08 Απριλίου 2024

📺ΕΛΑ ΜΩΡΕ ΣΥΖΗΤΑ ΤΟ! ΣΙΓΑ ΜΗ ΣΟΥ ΠΕΙ "ΚΑΛΑ ΡΕ Μ@ΛΑΚΑ ΠΩΣ 3ΜΠΛΕΞΕΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟ@ΣΤΗΔΕΣ;" ΔΕ ΜΙΛΑΕΙ ΕΤΣΙ😜😂Ν. Παπαργυρόπουλος: Ο πατέρας μου είναι δεξιός, δεν έχουμε συζητήσει για την υποψηφιότητά μου με τον ΣΥΡΙΖΑ


Ανάμεσα στα ονόματα των υποψηφίων που διεκδικούν μία θέση στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, είναι και αυτό του επιχειρηματία και πρώην Survivor, Νάσου Παπαργυρόπουλου.

Ο ίδιος μετά την γνωστοποίηση της υποψηφιότητάς του μίλησε στην εκπομπή «Γεια Σου» του ΣΚΑΪ και αποκάλυψε πως ο λόγος που αποφάσισε να μπει στον στίβο της πολιτικής ήταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανος Κασσελάκης

Τι είπε ο Νάσος Παπαργυρόπουλος για την υποψηφιότητά του

«Δεν είχα στο μυαλό μου να το κάνω. Ένας λόγος που ήθελα να συμμετάσχω είναι ο Στέφανος. Εάν δεν ερχόταν ο Στέφανος σ' αυτό το κόμμα δεν θα το σκεφτόμουν», είπε απαντώντας σε σχετική ερώτηση ο Νάσος Παπαργυρόπουλος.

«Πέρασα από την Ελλάδα της κρίσης που χάσαμε σχεδόν τα πάντα και φτάσαμε στο σημείο αυτή τη στιγμή σε έναν άνθρωπο σαν τον πατέρα μου που είναι 80 χρονών, που θα μπορούσε να είναι παππούς πολλών, να χάσει το σπίτι του. Εμείς το χάσαμε τελείωσε δεν αλλάζει αυτό. Τουλάχιστον να μπορέσω να κάνω κάτι για να μην τα χάσουν οι επόμενοι. Τον πατέρα μου δεν τον πειράζει αυτό, τον πειράζει που δεν άφησε μια προίκα στα παιδιά του. Μια υλική προίκα. Δεν μας πειράζει καθόλου αυτό. Το θέμα είναι ότι έχει αφήσει δυο προίκες σε εμάς οι οποίες ειναι μεγαλύτερες. Το ένα είναι το ήθος και τις αξίες που μας έδωσε η οικογένειά μου και το δεύτερο ότι μας άφησε ένα πολύ καθαρό επίθετο», συνέχισε.

«Με τον πατέρα μου δεν έχουμε κάνει εκτενή κουβέντα πάνω σ' αυτό καθώς προέρχεται από ένα backround πιο δεξιό. Επειδή μένω στο εντελώς αντίθετο κομμάτι της Αθήνας δεν έχω προλάβει να συναντηθούμε από κοντά. Μου ευχήθηκε καλή επιτυχία, ήταν πιο ήρεμος από ότι είχα στο μυαλό μου», είπε.

Για τις δηλώσεις του πατέρα του Αργύρη κατά του Στέφανου Κασσελάκη και του σεξουαλικού του προσανατολισμού σημείωσε μεταξύ άλλων: «Ο πατέρας μου είναι του '43 γεννηθείς με ότι σημαίνει αυτό. Είναι μια άλλη στόφα ανθρώπου όπου κάποια πράγματα για τα αναλύσουμε θέλει περισσότερο κατανόηση, παρά έχθρα. Οι δεσμοί αίματος δεν σε κάνουν να έχεις και τις ίδιες απόψεις απαραίτητα».

«Αυτά που θέλω να διεκδικήσω είναι αυτά που θέλει να διεκδικήσει κάθε Έλληνας και να μπορώ πριν κλείσω τα μάτια μου να πω 'άξιζε που έζησα. Έζησα ελεύθερος, έζησα δίκαια. Έδωσα και αγάπησα πάνω απ' όλα. Συγκινούμαι γιατί θέλω να δω τη χώρα μου έτσι. Ξέρω ότι όλος ο κόσμος είναι σαν και εμένα», κατέληξε.

📺ΑΓΩΝΙΟΥΜΕ😱😱Ανδρουλάκης μετά τη συνάντηση στην ΑΔΑΕ: Όταν καθαρογραφεί η απόφαση θα ενημερώσω τον ελληνικό λαό


«Σήμερα ανοίγει ο δρόμος της αλήθειας και μαζί το κουτί της Πανδώρας για την κυβέρνηση Μητσοτάκη», δήλωσε ο Νίκος Ανδρουλάκης, μετά τη συνάντηση που είχε με τον επικεφαλης της ΑΔΑΕ, Χρήστο Ράμμο, το πρωί της Δευτέρας.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προσέφυγε στην ΑΔΑΕ για να ενημερωθεί για την παρακολούθησή του από την ΕΥΠ, ύστερα από την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας με την οποία κρίθηκε αντισυνταγματικός ο νόμος του Μαρτίου του 2021 που απαγόρευε στην ΑΔΑΕ να ενημερώνει όσους είχαν τεθεί υπό παρακολούθηση.

« Συνεχίζω αυτόν τον αγώνα με όλες μου τις δυνάμεις, γιατί πιστεύω ότι αξίζει σε εμάς και στα παιδιά μας να ζουν σε μια ευρωπαϊκή κανονικότητα, με καθολικό σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και με σκληρούς φραγμούς στο παρακράτος και τη διαφθορά.

Το σκάνδαλο αυτό δεν είναι μόνο πολιτικό αλλά έχει οικονομικές και νομικές διαστάσεις, γιατί κάποιοι έβγαλαν εκατομμύρια», είπε ο κ. Ανδρουλάκης και πρόσθεσε: «Σήμερα, λοιπόν, ήρθα εδώ μετά την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για να ζητήσω από τον κ. Ράμμο να επιταχύνει τις διαδικασίες.
Με ενημέρωσε ότι περιμένει να καθαρογραφεί η απόφαση, να επιδοθεί και αμέσως θα κάνει τα νόμιμα και προβλεπόμενα για να έχω την ενημέρωση που χρειάζομαι και εγώ ώστε με τη σειρά μου να ενημερώσω τον ελληνικό λαό όπως έχω δεσμευτεί».

«Σήμερα ανοίγει ο δρόμος της αλήθειας και μαζί το κουτί της Πανδώρας για την κυβέρνηση Μητσοτάκη», κατέληξε.

Δίκη προπονητή ιστιοπλοΐας: «Της στέρησε την παιδική της ηλικία, την εφηβεία» κατέθεσε η μητέρα της ανήλικης


Με την κατάθεση της μητέρας της ιστιοπλόου που έχει καταγγείλει ότι έπεσε θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από τον προπονητή της σε ηλικία 11 ετών συνεχίστηκε η δίκη στο Μεικτό Ορκωτό Εφετείο της πρώτης υπόθεσης του ελληνικού metoo.

«Της στέρησε την παιδική της ηλικία, την εφηβεία της. Αυτό το πράγμα δεν θα το ξαναέχει στα χέρια της. Για ποιον λόγο να του χρωστάω τα παιδιά μου και τη ζωή της; Μεγαλώνω τώρα ένα 11χρονο μέσα στη μαυρίλα. Ναι, δεν έκανα τα πράγματα όπως έπρεπε, αλλά είμαι εδώ σήμερα και εκείνη έχει κερδίσει τη ζωή και ας είναι δακτυλοδεικτούμενη» κατέθεσε με ένταση η μάρτυρας, η οποία μίλησε αναλυτικά για τις οικογενειακές σχέσεις που είχαν με τον προπονητή.

Πώς ανακάλυψε η μητέρα τη σεξουαλική κακοποίηση

«Δεν μπορούσα να καταλάβω ότι συμβαίνει κάτι περίεργο, δεν είδα κάτι διαφορετικό απ’ ό,τι με τα άλλα παιδιά» υποστήριξε η μητέρα στη δίκη του προπονητή ιστιοπλοΐας, λέγοντας ότι το μόνο που είχε δει, χωρίς όμως να καταλάβει τι συνέβαινε, ήταν κάποιους μώλωπες στο σώμα της, με το κορίτσι να εξηγεί πως είναι από χτυπήματα από την ιστιοπλοΐα.

Πρόεδρος: Πώς το μάθατε;

Μάρτυρας: Το παιδί ηχογράφησε στο κινητό του πατέρα της ένα μήνυμα. Ο λόγος της ήταν άρτιος. Μας είπε ότι έχει αφήσει ένα μήνυμα και πήγε για ύπνο. Ακούσαμε το μήνυμα και η ζωή μας καταστράφηκε... Έλεγε ότι  «ο κατηγορούμενος δεν είναι αυτό που νομίζετε, με χτυπά, με βρίζει, με πονά, θέλει να με ξεφτιλίσει σε σας και στο χωριό», ότι την ενοχλεί και ότι ντρέπεται. Την άλλη μέρα με τον άντρα μου αποφασίσαμε να πάμε στην αστυνομία. Εγώ κατάλαβα ότι πρόκειται για σεξουαλική κακοποίηση. Πήγαμε, εγώ έσπασα, έβαλα τα κλάματα. Είπα ότι το παιδί το βίασε ο προπονητής. Τη ρώτησαν αν ισχύει και εκείνη το επιβεβαίωσε. Μου είπαν πως πρέπει πρώτα από όλα να προστατεύσουμε το παιδί μας. Μου σύστησαν να πάρω την Εισαγγελία Ανηλίκων, δεν την πήρα ποτέ. Έμαθα όμως ότι θα μπορούσαν οι ίδιοι να την ειδοποιήσουν.

Πρόεδρος: Ο μάρτυρας έχει καταθέσει ότι του είπατε για χαδάκια, όχι για βιασμό.

Μάρτυρας: Όχι, είπα για βιασμό.

Εισαγγελέας: Είπατε «κλειστό» το παιδί. Τόσο «κλειστό» που, εάν και είχατε καλές σχέσεις, ήσασταν τελείως ανενημέρωτη για συγκεκριμένες πληροφορίες. Δεν είναι λίγο αντιφατικό;

Μάρτυρας: Εγκλωβίστηκε τόσο πολύ στο συναίσθημα που της δημιούργησε ο κατηγορούμενος… Αυτό που με θλίβει είναι ότι δεν ήθελε να στενοχωρήσει τους γονείς της και αυτό ξέρετε πόσο  άσχημο είναι για μένα;

Η δίκη θα συνεχιστεί στις 16 Απριλίου.

Ανέβηκε στην παγκόσμια κατάταξη τένις της WTA η Σάκκαρη – Ποια η θέση του Τσιτσιπά


Η Μαρία Σάκκαρη έκανε ένα ακόμη βήμα και αυτή την εβδομάδα ανέβηκε στο Νο 6 στην παγκόσμια κατάταξη τένις γυναικών, που διατηρεί η WTA.

Για την κορυφαία Ελληνίδα πρωταθλήτρια ολοκληρώθηκε ένας πολύ πετυχημένος μήνας, με πορείες έως τον τελικό του Indian Wells, τα προημιτελικά του τουρνουά στο Μαϊάμι, αλλά και τα ημιτελικά στο Τσάρλεστον. 

Προερχόμενη από μια πολύ δύσκολη περίοδο, η Ελληνίδα παίκτρια κατάφερε να βρει ξανά το παιχνίδι της, πλάι στον νέο προπονητή της, Ντέιβιντ Γουίτ, αλλά να βγει και κερδισμένη στην κατάταξη παρότι είχε πολλούς βαθμούς να υπερασπιστεί, αφού κέρδισε τρεις θέσεις σε δύο εβδομάδες.

Να σημειωθεί πως βγήκε και εκτός 10άδας για ένα πολύ μικρό διάστημα και τώρα επιστρέφει δυναμικά προς την κορυφή της κατάταξης. Στην κορυφή βρίσκεται με μεγάλη διαφορά η Ιγκα Σβιάτεκ.

Η πρώτη δεκάδα έχει ως εξής:

1. Ιγκα Σβιάτεκ (Πολωνία) 10.835 βαθμοί

2. Αρίνα Σαμπαλένκα (Λευκορωσία) 8.045

3. Κόκο Γκοφ (ΗΠΑ) 7.205

4. Ελενα Ριμπάκινα (Καζακστάν) 5.848

5. Τζέσικα Πέγκουλα (ΗΠΑ) 4.870

6. Μαρία Σάκκαρη (Ελλάδα) 4.195

7. Κινέν Ζενγκ (Κίνα) 3.995

8. Μαρκέτα Βοντρουσόβα (Τσεχία) 3.895

9. Ονς Ζαμπέρ (Τυνησία) 3.658

10. Γέλενα Οσταπένκο (Λετονία) 3.438

Η θέση του Τσιτσιπά

Ο Νόβακ Τζόκοβιτς βρίσκεται ξανά στην κορυφή της κατάταξης του ATP για 419η εβδομάδα, μπροστά πάλι από τον Γιανίκ Σίνερ, ο οποίος άφησε για δεύτερη εβδομάδα στην τρίτη θέση τον Κάρλος Αλκαράθ. Ο Στέφανος Τσιτσιπάς βρίσκεται κι αυτήν την εβδομάδα στο Νο 12 του κόσμου, με 3.175 βαθμούς.

Η πρώτη δεκάδα της παγκόσμιας κατάταξης έχει ως εξής:

1. Νόβακ Τζόκοβιτς (Σερβία) 9.725 βαθμοί

2. Γιανίκ Σίνερ (Ιταλία) 8.710

3. Κάρλος Αλκαράθ (Ισπανία) 8.645

4. Ντανιίλ Μεντβέντεφ (Ρωσία) 7.165

5. Αλεξάντερ Ζβέρεφ (Γερμανία) 5.415

6. Αντρέι Ρούμπλεφ (Ρωσία) 4.890

7. Χόλγκερ Ρούνε (Δανία) 3.795

8. Χούμπερτ Χουρκάτς (Πολωνία) 3.665

9. Γκριγκόρ Ντιμιτρόφ (Βουλγαρία) 3.540

10. Κάσπερ Ρούντ (Νορβηγία) 3.465

Πιερρακάκης σε Κασσελάκη για τους μαθητές της Γαύδου: «Τα ζητήματα παιδείας απαιτούν υπευθυνότητα αντί για πυροτεχνήματα»


Απάντηση στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ Στέφανο Κασσελάκη αναφορικά με τα προβλήματα εκπαίδευσης των δύο μαθητών της Γαύδου , έδωσε ο Κυριάκος Πιερρακάκης.

Ο υπουργός Παιδείας με ανάρτησή του στο facebook αποδομεί τις αιτιάσεις του κ. Κασσελάκη και αναφέρεται λεπτομερώς στις έως τώρα ενέργειες της κυβέρνησης για να επιλυθεί ένα υπαρκτό πρόβλημα, με βάση την σχετική δημόσια δέσμευση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και κυρίως σε όσα ετοιμάζονται από το ΥΠΑΙΘΑ , ώστε από τον Σεπτέμβριο 2024 οι μαθητές των πλέον απομακρυσμένων περιοχών της χώρας να έχουν πρόσβαση σε ένα ολοκληρωμένο ψηφιακό σχολείο.

«Τα ζητήματα παιδείας είναι πολύ σοβαρά για να αποτελούν αντικείμενο προεκλογικού λαϊκισμού στα social media του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Γι’ αυτό απαιτούν υπευθυνότητα αντί για πυροτεχνήματα» τονίζει ο κ. Πιερρακάκης, δηλώνοντας, ταυτόχρονα, πως «η προετοιμασία από το υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού βρίσκεται σε φάση ολοκλήρωσης», ενώ σημειώνει: «Η λύση που επελέγη για τους δύο μαθητές στη Γαύδο ήταν μεταβατική. Αμέσως μετά την επίσκεψη του Πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη στο ακριτικό νησί, τον Ιανουάριο του 2023, υπήρξε κινητοποίηση από τις αρμόδιες υπηρεσίες ώστε να διασφαλιστεί ότι τα παιδιά θα εγγραφούν σε σχολική μονάδα και να μην τεθεί σε κίνδυνο ο προβιβασμός τους στην επόμενη τάξη. Σε επικοινωνία με την οικογένεια, η οποία έγινε αμέσως μετά την επίσκεψη, δόθηκε η λύση οι μαθητές να προχωρήσουν σε κατ’ ιδίαν διδασκαλία υπό την επίβλεψη του Γυμνασίου της Παλαιόχωρας Κρήτης, στο οποίο δίνουν εξετάσεις. Εκπαιδευτικοί του σχολείου ήταν σε επικοινωνία μαζί τους προκειμένου να δίνονται οι σχετικές κατευθύνσεις».

Ολόκληρη η ανάρτηση του κ. Πιερρακάκη έχει ως εξής:

«Τα ζητήματα παιδείας είναι πολύ σοβαρά για να αποτελούν αντικείμενο προεκλογικού λαϊκισμού στα social media του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Γι’ αυτό και απαιτούν υπευθυνότητα αντί για πυροτεχνήματα.

«Ο κ. Κασσελάκης παραβιάζει ανοικτές θύρες.»

Τον Σεπτέμβριο του 2024 οι μαθητές των πλέον απομακρυσμένων περιοχών της χώρας, ορεινών και νησιωτικών, θα μπορούν να έχουν πρόσβαση σε ένα ολοκληρωμένο ψηφιακό σχολείο. Η προετοιμασία του από το υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού βρίσκεται σε φάση ολοκλήρωσης. Οι μαθητές θα διδάσκονται από καθηγητές όλα τα μαθήματα, όπως αυτά αποτυπώνονται στο ωρολόγιο πρόγραμμα κάθε σχολείου. Η πρωτοβουλία αυτή έρχεται να προστεθεί σε εκείνη της ψηφιακής ενισχυτικής διδασκαλίας, που ξεκινά σε λίγες εβδομάδες για τους μαθητές του γυμνασίου στα μαθήματα της γλώσσας και των μαθηματικών.

Η λύση που επελέγη για τους δύο μαθητές στη Γαύδο ήταν μεταβατική. Αμέσως μετά την επίσκεψη του Πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη στο ακριτικό νησί, τον Ιανουάριο του 2023, υπήρξε κινητοποίηση από τις αρμόδιες υπηρεσίες ώστε να διασφαλιστεί ότι τα παιδιά θα εγγραφούν σε σχολική μονάδα και να μην τεθεί σε κίνδυνο ο προβιβασμός τους στην επόμενη τάξη. Σε επικοινωνία με την οικογένεια, η οποία έγινε αμέσως μετά την επίσκεψη, δόθηκε η λύση οι μαθητές να προχωρήσουν σε κατ’ ιδίαν διδασκαλία υπό την επίβλεψη του Γυμνασίου της Παλαιόχωρας Κρήτης, στο οποίο δίνουν εξετάσεις. Εκπαιδευτικοί του σχολείου ήταν σε επικοινωνία μαζί τους προκειμένου να δίνονται οι σχετικές κατευθύνσεις.

Η λύση που θα εφαρμοστεί από τον προσεχή Σεπτέμβριο αποσκοπεί στο να στηριχθούν οι ακριτικές περιοχές, τα παιδιά και οι οικογένειές τους. Με πράξεις και όχι με λόγια. Και σίγουρα όχι με σκηνοθετημένα βίντεο κλιπ».

Πώς ο Κεμάλ εξαπάτησε τους Κούρδους και τους έστρεψε εναντίον των Ελλήνων στη Μικρά Ασία


Η πρόβλεψη της Συνθήκης των Σεβρών για ίδρυση ανεξάρτητου κουρδικού κράτους και τα «14 σημεία» του Ουίλσον - Η δράση των Κούρδων εναντίον των Ελλήνων, οι απειλές του Κεμάλ και η υπόσχεσή του για ίδρυση τουρκοκουρδικού κράτους που δεν υλοποιήθηκε ποτέ

Μια από τις πτυχές της Μικρασιατικής Εκστρατείας που, τουλάχιστον εμείς, δεν έχουμε εξετάσει ενδελεχώς είναι η στάση των Κούρδων απέναντι στον Ελληνικό Στρατό και τους ελληνικούς πληθυσμούς στη Μικρά Ασία. Οι Κούρδοι τήρησαν άκρως εχθρική στάση απέναντι στους Έλληνες, παρά το ότι ο Κεμάλ, όπως θα δούμε, τους εξαπάτησε.

Μια σύντομη ιστορία των Κούρδων

Οι Κούρδοι είναι μέλη γλωσσικής ομάδας και εθνότητας που ζουν στα όρη Ζάγρος και Ταύρος του ανατολικότερου τμήματος της Μικράς Ασίας, στο βορειοδυτικό Ιράν και στις γύρω περιοχές. Οι περισσότεροι Κούρδοι κατοικούν σε εδάφη που ανήκουν στο Ιράν, το Ιράκ και στην Τουρκία και γειτονεύουν μεταξύ τους, αλλά σε κανένα τμήμα αυτής της περιοχής την οποία οι ίδιοι ονομάζουν Κουρδιστάν (Χώρα των Κούρδων), δεν έχουν πετύχει πολιτική αυτονομία. Μιλούν, γλώσσα του δυτικού ιρανικού κύκλου. Οι περισσότεροι Κούρδοι είναι Σουνίτες Μουσουλμάνοι, χωρισμένοι σε κατά τόπους μυστικιστικές και αιρετικές θρησκευτικές κοινότητες. Η προϊστορία τους δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή, αλλά φαίνεται ότι οι προγονοί τους ζουν για χιλιετίες στην ίδια ορεινή περιοχή. Οι γραπτές μαρτυρίες, για τις αρχαιότερες αυτοκρατορίες της Μεσοποταμίας, αναφέρονται συχνά σε ορεινά φυλετικά γένη με ονομασίες παρόμοιες προς το «Κούρδοι».


Κούρδοι πολεμιστές στον Καύκασο το1915

Οι Καρδούχοι που επιιτέθηκαν εναντίον του Ξενοφώντα και των Μυρίων το 401 π.Χ. κοντά στο σημερινό Ζάκχο του Ιράκ, ακρίβως στα νότια των τουρκικών συνόρων, πιθανότατα ήταν Κούρδοι. Πάντως η ονομασία «Κούρδοι» χρονολογείται με βεβαιότητα από την εποχή της προσχώρησης των φύλων αυτών στο Ισλάμ, τον 7ο αιώνα. Αν και οι Κούρδοι δεν κατάφεραν ποτέ να αποκτήσουν εθνικό κράτος είχαν πλατιά φήμη ως γενναίοι πολεμιστές. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να γίνουν μισθοφόροι και επαγγελματίες στρατιώτες σε πολλούς στρατούς.


Ο Σαλαντίν

Ο γνωστότερος στον Δυτικό κόσμο Κούρδος ήταν ο Σαλαντίν, που δικαιώνει αυτή την πολεμική φήμη. Αφού πολέμησε εναντίον του Ριχάρδου Α’ της Αγγλίας κατά τη Γ’ Σταυροφορία, ίδρυσε τη δυναστεία των Αγιουμπιδών στην Αίγυπτο (1169 – 1250). Η μεγάλη ευκαιρία για να ιδρύσουν οι Κούρδοι ανεξάρτητο κράτος παρουσιάστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα, ιδιαίτερα μαλίστα μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Συνθήκη των Σεβρών (1920) πρόεβλεπε, μεταξύ άλλων, ότι οι Κούρδοι θα αποκτούσαν αυτόνομη κρατική οντότητα. Δυστυχώς για τους Κούρδους λαθεμένοι χειρισμοί από την ηγεσία τους, όπως η εμπιστοσύνη που έδειξαν στον Κεμάλ και πολιτικές συγκυρίες, όπως η αποχώρηση του Τόμας Γούντροου Γουίλσον από την Προεδρία των Η.Π.Α. το 1920 είχαν σαν αποτέλεσμα η ευκαιρία να χαθεί και ο αγώνας των 30 εκατομμυρίων περίπου Κούρδων για την απόκτηση πατρίδας να συνεχίζεται μέχρι σήμερα…


Ένας Κουρδος με τη σύζυγό του και τα όπλα τους κατά την επανάσταση του 1921

Society for the Rise of Kurdistan: το ξεκίνημα για ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν

Στις 6 Νοεμβρίου 1917 ιδρύθηκε μυστικά στην Κωνσταντινούπολη η «Society for the Rise of Kurdistan» (SAK) στην Κωνσταντινούπολη. Στόχος της ήταν η δημιουργία ενός ανεξάρτητου κουρδικού κράτους στην ανατολική Τουρκία. Πρόεδρος της SAK ήταν ο Abdulkadir Ubeydullah και Αντιπρόεδροί της οι Emin Ali και Fuad Pasha.



Τον Ιανουάριο του 1919 η Κοινωνία (SAK) σε επιστολή της προς τη βρετανική κυβέρνηση μέσω του Ύπατου Αρμοστή στην Κωνσταντινούπολη sir Somerset Gough-Calthorpe ζητούσε μια καθορισμένη γεωγραφικά περιοχή που θα δινόταν στους Κούρδους, ίδια προνόμια με αυτά που δόθηκαν από τους Συμμάχους της Αντάντ σε Άραβες, Αρμένιους, Χαλδαίους, Ασσύριους και άλλες μικρότερες εθνότητες, αυτοδιοίκηση για τους ίδιους τους Κούρδους και τέλος, «παρακαλούσε ιδιαίτερα» τη βρετανική κυβέρνηση να «αναλάβει ευγενικά την προστασία των δικαιωμάτων και των συμφερόντων τους και να τους βοηθήσει στην πορεία τους προς τον πολιτισμό και την πρόοδο». Σε συνεδρίασή της, η SAK αποφάσισε ομόφωνα να διοριστεί μοναδικός εκπρόσωπος του κουρδικού έθνους στην επικείμενη Διάσκεψη Ειρήνης του Παρισιού ο Mehmed Serif Ρasha.



Τα «14 σημεία του Ουίλσον»

Ένας από τους σημαντικότερους Προέδρους των ΗΠΑ του πρώτου μισού του 20ου αιώνα ήταν ο Τόμας Γούντροου Ουίλσον (1856-1924). Πήρε πολλά μέτρα εναντίον του μεγάλου κεφαλαίου, μελετημένα κι αποφασιστικά. Το 1915 αποτύπωσε την ιδέα για τη δημιουργία της Κοινωνίας των Εθνών. Ο Ουίλσον, διαπρεπής πανεπιστημιακός (κυρίως στο Πρίνστον) θεωρήθηκε από κάποιους ότι θα μπορούσε να γίνει εύκολο υποχείριο εξωθεσμικών κέντρων καθώς ήταν αμέτοχος σε πολιτικές μηχανορραφίες. Όμως ο Ουίλσον τους εξέπληξε δυσάρεστα καθώς αποδείχτηκε ακέραιος χαρακτήρας, δραστήριος και ικανός. Κατά την επανεκλογή του, το 1916, υποχρεώθηκε να αποφασίσει την είσοδο των ΗΠΑ στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.


O πρόεδρος των ΗΠΑ Τόμας Γ' Ουίλσον

Στις 8 Ιανουαρίου 1918 ανακοίνωσε τα περίφημα «14 σημεία» του (Wilsonian Fourteen Points) για την ειρήνη, δεν κατάφερε όμως να πείσει το αμερικανικό κογκρέσο να ψηφίσει τη συμμετοχή των ΗΠΑ στη διεθνή συμφωνία που υποστήριζε. Το εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη στη διάρκεια εκτεταμένης περιοδείας του στις ΗΠΑ είχε σαν αποτέλεσμα να βγαίνει σπάνια από το προεδρικό μέγαρο και μόνο με τη χρήση μπαστουνιού. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον από τα «14 σημεία» του παρουσιάζει το 12ο που αφορά την Οθωμανική Αυτοκρατορία και τις εθνότητες που ζούσαν σ’ αυτή: «Στο τουρκικό τμήμα της σημερινής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας θα πρέπει να εξασφαλιστεί μια αναμφισβήτητη ασφάλεια ζωής και μια απολύτως ανενόχλητη ευκαιρία αυτόνομης ανάπτυξης και τα Δαρδανέλια θα πρέπει να ανοίξουν μόνιμα ως μια ελεύθερη διέλευση στα πλοία και το εμπόριο όλων των εθνών με διεθνείς εγγυήσεις». Το άρθρο αυτό αναφερόταν εμμέσως πλην σαφώς στους Έλληνες της Μικράς Ασίας αλλά και τους Κούρδους.


Προβλέψεις της Συνθήκης των Σεβρών

Η Συνθήκη των Σεβρών και το κουρδικό ζήτημα

Τα «14 σημεία» του Ουίλσον έκαναν τους Κούρδους να αναθαρρήσουν και άρχισαν να πιστεύουν ότι η πολυπόθητη γι’ αυτούς ίδρυση ενός κράτους θα υλοποιηθεί. Αυτό αναφερόταν ρητά στη Συνθήκη των Σεβρών (10 Αυγούστου 1920), γνωστή κι από τις ευνοϊκές για τη χώρα μας διατάξεις. Σε μία από τις προβλέψεις της Συνθήκης αναφερόταν ρητά ότι «το Κουρδιστάν θα αποκτούσε αυτόνομη κρατική οντότητα». Είναι επίσης γνωστό ότι ενώ ο σουλτάνος δέχτηκε όλους τους όρους της, οι Τούρκοι εθνικιστές με επικεφαλής τον Κεμάλ αρνήθηκαν τα πάντα και ξεκίνησαν αγώνα για ανατροπή τους. Τρεις μήνες μετά την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών η SAK υποστήριξε τους ηγέτες της φυλής Kocgiri (Αλεβίτες Κούρδους) που επαναστάτησαν στην περιοχή Dersim στην ανατολική Μικρά Ασία. Κατά πάσα πιθανότητα, η εξέγερση αυτή υποκινήθηκε από τους Βρετανούς που ήθελαν να δώσουν ένα ισχυρό χτύπημα στους Τούρκους εθνικιστές του Κεμάλ. Ο Κεμάλ παρατηρούσε τα γεγονότα στο Dersim και είπε ότι τα «14 σημεία» του Ουίλσον ήταν άνευ αξίας για τους λαούς στις ανατολικές επαρχίες και ότι αυτοί θα έπρεπε να ακολουθήσουν το τουρκικό εθνικιστικό κίνημά του.


Ο Κεμάλ με τον Νουρετίν πασά

Η κουρδική επανάσταση του 1921

Οι Κούρδοι του Ντερσίμ άρχισαν να ετοιμάζονται για σύγκρουση με τους Τούρκους εθνικιστές. Έκαναν εισβολές σε τουρκικές αποθήκες όπλων και στις 15 Νοεμβρίου 1920 έδωσαν στους κεμαλικούς μια δήλωση που ανέφερε τα εξής:

i. Η κυβέρνηση της Άγκυρας (Κεμάλ) θα έπρεπε να τηρήσει τη συμφωνία που είχαν συνάψει οι Κούρδοι με τον σουλτάνο στην Κωνσταντινούπολη και να αποδεχθεί την κουρδική αυτονομία.

ii. Η κυβέρνηση της Άγκυρας όφειλε να ενημερώσει τους Κούρδους ηγέτες για το πώς βλέπει την προσέγγισή τους για ένα αυτόνομο Κουρδιστάν.

iii. Όλοι οι Κούρδοι κρατούμενοι στις φυλακές Erzincan, Malatya, Elaziz (τωρινό Elazig) θα πρέπει να απελευθερωθούν.

iv. Η τουρκική διοίκηση της περιοχής με κουρδική πλειοψηφία θα έπρεπε να φύγει.

v. Ο τουρκικός στρατός που είχε σταλεί στις κουρδικές περιοχές έπρεπε να αποσυρθεί.


Κούρδοι πολεμιστές

Οι Κούρδοι ζήτησαν απάντηση ως τις 24 Νοεμβρίου 1920 όμως δεν έλαβαν απολύτως τίποτα. Στις 25 Δεκεμβρίου 1920 οι Κούρδοι ζήτησαν να δοθούν περισσότερα πολιτικά δικαιώματα στις περιοχές Ντιγιαρμπακίρ, Μπιτλίς, Βαν και Ελαζίζ όπως προβλεπόταν στη Συνθήκη των Σεβρών. Οι κεμαλικοί προσποιήθηκαν ότι θα ικανοποιηθούν αυτά τα αιτήματα αλλά ταυτόχρονα έστειλαν στην περιοχή περισσότερα στρατεύματα. Για να εξαπατήσουν τους Κούρδους οι κεμαλικοί έστειλαν τον κυβερνήτη του Ελεζίζ στο Περτέκ για να τους πει ότι ο Κεμάλ συμφωνούσε με τα αιτήματά τους. Μάλιστα ο ίδιος όρισε περισσότερους βουλευτές από την περιοχή. Επίσης οι κεμαλικοί προσφέρθηκαν να στείλουν έναν Κούρδο κυβερνήτη στην περιοχή.


Τσέτες στη Φώκαια το 1914

Οι επαναστάτες όμως που εκπροσωπούνταν από τον Σεϊτ Ριζά και τον Αλισάν Μπέη αρνήθηκαν την προσφορά και επανέλαβαν ότι ήθελαν μια ανεξάρτητη κουρδική κυβέρνηση και όχι κάποια που θα έχει επικεφαλής κάποιον διορισμένο από την Άγκυρα. Ο Κεμάλ αποφάσισε να αντιμετωπίσει δυναμικά τους Κούρδους. Ο Διοικητής του λεγόμενου «Κεντρικού Στρατού» που έδρευε στην Αμάσεια, Νουρεντίν πασάς έστειλε εναντίον τους 3.000 ιππείς και ατάκτους, ανάμεσά τους και μέλη των ταγμάτων του διαβόητου Τοπάλ Οσμάν. Τον Φεβρουάριο του 1921 άρχισαν οι μάχες μεταξύ των αντιπάλων. Οι κεμαλικοί ζήτησαν την άνευ όρων παράδοση των Κούρδων, κάτι που δεν έγινε αποδεκτό. Μια πρώτη μάχη έληξε με νίκη των Κούρδων ωστόσο οι μάχες συνεχίστηκαν και τελικά οι Κούρδοι αντάρτες νικήθηκαν οριστικά στις 17 Ιουνίου 1921. Ήταν τόσο βάρβαρα όσα έγιναν από τους κεμαλικούς ώστε η Μεγάλη (Τουρκική) Εθνοσυνέλευση αποφάσισε να δικάσει τον Νουρεντίν πασά. Αυτός αποστρατεύθηκε στις 3 Νοεμβρίου 1921 και ανακλήθηκε στην Άγκυρα. Παρενέβη όμως ο Κεμάλ και απέτρεψε τη δίκη. Η βαρβαρότητα των ενεργειών των τουρκικών δυνάμεων συγκλόνισε και κάποια μέλη της Εθνοσυνέλευσης της Άγκυρας. Ένας από αυτούς δήλωσε χαρακτηριστικά: «Οι Αφρικανοί βάρβαροι δεν θα δέχονταν καν τέτοιες υπερβολές».

Πήραν μέρος οι Κούρδοι σε σφαγές Ελλήνων της Μικράς Ασίας;

Κι αν μέχρι τώρα τα γεγονότα είναι ξεκάθαρα, στη συνέχεια υπάρχουν σοβαρές διαφωνίες για το τι έγινε με τους Κούρδους. Ανατρέξαμε σε πολλές έντυπες και διαδικτυακές πηγές για να δούμε αν όντως συμμετείχαν σε σφαγές Ελλήνων και Αρμενίων, ας μην τους ξεχνάμε, της Μικράς Ασίας.

Ξεκάθαρη απάντηση, και μάλιστα έγκυρη, ας μας επιτραπεί να την χαρακτηρίσουμε έτσι, δίνει μόνο ο αείμνηστος πανεπιστημιακός καθηγητής Νεοκλής Σαρρής (1940-2011) ο οποίος να θυμίσουμε ότι γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και ήταν άριστος γνώστης της τουρκικής πραγματικότητας. Το σχετικό απόσπασμα που αναφέρεται στη δράση των Κούρδων στη Μικρά Ασία, παρατίθεται από τον Δρα Ιωάννη Σ. Παπαφλωράτο στο δίτομο έργο του «Η ιστορία του Ελληνικού Στρατού 1833-1949». Σημειώνουμε πριν παραθέσουμε το σχετικό απόσπασμα, ότι ο Ν. Σαρρής αναφέρεται στην περίοδο που τα ελληνικά στρατεύματα βρέθηκαν 60 χλμ. έξω από την Άγκυρα (τέλη Αυγούστου-αρχές Σεπτεμβρίου 1921) οπότε ο Κεμάλ και οι συνεργάτες του έβλεπαν το τέλος τους να πλησιάζει. Γράφει ο Νεοκλής Σαρρής: «… ο Κεμάλ, εν όψει της κατάληψης της Άγκυρας από τους Έλληνες κάνει δύο σπασμωδικές κινήσεις. Με την πρώτη αποστέλλει Ημερήσια Διαταγή στις Ένοπλές Δυνάμεις και στις κατά τόπους Αρχές, δηλώνοντας ότι μεταφέρει την πρωτεύουσά του από την Άγκυρα στη Σεβάστεια και με τη δεύτερη γράφει επιστολές σε Κούρδους φυλάρχους που είχαν πρωτοστατήσει στη γενοκτονία των χριστιανικών πληθυσμών των περιοχών τους με ταυτόχρονη ιδιοποίηση και σφετερισμό των σφαγιασθέντων και εκτοπισθέντων (ενεργούντες βέβαια κατόπιν κυβερνητικών εντολών). Τους υπενθυμίζει ότι σε περίπτωση νίκης των ελληνικών στρατευμάτων θα πρέπει να αναμένουν ότι πρόκειται να δικαστούν για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και ταυτόχρονα να επιστρέψουν τα κλοπιμαία. Συνεπώς, τους συμφέρει να ενισχύσουν τον αγώνα των Τούρκων εθνικιστών (σημ: του Κεμάλ δηλαδή) και τους υπόσχεται σε περίπτωση νίκης να συνιδρύσουν ένα τουρκο-κουρδικό κράτος…».

Παρά την προσπάθεια κάποιων στο διαδίκτυο να διαδώσουν την άποψη ότι οι Κούρδοι δεν πείραξαν κανέναν Έλληνα στη Μικρά Ασία και ότι αυτό αποτελεί προπαγάνδα των Τούρκων, φαίνεται ότι κάποιοι Κούρδοι ευθύνονται για δολοφονίες και λεηλασίες σε βάρος Ελλήνων στη Μικρά Ασία. Δεν γνωρίζουμε όμως αν αυτοί οι φύλαρχοι δρούσαν αυτόνομα, κάτι που θεωρούμε πιθανότερο ή λάμβαναν εντολές από τους ηγέτες τους.

Μια άλλη παράμετρος που δεν έχει διευκρινιστεί τελείως είναι το ποιοι ακριβώς ήταν οι Τσέτες (τουρκ. cetes). Επρόκειτο σίγουρα για κακοποιά στοιχεία. Ήταν Μουσουλμάνοι υπότροποι κατάδικοι και οπλισμένοι άτακτοι ληστές που προέβησαν σε σφαγές, βιασμούς, ληστείες και μια σειρά από άλλες φρικαλεότητες σε βάρος των Χριστιανών στη Μικρά Ασία, ενώ κατά την κατάληψη της Σμύρνης ξεπέρασαν κάθε όριο βαρβαρότητας. Ενδεχομένως ανάμεσά τους να βρίσκονταν και Κούρδοι. Και γι’ αυτό το γεγονός οι γνώμες διίστανται. Δύο επιφανείς ξένοι συγγραφείς, ο Τζορτζ Χόρτον και ο Michael Llewellyn Smith στα βιβλία των οποίων ανατρέξαμε δεν κάνουν σαφή μνεία στη «σύνθεση» των Τσέτων. Ο Τζορτζ Χόρτον μόνο αναφέρεται σε «απαγωγή όμορφων κοριτσιών (σημ: Αρμένιων) από Τούρκους και Κούρδους» στο Χαλέπι το 1915. Να σημειώσουμε ότι ο Χόρτον αναφέρεται και στα εγκλήματα Τούρκων και Τσετών μεταξύ 1914-1920. Αποτροπιασμό και φρίκη μας προκάλεσε η περίπτωση μιας γυναίκας που βιάστηκε 17 φορές από τους Τούρκους! Οι σφαγές αυτές, μια ακόμα μαύρη σελίδα της τουρκικής ιστορίας, άλλωστε οι λευκές της σελίδες είναι ελάχιστες, θα μας απασχολήσουν σύντομα σε ένα άρθρο μας.

Βέβαιο πάντως θεωρούμε ότι ο Κεμάλ υποσχέθηκε στους Κούρδους τουρκοκουρδικό (κατ’ άλλους κουρδικό αμιγώς) κράτος σε περίπτωση αρωγής τους στον αγώνα του εναντίον των Ελλήνων. Δυστυχώς για τους Κούρδους εμπιστεύτηκαν λάθος άνθρωπο και στη Συνθήκη της Λωζάνης δεν υπάρχει καμία αναφορά σε κουρδικό ή τουρκοκουρδικό κράτος…


Ο Τοπάλ Οσμάν

Επίλογος

Αντίθετα με όσα υποσχέθηκε ο Κεμάλ στους Κούρδους τους χρησιμοποίησε όπως όλα δείχνουν, σε βάρος των Ελλήνων το 1921-1922 στη Μικρά Ασία, υποσχόμενός τους ένα κράτος, το οποίο όμως δεν ιδρύθηκε ποτέ. Μάλιστα κάποια στιγμή κάλεσε τους ηγέτες τους στην Άγκυρα για να συζητήσουν, δήθεν, την ίδρυση ενός τουρκοκουρδικού κράτους και τους εκτέλεσε επί τόπου! Παρά τις επαναστάσεις των Κούρδων που ξεκίνησαν από το 1925, παραμένουν διασκορπισμένοι στην Τουρκία, το Ιράν, το Ιράκ και τη Συρία. Πρόκειται για τον μεγαλύτερο λαό παγκοσμίως που δεν έχει δικό του κράτος. Και δυστυχώς φαίνεται ότι θα εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται από τις Μεγάλες Δυνάμεις ανάλογα με τα συμφέροντά τους και ότι οι εσωτερικές διαφωνίες στους ηγετικούς κύκλους των Κούρδων το μόνο που πετευχαίνουν είναι να κάνουν ευκολότερο το έργο της Τουρκίας και των υπόλοιπων εχθρών τους, γνωστών και μη…

Μιχάλης Στούκας
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

Φαήλος Κρανιδιώτης: Ιδεολογικοί γενίτσαροι


Η αριστερά θέλει νεκρούς και εχθρούς. Τρέφεται από το μίσος, την ένταση, τον διχασμό. Κι όταν δεν υπάρχουν νεκροί, τους κατασκευάζει, όπως στη φαρσοκωμωδία της ΕΡΤ, όπου έφτιαξε και… μνημείο. Οταν όντως υπάρχουν, οπουδήποτε, από οποιονδήποτε, με προτίμηση στην «κρατική καταστολή» ή την «αδιαφορία του κράτους», οι σύντροφοι εκστασιάζονται, όπως ο γνωστός Κόμης από τα Καρπάθια, όταν πέσει ο ήλιος και δει λευκό λαιμό παρθένας.

Παίρνουν φωτιά οι οργανώσεις, πάντα μετά τις 12.00 το μεσημέρι όμως, που είναι, ως γνωστόν, η ώρα που θα γίνει η επανάσταση, διότι τότε ξυπνάνε οι φοιτητές και πεινάνε οι εργάτες. Πάνε τα πανό και οι πορείες σύννεφο. Συγκεντρώσεις, ψηφίσματα, συναυλίες και κυρίως το γνωστό παιχνίδι με τις λέξεις. Αφού φάγανε φόλα οι σύντροφοι στην οικονομία, κατέρρευσαν όλα τα κράτη-φυλακές του Υπαρκτού, έμεινε μόνο η πειναλέα Βόρεια Κορέα και η ταλαίπωρη Κούβα, απέραντο μπορντέλο και πτωχοκομείο, το γυρίσανε στον δικαιωματισμό, στα 62 «φύλα», στο δικαίωμα του Μήτσου να γίνει μάνα και της Μαρίας να στρίβει το μουστάκι της και να την αποκαλούν «κύριο».

Περιθώριο και νεομαρξιστές ένα κουβάρι, με στόχο την πατριαρχία, την οικογένεια, την πατρίδα, «να πεθάνει η Ελλάδα, να ζήσουμε εμείς» γράφανε σε πανό κάτι αξύριστες και αναμαλλιασμένες ταλαίπωρες, κι εμείς τους βλέπουμε αμαθείς. Μίσος, βαθύ, υστερικό, κατά των ανδρών, χλεύη κατά κάθε αξίας που μετέχει της εθνογένεσής μας, μίσος κατά των λευκών, της Εκκλησίας. Στην ουσία μισούν τον εαυτό τους, τη γη που πατάνε, την ίδια την οικογένειά τους, τη χώρα τους, που δεν θα ήταν πρόβλημα, αν δεν ήταν και δική μας χώρα.

Ολο αυτό το ψευτοπροοδευτικό σκυλολόι 50 χρόνια δεν κούνησε τον κώλο του για τα αληθινά ζητήματα. Οι φονιάδες και οι βιαστές από μικρών κοριτσιών ως γεροντισσών στην Κύπρο γέρασαν, αραχτοί κομπάζουν στα καφενεία των Κατεχομένων και τις Τουρκίας, ένας ένας πεθαίνουν στα κρεβάτια τους ατιμώρητοι, αλλά η εν Ελλάδι αριστερίλα και οι ιντελιγκέντσηδές της, που καμώνονται την εθνική μας διανόηση, δεν έκαναν μισή κινητοποίηση, δεν έγραψαν δύο λέξεις, ποτέ δεν απαίτησαν μια Νυρεμβέργη για τον «Αττίλα». Αντίθετα, έχουν πάντα έναν καλό λόγο να πουν για τον Τούρκο, πως, ε, έχει κι αυτός τα δίκια του, και χύνουν ηττοπαθές δηλητήριο για την ίδια μας τη χώρα.

Δεν υπάρχουν χειρότερα τομάρια από αυτά που κακολογούν το ίδιο τους το Εθνος, που συκοφαντούν την ίδια τους την Πατρίδα, αδρανούν για τα συμφέροντά της και γίνονται Απόστολοι του Μαρασμού και του ενδοτισμού. Και δεν μιλάμε για ένα κύκλωμα στον Κολωνό, μια ανθρωποκτονία στους Αγίους Αναργύρους. Μιλάμε για μαζικούς βιασμούς και σφαγές μικρών κοριτσιών και ηλικιωμένων από Τουρκοκύπριους «ατάκτους» και στρατιώτες του «Αττίλα», που έγιναν μέσα σε λίγες ημέρες.

Στη ουσία ήταν μια μέθοδος κατατρομοκράτησης, ψυχολογικού πόλεμου, για να φύγουν όλοι πρόσφυγες, να αδειάσει από Ελληνες η γη που άρπαξαν. Μαζί με τις αθρόες εκτελέσεις αιχμαλώτων στρατιωτών και πολιτών ανδρών, μιλάμε για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Τα ιδεολογικά ναυάγια που αναπαράγουν σαν αγελάδες στο λιβάδι, μπροστά στα αληθινά προβλήματα, χτίζουν ανεμόμυλους και μάχονται τη νέα λέξη που υιοθέτησαν, τη «γυναικοκτονία». Το ξαναλέω, δεν υπάρχει ποιοτική διαβάθμιση της αξίας της ανθρώπινης ζωής με βάση το φύλο. Είναι άλλη μία τερατογένεση του πολιτιστικού μαρξισμού.

Τίποτα όμως από όλα αυτά δεν θα ήταν εφικτά, εάν οι μηδενιστές Απόστολοι του Μαρασμού δεν είχαν βρει ιδεολογικούς γενιτσάρους μέσα στη Δεξιά, με διαχρονική ευθύνη της ηγεσίας της Ν.Δ., όπως έχει σήμερα μεταλλαχθεί. Ανακυκλωμένοι αριστεροί και σημιτικοί πασόκοι, που εντάχθηκαν στην παράταξη, μαζί με ενοχικούς δεξιούς προσχώρησαν στην woke ατζέντα και μπουρδολογούν σαν παπαγαλάκια τα φληναφήματα του νεομαρξισμού της «πολιτικής ορθότητας». Αντί να εστιάζουμε στην υπογεννητικότητα, την ασφάλεια, τον φόβο των εγκληματιών για την τιμωρία, την πρόληψη μέσα από την Παιδεία και την επαναφορά του αξιακού προτύπου του Ελληνικού Τρόπου, που περιλαμβάνει τον καθολικό και χωρίς διακρίσεις σεβασμό στο πρόσωπο του Ανθρώπου, κάνουμε κρατική πολιτική τις ιδεοληψίες της μειοψηφικής αριστερίλας, επιβάλλοντάς τες στη διαφωνούσα πλειοψηφία, με πρωτοφανή και φασίζοντα εφευρήματα.

Οι λέξεις δεν σώζουν. Σώζουν οι νουνεχείς και δοκιμασμένες πρακτικές πολιτικές. Η ψευδολογία ακόμη και για τα στατιστικά στοιχεία της εγκληματικότητας χρησιμοποιείται για να αναλώσουμε πολιτικό κεφάλαιο σε θεωρίες εφάμιλλης αξίας με το «δικαίωμα» ενός μαντράχαλου να αυτοπροσδιορίζεται ως μπαλαρίνα και να απαιτεί να τον προσλάβει η Λυρική. Μη γελάτε, σε άλλες χώρες συμμετέχουν σε γυναικεία αθλήματα κλέβοντας τα μετάλλια. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί ελάχιστοι σοβαροί δίνουν τη μάχη των ιδεών και ακόμη λιγότεροι αντιστέκονται στη δικτατορία του κόκκινου φασισμού και του παραλογισμού του στον δημόσιο λόγο. Ενδεικτικό άλλωστε πως και η κορυφή του κράτους, η ΠτΔ, είναι οπαδός αυτών των παραδοξολογιών, που σε λίγο θα καταστήσουν παράνομο το φυσιολογικό και λογικό.

Φαήλος Κρανιδιώτης
https://www.newsbreak.gr/apopseis/582193/ideologikoi-genitsaroi/

Πρετεντέρης: Τι είναι αυτό που το λένε ΝΔ;


Από τα δύο πιο σημαντικά πολιτικά δημιουργήματα της Μεταπολίτευσης, το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, η ΝΔ που έχει αυτές τις μέρες το Συνέδριό της είναι εκείνη που κατάφερε να γεράσει καλύτερα.

Τα δύο κόμματα μοιράστηκαν σχεδόν ισότιμα τον χρόνο διακυβέρνησης στην πεντηκονταετία της δημοκρατίας.

Το ΠΑΣΟΚ μετράει 21 χρόνια εξουσίας παρά κάτι. Η ΝΔ έχει 20 χρόνια και κάτι. Ενώ δυόμισι χρόνια κράτησε η από κοινού συμμετοχή τους στην κυβέρνηση Σαμαρά.

Και οι δύο έζησαν μεγάλες επιτυχίες και αποτυχίες.

Και οι δύο έβγαλαν καλούς και λιγότερο καλούς πρωθυπουργούς. Εξι η ΝΔ (δύο Καραμανλήδες, δύο Μητσοτάκηδες, Ράλλη, Σαμαρά). Τρεις το ΠΑΣΟΚ (δύο Παπανδρέου, Σημίτη).

Και οι δύο έχασαν και κέρδισαν στην κάλπη και σε πολλές κάλπες αναρίθμητες φορές.

Μόνο που σήμερα η ΝΔ βρίσκεται στην εξουσία και συνεχίζει. Ενώ το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται πάνω από δέκα χρόνια εκτός εξουσίας και ελπίζει απλώς να ανακάμψει.

Επιπροσθέτως η ΝΔ χαίρει μιας σχεδόν απροσδόκητης αλλά αδιαμφισβήτητης πολιτικής κυριαρχίας.

Βουλή, κυβέρνηση, δήμοι, περιφέρειες, επαγγελματικές και επιστημονικές ενώσεις, επιμελητήρια, μεγάλο μέρος των συνδικάτων, όλα μετέχουν σε ένα ευρύ σύστημα διαχείρισης που μπορεί ίσως να συγκριθεί μόνο με την κυριαρχία του ΠΑΣΟΚ τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’80.

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο και σε βάθος χρόνου η ΝΔ παραπέμπει παραδόξως περισσότερο στη διάρκεια και την αντοχή της γερμανικής Χριστιανοδημοκρατίας παρά στα σχήματα της ευρύτερης Κεντροδεξιάς ακόμη και του ευρωπαϊκού Νότου.

Στο ερώτημα λοιπόν «τι είναι αυτό που το λένε ΝΔ» δεν υπάρχει εύκολη ή προφανής απάντηση.

Ισως μερικές παρατηρήσεις.

Είναι προφανώς ένα μαζικό και λαϊκό κόμμα. Με την έννοια ότι εκπροσωπεί ευρέα λαϊκά στρώματα και όχι απαραιτήτως μια λαϊκότητα του τύπου παϊδάκια στα Μεσόγεια ή σκυλάδικα στην Εθνική οδό.

Είναι ένα κόμμα «νοικοκυραίων» (όπως έλεγε ο Ευάγγελος Αβέρωφ) το οποίο απευθύνεται στον μέσο πολίτη ή στη μέση οικογένεια με τα όνειρα και τις φιλοδοξίες τους, στα μεσαία αλλά και στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα με τα συμφέροντά τους.

Είναι ένα κόμμα συντηρητικών αστών ιδιοκτητών αλλά και αγροτών, κυρίως στις πιο δεξιές περιοχές της χώρας.

Αν δούμε το σύνολο της πορείας της, δεν αποτελεί σίγουρα μια μεταρρυθμιστική ή εκσυγχρονιστική χιονοστιβάδα. Δεν έχει συνδέσει δηλαδή το όνομά της με μεγάλες αλλαγές.

Αποκατέστησε πλήρως τη δημοκρατία το 1974, διαμόρφωσε το πλαίσιο της λειτουργίας της και μετά σαν να πέρασε τη σκυτάλη στους επόμενους.

Αναντίρρητα όμως η ΝΔ είναι και παραμένει διαχρονικά μια δύναμη σταθερότητας.

Διαθέτει μάλιστα ένα μεγάλο προσόν στην πολιτική: μια ανεξάντλητη προσαρμοστικότητα. Ενα μέτρο ρεαλισμού, ίσως διευκρίνιζε κάποιος.

Ας αναλογιστούμε μόνο την τελευταία δεκαπενταετία.

Η εκλογή Σαμαρά και η αναδίπλωση της ΝΔ σε έναν δεξιό πυρήνα το 2009 είχε μια σαφή λογική επιβίωσης, μετά την παταγώδη αποτυχία της διακυβέρνησης Καραμανλή.

Ακριβώς όπως την ίδια λογική επιβίωσης υπηρέτησε το 2016 η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και την «καλόβολη αντιπολίτευση» που έμοιαζε να προκρίνει ο άξονας Παυλόπουλου, Καραμανλή και Μεϊμαράκη.

Και στις δύο περιπτώσεις η ΝΔ περισσότερο προσαρμόστηκε στις απαιτήσεις παρά διαμόρφωσε τα δεδομένα. Αλλά προσαρμόστηκε με επιτυχία.

Δεν είναι τυχαίο ότι επιβίωσε πολύ καλύτερα από το ΠΑΣΟΚ στην κρίση της περασμένης δεκαετίας. Και ότι κατάφερε να καρπωθεί ή ακόμα και να εκφράσει «την επιστροφή στην κανονικότητα».

Με άλλα λόγια, η προσαρμοστικότητα είναι ίσως το μυστικό της αντοχής της.

Μια προσαρμοστικότητα όμως χωρίς ιδεολογικά χαρακτηριστικά από το λιγότερο «ιδεολογικό» κόμμα της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Κάτι που φυσικά διευκολύνει τη συνύπαρξη των πιο ετερόκλητων στοιχείων στους κόλπους του αλλά και την πολυσυλλεκτικότητά του.

Μετά την προσαρμοστικότητα λοιπόν έχουμε τη «μη ιδεολογία».

Προφανώς η υποχώρηση του ιδεολογικού στοιχείου είναι χαρακτηριστικό όλων των κομμάτων εξουσίας σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Ούτε το ΠΑΣΟΚ υπήρξε ποτέ άλλωστε καμία δεξαμενή «σοσιαλιστικής σκέψης και θεωρίας».

Το ιδιαίτερο όμως με τη ΝΔ είναι πως πέτυχε με τον Μητσοτάκη ένα γενικό rebranding, το οποίο η «μη ιδεολογία» διευκόλυνε να μετατραπεί σε ένα πολύχρωμο και πολυδαίδαλο σύστημα εξουσίας.

Με άλλα λόγια, η ΝΔ σήμερα πολιτεύεται περισσότερο ως σύστημα εξουσίας παρά με τα τυπικά χαρακτηριστικά ενός πολιτικού κόμματος. Δεν ξέρουμε καν αν υπάρχουν όργανα σε αυτό κόμμα, πότε συνεδριάζουν και τι κάνουν.

Με την ίδια ευκολία περνάει από τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και τον γάμο των ομοφύλων στο «Εχω μια αδελφούλα, κουκλίτσα αληθινή» με τον Μπελέρη. Ατζέντα της είναι η ατζέντα του Πρωθυπουργού της.

Την ίδια στιγμή μάλιστα που έχει επιβάλει στο σύνολο του πολιτικού συστήματος μια «τριγωνοποίηση» τόσο αποτελεσματική ώστε η αντιπολίτευση έχει αποσυρθεί από την κυβερνησιμότητα και σχεδόν μονοπωλείται από δυστυχήματα, μανάδες και θρήνους. «Κλάψε με, μάνα, κλάψε με».

Ενδεχομένως άθελά του, ο Μητσοτάκης επιβεβαιώνει τη γνωστή ρήση του Τζούλιο Αντρεότι ότι «η εξουσία φθείρει εκείνον που δεν την έχει».

Μπορεί όμως αυτό το μοντέλο να διαρκέσει; Με τα σημερινά δεδομένα κανείς δεν έχει φυσικά τη δυνατότητα να πει ή να προεξοφλήσει το παραμικρό. Η πολιτική έχει πάντα μια δόση απροσδιοριστίας ή απροβλεψίας, στοιχείο που είναι και η γοητεία της.

Αλλά σίγουρα η ΝΔ πολύ δύσκολα θα αμφισβητηθεί επί της ουσίας αν δεν οικοδομηθεί απέναντί της ένα ανταγωνιστικό σύστημα εξουσίας που θα βάλει εκ νέου την προσαρμοστικότητά της σε δοκιμασία.

Και έως τώρα δεν βλέπω πολλούς να ασχολούνται να το οικοδομήσουν.

Γ. Πρετεντέρης
ΤΟ ΒΗΜΑ

Βουλαρίνος: Ραντεβού στα πρωϊνάδικα


Αν υπάρχει μια γλώσσα που πραγματικά να μπορεί να μιλήσει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτή των πρωινάδικων και των μεσημεριανάδικων

Ο Στέφανος Κασσελάκης, η απήχησή του στις πρωινές και μεσημερινές ψυχαγωγικές εκπομπές και οι ευρωεκλογές

Πολλοί συμπολίτες θεωρούν τη φανερή απουσία οποιαδήποτε ιδεολογίας (ή ακόμα και ειρμού) στα λόγια που βγαίνουν από το στόμα του Στέφανου με τα κολλητά ρούχα ως μία από τις αδυναμίες του. Στην πραγματικότητα πρόκειται για το μοναδικό του όπλο. Ένα πλεονέκτημα το οποίο (μαζί με την ανικανότητα του συντρόφου Ανδρουλάκη να ξεκολλήσει από τη δεκαετία του ‘80), όπως φαίνεται, τελικά θα του χαρίσει τη δεύτερη θέση στις ευρωεκλογές. Γιατί η απουσία οποιασδήποτε κατεύθυνσης και συγκρότησης στις «προτάσεις» και τις «απόψεις» του είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεται για να επικοινωνήσει με το μοναδικό κοινό στο οποίο πλέον να μοιάζει να απευθύνεται: το κοινό των κουτσομπολίστικων εκπομπών.

Αν υπάρχει μια γλώσσα που πραγματικά να μπορεί να μιλήσει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτή των πρωινάδικων και των μεσημεριανάδικων. Είναι η γλώσσα στην οποία το επιχείρημα, η ιεράρχηση, η γνώση δίνουν τη θέση τους στον ρηχό συναισθηματισμό, το πασάλειμμα γνώσεων και την αναγωγή του ευτελούς σε σημαντικό. Είναι η γλώσσα που δεν απαιτεί συνέπεια αλλά αμετροέπεια. Γι’ αυτό ο Στέφανος με τα κολλητά ρούχα μιλάει διαρκώς για τον εαυτό του και τις «δυσκολίες» του (ναι, ξέρω χρειάζονται πολλά εισαγωγικά όταν μιλάμε για τις δυσκολίες ενός υπερπρονομιούχου συμπολίτη). Γι’ αυτό, ενώ δηλώνει υπέρ του φράχτη στον Έβρο, στηρίζει τους μεταμφιεσμένους σε ΜΚΟ διακινητές και είναι έτοιμος να ξεζουμίσει την επόμενη μικρή Μαρία που θα επινοήσουν οι «ευαίσθητοι» συμπολίτες. Γι’ αυτό μπορεί να καταψηφίζει την επιστολική ψήφο επειδή η κυβέρνηση άνοιξε θέμα επιστολικής για τις βουλευτικές, και λίγες μέρες μετά να δηλώνει απογοητευμένος που η επιστολική ψήφος δεν ισχύει στις βουλευτικές. Γι’ αυτό μπορεί μέσα σε ένα λεπτό να ξεκινάει να μιλάει για τη σεξουαλικότητά του και να καταλήγει στη Μάχη της Κρήτης (το έκανε πριν λίγες μέρες στα Χανιά). Γι’ αυτό μπορεί να διαφημίζει τα «καθαρά χέρια» του (μιμούμενος τον Μιχαλολιάκο) και ταυτόχρονα, σαν σουπιά, να ρίχνει μελάνι στην επιχειρηματική και περιουσιακή του κατάσταση. Γι’ αυτό μπορεί να καμαρώνει για τις σπουδές που του πρόσφεραν οι σπόνσορές του σε ιδιωτικά σχολεία και πανεπιστήμια της Αμερικής και να καταψηφίζει την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα. Γι’ αυτό μπορεί να εμφανίζεται ως εκσυγχρονιστής και υπέρμαχος του αγώνα για συμπεριληπτικότητα απειλώντας με διαγραφή όποιον βουλευτή του δεν ψηφίσει το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και μετά να δηλώνει με καμάρι ότι έχει την ψυχή του Πολάκη. Δηλαδή του βουλευτή του που δεν ψήφισε το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών.

Το κοινό στο οποίο απευθύνεται δεν ενδιαφέρεται για θέσεις και απόψεις. Δεν ενδιαφέρεται για συνέπεια και συγκροτημένη πρόταση. Δεν ενδιαφέρεται καν για την πραγματικότητα. Ενδιαφέρεται για σαματά και ίντριγκα. Είναι ένα κοινό που δεν ενδιαφέρεται για την πολιτική αλλά για τσιτάτα, παρεξηγήσεις, κατινιές, τσαμπουκάδες και ωραίες φατσούλες γιατί είναι το κοινό που ακόμα και την πολιτική την παρακολουθεί όπως παρακολουθεί τα ριάλιτι.

Δεν είναι τυχαίο που ο Στέφανος με τα κολλητά ρούχα έχει κάλυψη και αποδοχή από μεσημεριανάδικα και πρωινάδικα που οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί δεν μπορούν να τη δουν ούτε στον ύπνο τους. Οι συντελεστές των πρωινάδικων και των μεσημεριανάδικων καταλαβαίνουν ότι ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας από αυτούς. Ότι μιλάει τη δική τους γλώσσα. Ότι είναι ο δικός του άνθρωπος στην πολιτική. Γι’ αυτό και οι πανελίστες Παπανώτας και Πανόπουλος φιλοδοξούν να συμπεριληφθούν στο ευρωψηφοδέλτιο της «ριζοσπαστικής αριστεράς». Γι’ αυτό πλέον πρώτες μούρες στον καινούργιο ΣΥΡΙΖΑ πουλάνε περισσότερο λάιφσταιλ (δηλαδή ύφος) παρά πολιτική (δηλαδή προτάσεις).

Φίλες φίλοι και οι υπόλοιποι, το μεγαλύτερο κόμμα της ελληνικής αριστεράς είναι πλέον μια κουτσομπολίστικη εκπομπή, ένα ριάλιτι, ένα σόου τρας τηλεόρασης. Κι αυτό (μαζί, όπως είπαμε, με τον σύντροφο Ανδρουλάκη) είναι που το βοηθάει να παραμένει δεύτερο.

Για να μην παρεξηγηθώ, δεν πιστεύω ότι πρόκειται για κάποια ιδιοφυή επιλογή του Στέφανου με τα κολλητά ρούχα με τον ίδιο τρόπο που δεν πιστεύω ότι ένα παπούτσι δεν επιλέγει το πώς θα ταιριάξει σε ένα πόδι. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έτυχε να είναι το παπούτσι που ταιριάζει στους απολιτίκ καταναλωτές κουτσομπολιού και ίντριγκας και αναγκαστικά απευθύνεται αποκλειστικά σ’ αυτούς. Και μπράβο του.

Μάνος Βουλαρίνος
https://www.athensvoice.gr/epikairotita/politiki-oikonomia/844697/stefanos-kasselakis-radevou-sta-proinadika/

Πορτοσάλτε: Προσευχές για το επόμενο δίμηνο έως τις Ευρωεκλογές…


Άρης Πορτοσάλτε

Φαντάζομαι, εάν ερωτάτο ο Πρωθυπουργός δεν θα έκρυβε ότι δεν ανησυχεί για ένα οποιοδήποτε απευκταίο «ατύχημα» το προσεχές δίμηνο, μέχρι τις Ευρωεκλογές. Ως λογικός άνθρωπος, το πιθανότερο είναι να κάθεται σε «αναμμένα» κάρβουνα και να εύχεται, κατ΄ ευφημισμόν καθώς δεν είναι δουλειά του μεταφυσικού, να μην τύχει το κακό.

Ούτε του ιδίου, ούτε της κυβέρνησης του και των υπουργών του. Το αυτό επιθυμούν διακαώς οι πολίτες, αλλά για χρόνο αορίστως προσδιοριζόμενο, για το καλό τους…

Αλλά για να μην σκεφτόμαστε το κακό και να παρακάμψουμε το νόμο των πιθανοτήτων, ας περιοριστούμε στο τελευταίο τρίμηνο, διάστημα κατα το οποίο κάποιοι με τις αρνητικές τους επιδόσεις εκπλήρωσαν την…προφητεία! Έτσι λέξεις, όπως «έγκλημα», «μπάζωμα», «συγκάλυψη» μπήκαν στο καθημερινό λεξιλόγιο κι έγιναν συνώνυμες της πεποίθησης που σχημάτισαν οι πολίτες για το δυστύχημα των Τεμπών. Κι έτσι, όταν προστέθηκε και η δολοφονία της 28χρονης Κυριακής, έξω από το Αστυνομικό τμήμα στους Αγ. Αναργύρους, δύο βήματα μπροστά από το φυλάκιο του…ακίνητου αστυνομικού σκοπού καθώς ο δολοφόνος την κάρφωνε πισώπλατα, η κοινή γνώμη ένιωσε τόση απογοήτευση από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, που δεν θα τη φανταζόταν ποτέ…

Διαβάζοντας τις δημοσκοπήσεις των ημερών δεν μπορώ παρά να μη θαυμάσω τη Λογική και την Ευαισθησία των πλειοψηφικών πολιτών που εξακολουθούν να δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στον Πρωθυπουργό. Αλλά μαζί και χρόνο και εμπιστοσύνη με τη βεβαιότητα ότι δεν θα τους προδώσει. Ταυτοχρόνως, δεν κρύβουν τα παράπονα τους διότι οι παρατηρήσεις τους δεν λαμβάνονται υπόψιν. Η Κυβέρνηση δεν αντιδρά εγκαίρως. Ο Κ. Μητσοτάκης ενδεχομένως, με το ενδιαφέρον του αποσπασμένο σε άλλα θέματα που εκείνος κρίνει πιο σοβαρά, να μην αντιλαμβάνεται αμέσως το πρόβλημα και τον κίνδυνο που αυτό γεννά.

Δύο κάρτες από ερωτήσεις που υπέβαλλε ο δημοσκόπος Γιώργος Αράπογλου, στην τελευταία μέτρηση της PULSE, τεκμηριώνουν τον τίτλο του σημερινού σημειώματος.

Στην ερώτηση «πως αντιμετωπίζετε την πρόταση των κομμάτων της αντιπολίτευσης για σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τα Τέμπη, υπάρχει ένα 30%, μεταξύ των προτιθέμενων να ψηφίσουν Νέα Δημοκρατία ψηφοφόρων που απαντά θετικά. Όσο για τους ψηφοφόρους των κομμάτων της Αντιπολίτευσης αυτοί προσεγγίζουν τους 8 στους 10 που ζητούν το ίδιο. Όμως και στους ψηφοφόρους της «Γκρίζας Ζώνης», όπου προφανώς έχουν προσχωρήσει και ψηφοφόροι που κάποια στιγμή επέλεξαν Μητσοτάκη το ποσοστό υπέρ της Προανακριτικής αγγίζει το 70%.

Στην επόμενη ερώτηση, όταν καλούνται να αξιολογήσουν τα θέματα που τους προβληματίζουν περισσότερο το δυστύχημα των Τεμπών συγκαταλέγεται σε μια ενότητα του 3%, ενώ η ακρίβεια και η οικονομία αναδεικνύονται πρωταθλήτριες με 44% του ενδιαφέροντος, με την ασφάλεια και την εγκληματικότητα να ακολουθεί με 7%, για να γίνει αντιληπτή η τάξη μεγέθους.

Στην ανάλυση των δύο απαντήσεων θα μπορούσαμε να εξάγουμε το συμπέρασμα πως μεταξύ των υποστηρικτών Μητσοτάκη συγκαταλέγονται πολίτες οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να κρίνουν και να αξιολογούν καταστάσεις με ένα «ιδανικό» μέτρο.

Είναι σαν να λένε, πως το ζήτημα πολιτική δεν θα έπαιρνε τόσο αρνητικές διαστάσεις για την Κυβέρνηση, εάν ο παραιτηθείς, έτσι κι αλλιώς, από την πρώτη στιγμή Κώστας Καραμανλής έμενε έξω από την πολιτική στις εκλογές του 2023 θα είχε διευκολύνει τον Μητσοτάκη, αλλά κυρίως θα είχε απομακρύνει την, κάποιες φορές αδικαιολόγητα σκληρή, μήνιν του κοινού από το πρόσωπο του. Ή αλλιώς θα μπορούσε να υπερασπιστεί τον εαυτό του, ως προς τις ενέργειες που έκανε ως υπουργός, κρατώντας πλέον απόσταση από την πολιτική.

Η περίσταση βρίσκει την Κυβέρνηση Μητσοτάκη σε μια καμπή. Η δημοσκοπική της εικόνα αποτυπώνει τη δυσαρέσκεια μερίδας ψηφοφόρων της που δηλώνουν απογοητευμένοι και αποσύρονται είτε στη σκιά της «Γκρίζας Ζώνης» είτε σε μια επιλογή «τιμωρητικής» ψήφου προς τα κόμματα της Ακροδεξιάς που κρατούν απόχη. 

Υπάρχει όμως κι ένα ακόμη στοιχείο που δεν έχει μετρηθεί δημοσκοπικά. Το σημειώνω, ως αποτέλεσμα, αίσθησης περισσότερο, που προκύπτει από συμφραζόμενα συζητήσεων. 

Σχηματίζει κανείς, μια εντύπωση, σαν να έχει διαρραγεί η ενότητα της παράταξης της Νέας Δημοκρατίας. Αν πράγματι συμβαίνει πιθανότατα οφείλεται στην ψήφιση του γάμου των ομοφυλόφιλων που η ζημιά του είναι πολλαπλάσια του πολιτικού κέρδους που επέφερε στο πλαίσιο πάντα της ελληνικής κοινωνίας, καθώς έγινε βιαστικά, χωρίς να δοθεί επαρκής χρόνος να συζητηθεί στην κοινωνία. Είναι άλλο κεφάλαιο τα όποια πολιτικά κέρδη, αποκλειστικά για το πολιτικό προσωπικό, που επιδιώκει σταδιοδρομία εντός των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης…

Προφανώς, ο Πρωθυπουργός έχει επίγνωση της κατάστασης. Από την ομιλία του στο Συνέδριο της ΝΔ, με προσυνεδριακό διάλογο που ούτε έγινε γνωστό το περιεχόμενο του, ούτε και φάνηκε δημοσίως, προκύπτει πως τον ενδιαφέρει η δημόσια διοίκηση και η βελτίωση των προσφερόμενων υπηρεσιών της.

Άγνωστο πότε και πώς θα γίνει.  

Εννοείται, πως δεν προλαβαίνει το επόμενο δίμηνο, για κάτι που δεν ξεκίνησε ποτέ από το 2019.

Προσοχή, ας μην συγχέουμε τις πράγματι επιτυχημένες πρωτοβουλίες Κ. Πιερρακάκη, τις οποίες συνεχίζει ο Δ. Παπαστεργίου. Οι εφαρμογές αυτές αφορούν σε παρακάμψεις της γραφειοκρατίας, διευκολύνουν τους πολίτες, αλλά δεν βελτιώνουν τη λειτουργία του Κράτους. 

Συνεπώς, για το επόμενο δίμηνο, μέχρι την Κυριακή των Ευρωεκλογών, το όποιο (δεν το ξέρουμε ακόμη) κυβερνητικό έργο θα το συνοδεύουν οι…προσευχές!

liberal.gr

Σταθερότητα και Ευρώπη, τα ατού της ΝΔ


Σάκης Μουμτζής

Οι Ευρωεκλογές, όπως οι περισσότερες οι Ευρωεκλογές στην Ελλάδα, θα απλωθούν σε όλα τα θέματα που απασχολούν τους πολίτες. Τις περισσότερες φορές αυτό αποβαίνει σε βάρος των ευρωπαϊκών ζητημάτων που θα έπρεπε να κυριαρχούν κατά την προεκλογική περίοδο των Ευρωεκλογών, ενώ μια παράπλευρη αρνητική συνέπεια είναι τόσο η σύνθεση των ευρωψηφοδελτίων όσο και οι επιλογές των πολιτών από το 2014 και μετά.

Ο πρωθυπουργός στην ομιλία του, στο κλείσιμο του συνεδρίου της Νέας Δημοκρατίας, αναφέρθηκε για μια ακόμα φορά στην ανάγκη πολιτικής σταθερότητας, συνδέοντας αυτή την ανάγκη με το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών. Εκ πρώτης όψεως αυτό ακούγεται πολιτικά ανορθόδοξο, τη στιγμή που η κυβέρνηση έχει μια άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία και ως γνωστόν τυπικά οι Ευρωεκλογές δεν αναδεικνύουν ούτε ρίχνουν κυβερνήσεις. Επί πλέον μέχρι σήμερα όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μια ευρεία κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας. Δε συζητούμε για την πρώτη θέση, αλλά για το εύρος της διαφοράς από το δεύτερο κόμμα.

Γιατί τότε ο πρωθυπουργός έθεσε το ζήτημα της πολιτικής σταθερότητας; Μόνο για να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας; Δεν νομίζω ότι είναι αυτός ο αποκλειστικός λόγος. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει το ποσοστό που θα λάβει η παράταξη να μην αφήνει κανένα περιθώριο να αμφισβητηθεί η ηγεμονία του τόσο από τους πολιτικούς τους αντιπάλους όσο και εσωκομματικά. Γνωρίζει πως με ένα π.χ. 27% θα έχει προβλήματα για τα επόμενα τρία χρόνια, ενώ πιθανόν να δρομολογηθούν διαδικασίες ενός ενιαίου πολιτικού σχήματος στην Κεντροαριστερά. Και αυτά θέλει να αποφύγει.

Ανακεφαλαιώνοντας: με χαλαρή ψήφο και χωρίς πιεστικά διλήμματα, η ψήφος διαμαρτυρίας-τιμωρίας μπορεί όντως να υπονομεύσει την πολιτική σταθερότητα, υπό τη μορφή που προανέφερα.

Αν αυτή η διακύβευση μπορεί να αποτελέσει τον ένα βραχίονα της προεκλογικής εκστρατείας της Νέας Δημοκρατίας, ο άλλος βραχίονας είναι τα ευρωπαϊκά θέματα. Ένας τομέας όπως η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός υπερτερούν συντριπτικά έναντι των αντιπάλων τους, οι οποίοι έχουν μετέλθει κάθε μέσο για να πλήξουν την εικόνα της Ελλάδας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Σήμερα το στρατηγικής σημασίας ζήτημα για την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι οι σχέσεις της με τη Ρωσία. Ή να το θέσω διαφορετικά: πώς θα αντιμετωπίσει τη ρωσική διείσδυση στους κόλπους της η Ε.Ε. Συνεπώς, έχει σημασία πως θα διαμορφωθεί ο συσχετισμός δυνάμεων μέσα στο νέο ευρωκοινοβούλιο, αν λάβουμε υπ΄όψη πως τα αντισυστημικά κόμματα τόσο της Δεξιάς όσο και της Αριστεράς δεν κρύβουν τα αισθήματά τους προς το καθεστώς Πούτιν. Το ίδιο συμβαίνει και στην πατρίδα μας.

Υποθέτω πως η κυβερνώσα παράταξη στην προεκλογική της καμπάνια να αναπτύξει πλήρως την ευρωπαϊκή της ατζέντα, όπως αυτή διαμορφώνεται στους κόλπους της ευρύτερης συλλογικότητας των κεντροδεξιών κομμάτων της Ε.Ε. Γιατί να μη λησμονούμε πως η Νέα Δημοκρατία ανήκει στην πιο ισχυρή πολιτική οικογένεια της Ευρώπης και σε αυτή την οικογένεια είναι το μεγαλύτερο κόμμα.

liberal.gr

📺Μια κ@λοτούμπα δρόμος🤣🤦‍♂️ΒΙΝΤΕΟ


Από το "δεν μου αρέσει, δεν μου ταιριάζει" στο "για λόγους ασφαλείας", μια κωλοτούμπα δρόμος για τον Δούκα.

Εάν μάθει γιατί τον παρακολουθούσαν, θα μας το πει ο Ανδρουλάκης;


Γιάννης Σιδέρης

Δεν είναι σίγουρο ότι θα τελειώσει σήμερα το σήριαλ της παρακολούθησης Ανδρουλάκη, ο οποίος θα συναντηθεί το μεσημέρι με τον επικεφαλής της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών, Χρήστο Ράμμο.

Ο επικεφαλής της Ανεξάρτητης Αρχής, θεσμικά δεν μπορεί να ξέρει τον λόγο. Απελευθερώθηκε τώρα να τον μάθει, μετά την απόφαση της ολομέλειας του ΣτΕ, που έκρινε αντισυνταγματικό τον νόμο του 2021 σχετικά με την απαγόρευση ενημέρωσης.

Η φυσική ακολουθία πράξεων εναπόκειται στην ΑΔΑΕ, η οποία θα ζητήσει το πληροφοριακό δελτίο της παρακολούθησης καθώς και την εισαγγελική άδεια η οποία συναίνεσε να τεθεί υπό παρακολούθηση. Της επίσκεψης Ανδρουλάκη στην ΑΔΑΕ θα ακολουθήσει συνεδρίαση της ολομέλειας της Αρχής η οποία θα απευθυνθεί στην ΕΥΠ προκειμένου να της παρασχεθούν τα σχετικά στοιχεία.

Έως εδώ τα γεγονότα θα ακολουθήσουν τη θεσμική τους τάξη, παρότι είναι άγνωστος ο χρόνος που θα ανταποκριθεί η ΕΥΠ. Θα εκτραχυνθούν βεβαίως εφόσον η υπηρεσία Ασφαλείας αδυνατεί (ή «αδυνατεί») να παράσχει τα σχετικά στοιχεία.

Ο χρόνος που έχει παρέλθει είναι αρκετός και δεν είναι σίγουρο ότι θα έχουν διατηρηθεί. Μια τέτοια περίπτωση (που δεν είναι και απίθανη, η ΕΥΠ είναι υπηρεσία του ελληνικού δημοσίου…), θα μεταφραστεί ως ψευδής δικαιολογία κατόπιν παρέμβασης της κυβέρνησης - κάτι που θα τη φέρει στη θέση του κατηγορούμενου. Ειδικά εάν το αίτημα παρακολούθησης ήρθε από ξένες μυστικές υπηρεσίες, το μπλέξιμο γίνεται κουβάρι.

Πάντως, εάν πλέον δεν υπάρχουν στοιχεία, θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα στην Αρχή να μάθει δια ζώσης από όλους τους εμπλεκόμενους την αιτία παρακολούθησης - η οποία πάντως ήταν με βάση το γράμμα του νόμου. Και στη συνέχεια να ενημερώσει τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ.

Και εδώ υπεισέρχεται ο παράγοντας Ανδρουλάκης. Υπερπολιτικοποίησε την παρακολούθηση σε σημείο μονομανίας για κάποιο διάστημα. Το διάστημα που ο κόσμος ανέμενε από τον νέο αρχηγό τον νέο λόγο, το όραμά του, τις θέσεις του για τη χώρα. Με την εμμονική καταγγελία της παρακολούθησης, ξόδεψε το φρέσκο πολιτικό του κεφάλαιο.

Δεν του βγήκε όμως, όπως έδειξαν οι δημοσκοπήσεις και οι εκλογές. Νομίζουμε, χωρίς να διεκδικούμε το αλάθητο, ότι προσέκρουσε στην κοινή λογική της κοινωνίας.

Κατ΄ αρχάς όταν ισχυριζόταν ότι παρακολουθούσαν «τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ», εψεύδετο. Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έγινε μετά. Ως τότε ήταν ένας απλός υποψήφιος και μάλιστα όχι ο επικρατέστερος. Άρα γιατί παρακολουθούσαν μόνο αυτόν και όχι τους υπόλοιπους υποψήφιους, διερωτήθηκε ο μέσος πολίτης.

Παράλληλα, όπως έχουμε ξαναγράψει, έσκασε και η υπόθεση της Εύας Καϊλή. Δυο ευρωβουλευτές είχε το ΠΑΣΟΚ, ο ένας ήταν ύποπτος σκανδάλου. Πόσο λογικό ήταν να μένει ο έτερος εκτός υποψίας;

Δεν ξέρουμε για ποιο λόγο παρακολουθείτο. Και δεν είναι δικό μας επιχείρημα το ανωτέρω. Αποτύπωση απορρέουσα από τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης, η οποία δυσανασχέτησε όχι μόνο για την κυβέρνηση και την ΕΥΠ, αλλά πλήρως και για τον παρακολουθούμενο. Και εκφραζόταν με τη φράση «Ανδρουλάκη κούρασες».

Ο ίδιος προχθές δήλωσε «θέλω στη θέση μου να έρθει κάθε Ελληνίδα και Έλληνας. Έζησα αυτό που ζουν σε χώρες της Λατινική Αμερικής και της Αφρικής. Το θύμα γίνεται θύτης. Αντί να μου ζητήσουν συγγνώμη και να μάθω τι έγινε από τη δικαιοσύνη, έγινα ο θύτης. Διέδιδαν από τη ΝΔ ότι δεν πάω να μου «πει στο αυτί» ο κ. Γεραπετρίτης τον λόγο της παρακολούθησης γιατί τάχα φοβάμαι, κλείνοντας το μάτι σε διάφορα πρακτοριλίκια».

Μαζί του για τα «πρακτοριλίκια», αλλά φοβούμαστε ότι έχει λανθασμένη αίσθηση της κοινής γνώμης από την οποία ζητά συμπαράσταση, ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. «Κάθε Ελληνίδα και Έλληνας», με τα μύρια όσα προβλήματα που του πιέζουν την καθημερινότητα, δεν μπορεί επουδενί να έρθει στη θέση ενός καλοβαλμένου πολιτικού με μισθό και παροχές άνω των 20 χιλ. το μήνα - όπως είναι όλοι οι ευρωβουλευτές.

Παράλληλα δεν είναι και πολλοί εκείνοι που δικαιολόγησαν την άρνησή του να ενημερωθεί. Θα μπορούσε ας πούμε, αυτό που θα του έλεγε ο Γεραπετρίτης «στο αυτί» να το δημοσιοποιούσε πάραυτα. Να το κάνει βούκινο και να τους εκθέσει. Τι αλλάζει τώρα εάν μάθει θεσμικά από την ΑΔΑΕ τον λόγο της παρακολούθησης;

Και κυρίως: Αφού δεν θέλησε να το μάθει τότε και να ενημερώσει το πανελλήνιο, τώρα, όταν το μάθει επισήμως από την ΑΔΑΕ, θα βγει να μας το πει; Αν όχι, τσάμπα κόπο κάνει δυο χρόνια τώρα. Και πάλι δεν θα το κεφαλαιοποιήσει. Και η υποψία θα παραμένει. Δικαίως ή αδίκως, η κοινή γνώμη έχει τη δική της λογική.

liberal.gr

Γ. Μουρούτης για ευρωεκλογές: Έκπληξη και τεράστια τιμή η πρόσκληση από τον πρωθυπουργό


Για την ένταξή του στο ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας μίλησε ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Διευθυντής του Γραφείου Τύπου επί πρωθυπουργίας Αντώνη Σαμαρά, εκδότης και δημοσιογράφος, Γιώργος Μουρούτης.

Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 «μου προτάθηκε να είμαι υποψήφιος για τις ευρωεκλογές από την παράταξή μου και από τον Πρωθυπουργό και ξέρετε ότι όταν σου προτείνουν κάτι τέτοιο, δεν έχεις το δικαίωμα να πεις όχι όταν σε καλεί η παράταξή σου και πάνω απ’ όλα η πατρίδα σου, δεν έχεις επιλογή. Και σας το λέω αυτό διότι εγώ τα τελευταία δέκα χρόνια είμαι εκτός πολιτικής. Έχω τις επιχειρήσεις μου κυρίως έχω μία επιχείρηση που εκδίδει βιβλία (…). Θεωρώ πως έμμεσα όλοι ασχολούμαστε με την πολιτική. Αφορά τις ζωές μας, την καθημερινότητά μας, την οικογένειά μας, το περιβάλλον μας. Θέλω να πω, ειδικά η Ευρώπη, ειδικά οι ευρωπαϊκές εκλογές-γιατί ο κόσμος πιθανότατα να μην το ξέρει-στην Ευρώπη παράγεται το 80% των νόμων που αφορούν και επηρεάζουν τη ζωή μας εδώ στην Ελλάδα.

Γι’ αυτό και έχει αξία η επιλογή που θα κάνουμε στις εκλογές. Καταλαβαίνω ότι ο κόσμος θεωρεί ότι οι ευρωεκλογές είναι λίγο πιο ήσσονος σημασίας. Πιθανότατα να θέλει να στείλει κάποιο μήνυμα με εθνικά τοπικά χαρακτηριστικά ή να θέλει ο καθένας είτε θετικά είτε αρνητικά, να στείλει το μήνυμα του για το πρόβλημα ή για τις θέσεις ή για το οτιδήποτε τον έχει στενοχωρήσει ή τον έχει ικανοποιήσει. Όμως, αυτό το μήνυμα, έχει πάντα συνέπειες. Και εγώ αυτές τις συνέπειες δεν τις βάζω μόνο στο πολιτικό επίπεδο της εγχώριας σκηνής. Το βάζω και στην καθημερινότητά μας».

Ερωτηθείς έπειτα, για το αν ήταν έκπληξη για εκείνον η πρόσκληση από τον Πρωθυπουργό να συμμετάσχει στο ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας, ο κος Μουρούτης απάντησε το εξής «εγώ δεν είχα ποτέ πρόθεση να εμπλακώ ενεργά στην πολιτική. Ήταν κάτι το οποίο δεν ήταν ποτέ στην προτεραιότητά μου. Όμως, η Ευρώπη και το Ευρωκοινοβούλιο και τα ζητήματα που συζητούνται στην Ευρώπη με ενδιαφέρουν και τα παρακολουθώ στενά, επιστημονικά, αν θέλετε και επαγγελματικά. Πράγματι ήταν έκπληξη, αλλά είναι τεράστια τιμή. Δεν σας κρύβω ότι είναι μια πρωτόγνωρη διαδικασία. Με αφήνει πίσω σε πάρα πολλά επαγγελματικά ζητήματα. Για να καταλάβετε τώρα θα έπρεπε να είμαι στο εξωτερικό, υπάρχει μεγάλη έκθεση παιδικού βιβλίου στην Μπολόνια που είναι τεράστιο εκδοτικό γεγονός.

Αφήνω πίσω τα επαγγελματικά μου, όμως τα αφήνω για να δώσω μια μάχη με μεγάλη χαρά και με μεγάλο ενδιαφέρον, γιατί πιστεύω και στην Ευρώπη ως θεσμού προστασίας, ανάπτυξης και αξιών για την πατρίδα μου στην Ευρώπη και προφανώς και για τις ιδέες της παράταξής μου, της κατ’ εξοχήν ευρωπαϊκής, που και έβαλε και κράτησε την χώρα στην Ευρώπη σε δύσκολες συγκυρίες (…). Πράγματι είμαι αποφασισμένος να πάω στην Ευρώπη και να δουλέψω με μεγάλη ένταση και με μεγάλο πάθος για τέσσερα ζητήματα: το δημογραφικό, την κλιματική αλλαγή, τις τεχνολογικές εξελίξεις/τεχνητή νοημοσύνη και τη γνώση του κώδικα»

Μέτρα μείωσης ενεργειακού κόστους: Όλες οι αλλαγές για ρευματοκλοπές, ευάλωτους, ΑΠΕ


Κατεδαφίσεις αυθαιρέτων και ριζικές αλλαγές στο σύστημα εντοπισμού τους, ανατροπές στη διαχείριση των δασών, τάξη στα νερά της Θεσσαλίας, μεταβίβαση της ευθύνης για τα όμβρια ύδατα (αγωγοί, φρεάτια) σε ένα ενιαίο δίκτυο για πιο ενεργή διαχείριση των πλημμυρικών φαινομένων.

Οι μεταρρυθμίσεις αυτές που περιλαμβάνει το πολυνομοσχέδιο του ΥΠΕΝ που έθεσε σε διαβούλευση ο Θ. Σκυλακάκης έχουν όλες ως κοινό παρονομαστή την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης. Ταυτόχρονα, έρχονται μέτρα για να γίνει πιο αποδοτικό το ενεργειακό σύστημα της χώρας, καθώς απελευθερώνεται ηλεκτρικός χώρος για νέες ΑΠΕ, σφίγγει ο κλοιός για τις ρευματοκλοπές, θεσπίζεται το πρόγραμμα «Απόλλων» για μείωση του ενεργειακού κόστους των ευάλωτων νοικοκυριών.

Το πολυνομοσχέδιο του ΥΠΕΝ περιλαμβάνει συνολικά 10 κρίσιμες μεταρρυθμίσεις δρομολογώντας παρεμβάσεις σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα. Τόσο με τη καταστολή της αυθαίρετης δόμησης και άρα στη δημιουργία πιο ανθεκτικών αστικών περιοχών, όσο και με τη προστασία των δασών και των υδάτων, καθώς επίσης με τη μείωση του ενεργειακού κόστους για καταναλωτές, ευάλωτα νοικοκυριά και γενικότερα για τον εξορθολογισμό της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.

Θεσσαλία και όμβρια ύδατα
1. Μεταβίβαση των πολυδιασπασμένων αρμοδιοτήτων για τα νερά της Θεσσαλίας που ανήκαν σε πολλαπλούς φορείς (Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, αποκεντρωμένη διοίκηση, περιφέρεια και δεκάδες οργανισμοί εγγείων βελτιώσεων, εκ των οποίων πολλοί είχαν προβληματική λειτουργία), σε έναν ισχυρό και ευέλικτο οργανισμό, τον «Οργανισμό Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας Ανώνυμη Εταιρεία», που θα αναλάβει να επιλύσει το μεγάλο πρόβλημα της διαχείρισης των υδάτων στη Θεσσαλία (στρατηγικός σχεδιασμός, άρδευση, έγγειες βελτιώσεις και αντιπλημμυρικά). Αναλαμβάνει, δηλαδή, εκπόνηση και παρακολούθηση εφαρμογής Σχεδίων Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών και Σχεδίων Διαχείρισης κινδύνου πλημμύρας, εκπόνηση master plan έργων Αντιπλημμυρικής Προστασίας, σχεδιασμό, κατασκευή και συντήρηση αντιπλημμυρικών έργων (πλην των στρατηγικών που εκτελεί το Υπουργείο Υποδομών), κατασκευή, έλεγχο, συντήρηση και διοίκηση εγγειοβελτιωτικών έργων και δικτύου άρδευσης, με καθολική διαδοχή των αντίστοιχων Οργανισμών Εγγείων Βελτιώσεων, κ.ά.

2. Η δυνατότητα μεταβίβασης της ευθύνης για τα όμβρια ύδατα (φρεάτια και αγωγοί), δηλαδή των μελετών και κατασκευών δικτύων, επιδιορθώσεων, καθαρισμού, συντήρησης και λειτουργίας τους, που σήμερα βρίσκεται υπό τη διαχείριση επί μέρους δήμων, στην ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ στις αντίστοιχες περιοχές ευθύνης της καθεμίας, ώστε να λειτουργούν ως ένα ενιαίο δίκτυο με υψηλές προδιαγραφές λειτουργίας και με δυνατότητα σχεδιασμού στο μέλλον ενεργητικής διαχείρισης των πλημμυρικών φαινομένων στα δύο μεγάλα μητροπολιτικά κέντρα της χώρας.

Διαχείριση των δασών
3. Η μεγάλη μεταρρύθμιση στη διαχείριση των δασών. Στόχος είναι να ξεκινήσει η ενεργητική διαχείριση των ελληνικών δασών και προπαντός εκείνων των δασικών οικοσυστημάτων στη νότια Ελλάδα, περιοχή περισσότερο ευάλωτη στην κλιματική κρίση, που είναι εδώ και πολλές δεκαετίες χωρίς καμία διαχείριση. Και αυτό, ώστε να αρχίσουν να απομακρύνονται οι τεράστιες ποσότητες εύφλεκτης υπερβάλλουσας βιομάζας που έχει συσσωρευτεί σε αυτά, με ταυτόχρονη ανάπτυξη της οικονομίας του δάσους. Για το σκοπό αυτό καθιερώνεται η επιδότηση της απομάκρυνσης της βιομάζας, με ταυτόχρονη θεσμοθέτηση Υβριδικών Σχημάτων συνεργασίας δασικών συνεταιρισμών και ιδιωτικών επιχειρήσεων που μεταποιούν βιομάζα (για παραγωγή προϊόντων ξύλου, πέλετ, ενέργειας κ.λπ.), που υπό την επίβλεψη της δασικής υπηρεσίας θα αναλάβουν να εφαρμόσουν σύγχρονες, διαχειριστικές μελέτες που καθιστούν τα δάση παραγωγικά προφυλάσσοντάς τα ταυτόχρονα -κατά το δυνατόν- από τις καταστροφικές επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης.

4. Η δυνατότητα άμεσης μαζικής κινητοποίησης δασεργατών και των μηχανημάτων τους, σε οποιοδήποτε σημείο της χώρας, με τη δημιουργία συστήματος ενεργοποίησης των Δασικών Συνεταιρισμών Εργασίας σε περίπτωση μεγάλων δασικών πυρκαγιών (megafires), για τη δημιουργία μεγάλων αντιπυρικών ζωνών, που ενισχύουν, καταλυτικά, το έργο της πυροσβεστικής, όταν οι πυρκαγιές αποκτούν ανεξέλεγκτες διαστάσεις και έχουν μεγάλα μέτωπα και πολυήμερη διάρκεια.

Αυθαίρετη δόμηση
5. Η ριζική μεταρρύθμιση του συστήματος παρακολούθησης του δομημένου περιβάλλοντος, του εντοπισμού και της κατεδάφισης των αυθαίρετων κατασκευών, με στόχο την εξάλειψη και την κατεδάφιση κάθε νέας, αυθαίρετης δόμησης. Για τον σκοπό αυτό μεταβιβάζονται οι αρμοδιότητες για τον εντοπισμό της αυθαίρετης δόμησης σε ισχυρή κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, που με τη βοήθεια μεγάλης επένδυσης στη σύγχρονη τεχνολογία (drones, δορυφορικές λήψεις, αεροφωτογραφίες, σύνδεση της με την εφαρμογή e-adeies και ενός συστήματος αυτόματου εντοπισμού κάθε νέου αυθαίρετου κτίσματος), θα επιτρέπει στην ταχύτατη καταγραφή, τον έλεγχο και την κατεδάφιση κάθε νέου αυθαίρετου κτίσματος. Επίσης, με τη μεταρρύθμιση αυτή, γίνεται για πρώτη φορά προτεραιοποίηση των κατεδαφίσεων και προτάσσονται όλα τα νέα αυθαίρετα κτίσματα, καθώς και σημαντικός αριθμός παλαιότερων αυθαίρετων που επιλέγονται με πολεοδομικά, χωροταξικά και περιβαλλοντικά κριτήρια.

Εθνική Στρατηγική Αστικής Ανθεκτικότητας
6. Θεσμοθετείται Εθνική Στρατηγική Αστικής Ανθεκτικότητας, Στρατηγικά Σχέδια και Σχέδια Δράσης για τους ΟΤΑ με στόχο τη διάγνωση και αντιμετώπιση των προκλήσεων στην ανθεκτικότητα των πόλεων, που συνεπάγεται η κλιματική κρίση και οι άλλες προκλήσεις της σύγχρονης εποχής (γερασμένο οικιστικό απόθεμα, ενεργειακή ανεπάρκεια, προβληματική κοινωνική συνοχή κ.ά.).

Πρόγραμμα «Απόλλων» για τα ευάλωτα νοικοκυριά
7. Θεσπίζεται το Πρόγραμμα «Απόλλων» για τη μείωση του ενεργειακού κόστους των ευάλωτων νοικοκυριών, των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης α’ και β’ βαθμού, των Τοπικών και Γενικών Οργανισμών Εγγείων Βελτιώσεων και των Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης και Αποχέτευσης ανά την Επικράτεια. Το Πρόγραμμα προβλέπει την αξιοποίηση μεγάλων επενδύσεων σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, που θα τροφοδοτούν με φθηνή ηλεκτρική ενέργεια την κατανάλωση μεγάλων Ενεργειακών Κοινοτήτων, που θα συσταθούν για την εφαρμογή του.

Ανάπτυξη ΑΠΕ
8. Θεσπίζονται μέτρα για την αύξηση του διαθέσιμου ηλεκτρικού χώρου, με στόχο την αύξηση της διείσδυσης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και τη μείωση του κόστους του ηλεκτρικού ρεύματος. Στα μέτρα αυτά περιλαμβάνεται -μεταξύ άλλων- η δυνατότητα περιορισμών στην έγχυση ηλεκτρικής ενέργειας στο δίκτυο από έργα ΑΠΕ και Σ.Η.Θ.Υ.Α., ενθαρρύνεται η αυτοπαραγωγή και αυτοκατανάλωση που στηρίζεται σε έργα ΑΠΕ και καθιερώνεται η τηλεποπτεία και τηλεδιαχείριση μεγάλου αριθμού σταθμών ΑΠΕ από τον Διαχειριστή του Ελληνικού Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας.

Καταπολέμηση ρευματοκλοπών
9. Καθιερώνονται αυστηρά μέτρα κατά των ρευματοκλοπών και των στρατηγικών κακοπληρωτών λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος, με στόχο τη μείωση των επιβαρύνσεων που υφίσταται ο μέσος καταναλωτής ηλεκτρικού ρεύματος από τα φαινόμενα αυτά. Στο πλαίσιο αυτό, περιλαμβάνεται η υποχρέωση προσκόμισης νέας Υπεύθυνης Δήλωσης του αδειούχου ηλεκτρολόγου εγκαταστάτη αν αλλάξει ο φορέας επιχείρησης, η αφαίρεση επαγγελματικής άδειας ηλεκτρολόγου σε περίπτωση συμμετοχής σε ρευματοκλοπή, θεσμοθετείται η δυνατότητα του ΔΕΔΔΗΕ να λαμβάνει πληροφορίες από την ΑΑΔΕ για φορολογικά στοιχεία απαραίτητα για την αντιμετώπιση των ρευματοκλοπών και τίθεται ρητός χρόνος παραμονής στην καθολική υπηρεσία (τέσσερεις μήνες), για μη ευάλωτους καταναλωτές ρεύματος που δεν πληρώνουν τον λογαριασμό τους.

Ανάπτυξη υπεράκτιων αιολικών
10. Για την επιτάχυνση της προώθησης του εθνικής σημασίας σχεδίου ανάπτυξης των υπεράκτιων αιολικών πάρκων και την ταχύτερη αξιοποίηση του εθνικού αιολικού θαλάσσιου δυναμικού που είναι το καλύτερο στην Ανατολική Μεσόγειο, παρέχεται η δυνατότητα στην Ελληνική Διαχειριστική Εταιρία Υδρογονανθράκων και Ενεργειακών Πόρων να πραγματοποιεί η ίδια ή μέσω εταιρίας ειδικού σκοπού έρευνες και μετρήσεις, που είναι αναγκαίες για την ανάπτυξη των νέων πάρκων, και ενισχύεται σημαντικά σε προσωπικό για την προώθηση των νέων αρμοδιοτήτων της.

Όπως δήλωσε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Θόδωρος Σκυλακάκης: «Στο πολυνομοσχέδιο που θέτουμε σε δημόσια διαβούλευση, συμπεριλαμβάνονται νευραλγικές μεταρρυθμίσεις για την προστασία του περιβάλλοντος, όπως αυτή για τη διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων της χώρας, μεταρρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της αυθαίρετης δόμησης, αλλά και για τη θέση της Ελλάδας στον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη.

Οι ενδιαφερόμενοι για τα πολλαπλά και σημαντικά θέματα που καλύπτει το νομοσχέδιό μας, έχουν πλέον όλα τα δεδομένα στη διάθεσή τους για να διατυπώσουν βάσιμα και εμπεριστατωμένα τα σχόλιά τους».

Γ. Στουρνάρας: Στο 2,3% η ανάπτυξη το 2024 - Δεν υπάρχουν περιθώρια εφησυχασμού


Ανάπτυξη 2,3% για το 2024 προέβλεψε ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας, στην ομιλία του για την πορεία και την προοπτική της ελληνικής οικονομίας καθώς και για τα επιτόκια ενώπιον της 91ης Ετήσιας Τακτικής Γενικής Συνέλευσης των μετόχων της Τράπεζας.

Ο Γ. Στουρνάρας προέβλεψε ότι η ανάπτυξη για το 2024 θα κινηθεί με ρυθμό 2,3%, υψηλότερος αυτού της ευρωζώνης ενώ ο πληθωρισμός στο 2,8%.

«Δεν υπάρχουν περιθώρια εφησυχασμού»

Παράλληλα έστειλε μήνυμα επαγρύπνησης για την οικονομία παρά τις θετικές της επιδόσεις. Όπως ανέφερε συγκεκριμένα, «παρά τις συνεχείς θετικές αξιολογήσεις της ελληνικής οικονομίας τα τελευταία χρόνια, την αποκατάσταση της δημοσιονομικής ισορροπίας και την εμπέδωση δημοσιονομικής επίγνωσης στους ιθύνοντες χάραξης πολιτικής, δεν υπάρχουν περιθώρια εφησυχασμού»

Και τούτο διότι όπως εξήγησε, παρόλο που τα οφέλη των μεταρρυθμίσεων είναι πλέον εμφανή στην οικονομία, με μετρήσιμα και αδιαμφισβήτητα αποτελέσματα, είναι ακόμη μεγάλη η απόσταση που πρέπει να καλυφθεί για να συγκλίνει η πιστοληπτική διαβάθμιση της Ελλάδος προς το μέσο όρο των χωρών της ευρωζώνης.

Στο πλαίσιο αυτό απαιτείται η άσκηση συνετής οικονομικής πολιτικής που να χαρακτηρίζεται από συνέπεια, μεσοπρόθεσμο ορθολογικό σχεδιασμό και μετρήσιμους στόχους. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι επίσης η συνέχιση των μεταρρυθμίσεων, ιδίως αυτών που σχετίζονται με τη λειτουργία των θεσμών και την ενίσχυση της διαρθρωτικής ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.

«Η Ελλάδα έχει την ιστορική ευκαιρία να ολοκληρώσει τον μετασχηματισμό της οικονομίας της, συγκλίνοντας προς τον ευρωπαϊκό μέσο όρο» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Όσον αφορά στις προβλέψεις για την πορεία της οικονομίας το 2024 η ΤτΕ εκτιμά ότι ρυθμός ανάπτυξης της θα επιταχυνθεί σε 2,3%, πολύ πάνω από το μέσο όρο της ευρωζώνης. Η ιδιωτική κατανάλωση και οι επενδύσεις θα συνεχίσουν να αποτελούν βασικές κινητήριες δυνάμεις της ανάπτυξης, ενώ οριακά αρνητική θα είναι η συμβολή του εξωτερικού τομέα, καθώς η έντονη επενδυτική δραστηριότητα θα αυξήσει σημαντικά τις εισαγωγές. Ο τομέας του τουρισμού παρουσιάζει και φέτος θετικές προοπτικές, παρά τη διεθνή αβεβαιότητα.

Η ΤτΕ εκτιμά ότι το 2024 θα δημιουργηθούν οι συνθήκες για μείωση των εγχώριων τραπεζικών επιτοκίων, καθώς ο πληθωρισμός θα αποκλιμακώνεται σταδιακά και τα βασικά επιτόκια της ΕΚΤ θα αρχίσουν να μειώνονται.

Στο 2,3% η ανάπτυξη

«Σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις της ΤτΕ, ο ρυθμός ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας προβλέπεται να επιταχυνθεί το 2024 σε 2,3%, πολύ πάνω από το μέσο όρο της ευρωζώνης. Η ιδιωτική κατανάλωση και οι επενδύσεις θα συνεχίσουν να αποτελούν βασικές κινητήριες δυνάμεις της ανάπτυξης, ενώ οριακά αρνητική θα είναι η συμβολή του εξωτερικού τομέα, καθώς η έντονη επενδυτική δραστηριότητα θα αυξήσει σημαντικά τις εισαγωγές. Ο τομέας του τουρισμού παρουσιάζει και φέτος θετικές προοπτικές, παρά τη διεθνή αβεβαιότητα. 

Ο γενικός πληθωρισμός αναμένεται να υποχωρήσει κι άλλο το 2024 στο 2,8%, καθώς όλες οι επιμέρους συνιστώσες εμφανίζουν τάσεις αποκλιμάκωσης, παρά το κλίμα αβεβαιότητας που δημιουργούν οι γεωπολιτικές εξελίξεις», ανέφερε ο Έλληνας κεντρικός τραπεζίτης. 

«Σε ένα περιβάλλον αυξημένης διεθνούς αβεβαιότητας, η αναβάθμιση του αξιόχρεου της χώρας στην επενδυτική κατηγορία το προηγούμενο έτος σηματοδοτεί την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία. Οι θετικές αξιολογήσεις της ελληνικής οικονομίας κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, σε συνθήκες πολλαπλών κρίσεων, καταδεικνύουν την αξιοπιστία των πολιτικών που υιοθετήθηκαν και την ανθεκτικότητα της οικονομίας σε αρνητικές διαταραχές.

Το γεγονός ότι χρειάστηκαν 13 χρόνια για την επιστροφή της χώρας στην επενδυτική κατηγορία υποδηλώνει ότι η εμπιστοσύνη και η αξιοπιστία στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής είναι κρίσιμοι παράγοντες που ανακτώνται πολύ δύσκολα αν χαθούν. Πολιτική σταθερότητα, δημοσιονομική σταθερότητα, χρηματοπιστωτική σταθερότητα, είναι δημόσια αγαθά και πρέπει να διαφυλαχθούν ως κόρη οφθαλμού, ειδικά στην Ελλάδα που μόλις πριν λίγα χρόνια εξήλθε από τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση στη σύγχρονη ιστορία της», σημείωσε μεταξύ άλλων.

Αποκλιμάκωση του δημοσίου χρέους
Το δημόσιο χρέος προβλέπεται να αποκλιμακωθεί περαιτέρω σε 152,3% του ΑΕΠ το 2024, με βραδύτερο ρυθμό σε σχέση με τα προηγούμενα τρία έτη, καθώς η μείωση του πληθωρισμού αναμένεται να αντισταθμίσει τόσο την επιτάχυνση του πραγματικού ΑΕΠ όσο και τη μειωτική επίδραση από τη διεύρυνση του πρωτογενούς πλεονάσματος. Επιπλέον, προβλέπεται μείωση του δημόσιου χρέους σε ονομαστικούς όρους για πρώτη φορά από το 2019.

Αναφορικά με τις εξελίξεις στο χρηματοπιστωτικό τομέα ο κ. Στουρνάρας υπογράμμισε ότι οι προκλήσεις του οικονομικού περιβάλλοντος απαιτούν περαιτέρω ενίσχυση της ανθεκτικότητάς των ελληνικών τραπεζών, καθώς παρά την αξιοσημείωτη βελτίωση της ποιότητας ενεργητικού τα τελευταία έτη δεν θα πρέπει να οδηγεί σε εφησυχασμό.

Στο πλαίσιο αυτό πρόκληση για τον κλάδο παραμένει η περαιτέρω βελτίωση της κεφαλαιακής βάσης των ελληνικών τραπεζών, τόσο ποσοτική όσο και ποιοτική, καθώς οι οριστικές και εκκαθαρισμένες αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις (deferred tax credits - DTCs) εξακολουθούν να αποτελούν μεγάλο μέρος των εποπτικών ιδίων κεφαλαίων τους.

Παράλληλα, όπως ανέφερε απαιτείται εντατικότερη προσπάθεια περαιτέρω μείωσης των ΜΕΔ στο επίπεδο του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Επίσης, οι τράπεζες, συστημικές και μη συστημικές, οφείλουν να ενισχύσουν περαιτέρω τα κεφαλαιακά τους αποθέματα αξιοποιώντας την αυξημένη οργανική κερδοφορία, η οποία διαμορφώνει ευνοϊκές συνθήκες για την εσωτερική δημιουργία κεφαλαίου. Η δημιουργία "πέμπτου πόλου" από κεφαλαιακά ενισχυμένες μη συστημικές τράπεζες αναμένεται να βελτιώσει τις συνθήκες ανταγωνισμού στο εγχώριο χρηματοπιστωτικό σύστημα και τις συνθήκες χρηματοδότησης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων

Επιπροσθέτως, η αντιμετώπιση του υψηλού ιδιωτικού χρέους που βρίσκεται εκτός τραπεζικού τομέα θα διευκολύνει την πρόσβαση επιχειρήσεων και νοικοκυριών σε τραπεζική χρηματοδότηση.

Ο κ Στουρνάρας κάλεσε τις διοικήσεις των τραπεζών να συμβάλουν στην παροχή διατηρήσιμων λύσεων ρύθμισης για τους "βιώσιμους" δανειολήπτες, προχωρώντας παράλληλα στη ρευστοποίηση των εμπράγματων εξασφαλίσεων για τις υπόλοιπες περιπτώσεις

Μ. Αποστολάκη για Θ. Ζαγοράκη: Η υποψηφιότητά του δεν έχει να κάνει με την ταυτότητα του ΠΑΣΟΚ


Ως μια υποψηφιότητα που «δεν είναι χαρακτηριστική και εμβληματική της πολιτικής ταυτότητας» χαρακτήρισε την υποψηφιότητα του Θοδωρή Ζαγοράκη στο ευρωψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ η βουλευτής του κόμματος, Μιλένα Αποστολάκη.

«Τα ψηφοδέλτια είναι πολυσυλλεκτικά και τα ψηφοδέλτια εν όψει μιας κρίσιμης εκλογικής μάχης υπακούουν και σε μια εκλογική στρατηγική άρα ο κ. Ζαγοράκης είναι μια υποψηφιότητα ανάμεσα σε άλλες 41.

Η ταυτότητα του ΠΑΣΟΚ είναι σαφής, τη δίνουν πάρα πολλά αξιόλογα πολιτικά και κοινωνικά στελέχη. Τη δίνει ο κ. Μανιάτης, τη δίνει ο κ. Παπανδρέου, τη δίνει ο κ.Σπυρόπουλος ... Είναι πολιτικά στελέχη τα οποία είναι η σφραγίδα της σοσιαλδημοκρατίας, είναι η σφραγίδα του εκπροσώπου της χώρας μας στην οικογένεια του ευρωπαϊκού σοσιαλιστικού κόμματος. Αυτή είναι η ταυτότητα του ΠΑΣΟΚ, ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα». «Ο κ.Ζαγοράκης είναι μια υποψηφιότητα στις 42 που δεν έχει να κάνει με την ταυτότητα του ΠΑΣΟΚ» συμπλήρωσε η κυρία Αποστολάκη στα «Παραπολιτικά 90,1».

Αναφορικά με την ένταση που υπάρχει τα τελευταίας 24ωρα με τον ΣΥΡΙΖΑ η κυρία Αποστολάκη είπε ότι «η όποια ένταση αφορά και είναι απότοκο δηλώσεων της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ και θέλω να θυμίσω ότι ακόμα και για την πρόταση δυσπιστίας που ήταν μια πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ η οποία έτυχε μιας ευρύτερης αποδοχής από ευρύτερα κόμματα του κοινοβουλίου παρόλα αυτά ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ που συνυπέγραψε την πρότασή μας για την υποβολή πρότασης δυσπιστίας χαρακτήρισε την διαδικασία "κοκορομαχία"».

«Αντιλαμβάνεστε το σουρεάλ της υπόθεσης και την απόλυτη έλλειψη συνέπειας. Πέραν αυτών ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έξω από κάθε έννοια θεσμικής δεοντολογίας στο κομμάτι των υποκλοπών που αποτελεί μια μελανή κηλίδα σε ότι αφορά την λειτουργία του κράτους δικαίου στη χώρα μας στο οποίο η κυβέρνηση είναι εκτεθειμένη και έχει απέναντί της ένα συμπαγές μέτωπο των δυνάμεων του δημοκρατικού τόξου, ο κ. Κασσελάκης έρχεται να υιοθετήσει με τον πιο τυχοδιωκτικό τρόπο τις πιο ακραίες φωνές μέσα στους κόλπους της κυβέρνησης που έρχονται να θολώσουν την πραγματικότητα αφήνοντας να εννοηθεί ότι τάχα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι εκβιαζόμενος ή οτιδήποτε άλλο» συμπλήρωσε.

«Οι διαφορές ανάμεσα στο δεύτερο και το τρίτο κόμμα είναι οριακές και υπό αυτή την έννοια έχει μεγάλη σημασία στις 9 Ιουνίου ποιος θα είναι δεύτερος. Για εμάς είναι πολιτικός στόχος ευδιάκριτος και σαφής ότι στοχεύουμε και πρέπει και θα είμαστε δεύτερο κόμμα το βράδυ της 9ης Ιουνίου» υποστήριξε η βουλευτής Βόρειου Τομέα του ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ.

Ν. Ρωμανός: Οι ευρωεκλογές δεν είναι μια ευκαιρία για χαλαρή ψήφο ή μηνύματα


«Οι ευρωεκλογές δεν είναι μια ευκαιρία για χαλαρή ψήφο, δεν είναι μια ευκαιρία για κάθε είδους μηνύματα που μπορεί να θέλει να στείλει κανείς» δήλωσε ο εκπρόσωπος Τύπου ΝΔ, Νίκος Ρωμανός.

«Είναι μια ευκαιρία να υπογραμμίσουμε την αντιστοίχιση που έχει το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και το τι γίνεται στις Βρυξέλλες με την καθημερινότητά μας και κυρίως το αν θα στείλουμε μήνυμα ότι προχωράμε χτίζοντας σε ότι έχουμε καταφέρει αυτά τα πέντε χρόνια ή προχωράμε σε άλλους δρόμους αποσταθεροποίησης.

Αυτό που θεωρούμε ότι πρέπει να σταλεί ως μήνυμα από τις ευρωεκλογές είναι αν θα προχωρήσουμε σε αυτή την πορεία σε όσα χτίσαμε τα πέντε χρόνια με τις δυσκολίες, με την αυτοκριτική, με τα εμπόδια που γίνονται εφόδια, με τη μεγάλη μάχη για να αλλάξουμε παθογένειες δεκαετιών ή αν θα γυρίσουμε πίσω σε μαύρες σελίδες.

Έχουμε μια αντιπολίτευση η οποία θέλει να εργαλειοποιήσει και τις ευρωεκλογές προκειμένου να επενδύσει στην αποσταθεροποίηση», τόνισε στα «Παραπολιτικά 90,1» ο κ. Ρωμανός.