Υπό την προστασία των ξένων το «τζάκι» των Πάγκαλων απέκτησε τίτλους… ευγενείας και διακριτό οικόσημο: Ένα κοράκι να «κατασπαράζει» ένα κομμάτι ψωμί… Από τη λατινική ονομασία των στοιχείων του οικόσημου [panis -is (pane) = άρτος, ψωμί και Gallus -i = κοράκι] προήλθε και το επώνυμο της οικογένειας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι νυν εκπρόσωπος του «τζακιού» στη νομή της εξουσίας, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης,
Θεόδωρος Πάγκαλος, όταν διήνυε την περίοδο του αντικομφορμισμού, θητεύοντας στις υπαρξιστικές θεωρίες του γνωστού
Σίμου του Ψυρρή, και έδιδε τη… μάχη κατά της τάξης του και του «κατεστημένου» με την ένταξή του στο ΚΚΕ, αναμιμνησκόμενος και το οικόσημο της οικογενείας του, έψαλλε σε μαρς ρυθμούς τον «κόκκινο παιάνα»,
«Μαύρα κοράκιa
με νύχια γαμψά,
πέσαν πάνω στην εργατιά…».
Το «τζάκι» των Πάγκαλων στη διαδρομή της μακραίωνος ιστορίας του φρόντιζε εκ λόγων προνοίας (... το μέλλον γαρ αόρατον) να παρέχει τις υπηρεσίες του και στις δύο Μεγάλες Δυνάμεις (τσαρική Ρωσία και αυτοκρατορική Γαλλία). Ένα παρακλάδι της οικογένειας την περίοδο των Ορλωφικών (1770 και μετά) ταύτισε την τύχη του με τον Λάμπρο Κατσώνη και τις επιδιώξεις της Αικατερίνης της Μεγάλης στις θερμές θάλασσες.
Εγκαταστάθηκε στην τσαρική Ρωσία, φιλοδωρήθηκε από την αυτοκράτειρα με υψηλά στρατιωτικά αξιώματα και εκτεταμένες γαίες στην Κριμαία.
Το δεύτερο παρακλάδι του «τζακιού», σταθερά προσδεδεμένο στην αυτοκρατορική Γαλλία, μονοπωλούσε τις προξενικές υπηρεσίες της στην περιοχή των Κυκλάδων.
Στο σπίτι του προξένου της Γαλλίας Ν. Πάγκαλου στην Τζια φιλοξενήθηκε και ο Σατωμπριάν στο προεπαναστατικό ταξίδι του στην Ελλάδα.
Στον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας (1821) και ειδικότερα στην πολιορκία της Ακρόπολης των Αθηνών, συναντάμε τον Μιχάλη Πάγκαλο, επικεφαλής 80 Τζιωτών, να συμμετέχει στην πολιορκία. Να προβιβάζεται σε Πολιτάρχη της Τροπολιτσάς. Μετά την ανεξαρτησία να εγκαθίσταται στη Λεψίνα (Ελευσίνα), να προικίζεται με «εθνικές γαίες» και οι απόγονοί του να σταδιοδρομούν στον στρατό του νεοσύστατου κράτους.
Σε ευθεία γραμμή απόγονος του γαλλόφρονος αυτού παρακλαδιού του «τζακιού» των Πάγκαλων ο γνωστός μας Θεόδωρος Πάγκαλος Επιτελάρχης της Στρατιάς της Μικράς Ασίας, δημιουργός, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του «αρχηγού της Επανάστασης του '22», Νικόλαου Πλαστήρα, της Στρατιάς του Έβρου, πρωταγωνιστής στη «Δίκη των Εξ» και την εκτέλεσή τους στο Γουδί. Και το 1925 δικτάτορας, με κινήσεις οπερετικές που λίγο έλειψε, αν δεν επενέβαινε εγκαίρως ο Ελευθέριος Βενιζέλος, να χρεωθεί με πράξεις εθνικής μειοδοσίας.
Αμετανόητος εραστής της παντί σθένει εξουσίας, ο στρατηγός Θεόδωρος Πάγκαλος επιδίωξε στη διάρκεια της ναζιστικής Κατοχής, προσεγγίζοντας τη γερμανική πρεσβεία, να διαδεχθεί τον Κουίσλιγκ Γεώργιο Τσολάκογλου στην πρωθυπουργία!
Στη μακρά σειρά των αμαρτημάτων του Θεόδωρου Πάγκαλου του Πρεσβύτερου και η συμβολή του, ομού μετά του Στυλιανού Γονατά και του Κουίσλγκ Ιωάννη Ράλλη, στη δημιουργία των διαβόητων «Ταγμάτων Ασφαλείας» την περίοδο της Κατοχής!
Βεβαίως, ουδείς ασπάζεται τις αποτρόπαιες θεωρίες περί συγγενικών ή ακόμη και σε επίπεδο «τζακιού», ευθυνών του Θεόδωρου Πάγκαλου του Νεώτερου, εγγονού, ως γνωστόν, του συνονόματου Θεόδωρου του Πρεσβύτερου. Ο καθείς κατά τα έργα του…
Ξενίζει, όμως, σε μια δημοκρατική κοινωνία να αναβιώνουν εμμέσως πλην σαφώς τα «τζάκια», και κατά τη σύγχρονη εκδοχή, οι «φαμίλιες», και από κοινού συμφέροντος ορμώμενα, να δεικνύουν τέτοιο βαθμό αλληλεγγύης, ώστε να προωθούνται στο προσκήνιο και να διαιωνίζονται «κοινοβουλευτικές μοναρχίες», με την αντίληψη είτε της «Θεωρίας του Κηπουρού» [= Ο μονάρχης κέκτηται (;) το δικαίωμα να χρίζει πρωθυπουργό και τον κηπουρό του…], είτε οι «Φαμίλιες» με τις διασυνδέσεις που διαθέτουν στους πόλους εξουσίας και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης να προωθούν σε πρώτο πλάνο στενούς συγγενείς σε θέσεις εξουσίας.
Μάλιστα, ο χρησμός της συζύγου του αντιπροέδρου της κυβέρνησης (με ποιες δημοκρατικές διαδικασίες άραγε και δη σ' ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, ως θέλει να αποκαλείται το Νεο-ΠΑΣΟΚ του Γ.Α. Παπανδρέου του Νεώτερου;) κ. Χριστίνας Χριστοφάκη-Παγκάλου αποτελεί «Ιουδαίοις μεν σκάνδαλον, Έλλησι δε μωρία»…
http://www.paron.gr/v3/new.php?id=57307&colid=28&catid=1&dt=2010-08-08