blogspot.com

Φτύστε τους !

Γνωστή "συνδικάλα" της ανωτάτης σχολής Κανελλόπουλου, Πρωτόπαπα, Πολυζωγόπουλου, Παναγόπουλου κτλ κτλ.

Της σχολής των "πράσινων" εργατοπατέρων που εξελίσσονται σε βουλευτές και υπουργούς αφού εκτελέσουν επιτυχώς τα αντιπολιτευτικά τους καθήκοντα ενάντια στη ΝΔ.



Γιώργος Κουτρουμάνης
Υφυπουργός Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης

Για όσους δε γνωρίζουν, ο Κουτρουμάνης ήταν για πολλά χρόνια πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής, της κραταιάς Π.Ο.Π.Ο.Κ.Π. που για όσους γνωρίζουν ΚΥΒΕΡΝΟΥΣΕ μέσα στα ασφαλιστικά ταμεία και "κόλλαγε" το οτιδήποτε προσπαθούσε να κάνει η Νέα Δημοκρατία.

Ακόμα και για την επιστροφή του ΛΑΦΚΑ που έγινε εξ ολοκλήρου επί ΝΔ, η ΠΟΠΟΚΠ ασκούσε σκληρή αντιπολίτευση λέγοντας ότι η ΝΔ "αργούσε πολύ να επιστρέψει τα λεφτά" που κρατούσαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.

Η "συνδικάλα" όμως έγινε υπουργός του πασόκ βεβαίως βεβαίως και προχτές δήλωσε :

Ο υφυπουργός Εργασίας, Γιώργος Κουτρουμάνης, δήλωσε στο ΣΚΑΪ ότι «απαιτούνται μέτρα ώστε να αποφύγουμε τα χειρότερα» και τόνισε ότι παραμένει ανοικτό το ενδεχόμενο να αυξηθούν τα γενικά όρια ηλικίας στα 67 χρόνια.


Η ίδια "συνδικάλα" έλεγε στις 10 Δεκεμβρίου 2007 :

Αυξημένες κατά 80% σε σχέση με πέρσι είναι οι αιτήσεις εργαζομένων για συνταξιοδότηση, που έχουν κατατεθεί στα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας, υποστήριξε τη Δευτέρα από τα Χανιά, σε εκδήλωση για το ασφαλιστικό, ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα ασφαλιστικά ταμεία Γιώργος Κουτρουμάνης.

Όπως είπε ο κ. Κουτρουμάνης, «υπάρχει μεγάλη ανησυχία στους εργαζόμενους για τις επερχόμενες αλλαγές.

Υπάρχει καταγραφή για αυτό που λέω, δηλαδή πολλές αιτήσεις για συνταξιοδότηση γίνονται στα ταμεία. Φαίνεται ότι έχουμε ήδη 80% παραπάνω αιτήσεις σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο».

Αυτό βέβαια, πρόσθεσε ο ίδιος, «θέτει σε κίνδυνο την οικονομική βιωσιμότητα των ταμείων, αλλά με αυτές τις επιλογές θίγονται και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι οι οποίοι αποχωρούν με χαμηλές συντάξεις».

Παράλληλα ο κ. Κουτρουμάνης άσκησε κριτική στον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση χειρίζεται το ασφαλιστικό.

«Όλοι είμαστε σε ετοιμότητα. Οι επιλογές της κυβέρνησης οδηγούν σε αφαίρεση, σε ανατροπή ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων για το λόγο ότι δεν είναι διατεθειμένη η κυβέρνηση να ασχοληθεί με τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων».


Η ίδια "συνδικάλα" έλεγε στις 13 Μαρτίου 2008 :

Ο πρόεδρος των εργαζομένων στα ασφαλιστικά ταμεία, Γιώργος Κουτρουμάνης, ανέφερε με τη σειρά του ότι με το νομοσχέδιο θίγονται σημαντικά οι νέοι εργαζόμενοι που θα θελήσουν σύνταξη πριν από τα 67 τους χρόνια και πως στο ΙΚΑ, μια γυναίκα που έχει εξασφαλίσει συνταξιοδοτικά δικαιώματα με 10.000 ένσημα σε ηλικία 55 ετών, θα έχει μειωμένη σύνταξη 31,2%.

Κατά τον κο Κουτρουμάνη, η κυβέρνηση δεν διεξήγαγε ουσιαστικό διάλογο, ώστε στη μεταρρύθμιση να έχει την συναίνεση των εργαζομένων.



Φτύστε τους !

Ξεφτίλα !

ΠΗΓΗ: korinthix.blogspot.com

30 δις $ Αυστραλίας χάθηκαν την Παρασκευή στο χρηματιστήριο της Αυστραλίας και οι κάγκουρες κατηγορούν εμάς!!!

Δεν πάνε καλά μερικοί... διαβάστε για να γελάσετε:

«Τουλάχιστον 30 δισεκατομμύρια δολάρια Αυστραλίας χάθηκαν χθες από την αξία των αυστραλιανών μετοχών μέσα σε λίγα λεπτά καθώς όλες οι ενδείξεις είναι αρνητικές.

Το σύνολο των αυστραλιανών μέσων ενημέρωσης αποδίδει την έντονη πτώση στις αγορές στο αρνητικό κλίμα λόγω των μεγάλων ελλειμμάτων της Ελλάδας της Ισπανίας και της Πορτογαλίας.

Πτώση σημειώνει και η αξία του δολαρίου Αυστραλίας που έπεσε στα 86.4 σεντς έναντι του αμερικάνικου νομίσματος ενώ πριν λίγες εβδομάδες ήταν στα 93 σεντς.

Τα αυστραλιανά μέσα ενημέρωσης υποστηρίζουν ότι «οι αγορές είναι νευρικές λόγω των τεραστίων ελλειμμάτων Ελλάδας και Πορτογαλίας» και επαναλαμβάνουν ότι υπάρχει κίνδυνος πτώχευσης της Ελλάδας.»

ΠΗΓΗ: neoskosmos.com

Η ομηρία και η απαγωγή χιλιάδων πολιτών από τον ΕΛΑΣ τον Ιανουάριο του 1945

Όταν στις 3 Δεκεμβρίου 1944 ξέσπασε πόλεμος μεταξύ του ΕΑΜ - ΚΚΕ και των Βρετανικών και κυβερνητικών δυνάμεων, οι αριστεροί βρέθηκαν να έχουν υπό τον έλεγχο τους τα 4/5 της Αθήνας. Όταν η αναμέτρηση κορυφώθηκε με μεγάλες απώλειες από την πλευρά του ΕΛΑΣ, οι κατά τόπους κομμουνιστικές οργανώσεις ξεκίνησαν να συλλαμβάνουν πολίτες, οι οποίοι ήταν γνωστοί για τα πολιτικά τους φρονήματα είτε υπέρ της υφιστάμενης τότε κοινωνικής κατάστασης και υπέρ των αστικών κομμάτων είτε υπέρ του τροτσκισμού και άλλων κομμουνιστικών ιδεολογικών παραφυάδων.

Οι συλλήψεις αυτές δεν έγιναν τυχαία, αλλά βασίζονταν σε καταλόγους προγραφών που είχαν ετοιμαστεί από την Κατοχή ακόμη. Πολύ συχνά αρκούσε να είναι κανείς εύπορος η απλά φίλος κάποιου "ταξικού εχθρού", για να συμπεριληφθεί στους καταλόγους αυτούς.

Σύμφωνα με τον ιστορικό Ι. Ιατρίδη, ως τις 5 Ιανουαρίου, ο ΕΛΑΣ είχε συλλάβει 30.000 πολίτες περίπου (άλλες φιλοκυβερνητικές πηγές αναφέρουν 40.000). Στις 6 Ιανουαρίου η ηγεσία του ΕΛΑΣ αποφασίζει ότι δεν έχει πλέον νόημα να συνεχίσει τον αγώνα για την κατάληψη της Αθήνας και δίνει διαταγή για υποχώρηση. Λίγο πριν την υποχώρηση ομάδες του ΕΛΑΣ και της Οργάνωσης Περιφρούρησης Λαϊκού Αγώνα (Ο.Π.Λ.Α.), διαβόητης κομμουνιστικής οργάνωσης που αναλάμβανε την "βρώμικη" δουλειά, πραγματοποίησαν μαζικές εκτελέσεις χιλιάδων αντιφρονούντων που είχαν συλληφθεί (ο αριθμός τους σύμφωνα με μετριοπαθείς πηγές, πρέπει να ήταν γύρω στις 10.000). Τους υπολοίπους αιχμαλώτους, ο ΕΛΑΣ τους απήγαγε ως ομήρους υποχρεώνοντας τους σε αναγκαστική πεζοπορία υπό ιδιαίτερα αντίξοες καιρικές συνθήκες στην ύπαιθρο της Αττικής.

Ανάμεσα στις φάλαγγες των ομήρων που πεζοπορούσαν προς την Μάνδρα Αττικής που είχε οριστεί ως αρχικό σημείο συγκέντρωσης τους, ήταν καθηγητές πανεπιστημίου (Πετρόπουλος, Αγγελόπουλος, Λογοθέτης), δικαστικοί, στρατιωτικοί (Κατσιγιαννάκης, Τρεπεκλής), αξιωματούχοι του κράτους, ιερείς (μητροπολίτης Κορυτσάς Ευλόγιος) μουσικοί, καλλιτέχνες (Εμπειρίκος) κτλ. Πολλές γυναίκες επίσης, κυρίως σύζυγοι όσων είχαν προγραφεί, είχαν συλληφθεί και εξαναγκαστεί να μετακινηθούν πεζοπορώντας προς την Μάνδρα. Η πεζοπορία ήταν συνεχής με πολύ μικρά διαλείμματα ξεκούρασης, χωρίς παροχή τροφής και υπό συνεχή χιονόπτωση, υπό τα βλέμματα οπλισμένων ανταρτών του ΕΛΑΣ. Σύμφωνα με μαρτυρίες, πολλές ήταν οι εκτελέσεις όσων βραδυπορούσαν η δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν τον ρυθμό των άλλων. Οι ένοπλοι που συνόδευαν την φάλαγγα αυτή, συχνά λήστευαν τους ομήρους, τους χτυπούσαν η τους χλεύαζαν. Τα μαρτύρια των ομήρων ήταν συνεχή, από τους περισσοτέρους είχαν αφαιρεθεί τα παπούτσια, ενώ υπήρξαν μαρτυρίες και για λαϊκά δικαστήρια ομήρων στην Αράχοβα.

Η συνεχής υποχώρηση των Ελασιτών μπροστά στην υπεροχή πυρός των Βρετανικών και κυβερνητικών δυνάμεων, ανάγκαζε τις φάλαγγες των ομήρων να μετακινούνται πεζοί συνεχώς, διασχίζοντας μια απόσταση πάνω από 200 χλμ μέσα σε δέκα ημέρες. Να σημειωθεί ότι η πλειοψηφία των απαχθέντων ήταν ηλικιωμένοι που μοιραία είχαν μικρές φυσικές αντοχές. Υπολογίζεται ότι πάνω από 4000 όμηροι έχασαν την ζωή τους, από τις κακουχίες, τις εκτελέσεις, την καταπόνηση και την στέρηση τροφής.

"Είχομεν δύο ευκαιρίας κατά την διάρκειαν της επισκέψεως μας να συναντηθώμεν με ομήρους , μόλις απελευθερωθέντας απο τον ΕΛΑΣ. Με την πρώτην ομαδα συνηντήθημεν εις τα Αθηνας. Η κατάστασις αυτών των ανθρώπων ητο αξιοθρήνητος. Κανείς απο αυτούς δεν είχεν υποδήματα και ήσαν πολύ ελαφρά ενδεδυμένοι ή έφερον παλαιά ράκη ενδυμάτων. Όλοι διηγούντο φρικτάς ιστορίας κακομεταχειρίσεως της οποίας έτυχον από τους φρουρούς του ΕΛΑΣ..." αναφέρει ο Γουόλτερ Σιτρίν, Βρετανός πολιτικός του Εργατικού κόμματος που βρισκόταν στην Ελλάδα.

Από τις 10 Ιανουαρίου αντιπρόσωποι του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ είχαν έρθει σε επαφή με τον στρατηγό Σκόμπυ για την σύναψη ανακωχής. Η ανακωχή αυτή υπογράφτηκε στις 15 Ιανουαρίου 1945 αλλά δεν περιελάμβανε όρο για την άμεση απελευθέρωση των ομήρων. Τόσο ο νέος πρωθυπουργός τότε, Νικόλαος Πλαστήρας, όσο και ο αντιβασιλέας Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός, διαμαρτυρήθηκαν έντονα στον Σκόμπυ για την παράλειψη αυτή, χωρίς όμως να εισακουστούν. Λίγες μέρες μετά ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις στην Βάρκιζα για μια συμφωνία ειρήνευσης μεταξύ των εμπολέμων. Εν τω μεταξύ, οι σφαγές, οι ακρότητες και η αδιάκριτος και αναιτιολόγητη ομηρία τόσων πολιτών, είχαν ξεσηκώσει ένα μεγάλο τμήμα της κοινής γνώμης κατά του ΕΛΑΣ και του ΕΑΜ. Αυτό οδήγησε την ηγεσία των αριστερών να απελευθερώσει σταδιακά πολλούς ομήρους ως τα τέλη Ιανουαρίου. Οι τελευταίοι όμηροι απελευθερώθηκαν στις 12 Φεβρουαρίου 1945 μετά την συμφωνία της Βάρκιζας, αφού το άρθρο 4 της συμφωνίας τους κατονόμαζε ως "πολιτικούς αιχμαλώτους" και προέβλεπε την απελευθέρωση τους.

Η ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΩΝ ΟΜΗΡΩΝ

Η επίσημη θέση του ΚΚΕ για τις εκτελέσεις πολιτών, ήταν αρχικά να αρνηθεί την τέλεση τους. Όταν όμως με την πάροδο του χρόνου βρέθηκαν πολλά πτώματα που ταυτοποιήθηκαν και αναγνωρίστηκαν από τους συγγενείς τους, υποστήριξε πως ήταν καταδικαστέες μεμονωμένες ενέργειες "ακραίων στοιχείων" εν καιρώ πολέμου όπως επίσης ότι δεν υπήρχε επίσημη απόφαση η διαταγή για αυτές. Για την ομηρία των πολιτών όμως, η άρνηση τέλεσης της ήταν αδύνατη. Η πρώτη επίσημη θέση του ΚΚΕ για το θέμα ήταν ότι η ομηρία των πολιτών έγινε ως αντίποινα για την σύλληψη από τους Άγγλους, 7.000 αριστερών και την μεταφορά τους στην Μ. Ανατολή. Βέβαια η δικαιολογία αυτή δεν ήταν ιδιαιτέρως πειστική, καθώς όλοι οι συλληφθέντες ήταν αιχμάλωτοι από τις μάχες και η μεταφορά κάποιων από αυτούς στην Μ. Ανατολή έγινε, καθώς δεν μπορούσαν να τους φρουρούν στο κέντρο της Αθήνας.

Όταν η κομμουνιστική ηγεσία κατάλαβε πως η κοινή γνώμη είχε στραφεί εναντίον της για το θέμα αυτό, παραδέχθηκε δημοσίως -εμμέσως- ότι έκανε λάθος στο θέμα αυτό. Σε σχετικό υπόμνημα προς τον Αντιβασιλέα Δαμασκηνό που συμπεριλήφθηκε στο φύλλο του "Ριζοσπάστη" (3.4.1945) αναφέρεται "έγινε ένα κίνημα όπου όλοι αναγνωρίζουν ότι δεν έπρεπε να γίνει, ότι έπρεπε να έχει αποφευχθεί. Και δυστυχώς κατά το κίνημα αυτό έγιναν όσα έγιναν, εναντίον αμάχων και αθώων". Το υψηλόβαθμο στέλεχος του ΚΚΕ Κ. Καραγιώργης αναφέρει το 1948: "...στο λάθος της συλλήψεως ομήρων, είμαι και εγώ συνυπεύθυνος γιατί συμφώνησα...."

Τέλος ο Νίκος Ζαχαριάδης αναφέρει σχετικά στην 12η ολομέλεια της κεντρικής επιτροπής τον Ιούνιο του 1945: " ...το λάθος δεν είναι ότι διατάχθηκε μια ομηρία από πάνω. Το λάθος είναι ότι, διατάχθηκε η ομηρία χωρίς πειθαρχία και σχέδιο και εκφυλίστηκε σε εξωπολιτική πράξη...".

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Ο λόγος που αναφέρομαι στα θλιβερά αυτά γεγονότα, δεν είναι για να υποδαυλίσω και να αναμοχλεύσω τα πάθη του παρελθόντος, όπως πολύ πιθανά να κατηγορηθώ. Θεωρώ ότι οι ακρότητες της αριστεράς στα "Δεκεμβριανά" (ανάμεσα σε αυτές και η "ομηρία"), ήταν αυτές που συντέλεσαν αποφασιστικά για την μεταστροφή της κοινής γνώμης εις βάρος του ΚΚΕ και του ΕΑΜ, που ως εκείνη την στιγμή φαινόταν να είναι θετική στο κοινωνικό περιεχόμενο του πολιτικού τους προγράμματος.

Η τυφλή βία και η αδικαιολόγητη ομηρία χιλιάδων πολιτών, στέρησε από το ΕΑΜ ένα πολυάριθμο ακροατήριο μετριοπαθών κεντροαριστερών και ενίσχυσε την εγκυρότητα και το κύρος της Ελληνικής Κυβέρνησης. Στα περισσότερα έργα ιστορίας που θεωρούνται έγκυρα και μετριοπαθή, η ομηρία και οι αριστερές ακρότητες είτε εξισώνονται με αυτές των κυβερνητικών, είτε εξαντλούνται με αναφορές μιας παραγράφου, είτε παραλείπονται ως ασήμαντες. Περιγράφουν την ανοικοδόμηση του μεταπολεμικού κράτους της "Δεξιάς" ως μια στατική ρηχή διαδικασία όπου αυταρχικές κυβερνήσεις επιβλήθηκαν μέσω κατασταλτικών μηχανισμών στην ελληνική κοινωνία ερήμην της. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει (η μάλλον δεν ισχύει μόνο αυτό). Η Ελληνική κοινωνία στράφηκε προς αυτές τις λύσεις, όταν υποχώρησαν τα λαοκρατικά συνθήματα του ΕΑΜ και φανερώθηκε το σκληρό πρόσωπο του ΚΚΕ μέσα από ένα όργιο μαζικής βίας.

ΠΗΓΕΣ

Ι. Ιατρίδη, Εξέγερση στην Αθήνα, εκδόσεις "Νέα σύνορα"

Ευλόγιου Κουρίλα, Δεκεμβριανή τραγωδία των ομήρων, εκδόσεις Ελευθερη Σκέψις

Heinz Richter, Η συμφωνία της Βάρκιζας από το "Η ελλάδα την δεκαετία 1940-1950", εκδόσεις Θεμέλιο

David Close, ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος, εκδόσεις φιλίστωρ

ΚΚΕ , Τα Επίσημα κείμενα, τόμος πέμπτος

anarchypress.wordpress.com (μια ενδιαφέρουσα αναρχική άποψη για τα γεγονότα)

news.kathimerini.gr (ένα ενδιαφέρον άρθρο στην Καθημερινή)

xrisaxatzivasiliou.blogspot.com (σχετικό ενδιαφέρον άρθρο αριστερής κατεύθυνσης)

rizospastis.gr (αναφορά στον εκτοπισμό των 7000ων κομμουνιστών στην Μ. Ανατολή. στην ηλεκτρονική μορφή του "ριζοσπάστη" δεν βρήκα τίποτε σχετικό για την ομηρία)

Ι. Β. Δ.

ΠΗΓΗ: www.istorikathemata.blogspot.com

Έτσι είναι οι ΝΔιτες! Τρέμουν τους υβριστές τους ακόμα και νεκρόυς!!!!

« Άνθρωποι που έχουν προσφέρει, όπως ο Νίκος Κακαουνάκης, δεν ξεχνιούνται. Ο Νίκος Κακαουνάκης κατά την γνώμη μου χάθηκε άδικα, ελπίζω ορισμένα από τα παραδείγματα του να τα θυμόμαστε όλοι»!!!

Ποιος το είπε στο μνημόσυνο του Κακαουνάκη;

Μα η ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ!!!

Εγώ τώρα τι να πω; Όσο μεγαλώνω και βλέπω πιο πολλά καταλήγω στο συμπέρασμα ότι οι πολιτικοί σκέφτονται διαφορετικά από τους ψηφοφόρους και τον απλό κόσμο... ενώ ο απλός πολίτης γυρίζει την πλάτη στους υβριστές του, οι δεξιοί πολιτικοί όσο πιο πολύ τους βρίζεις... τόσο πιο πολύ σε καλοπιάνουν (για να μην πω τίποτα χειρότερο...)... ειδικά οι δεξιοί (ή οι φιλελεύθεροι για να συμπεριλάβω και τη συγκεκριμένη περίπτωση) τρέμουν του υβριστές τους ακόμα και νεκρούς!!!

ΡΕ ΝΤΟΡΑ ΘΑ ΜΑΣ ΤΡΕΛΑΝΕΙΣ;
ΠΟΙΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΚΑΙ ΠΟΙΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΚΑΟΥΝΟ;
ΟΤΙ ΕΒΡΙΖΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΣΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΠΙΟ ΧΥΔΑΙΟ ΤΡΟΠΟ;

Επίσκεψη Ντόρας Μπακογιάννη στην Κρήτη

Η Ντόρα Μπακογιάννη ολοκλήρωσε την τριήμερη επίσκεψή της στην Κρήτη. Και στους τέσσερις νομούς που επισκέφθηκε είχε την ευκαιρία να συναντήσει και να ευχαριστήσει τους Κρητικούς που τη στήριξαν στην εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη προέδρου στη ΝΔ και να συζητήσει μαζί τους τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Κατά την πρώτη ημέρα της επίσκεψής της, την Παρασκευή 5/2, επισκέφθηκε την Αγία Βαρβάρα, όπου ο δήμαρχος την υποδέχθηκε με θερμά λόγια. Αμέσως μετά μετέβη στο Τυμπάκι και επισκέφθηκε το χώρο όπου πραγματοποιείται το παζάρι και μίλησε με τους πολίτες και συζήτησε τα προβλήματα της περιοχής, ενώ αργότερα επισκέφθηκε το Ασήμι όπου και συναντήθηκε με στελέχη της Νέας Δημοκρατίας.

Κατά την επίσκεψή της στο Ηράκλειο, το μεσημέρι της Παρασκευής, είχε συνάντηση με το δήμαρχο της πόλης Γιάννη Κουράκη όπου και συζήτησαν το θέμα της συνένωσης δήμων μέσω του “Καλλικράτη” αλλά και την κρίσιμη οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα μας. Το απόγευμα η Ντόρα Μπακογιάννη περπάτησε στο εμπορικό κέντρο της πόλης και το βράδυ συνομίλησε με στελέχη της ΝΟΔΕ Ηρακλείου της Νέας Δημοκρατίας.

Το Σάββατο 6/2 η Ντόρα Μπακογιάννη επισκέφθηκε τη Νεάπολη για να ευχαριστήσει τα εκεί μέλη και οπαδούς της Νέας Δημοκρατίας για να βρεθεί αργότερα στον Άγιο Νικόλαο και το μεσημέρι να μεταβεί στο Ρέθυμνο. Και στις τρείς πόλεις, συναντήθηκε με τους Δημάρχους των πόλεων, με αντικείμενο συζήτησης, μεταξύ άλλων, το πρόγραμμα "Καλλικρατης" . H Ντόρα Μπακογιάννη σημείωσε την ανάγκη να αποκτήσει η ελληνική περιφέρεια αναπτυξιακή δυναμική, η οποία θα προκύψει μέσα από μια σωστή ανοικτή και ουσιαστική διαβούλευση, χωρίς σφιχτά χρονοδιαγράμματα. Είναι απαραίτητο όπως επισήμανε να διαμορφωθούν ευρύτερες συμφωνίες ώστε να μην αναπτυχθούν διαδικασίες τοπικών ανταγωνισμών και αντιδράσεων που θα υπονομεύσουν την διοικητική μεταρρύθμιση όπως συνέβη με τον "Καποδιστρια". Ακόμη επεσήμανε ότι θεμέλιος λίθος για να πετύχει η Διοικητική μεταρρύθμιση είναι η εξασφάλιση από την κυβέρνηση των αναγκαίων πόρων, αλλά και η μεταφορά των αρμοδιοτήτων από το κεντρικό κράτος.

Η Ντόρα Μπακογιάννη κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της στην Κρήτη είχε την ευκαιρία συνομιλώντας με αγρότες να επισημάνει για άλλη μια φορά το διαθρωτικό πρόβλημα της ελληνικής αγροτικής παραγωγής και την ανάγκη να υπάρξουν εκείνες οι τομές στην παραγωγή, την τυποποίηση, και τα δίκτυα διανομής που θα επιτρέψουν στα ελληνικά προϊόντα να αποκτήσουν "επωνυμία" και εξωστρέφεια, η οποία όπως τόνισε είναι και η μόνη διέξοδος για την ελληνική αγροτική παραγωγή.

Την Κυριακή τελευταία μέρα της επίσκεψής της στην Κρήτη η Ντόρα Μπακογιάννη από τα Χανιά έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Είναι μεγάλη τιμή η εμπιστοσύνη και η δύναμη που μου έδωσαν όλοι οι Κρήτες. Θα προσπαθήσω να φανώ αντάξια της. Η χώρα μας περνάει δύσκολες στιγμές, είναι αντιμέτωπη με την πιο μεγάλη και βαθιά οικονομική κρίση των τελευταίων χρόνων και όλες οι πολιτικές δυνάμεις έχουμε χρέος να συμβάλουμε στην γρήγορη και αποτελεσματική αντιμετώπιση της. Και εγώ στο μέτρο των δυνάμεων μου θα εργαστώ γι’ αυτό.»

H επίσκεψή της στην Κρήτη ολοκληρώθηκε την Κυριακή το βράδυ με μία ξεχωριστή συνάντηση με φίλες και φίλους από την ιδιαίτερή της πατρίδα.

Άννα μας πήρανε χαμπάρι

ΔΟΞΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΨΕΥΤΕΣ

Ο Νάιλ Άλκαν : "Από τον Παπανδρέου προσδοκούν οι Τούρκοι περισσότερα"

Διαβάστε τι δηλώνει μεταξύ άλλων σε συνέντευξή του προς τη Deutsche Welle ο Τούρκος πανεπιστημιακός (αναπληρωτής καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο πανεπιστήμιο Γκάζι της Άγκυρας) Νάιλ Άλκαν. Ο Νάιλ Άλκαν θεωρεί ιδιαίτερα σημαντικό γεγονός τις διαπραγματεύσεις Χριστόφια - Ταλάτ για την επίλυση του Kυπριακού, ωστόσο δεν είναι αισιόδοξος ότι θα προκύψει σύντομα λύση.


Όσον αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις μετά την επιστροφή του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, ο Τούρκος καθηγητής επισημαίνει: «Ο Παπανδρέου είναι γνωστό πρόσωπο στην Τουρκία από τηn εποχή του διαλόγου που εγκαινίασε με τον Ισμαήλ Τσεμ. Η Τουρκία εκλαμβάνει την παρουσία του Γιώργου Παπανδρέου ως ένα θετικό μήνυμα, σε αντίθεση ίσως με τον προκάτοχό του. Από τον Παπανδρέου προσδοκούν οι Τούρκοι περισσότερα. Ήδη υπάρχει μια κινητικότητα και θετικές ενδείξεις που ενισχύουν τις προσδοκίες για το μέλλον».

Σχόλιο:

Ο Καλός και ο κακός...

Ο καλός σύμφωνα με τον Άλκαν είναι ο Παπανδρέου, ενώ ο κακός ο Καραμανλής.

Ο άσχημος δεν ξέρω ποιος είναι....

Που βασίζουν την αισιοδοξία και τις προσδοκίες τους άραγε οι Τούρκοι;

Ποιες είναι αυτές οι θετικές ενδείξεις, δεν τις λένε και σε εμάς να μην μας κρατάνε σε αγωνία.

Εχω όμως και μια ερώτηση.

Γιατί άραγε δεν έβγαζε "θετικό μήνυμα" η παρουσία του Καραμανλή;

Mήπως, λέω τώρα εγώ, γιατί αυτά που έλεγε-υποστήριζε δεν τους πολυάρεσαν και δεν εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα τους;

Αμ το άλλο προσδοκούν λέει περισσότερα οι Τούρκοι.

Τι ακριβώς εννοούν; τι παραπάνω προσδοκούν;

Ξέρουν κάτι που δεν ξέρουμε εμείς;

Σε κάθε πάντως περίπτωση το να σε συμπαθούν οι εχθροί σου, μόνο θετικό δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί.

ΠΗΓΗ: exomatiakaivlepo.blogspot.com

ΟΝΝΕΔ: Τί χαρακτηριστικά αναζητάμε από τους υποψηφίους;

Από τη στιγμή που ξεκίνησε η προεκλογική περίοδος για την Προεδρία της ΟΝΝΕΔ, όλοι οι ΝΔτες νομίζω νιώθουμε περήφανοι που μια τέτοια πρωτοποριακή διαδικασία λαμβάνει χώρα στην οργάνωση της νεολαίας του κόμματος. Χωρίς αμφιβολία, η νεολαία και το κόμμα έχουν να κερδίσουν πολλά από αυτή την εμπειρία η οποία θα σηματοδοτήσει άλλο ένα βασικό στάδιο για την επανάκτηση της κοινωνικής δυναμικής της ΝΔ.


Από την άλλη όμως υπάρχουν και αναπόφευκτα φαινόμενα που έκαναν την εμφάνισή τους από νωρίς και κινδυνεύουν να υποβιβάσουν τη διαδικασία. Αυτά έχουν να κάνουν κυρίως με την εικόνα των υποψηφίων, και εξηγούμαι:
Δεν έχει κανείς παρά να συλλέξει μερικές πληροφορίες για τους υποψηφίους για να αντιληφθεί πόσο πολύπλευροι και έμπειροι πολιτικοί είναι. Έχουν καταφέρει στη σύντομη ζωή τους να κάνουν τριπλάσια πράγματα από το μέσο άνθρωπο.
Έχουν καταφέρει κατ'αρχάς κατά τη διάρκεια των εσωκομματικών εκλογών της ΝΔ να στηρίξουν, μεν, αλλά και να μην στηρίξουν το σημερινό Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας και μάλιστα έχουν καταφέρει να πείσουν τους υποστηρικτές τους ότι αυτοί στήριξαν τον σωστό και οι άλλοι όχι.
Έχουν περάσει από πολλά και έχουν φάει τη ζωη με το κουτάλι και παρ'όλο που οι ανθυποψήφιοί τους έχουν ωφεληθεί της εύνοιας στελεχών της ΝΔ, αυτοί έχουν κρατηθεί στα πόδια τους κυρίως λόγω του ότι είναι γνήσιοι ΝΔτες. Είναι παιδιά του λαού και έχουν εμπειρία και από το δημόσιο και ιδιωτικό τομέα αλλά δεν είναι σαν τους ανθυποψηφίους τους που μπήκαν στο δημόσιο με λαμογιές και τα'ξυναν μετά σε μια ιδιωτική εταιρία.
Τέλος, το χαρακτηριστικό τους γνώρισμα είναι ότι ενώ ήταν φιλαράκια, εν τέλη χτυπήθηκαν ανελέητα με τον Παπανικολάου όσο ο τελευταίος ήταν Πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ.
Αυτήν την εικόνα θα σχηματίσει κανείς αν ρωτήσει για τους υποψηφίους Προέδρους της ΟΝΝΕΔ. Προφανώς δεν την προκαλούν οι ίδιοι οι υποψήφιοι, αλλά μερικοί από τους υποστηρικτές τους, και αποτέλεσμα: μηδέν!
Έτσι αναδεικνύεται ίσως το πιο αρνητικό στοιχείο των εκλογών αυτών: η εσωκομματική λάσπη, και αυτό γιατί κανένας οπαδός υποψηφίου δεν είναι διατεθειμένος να αφήσει τους οπαδούς του άλλου να εξαπολύουν βρωμιές για το δικό τους.
Αυτό ήταν κάπως αναμενόμενο και το είχα αναγνωρίσει και από παλιά όταν έγραφα για τις παραμέτρους του να ανοιχτεί η εκλογή του Προέδρου στη βάση της οργάνωσης. Αυτό που μου κάνει εντύπωση όμως είναι η ευκολία με την οποία μερικοί προσπαθούν να παρουσιάσουν σαν κακούργους τους άλλους.
Και οι πιο κομματικοποιημένοι καταλαβαίνουν ότι η εκλογή του Προέδρου της ΟΝΝΕΔ δεν είναι θέση Κυβερνήτη της χώρας και το παρελθόν των υποψηφίων δεν είναι και τόσο μακρύ για να τους κρίνουμε αποφασιστικά και τελεσίδικα (όπως με την εκλογή Προέδρου του κόμματος).
Το ότι κάποιος έχει κάνει ένα φεγγάρι σε μια κρατική υπηρεσία δεν τον κάνει απαραίτητα κρατικοδίαιτο λαμόγιο. Το ότι ο πατέρας ενός είναι ίσως οικονομικά λίγο πιο άνετος από του άλλου δεν καθιστά τον πρώτο "τζάκι". Τέλος, το ότι ο άλλος είναι από επαρχία δεν είναι απαραίτητα συν ούτε και πλην. Γι αυτό ας κατευνάσουν οι πιο φωνακλάδες την κριτική τους.
Μέσα σε όλα αυτά, θέλω να αναφέρω ότι υπάρχουν και πτυχές που δεν συζητιούνται καθόλου. Για παράδειγμα, έχει ζήσει κανένας στο εξωτερικό για σπουδές ή δουλειά; Μιλάνε και μια ξένη γλώσσα; Έχουν δημοσιεύσει άρθρα σε εφημερίδες ή επιστημονικά περιοδικά; Ξέρουν πως λειτουργεί ο Π.Ο.Ε., η Ε.Ε., το Δ.Ν.Τ. ή τα Η.Ε; γνωρίζουν τι έλεγε ο Ανταμ Σμιθ, ο Τζον Κέννεντυ ο Κορνήλιος Καστοριάδης ή ο Αϊνστάιν ή έστω, ξέρουν που πέφτει η Κολοπετινίτσα; Γιατί εγώ μπορεί να μην ξέρω, αλλά θέλω να εξετάσω αν και τι ξέρουν αυτοί.
Αναρωτιέμαι, είμαι ο πρώτος που κάνει αυτές τις ερωτήσεις; Έχω διαβάσει 4 διαφορετικές εκδοχές για το αν ο καθένας στήριξε το Σαμαρά στις 18:45 της Δευτέρας ή στις 20:15 της Τετάρτης, αλλά κανένας δεν μιλάει με όρους ΑΞΙΟΣΥΝΗΣ. Ας μου πει κάποιος ότι ο τάδε είναι πιο ικανός από τους άλλους γιατί έχει και ένα-δυο χαρακτηριστικά παραπάνω ή έστω ότι είναι πιο εργατικός, και όχι ότι αξίζει επειδή είναι πιο "γνήσιος ΝΔ" (που εν τέλει δεν σημαίνει τίποτα).
Δυστυχώς πολλοί υποβιβάζουν τέτοια ερωτήματα, είτε γιατί πιστεύουν ότι δεν "περνάνε" σαν επιχειρήματα, είτε γιατί θέλουν να παρουσιάζουν τον υποψήφιό τους σαν παιδί του λαού. Ας ακολουθήσουν λοιπόν την τακτική που νομίζουν, αλλά ας εστιάσουν τουλάχιστον την ρητορική τους στην πολιτική διάσταση του υποψηφίου τους και όχι στο πως να βλάψουν τον άλλον.
Η εκλογή αυτή αναμφισβήτητα θα κάνει το κόμμα μας ακόμα πιο δυνατό και θα φέρει την ΟΝΝΕΔ πιο κοντά στην κοινωνία καθώς και την κοινωνία στην ΟΝΝΕΔ. Οι ΝΔτες είμαστε περήφανοι που μια τέτοια διαδικασία λαμβάνει χώρα στο κόμμα μας. Παράλληλα όμως πρέπει και να προσέξουμε να μην τη κηλιδώσουμε χωρίς λόγο, να μην τη μιζερίασουμε.
Καλή επιτυχία στους υποψήφίους και θα κάνουμε τα πάντα ώστε η συμμετοχή να είναι μεγάλη.

Ευχαριστώ
Ο γνώριμός σας Unionist

ΠΗΓΗ: Κωμικοτραγικά Δρώμενα
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)