Η θέση μου εναντίον της εκμετάλλευσης των λιγνιτικών κοιτασμάτων της επαρχίας Ελασσόνας είναι διαυγής, κατηγορηματικά και διατυπωμένη με σαφήνεια εδώ και αρκετά χρόνια.
Όταν ανέκυψε το θέμα από την Ευρωπαϊκή Ένωση επί κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας, τοποθετήθηκα αμέσως αρνητικά και μάλιστα μαζί με τους άλλους συναδέλφους επισκεφτήκαμε τους συναρμόδιους υπουργούς και τους ενημερώσαμε για την ομόθυμη αντίθεση της τοπικής κοινωνίας και φυσικά την δική μας απόλυτα αρνητική θέση.
Όπως θυμούνται όσοι ασχολούνται με τα κοινά στο νομό Λάρισας, η τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αποφάσισε να μην προχωρήσει η εκχώρηση των λιγνιτικών κοιτασμάτων και το θέμα έκλεισε για να ξανανοίξει επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ η οποία συμφώνησε στο μνημόνιο σε ό,τι της υπαγόρευσε η τρόικα ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ.
Όταν, λοιπόν, αποκαλύφθηκε η απόφαση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να εκχωρήσει σε ιδιώτες τα λιγνιτικά κοιτάσματα της επαρχίας Ελασσόνας, ήμουν ο πρώτος απ’ όλους τους υποψήφιους περιφερειάρχες Θεσσαλίας που το Σάββατο 7 Αυγούστου 2010 πήγα στο Δομένικο και συζήτησα με τους κατοίκους.
Εκεί, εξέφρασα την κάθετη αντίθεσή μου σ’ αυτό το ενδεχόμενο και όπως έχει καταγραφεί στα ρεπορτάζ του τοπικού τύπου δήλωσα επί λέξει:
«Γνωριζόμαστε με τους περισσότερους από εσάς πολλά χρόνια. Ήμουν ανέκαθεν στο πλευρό σας και συνεχίζω να είμαι στο πλευρό σας. Ήρθα σήμερα να σας ακούσω, να καταγράψω τις απόψεις σας και να σας δηλώσω κατηγορηματικά: έχετε απόλυτο δίκαιο.
Σας στηρίζω απόλυτα στην απόφασή σας να πάρετε την ζωή σας στα χέρια σας. Είμαι υπερήφανος που στον αγώνα αυτό είναι μπροστάρηδες οι νέοι του τόπου. Είμαι δίπλα σας για ό,τι χρειαστείτε. Δεσμεύομαι να αναλάβω πρωτοβουλίες πάντα σε συνεργασία μαζί σας για το μείζον αυτό θέμα και να είμαι η φωνή σας, η έκφρασή σας ώστε να κάνουμε πράξη την θέλησή σας.
Δεν είστε μόνοι ούτε αδύναμοι. Είμαστε μαζί. Είμαστε πολλοί. Ενώνουμε τις δυνάμεις μας. Όποιος έχει το δίκαιο με το μέρος του και το διεκδικεί, βγαίνει πάντοτε νικητής όσο δύσκολος κι αν φαίνεται ο αγώνας».
Ανάλογη θέση έλαβα και στη συνέλευση της Πέμπτης 9 Σεπτεμβρίου 2010 στο Δαμάσι όπου μεταξύ άλλων τόνισα:
«Παρά, όμως, τα μισόλογα και τη σκόπιμη ασάφεια των κυβερνητικών παραγόντων, η πραγματικότητα είναι μία και δεν αλλάζει: ο ιδιώτης επενδυτής θα σκεφτεί πολύ σοβαρά να επενδύσει σε μια περιοχή που η τοπική κοινωνία είναι καθολικά και έντονα αντίθετη στην επένδυσή του. Πολύ περισσότερο που η επένδυση αυτή αφορά την ίδια την ζωή και την υγεία των ανθρώπων.
(…)Ήρθα πρώτος στην περιοχή όταν ανέκυψε το θέμα και σας το δηλώνω και τώρα:
Χρειάζεται αγώνας συντονισμένος, ενωτικός, αποφασιστικός.
Τόσο εδώ στην περιοχή όσο και περισσότερο στα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Χρειάζεται να έχετε στο πλευρό σας αιρετούς της αυτοδιοίκησης όλων των βαθμίδων που δεν θα είναι το μακρύ χέρι του Μνημονίου αλλά θα αγωνίζονται στο πλευρό σας.
(…) Το δικαίωμα στη ζωή δεν είναι διαπραγματεύσιμο ούτε εμπορεύσιμο με κανένα Μνημόνιο και καμία τρόικα».
Όταν, λοιπόν, αποκαλύφθηκε η απόφαση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να εκχωρήσει σε ιδιώτες τα λιγνιτικά κοιτάσματα της επαρχίας Ελασσόνας, ήμουν ο πρώτος απ’ όλους τους υποψήφιους περιφερειάρχες Θεσσαλίας που το Σάββατο 7 Αυγούστου 2010 πήγα στο Δομένικο και συζήτησα με τους κατοίκους.
Εκεί, εξέφρασα την κάθετη αντίθεσή μου σ’ αυτό το ενδεχόμενο και όπως έχει καταγραφεί στα ρεπορτάζ του τοπικού τύπου δήλωσα επί λέξει:
«Γνωριζόμαστε με τους περισσότερους από εσάς πολλά χρόνια. Ήμουν ανέκαθεν στο πλευρό σας και συνεχίζω να είμαι στο πλευρό σας. Ήρθα σήμερα να σας ακούσω, να καταγράψω τις απόψεις σας και να σας δηλώσω κατηγορηματικά: έχετε απόλυτο δίκαιο.
Σας στηρίζω απόλυτα στην απόφασή σας να πάρετε την ζωή σας στα χέρια σας. Είμαι υπερήφανος που στον αγώνα αυτό είναι μπροστάρηδες οι νέοι του τόπου. Είμαι δίπλα σας για ό,τι χρειαστείτε. Δεσμεύομαι να αναλάβω πρωτοβουλίες πάντα σε συνεργασία μαζί σας για το μείζον αυτό θέμα και να είμαι η φωνή σας, η έκφρασή σας ώστε να κάνουμε πράξη την θέλησή σας.
Δεν είστε μόνοι ούτε αδύναμοι. Είμαστε μαζί. Είμαστε πολλοί. Ενώνουμε τις δυνάμεις μας. Όποιος έχει το δίκαιο με το μέρος του και το διεκδικεί, βγαίνει πάντοτε νικητής όσο δύσκολος κι αν φαίνεται ο αγώνας».
Ανάλογη θέση έλαβα και στη συνέλευση της Πέμπτης 9 Σεπτεμβρίου 2010 στο Δαμάσι όπου μεταξύ άλλων τόνισα:
«Παρά, όμως, τα μισόλογα και τη σκόπιμη ασάφεια των κυβερνητικών παραγόντων, η πραγματικότητα είναι μία και δεν αλλάζει: ο ιδιώτης επενδυτής θα σκεφτεί πολύ σοβαρά να επενδύσει σε μια περιοχή που η τοπική κοινωνία είναι καθολικά και έντονα αντίθετη στην επένδυσή του. Πολύ περισσότερο που η επένδυση αυτή αφορά την ίδια την ζωή και την υγεία των ανθρώπων.
(…)Ήρθα πρώτος στην περιοχή όταν ανέκυψε το θέμα και σας το δηλώνω και τώρα:
Χρειάζεται αγώνας συντονισμένος, ενωτικός, αποφασιστικός.
Τόσο εδώ στην περιοχή όσο και περισσότερο στα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Χρειάζεται να έχετε στο πλευρό σας αιρετούς της αυτοδιοίκησης όλων των βαθμίδων που δεν θα είναι το μακρύ χέρι του Μνημονίου αλλά θα αγωνίζονται στο πλευρό σας.
(…) Το δικαίωμα στη ζωή δεν είναι διαπραγματεύσιμο ούτε εμπορεύσιμο με κανένα Μνημόνιο και καμία τρόικα».
Ανατροπή του κλίματος που έχει δημιουργηθεί μετά τις αλλεπάλληλες προσωρινές διαταγές με τις οποίες επιστρέφουν στην εργασία τους συμβασιούχοι, φέρνει η δικαστική εισήγηση που θα συζητηθεί την Πέμπτη, στην πλήρη Ολομέλεια του Αρείου Πάγου. Η εισήγηση υιοθετεί την επιχειρηματολογία που ανέπτυξε προ τριετίας η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, παρακάμπτοντας τις θετικές για τους συμβασιούχους απόψεις των πρόσφατων αποφάσεων του ΔΕΚ.