07 Αυγούστου 2008

«Οι Ολυμπιακοί αγώνες του Βερολίνου το 1936 και η ιδέα για την αφή της Ολυμπιακής φλόγας και την λαμπαδηδρομία»

Διαβάζοντας πριν καιρό ένα άρθρο της Καθημερινής για κάποιον συμπατριώτη μας που συμμετείχε, μεταφέροντας την Ολυμπιακή φλόγα, σε τρεις λαμπαδηδρομίες, μεταξύ αυτών και σ' αυτήν του 1936, σκέφτηκα να γράψω μερικά πράγματα τους Ολυμπιακούς αγώνες του 1936 που από μερικούς συγκρίνονται με τους τωρινούς του Πεκίνου λόγω της καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων...

Αρχικά η ΔΟΕ είχε αποφασίσει να γίνουν οι Ολυμπιακοί αγώνες του 1916 στο Βερολίνο οι οποίοι τελικά αναβλήθηκαν λόγω του 1ου ΠΠ. Έτσι οι Γερμανοί ξαναέκαναν αίτηση προκειμένου να διοργανώσουν τους 11ους Ολυμπιακούς αγώνες στο Βερολίνο το 1936. Η αίτηση έγινε τον Μάιο του 1930 και ο κυριότερος «αντίπαλος» ήταν η Βαρκελώνη. Στις 13 Μαΐου 1931, στην Λοζάνη, η διοργάνωση ανατέθηκε στο Βερολίνο που υπερίσχυσε της Βαρκελώνης με ψήφους 43 έναντι 16.

Μετά την άνοδο του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος στην εξουσία, στις 30 Ιανουαρίου του 1933, άρχισαν να πληθαίνουν οι φωνές, ειδικά στις ΗΠΑ, ότι δεν μπορούσαν να διοργανωθούν οι Ολυμπιακοί αγώνες από ένα ολοκληρωτικό καθεστώς που δεν έδινε ίσες ευκαιρίες σ' όλους τους ανθρώπους (τότε δεν λεγόταν ακόμα «ανθρώπινα δικαιώματα» ή «μειονότητες»...) και δεν παρείχε τις εγγυήσεις για την τήρηση της «Ολυμπιακής Χάρτας». Τον Μάιο του 1933 η ΔΟΕ επιβεβαίωσε την ανάθεση των Ολυμπιακών αγώνων στο Βερολίνο αφού το ναζιστικό καθεστώς παρείχε ότι εγγυήσεις του ζητήθηκαν (ελεύθερη πρόσβαση όλων των αθλητών ανεξαρτήτου φυλής και θρησκείας, ανεξάρτητη πολιτικά Οργανωτική Επιτροπή κ.λπ.)

Μετά όμως από την επιβολή από το ναζιστικό καθεστώς των «Φυλετικών Νόμων της Νυρεμβέργης», στις 15.09.1935, οι αντίπαλοι της διοργάνωσης πλήθυναν... Οι μεν εν Ευρώπη διαφωνούντες, που δραστηριοποιούνταν κυρίως στην Γαλλία, αποφάσισαν την διεξαγωγή της Λαϊκής Ολυμπιάδας (Olimpiada Popular), η οποία με την υποστήριξη της αριστερής Ισπανικής Κυβέρνησης θα διοργανώνονταν στην Βαρκελώνη από 19 έως 26 Ιουλίου 1936, δηλ. λίγες μέρες πριν του αγώνες του Βερολίνου. Σ' αυτήν είχαν δηλωθεί περίπου 6.000 αθλητές από 22 χώρες (οι «συνήθεις ύποπτοι» σημερινοί πρωτεργάτες της Νέας Τάξης, δηλ. ΗΠΑ, Μ. Βρετανία, Ολλανδία, Δανία, Σκανδιναβικές χώρες κ.λπ.) και θα περιλαμβάνονταν και «αθλήματα» όπως σκάκι, χοροί, μουσική και θέατρο. Ήταν δηλ. κάτι σαν τους Ολυμπιακούς όπως τους φαντάζονται στον ΣΥΡΙΖΑ...

Τελικά λόγω των «προεορτίων» του εμφυλίου πολέμου στην Ισπανία πολλοί δεν μπόρεσαν να πάνε, ενώ οι περισσότεροι εγκατέλειψαν τη χώρα με το ξέσπασμα του εμφυλίου στις 17 Ιουλίου στο Μαρόκο. Περίπου 200 «αντιφασίστες» από τους συμμετέχοντες έμειναν και πολέμησαν στο πλευρό των αριστερών, χωρίς να μπορέσουν να αλλάξουν το ρουν της ιστορίας και να σώσουν την Ισπανική «Δημοκρατία» από τον Φράνκο...

Πολύ πιο σοβαρή και «επικίνδυνη», για την επιτυχία των αγώνων, ήταν η αντίδραση των Αμερικάνων. Η «Ένωση Ερασιτεχνικού Αθλητισμού» (Amateur Athletic Union-AAU), που μέχρι το 1978 ασκούσε ουσιαστικά και τα καθήκοντα της τυπικά υπάρχουσας Εθνικής Ολυμπιακής Επιτροπής των ΗΠΑ, μαζί με το μεγαλύτερο συνδικάτο της χώρας (Τhe American Federation of Labor-AFL), Πανεπιστήμια και γνωστούς αθλητές ζήτησαν από την Κυβέρνηση να μποϋκοτάρει τους αγώνες. Η Κυβέρνηση ανέθεσε την απόφαση στην AAU και όχι στην Εθνική Ολυμπιακή Επιτροπή, η οποία στις 8 Δεκεμβρίου 1935 με ψήφους 58 έναντι 56, αποφάσισε τη συμμετοχή στους αγώνες παρά την αντίθεση του Προέδρου της Ιερεμία Μαχόνυ (τι εθνικότητας να ήταν άραγε ;). Την απόφαση των Αμερικάνων ακολούθησαν και οι υπόλοιπες χώρες που το «σκεφτόντουσαν» με αποτέλεσμα να αυξηθούν οι συμμετοχές σε 51 χώρες από τις 39 της προηγούμενης Ολυμπιάδας του Λ. Άντζελες.

Οι Γερμανοί θέλοντας να αναβαθμίσουν τους αγώνες και να τονίσουν την ελληνικότητά τους πρότειναν στην ΔΟΕ να γίνει για πρώτη φορά η αφή της Ολυμπιακής φλόγας στην Αρχαία Ολυμπία και με λαμπαδηδρομία να μεταφερθεί στο Βερολίνο. Η ελληνική πλευρά που αρχικά είχε στο νου της να μεταφερθεί, με δρομείς, αντί για φλόγα ένα κλαδί ελιάς στο Βερολίνο, πείστηκε και συμφώνησε. Να σημειώσω εδώ ότι Ολυμπιακή φλόγα έκαιγε και κατά τη διάρκεια της προπροηγούμενης Ολυμπιάδας, το 1928 στο Άμστερνταμ. Με τη διαφορά ότι την φλόγα την άναψαν επιτόπου με «Big» και την άναψε κάποιος άσχετος...

Η ιδέα της αφής της φλόγας και της λαμπαδηδρομίας εμφανίζεται από τους γνωστούς ανθέλληνες του Ιού της Ελευθεροτυπίας και αναμασιέται από διάφορους άσχετους, ως μη έχουσα σχέση με την Αρχαία Ελλάδα και ως ιδέα του Γκέμπελς...

Καταρχάς είναι γνωστό ότι και στην Αρχαία Ελλάδα γίνονταν λαμπαδηδρομίες (εδώ και εδώ), ειδικά στην Αθήνα (Παναθήναια) και ότι στην Ολυμπία ήταν πάντα αναμμένος ένας βωμός, αφιερωμένος στην Εστία, με ιερή Φλόγα. Τη φλόγα την άναβαν από τις ακτίνες του ήλιου, με τη βοήθεια κοίλου κατόπτρου. Καλό είναι επίσης να έχουμε κατά νου, ότι οι ανασκαφές στην Αρχαία Ολυμπία ξεκίνησαν το 1875 και μέχρι πρόσφατα γίνονταν με χρηματοδοτήσεις του Γερμανικού κράτους. Μάλιστα από το 1934 έως το 1936 εντάθηκαν ενόψει των αγώνων του Βερολίνου και της αφής της φλόγας.

Την ιδέα της λαμπαδηδρομίας της Ολυμπιακής Φλόγας την είχε ο Γερμανός Καρλ Ντιμ, όπως παραδέχονται και οι «ανθέλληνες». Ο Ντιμ ήταν ο ιδρυτής, τη δεκαετία του 1920, της γνωστότερης ίσως Γυμναστικής Ακαδημίας του κόσμου, της Κολωνίας και παρόλο που ποτέ δεν υπήρξε μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος της Γερμανίας (όπως επίσης παραδέχονται οι «ανθέλληνες») είχε οριστεί Γενικός Γραμματέας της Οργανωτικής Επιτροπής των αγώνων του Βερολίνου. Αυτό όμως που προσπαθούν να μας πείσουν οι ανθέλληνες είναι ότι ο Ντιμ ήταν ένθερμος ναζιστής, άρα η τελετή της αφής και η λαμπαδηδρομία είναι «ναζιστικό κατάλοιπο» και μάλιστα μας λένε ότι τελευταία το παραδέχονται και οι Γερμανοί και έχουν αρχίσει την «αποψίλωση» του ονόματός του.

Παρά τις «ονειρώξεις» του Ιού περί σταδιακής αποκαθήλωσης της εικόνας του Ντιμ τα τελευταία χρόνια στη Γερμανία, συνεχίζει να είναι αποδεκτό ότι ποτέ δεν ταυτίστηκε με τον Εθνικοσοσιαλισμό. Γι' αυτό εξάλλου πχ. το όνομά του «επιβίωσε» της πρόσφατης ανακατασκευής του Ολυμπιακού Σταδίου του Βερολίνου και αναφέρεται στην πλάκα που υπάρχει στην «είσοδο του Μαραθώνα» (έτσι λέγεται ακόμα και σήμερα η είσοδος στο στάδιο) για να θυμίζει τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών αγώνων του 1936.



Μεγάλος λάτρης της Αρχαίας Ελλάδος, ο Ντιμ κατάφερε να πείσει τον Πρόεδρο της Οργανωτικής Επιτροπής των αγώνων, Λέβαντ, για την ιδέα του. Αποτέλεσμα ήταν στην ετήσια σύνοδο της ΔΟΕ στην Αθήνα, στις 18 Μαΐου 1934, ο Λέβαντ, που ήταν μέλος της, να προτείνει να γίνει αφή και μεταφορά της Ολυμπιακή φλόγας δια λαμπαδηδρομίας μέχρι το Βερολίνο. Πολύτιμη βοήθεια στην υπόθεση πρόσφερε ο Γιάννης Κετσέας που διετέλεσε Πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ, Μέλος της τότε ΕΟΕ και της ΔΟΕ. Ο Ντιμ μαζί με τον Κετσέα είναι επίσης οι εμπνευστές και οι ιδρυτές της Ολυμπιακής Ακαδημίας στην Αρχαία Ολυμπία στην οποία μάλιστα ο Ντιμ άφησε και τμήμα της περιουσία του μετά τον θάνατό του.

Έτσι στις 23 Μαΐου 1934 στην Αρχαία Ολυμπία αποφασίστηκε από την ΔΟΕ να γίνει για πρώτη φορά η αφή και η λαμπαδηδρομία της Ολυμπιακής φλόγας. Η αφή θα γινόταν με τον τρόπο που γίνονταν και στην Αρχαία Ελλάδα αφού ο Κετσέας πληροφόρησε σχετικά τον Ντιμ, πως την περιέγραφε ο Πλούταρχος στο έργο του «Παράλληλοι Βίοι» - Βίος Νουμά Πομπιλίου...

Αυτά όσον αφορά την ανάθεση των αγώνων του 1936 στο Βερολίνο και την ιδέα για την αφή της Ολυμπιακής φλόγας και την λαμπαδηδρομία... αύριο θα γράψω για την αφή της φλόγας, τη λαμπαδηδρομία και την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών αγλωνων του 1936 στο Βερολίνο... γιατί άποψή μου είναι

«Οι Ναζί μπορεί να σκότωσαν αθώους Έλληνες και να είναι κατάπτυστοι γι΄αυτό...
αλλά η αλήθεια πρέπει να λέγεται...»

ΥΓ. Γράφω «σκότωσαν Έλληνες» γιατί σλόγκαν της Νέας Τάξης όπως «αιματοκύλισαν την Ευρώπη» δεν με εκφράζουν και δεν με αφορούν μιας και η Ευρώπη και ειδικά κάτι Γαλλίες, Αγγλίες και Ρωσίες δεν νοιάστηκαν καθόλου όταν εμάς μας πετσόκοβαν πχ. οι Τούρκοι...