Την επικράτηση του Ντόναλντ Τραμπ στις αμερικανικές εκλογές σχολίασε ο Άδωνις Γεωργιάδης.
Αρχικά, άσκησε κριτική σε όσους παρουσίαζαν μεγάλο φαβορί την Κάμαλα Χάρις, κάτι που δεν φάνηκε στα αποτελέσματα, χαρακτηρίζοντας «σαρωτική» τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ.
Στη συνέχεια, ο υπουργός Υγείας αναφέρθηκε στα τρία στοιχεία που κατά τη γνώμη του οδήγησαν τον υποψήφιο των Ρεπουμπλικανών στον Λευκό Οίκο και ειδικά στη woke ατζέντα που έχει κουράσει τη σιωπηλή πλειοψηφία.
Τέλος, ανέφερε ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται να ανησυχεί για το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών, καθώς «οι δεσμοί μας με τις ΗΠΑ είναι ισχυροί»
Άδωνις Γεωργιάδης: Η ανάρτησή του για την επικράτηση του Ντόναλντ Τραμπ στις αμερικανικές εκλογές
Για τη σαρωτική νίκη του Ντόναλντ Τραμπ:
Τώρα που οι εκλογές «θρίλερ» στις ΗΠΑ τελείωσαν, ας προσπαθήσουμε να βγάλουμε μερικά συμπεράσματα:
Α) Δεν υπήρξαν ποτέ εκλογές θρίλερ. Εκλογές θρίλερ έβλεπαν μόνον όσοι, και ήταν σχεδόν το σύνολο του μιντιακού συστήματος του πλανήτου, απλώς δεν ήθελαν να κερδίσει ο Τραμπ.
Την Τρίτη το απόγευμα με πήρε τηλ ένας πολύ γνωστός δημοσιογράφος, ενός μεγάλου σάιτ και μου λέει: «Τα έμαθες; Κέρδισε η Κάμαλα και ο Τραμπ λένε ότι θα κάνει πραξικόπημα».
Του λέω: «Μα πώς θα κάνει πραξικόπημα ο Τραμπ, που δεν έκανε όταν ήταν Πρόεδρος και ενώ υπάρχει ήδη άλλη Κυβέρνηση εκεί που ελέγχει το Κράτος τους;»
Μου απάντησε, ότι αυτά του έλεγαν κάποιοι φίλοι του από τις ΗΠΑ. Οπότε κατέληξε να με ρωτάει ποιος πίστευα εγώ ότι θα κέρδιζε και όταν του είπα «Ο Τραμπ 100%», μου λέει: «Να σου πω την αλήθεια κι εγώ αυτό βλέπω…».
Προσέξτε! Ακόμη και όσοι, λόγω πολιτικής εμπειρίας, είχαν καταλάβει ότι οι εκλογές αυτές πήγαιναν προς αυτή την πλευρά, φοβόντουσαν να το πουν, μήπως και τους κακοχαρακτηρίσουν.
Είναι μεγάλο πρόβλημα, ασφαλώς, η απαξίωση των δημοσκοπήσεων στις ΗΠΑ.
Θυμηθείτε την παγκόσμια είδηση για τη μεγάλη «ανατροπή» στην Άϊοβα, μόλις το Σάββατο, που η Κάμαλα Χάρις «προηγείτο» ξαφνικά με «+4%» σε μία παραδοσιακά υπέρ του Τραμπ Πολιτεία. Τελικώς, ο Τραμπ κέρδισε με +13%
17 μονάδες διαφορά σε 48 ώρες, δεν δικαιολογούνται από καμμία εταιρία, με κανένα στατιστικό μοντέλο να τις χάσει και να παρουσιάσει ανάποδα τον νικητή. Πρόβλημα που θα ενισχύσει μακροπρόθεσμα την καχυποψία των ψηφοφόρων στα εργαλεία και στην αντικειμενικότητά τους…
Σχεδόν όλοι οι αναλυτές τόσο στις ΗΠΑ, όσο και εδώ, μετά την ομιλία Τραμπ στη Νέα Υόρκη και τα ατυχή «χιουμοριστικά» σχόλια για το Πουέρτο Ρίκο, προεξοφλούσαν τη στροφή των Ισπανοφόνων κατά Τραμπ.
Τελικώς, οι Ισπανόφωνοι ψήφισαν και αυτοί Τραμπ.
Ακούγαμε για τη λαϊκή ψήφο, που την έχει σίγουρα η Κάμαλα Χάρις, αλλά λόγω του «περίεργου» εκλεκτορικού συστήματος, μπορεί, αν και θα έχανε ο Τραμπ, τελικά να κέρδιζε.
Τελικώς, κέρδισε και τη λαϊκή ψήφο και δη με σημαντική διαφορά.
Μα πραγματικά, όλοι οι δήθεν «έγκυροι» αναλυτές και δημοσιογράφοι έπεσαν και έπεφταν διαρκώς έξω; Όχι απλά ηρνούντο να δουν την πραγματικότητα.
Ότι δηλαδή οι Αμερικανοί πολίτες είχαν από καιρό αποφασίσει να αντιδράσουν σε ένα κατεστημένο που τους θεωρούσε και τους θεωρεί: «καθυστερημένους», «αποτυχημένους», «αμόρφωτους». Ακόμη και οι συνεχείς αναλύσεις ότι οι κάτοχοι πτυχίου ψηφίζουν Κάμαλα Χάρις, ενώ οι απλοί αποφοίτοι σχολείων Τραμπ, ή οι διαρκείς παρουσία των celebrities υπέρ της κας Χάρις, όχι μόνον δεν βοηθούσε αλλά συσπείρωνε το εκλογικό σώμα ακόμη περισσότερο υπέρ Τραμπ. Οι ψηφοφόροι είμαστε όλοι ίσοι και δεν πρέπει να τους διαχωρίζουμε με δήθεν ποιοτικά κριτήρια.
Ή απολύτως αφ´υψηλού αντιμετώπιση της «ελίτ» του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ στα αισθήματα του μέσου Αμερικανού ψηφοφόρου, σε συνδυασμό προφανώς με το απίστευτο πολιτικό ταλέντο του Ντόναλντ Τραμπ έφεραν αυτό το αποτέλεσμα.
Β) Ας δούμε τα τρία βασικά στοιχεία που καθόρισαν την ψήφο και δημιούργησαν αυτό το πρωτόγνωρο για τις ΗΠΑ πολιτικό σκηνικό (ο Πρόεδρος Τραμπ δεν ελέγχει πλέον μόνον τον Λευκό Οίκο, αλλά και τη Γερουσία και τη Βουλή των Αντιπροσώπων και το Ανώτατο Δικαστήριο….):
1ον Οικονομία:
Κάθε φορά που ο Πρόεδρος Τράμπ μιλούσε για τον πληθωρισμό, τους πολέμους που τον δημιούργησαν και τους δασμούς που θέλει να επιβάλλει, οι αντίπαλοί του του απαντούσαν με το πόσο καλά πάει η Οικονομία τους.
Μα αν πήγαιναν όλα τόσο καλά οι εκλογές θα ήταν περίπατος.
Άρα υπήρχαν πραγματικά προβλήματα, στα οποία, κακά τα ψέματα, μπορεί εμείς εδώ να λέμε ότι για τον πληθωρισμό ευθύνονται οι πόλεμοι και να έχουμε δίκιο, αλλά εκεί είναι διαφορετικά, διότι εκεί ο Πρόεδρός τους μπορεί να σταματήσει τους πολέμους, ενώ εμείς όχι. Άλλωστε η Κάμαλα Χάρις ήταν η εν ενεργεία Αντιπρόεδρος άρα απορροφούσε την οποία Κυβερνητική φθορά.
Στο τέλος, όταν αυτός τους έλεγε για την Οικονομία, αυτοί απαντούσαν για τις αμβλώσεις!
2ον Μετανάστευση:
Εδώ μπαίνουμε στα πιο σοβαρά θέματα, που θα επηρεάσουν παγκοσμίως την πολιτική ζωή. Η Μεταναστευτική κρίση αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα πολιτικά ζητήματα του παρόντος και σίγουρα του μέλλοντος. Επηρεάζει τα πάντα και όποιος εξακολουθεί να το υποτιμά θα καταστραφεί πολιτικά. Δείτε τι τράβηξε ο Κυριάκου Μητσοτάκης , ενώ η αυστηρή πολιτική του των κλειστών συνόρων βοηθά πολιτικά όλες τις Κυβερνήσεις της ΕΕ, που πλήττονται από το μεταναστευτικό ζήτημα, διάφορες αριστερές οργανώσεις, ευρωβουλευτές, επίτροποι κλπ. μας κατηγόρησαν για push backs, έδιωξαν τον επικεφαλής τότε της Frontex, μας κατηγορούν για την Πύλο κλπ. και αντί να μας πουν μπράβο που τους βοηθάμε, μας κατηγορούν και από πάνω. Αριστερή παράνοια!
Εάν στα σοβαρά δεν αλλάξει η πολιτική της ΕΕ στο Μεταναστευτικό επί το πολύ αυστηρότερο, σύντομα παντού θα κυριαρχούν οι Ακροδεξιοί!
Και μετά θα κλείσουν αυτοί θα κλείσουν τα σύνορα. Τόσο απλά.
Αυτό ακριβώς έγινε και στις ΗΠΑ.
Ο Προέδρος Τραμπ είπε: «Θα κλείσω τα σύνορα με κάθε τρόπο».
Οι Δημοκρατικοί συνέχισαν να λένε τα ίδια που έλεγαν τόσα χρόνια και οι ψηφοφόροι ψήφισαν αυτόν που θα κάνει τη δουλειά που θέλουν.
Τόσο απλά.
Το πιο ενδιαφέρον;
Μαζικά μετανάστες διαφόρων εθνικοτήτων ψήφισαν Τραμπ για να κλείσει τα σύνορα. Οι μετανάστες δηλαδή στις ΗΠΑ θέλουν κλειστά σύνορα και όχι ανοικτά.
Το ίδιο συμβαίνει και στην Ευρώπη. Στην Αυστρία το ακροδεξιό κόμμα ψηφίστηκε μαζικά από μετανάστες εκεί. Το Μεταναστευτικό ζήτημα είναι πρωτίστως ζήτημα ταυτότητας και οι Κυβερνήσεις δεν πρέπει να το υποτιμήσουν.
3ον Woke ατζέντα:
Εδώ, κατά τη γνώμη μου, είναι όλη η ουσία των χθεσινών εκλογών.
Και στα ζητήματα της Οικονομίας και του Μεταναστευτικού η σύγκρουση μεταξύ των δύο υποψηφίων τελικώς είχε μια ισορροπία, ας την πούμε παραδοσιακής μορφής.
Εκεί όμως που νομίζω ότι έγειρε τελείως η πλάστιγγα και υπήρξε σε πολλούς ανθρώπους παγκοσμίως ένα αίσθημα ανακούφισης από τη νίκη Τραμπ, ασχέτως των ενστάσεων που μπορεί να έχει κάποιος γι’ αυτόν, είναι στα ταυτοτικά ζητήματα που δημιούργησε σε εκατομμύρια ανθρώπους η λεγόμενη woke αντζέντα.
Από ένα ευγενές αρχικό συναίσθημα σεβασμού της διαφορετικότητας και των δικαιωμάτων των ανθρώπων, μία ακραία πτέρυγα του Δημοκρατικού Κόμματος στις ΗΠΑ πέρασε στην παράνοια! Ενώ μας μιλούσαν τόσα χρόνια για τον σεβασμό στην διαφορετική άποψη και στην ελευθερία του λόγου, τελικά η τυραννία της πολιτικής ορθότητας έφτασε στο σημείο να απαγορεύσει τελείως την άλλη άποψη, ως «ρατσιστική» και «οπισθοδρομική».
Άνθρωποι χωρίς φύλο, άλλοι με πολλαπλά φύλα, σχολεία που υποχρέωναν τα αγόρια να ντύνονται κορίτσια και το ανάποδο, για να βιώσουν την διαφορετικότητα, σχολικά βιβλία που στις πιο τρυφερές ηλικίες υποχρέωνουν τα παιδιά να διαβάζουν για πράγματα που κάποτε θα τα λέγαμε «ακατάλληλα για ανηλίκους», έως και εντελώς παλαβά, άνθρωποι που περπατούν σαν σκύλοι ή που δηλώνουν γάτες και που και αυτό υποχρεούμαστε να το θεωρούμε φυσιολογικό, περίεργες αντωνυμίες, κοινές τουαλέτες, ένας κόσμος παρανοϊκός, με γονείς που τρέμουν στο τι θα ακούσουν και θα δουν τα παιδιά τους στο σχολείο. Αν είναι δυνατόν!
Αποκορύφωμα κάποιοι νόμοι σε Πολιτείες των ΗΠΑ που επιτρέπουν σε 10χρονα παιδιά, να ζητούν, μέσω δικαστηρίου και παρά την αντίρρηση ή και με τη συναίνεση των γονέων τους, επεμβάσεις φυλομετάβασης (είναι ο λόγος που ο Ίλον Μάσκ πήγε με τον Τραμπ και που μέσω του X του έδωσε μεγάλη δύναμη και επιρροή)
Πιστεύω ακράδαντα ότι αυτό που εκτόξευσε τη δημοτικότητα Τραμπ και που εξηγεί τον σαρωτικό χαρακτήρα της νίκης του είναι ένα τεράστιο «Ως εδώ με την παράνοια της woke ατζέντας».
Κάπου έπρεπε να μπει ένα φρένο και αφού δεν μπορούσαν να το κάνουν οι «ελίτ», το έκανε ο λαός!
Και με συγχωρείτε, αλλά είμαι και εγώ ένας από αυτούς που πιστεύω ότι όλο αυτό πλέον παράγινε. Ως εδώ!
Γενικώς, πίστευα και πιστεύω, ότι ποτέ οι όποιες «ελίτ» δεν πρέπει να αντιμετωπίζουν τους λαούς αφ' υψηλού. Και αν η πίεση σε έναν λαό ξεπερνά κάποια όρια, τότε η αντίδρασή του μπορεί να αργήσει, αλλά θα έρθει και θα είναι πολύ ισχυρή.
Η απόλυτη απαξίωση καθετί παραδοσιακού ως οπισθοδρομικού, του θεσμού της οικογένειας ως κάτι συντηρητικού, της θρησκευτικής Πίστης ως κάτι παρωχημένου, δεν μπορεί να συνεχιστεί χωρίς σοβαρές πολιτικές συνέπειες.
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε μία ταυτότητα και είναι φυσιολογικό όταν αισθανόμαστε ότι αυτή απειλείται να προσπαθούμε να την υπερασπιστούμε.
Ως άνθρωποι, δεν είμαστε φτιαγμένοι να πιστεύουμε ότι είμαστε γάτες, ή σκύλοι. Είμαστε φτιαγμένοι όμως για να κάνουμε οικογένειες και παιδιά και όχι δεν θα αισθανόμαστε ούτε άσχημα, ούτε μειονεκτικά, ούτε παρωχημένοι γι’ αυτό.
Σε αυτά τα τρία ζητήματα απάντησαν οι Αμερικανοί ψηφοφόροι χθες και κανείς στον πλανήτη δεν μπορεί να υποκρίνεται ότι δεν κατάλαβε.
Λόγω αυτών, ο Πρόεδρος Τραμπ πέτυχε τη μεγαλύτερη πολιτική ανατροπή στην πολιτική ιστορία των ΗΠΑ και, όπως πάντα συνέβαινε, τα πολιτικά ρεύματα των ΗΠΑ διαχέονται σε όλον τον κόσμο, αργά ή γρήγορα.
ΥΓ.: Σε όσους ανησυχούν ότι η εκλογή του θα βλάψει την Ελλάδα και τις σχέσεις μας με τις ΗΠΑ, να μην ανησυχούν. Επί της δικής του Προεδρίας, την περασμένη φορά, μπλόκαραν τα F35 στην Τουρκία και επί δικής του Προεδρίας τότε και με την πρώτη φορά Αριστερά εδώ, οι σχέσεις μας εξελίχθηκαν σε απίστευτο βαθμό. Επί δικής του Προεδρίας και Πρωθυπουργίας Μητσοτάκη εξελίχθηκε η Αλεξανδρούπολη σε κόμβο των Αμερικανικών συμφερόντων στην περιοχή.
Οι δεσμοί μας με τις ΗΠΑ είναι ισχυροί και εδράζονται σε αξίες και συμφέροντα και θα συνεχίσουν να είναι έτσι και επί της νέας Προεδρίας Τραμπ.
