Θα παραθέσω την ομιλία του Μαρκογιαννάκη από τη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή για την υπόθεση του Βατοπεδίου, που νομίζω ήταν από τις πιο ενδιαφέρουσες, μιας και για τον Ρουσόπουλο θα τα πούμε αργότερα:
«ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ (ΝΔ):
...
Κύριοι συνάδελφοι, η αποστολή των εγγράφων από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου στη Βουλή κινείται στα όρια της δικονομικής νομιμότητας. Αντί, λοιπόν, να εκφράσουμε όλοι την ευαρέσκειά μας προς έναν άνθρωπο, ο οποίος είναι γνωστός και για τη νομική του εμβρίθεια, αλλά και για την προσήλωσή του στην δικονομία που έκανε αυτή την παραχώρηση, ερχόμαστε τώρα και προσπαθούμε να τον απαξιώσουμε...
Κύριοι συνάδελφοι, η Νέα Δημοκρατία έχει μια συγκεκριμένη τακτική σε ό,τι έχει να κάνει με εξεταστικές επιτροπές, όταν οι υποθέσεις αυτές εκκρεμούν στη δικαιοσύνη. Η θέση της είναι ότι πρέπει πρώτα να αποφαίνεται η δικαιοσύνη και στη συνέχεια να έρχεται στη Βουλή το θέμα και να ερευνάται είτε στα πλαίσια της Εξεταστικής Επιτροπής είτε στα πλαίσια οποιασδήποτε άλλης επιτροπής.
Τώρα, γιατί στη συγκεκριμένη περίπτωση η Νέα Δημοκρατία άλλαξε στάση; Για δύο λόγους. Πρώτον, διότι η υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου διογκώθηκε σε τέτοιο σημείο που έδωσε το δικαίωμα σε κάθε ανευθυνοϋπεύθυνο να λασπολογεί, να συκοφαντεί, να διαστρεβλώνει, να κατασκευάζει ενόχους και να αθωώνει τους πραγματικούς ενόχους. Δεύτερον, η αιφνίδια, αδικαιολόγητη, προπετής –θα έλεγα- παραίτηση δύο εισαγγελικών λειτουργών που έδωσε και αυτή το δικαίωμα σε κάποιους να ομιλούν για παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη, για πιέσεις, για προσπάθεια ποδηγέτησης. Αυτοί οι δύο λόγοι ήταν που έκαναν τη Νέα Δημοκρατία να καταθέσει τη συγκεκριμένη πρόταση Εξεταστικής Επιτροπής.
Κύριοι συνάδελφοι, η υπόθεσις αυτή, η διένεξις μεταξύ ελληνικού δημοσίου και Ιεράς Μονής Βατοπεδίου για τη λίμνη Βιστωνίδα και τους πέριξ χώρους χρονολογείται εδώ και ογδόντα έξι χρόνια. Από το 1922, που κατετέθη η πρώτη αγωγή μέχρι το 1948, με νομοθετικές παρεμβάσεις, γνωμοδοτήσεις, δικαστικές αποφάσεις, το θέμα διαιωνίζετο, με κατά κανόνα έκβαση υπέρ των απόψεων της Μονής.
Από το 1998, όμως και εντεύθεν έγιναν κάποια πολύ ουσιαστικά πράγματα προς όφελος της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου. Ποια ήταν αυτά; Είχαμε τρεις διαδοχικές αποφάσεις των Υπουργών-Υφυπουργών Οικονομίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ., μία του κ. Δρυ το 1998 και άλλες δύο του κ. Φωτιάδη το 2002, με τις οποίες έγιναν δεκτές γνωμοδοτήσεις του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων της Ελλάδος, που δικαίωναν τη Μονή και έλεγαν ότι η Βιστωνίδα και οι πέριξ χώροι ανήκαν σε αυτήν.
Έκαναν, λοιπόν, γνωστές αυτές τις τρεις γνωμοδοτήσεις. Εν τέλει δε, το 2003, έγινε Πρωτόκολλο Παράδοσης και Παραλαβής της Βιστωνίδας και των πέριξ χώρων στη Μονή. Εγώ οφείλω να διαβάσω αυτό το Πρωτόκολλο της Παράδοσης και Παραλαβής, διότι θα πρέπει επιτέλους τα πράγματα να μπουν στη θέση τους.
Ακούστε, λοιπόν, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που βγαίνετε στα παράθυρα, που είστε λαλίστατοι και τα φορτώνετε όλα στη Νέα Δημοκρατία, τι έκανε η Κυβέρνησή σας στις 25 Ιουνίου 2003. Θα το διαβάσω επί λέξει, να το ακούσει ο ελληνικός λαός περισσότερο: «Σήμερα στα Γραφεία της Κτηματικής Υπηρεσίας Ξάνθης, ο κ. Κωνσταντινίδης Χρήστος, Προϊστάμενος της Κτηματικής Υπηρεσίας Ξάνθης και ο Πανοσιολογιότατος Εφραίμ, Καθηγούμενος της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου του Αγίου Όρους, ενεργών ως ο νόμιμος εκπρόσωπος και σύμφωνα με τις παρακάτω διατάξεις», όπως λέει, «ο μεν πρώτος παρέδωσε, ο δε δεύτερος παρέλαβε δια λογαριασμόν της Μονής τη λιμνοθάλασσα Βιστωνίδα (ή διαφορετικά λίμνη Μπουρού-ιχθυοτροφείο Αγίων Θεοδώρων, τάδε, τάδε) μετά των οχθών αυτής στο Νομό Ξάνθης, όποιας εκτάσεως και αν είναι, επειδή ανήκει εξ ολοκλήρου στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου του Αγίου Όρους, μη δυναμένου του Δημοσίου πλέον να προβάλει δικαιώματα κυριότητος επ’ αυτής κ.λπ., κ.λπ.».
Εν έτει 2003, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήρθε, αγαπητοί συνάδελφοι και πήρε είκοσι πέντε χιλιάδες στρέμματα, συν τρία νησιά, συν τη λίμνη, εκεί που κατοικούσαν, εκεί που εκμεταλλευόντουσαν τη γη εκατοντάδες οικογένειες της περιοχής και τα παρέδωσε στη Μονή. Δίκαια ή άδικα, εγώ δεν το ερευνώ. Ενδεχομένως, η Δικαιοσύνη κάποια στιγμή να αποφανθεί.
Η ουσία είναι ποιος είναι εκείνος ο οποίος αποδέχεται τις γνωμοδοτήσεις, ποιος είναι εκείνος που παραδίδει και ποιος είναι εκείνος που λέει ότι το ελληνικό δημόσιο δεν έχει κανένα δικαίωμα πλέον; Σ’ αυτό θα απαντήσετε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Και όλα αυτά, αγαπητοί συνάδελφοι, υπό τας διαμαρτυρίας των φορέων της περιοχής, οι οποίοι επισκέπτοντο τον κ. Δρυ και τον κ. Φωτιάδη και του έλεγαν: «Για όνομα του Θεού! Τι κάνεις; Αυτά δεν ανήκουν στη Μονή. Ανήκουν στο δημόσιο που μας το παραχώρησε πριν από σαράντα χρόνια, σε ακτήμονες». Και όμως, τους αγνοήσατε.
Και όμως, λοιπόν, παραδώσατε στη Μονή όλη αυτή την έκταση.
Μετά από έντονες διαμαρτυρίες, βεβαίως, ο κ. Φωτιάδης -ακούστε- για το φύλλο συκής, έκανε την εξής ενέργεια. Ανέπεμψε στο Γνωμοδοτικό Συμβούλιο την υπόθεση να ξαναγνωμοδοτήσει υπό την ιδίαν σύνθεσή του. Τους είχε διορίσει ο ίδιος, χωρίς περαιτέρω στοιχεία και προπάντων, χωρίς να ανακαλέσει τις αποφάσεις του και χωρίς να ανακαλέσει την αποδοχή των γνωμοδοτήσεων και χωρίς να κάνει το οτιδήποτε για να ακυρώσει το μεταγεγραμμένο Πρωτόκολλο στο Υποθηκοφυλακείο Ξάνθης. Απολύτως τίποτα δεν έκανε.
Ως ήταν φυσικό, απερρίφθη, δυστυχώς, αυτό το κατ’ επίφασιν αίτημα, με αποτέλεσμα πλέον η Μονή να γίνει κυρία. Ακούστε, κύριοι, διοικητική παραχώρησις.
Έγινε κυρία η Μονή και δημιουργήθηκε ένα μέγα κοινωνικό πρόβλημα, ένα τεράστιο πρόβλημα. Εκατοντάδες οικογένειες στο δρόμο, διότι όσο ανήκε αυτή η ευρύτερη περιοχή στο δημόσιο, ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι κανείς δεν θα ερχόταν να ζητήσει οτιδήποτε και κανείς δεν θα αμφισβητούσε την παρουσία τους εκεί. Όταν ανήκει σε έναν άλλο, υπάρχει ο φόβος είτε της έξωσης, είτε του ενοικίου, του μισθώματος.
Μπροστά σε αυτή την αδήριτο ανάγκη και στο πρόβλημα το οποίο έπρεπε να λυθεί, όποια Κυβέρνηση και να ήταν έπρεπε να λύσει ένα πρόβλημα που δημιούργησε μια άλλη Κυβέρνηση. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έπρεπε να λύσει το κοινωνικό πρόβλημα το οποίο είχε δημιουργήσει η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Οι Υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας έπρεπε να λύσουν το κοινωνικό πρόβλημα που δημιούργησαν οι Υπουργοί του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
...
Υπήρξαν, λοιπόν, τότε κάποιες σκέψεις. Μια σκέψη ήταν να συνεχιστεί η δικαστική διένεξη και να διεκδικηθούν τα 25.000 στρέμματα λιμνοθάλασσα, τα νησιά και τα σχετικά. Με ποια επιχειρήματα, όταν έρχεται το ίδιο το κράτος και λέει «δικό σου είναι, δεν έχω κανένα δικαίωμα εγώ». Πώς ευελπιστείς ότι θα διεκδικήσεις και θα κερδίσεις το δικαστήριο, όταν ο νομικός σύμβουλος του δημοσίου υπερασπίζεται την αγωγή που έχει καταθέσει η Μονή στο δικαστήριο και ως πρώτο λόγο αντίκρουσης της αγωγής λέει «απαράδεκτη η αγωγή, διότι δεν συντρέχει κανείς λόγος να το συζητήσουμε, εμείς δεν αμφισβητούμε την κυριότητα της Μονής, εμείς τα παραδώσαμε, τα δώσαμε, δεν έχουμε κανένα λόγο να κάνουμε δικαστήρια;» Πώς θα διεκδικήσεις;
Στη συνέχεια έγινε η σκέψη της απαλλοτρίωσης. Πολλά τα λεφτά. Ο Υπουργός Οικονομικών είπε «όχι» και ακολουθήθηκε η νόμιμη διαδικασία της ανταλλαγής, μετά από κάποιες συζητήσεις οι οποίες προφανώς έγιναν. Νόμιμη διαδικασία, με νόμους που εσείς ψηφίσατε και όχι αυθαίρετες ανταλλαγές, αφού βεβαίως πρώτα το Νομικό Συμβούλιο του κράτους, με ομόφωνες αποφάσεις, είπε στον Υπουργό Οικονομικών και στον Υπουργό Γεωργίας ότι μπορεί να γίνει αυτή η ανταλλαγή της συγκεκριμένης περιοχής. Έγιναν λοιπόν, οι ανταλλαγές.
Πώς έγιναν; Το Σώμα Ορκωτών Εκτιμητών, που εσείς πάλι είχατε επιλέξει –οι ίδιοι ήταν- έκαναν ελέγχους και εκθέσεις για την αξία των υπό ανταλλαγή κτημάτων που ήταν σε όλη την Ελλάδα. Και έγινε η ανταλλαγή αυτών των κτημάτων, εις αντάλλαγμα δε πήρε το δημόσιο εννοείται τα 25.000 στρέμματα και τα υπόλοιπα, αξίας 63 εκατομμύριων ευρώ.
Εκεί τα πράγματα ηρέμησαν, δεν υπήρχε το οποιοδήποτε πρόβλημα, οπότε ξαφνικά βεβαίως άρχισε πλέον να δημιουργείται το θέμα σκάνδαλο, σκάνδαλο, σκάνδαλο…
...
Ήθελα, όμως, να πω το εξής πράγμα. Επιτέλους, προς χάριν οποιωνδήποτε πολιτικών επιδιώξεων και κομματικών σκοπιμοτήτων, μην προσπαθείτε να σπιλώσετε τιμές και υπολήψεις. Κατηγορείτε τρεις Υπουργούς. Παρακαλώ πάρα πολύ, πείτε μου ένα στοιχείο το οποίο συνιστά ποινικό αδίκημα και το οποίο να αναφέρεται στην πρότασή σας. Πείτε μου ένα στοιχείο. Φαντασίες, αποφάσεις, λέει, κάποιων οργάνων –μα, τις αποφάσεις τις έβγαλαν τα όργανα, δεν τις έβγαλαν οι Υπουργοί- και ο κ. Ρουσόπουλος ηθικός αυτουργός, διότι είχε, λέει, κοινωνικές σχέσεις με τον Εφραίμ. Δηλαδή εάν σας βγάλω εγώ τις φωτογραφίες τώρα του Εφραίμ με τον κ. Λαλιώτη, θα πείτε ότι ο κ. Λαλιώτης ήταν ο ηθικός αυτουργός του κ. Φωτιάδη για ό,τι έκανε;
Εγώ δεν το κάνω αυτό το πράγμα! Αν σας τις βγάλω όμως και σας τις δώσω, θα το πείτε αυτό το πράγμα; Εναγκαλισμοί, χαριεντίσματα και κατανυκτικές προσευχές!
Κύριοι συνάδελφοι, η Εξεταστική Επιτροπή θα γίνει. Η αλήθεια θα αποδειχθεί και ο κάθε κατεργάρης θα κάτσει στον πάγκο του. Τα του Θεού, τω Θεώ και τα των ανθρώπων, τοις ανθρώποις.
Έρχομαι, όμως, σε ένα άλλο μείζον θέμα το οποίο απασχόλησε επίσης την κοινή γνώμη και το οποίο ήταν η αιτία που κατετέθη η αίτηση Εξεταστικής Επιτροπής, δηλαδή η παραίτηση των δύο εισαγγελικών λειτουργών πριν από μερικές ημέρες.
Εγώ θα ξεκινήσω το σχολιασμό μου με την εξής παράκληση: Κάνω έκκληση προς τους δύο πρώην συναδέλφους μου. Υπηρέτησαν επί είκοσι πέντε χρόνια ένα θεσμό που είναι συνυφασμένος στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας με τη νομιμότητα και τη σοβαρότητα. Οφείλουν ένα από τα δύο να κάνουν, κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης. Ή θα πρέπει να βγουν ευθαρσώς να καταγγείλουν εκείνους οι οποίοι παρενέβησαν και να πουν πότε παρενέβησαν, πού παρενέβησαν και πώς παρενέβησαν ή αλλιώς είναι εκτεθειμένοι, δεινώς εκτεθειμένοι! Έτσι, για να λέμε καθαρές κουβέντες. Άλλως, οφείλουν ταπεινά να ζητήσουν συγνώμη για το κακό που έκαναν στη δικαιοσύνη και στην Εισαγγελική Αρχή και να επανέρθουν στη θέση τους. Είναι μεγάθυμη η δικαιοσύνη και τους συγχωρεί!
Από εδώ και πέρα, έρχομαι τώρα να σας καταδείξω πόσο άδικο είχαν διότι η ημιμάθεια είναι χειρότερη από την αμάθεια. Όταν δεν ξέρεις κάτι ή το ξέρεις ημιμαθώς, κάνεις πολύ μεγάλο λάθος όταν το χειρίζεσαι.
Ξέρετε πώς λειτουργεί η Εισαγγελική Αρχή. Το ενιαίο και αδιαίρετο της Εισαγγελικής Αρχής δεν σας το έχει πει κανείς; Δεν σας έχει πει κανείς ότι σε κάθε εισαγγελία υπάρχει ένας Εισαγγελεύς Πρωτοδικών, ένας Εισαγγελεύς Εφετών και όλοι οι άλλοι ομοιόβαθμοι ή κατωτέρου βαθμού είναι οι βοηθοί του; Δεν έχει το δικαίωμα να ελέγχει, να κατευθύνει, να παροτρύνει, να κατεβάζει από την Έδρα στα μισά της υπόθεσης κάποιον και να ανεβάζει κάποιον άλλον χωρίς να αποτελεί παρέμβαση αυτό; Έχει συμβεί πολλές φορές αυτό το πράγμα, ενώ με τον καθήμενο, με τον τακτικό δικαστή, δεν συμβαίνει ποτέ;
Ξέρετε, κύριοι συνάδελφοι, τι λέει το άρθρο 35 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας; Ο Εισαγγελεύς Εφετών έχει την εποπτεία κάθε ανακριτικής πράξης, των προκαταρκτικών εξετάσεων και τα σχετικά και –προσέξτε- ενεργεί, είτε προσωπικά ο ίδιος, είτε δια των αντιεισαγγελέων ή κατωτέρων από αυτούς. Όταν λέει «ενεργεί», αυτός έχει την ευθύνη και αυτός θα είναι εκείνος ο οποίος θα ελέγξει εάν η προκαταρτική εξέταση προανάκρισης ή ανάκρισης έγινε σωστά.
Και δεν αποτελεί προσβολή, κύριοι συνάδελφοι, να επιστραφεί πίσω η δικογραφία προς συμπλήρωση. Ακόμη και στον Τακτικό Ανακριτή που είναι τακτικός δικαστής την επιστρέφει ο Εισαγγελεύς με παραγγελία, προκειμένου να κάνει τα περαιτέρω.
Θέλω να σας θυμίσω όμως κάποια πράγματα, διότι περισσεύει η υποκρισία, περισσεύει ο αμοραλισμός, περισσεύει δυστυχώς η πολιτική …
...
Διαμαρτύρεστε διότι ο Προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών κ. Καρούτσος επέστρεψε τη δικογραφία με την παραγγελία περαιτέρω προκαταρκτικής εξέτασης. Διαμαρτύρεστε τώρα! Το 2002, τότε που ο Εισαγγελεύς Ασπρογέρακας διενεργούσε προκαταρκτική εξέταση και υπέβαλε πολυσέλιδη αναφορά στον Προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών, η οποία τεκμηρίωνε ποινικά αδικήματα Υπουργών –και όχι στο «ψιθυριστό», όπως πήγαν οι δύο κύριοι Αντιεισαγγελείς να τα πούνε και όχι εγγράφως- και μετά από πέντε ημέρες ο Προϊστάμενος του τη γυρίζει πίσω με μισή σελίδα παραγγελία όπου του λέει «συνεχίστε, αλλά όσον αφορά τους Υπουργούς, θα τα πούμε αργότερα», πού ήσασταν τότε, στυλοβάτες της δικαιοσύνης;
(Ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Πού ήσασταν τότε, δεσμοφύλακες της νομιμότητας;
(Ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Πού ήσασταν τότε, προστάτες της δικαιοσύνης;
(Ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Τότε δεν άκουσα κανέναν να βγει και να πει «διαμαρτυρόμαστε»! Γιατί διαμαρτύρεστε τώρα;
(Ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Να, γιατί όταν δεν είμαστε αντικειμενικοί, βλάπτουμε και το Κόμμα, βλάπτουμε και τη δικαιοσύνη, βλάπτουμε και την κοινωνία!
Η πρόταση για Εξεταστική Επιτροπή είναι χρήσιμη, θα πρέπει να ψηφιστεί, διότι θα αποκαλυφθεί επιτέλους η αλήθεια!
(Ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)»
...
Κύριοι συνάδελφοι, η αποστολή των εγγράφων από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου στη Βουλή κινείται στα όρια της δικονομικής νομιμότητας. Αντί, λοιπόν, να εκφράσουμε όλοι την ευαρέσκειά μας προς έναν άνθρωπο, ο οποίος είναι γνωστός και για τη νομική του εμβρίθεια, αλλά και για την προσήλωσή του στην δικονομία που έκανε αυτή την παραχώρηση, ερχόμαστε τώρα και προσπαθούμε να τον απαξιώσουμε...
Κύριοι συνάδελφοι, η Νέα Δημοκρατία έχει μια συγκεκριμένη τακτική σε ό,τι έχει να κάνει με εξεταστικές επιτροπές, όταν οι υποθέσεις αυτές εκκρεμούν στη δικαιοσύνη. Η θέση της είναι ότι πρέπει πρώτα να αποφαίνεται η δικαιοσύνη και στη συνέχεια να έρχεται στη Βουλή το θέμα και να ερευνάται είτε στα πλαίσια της Εξεταστικής Επιτροπής είτε στα πλαίσια οποιασδήποτε άλλης επιτροπής.
Τώρα, γιατί στη συγκεκριμένη περίπτωση η Νέα Δημοκρατία άλλαξε στάση; Για δύο λόγους. Πρώτον, διότι η υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου διογκώθηκε σε τέτοιο σημείο που έδωσε το δικαίωμα σε κάθε ανευθυνοϋπεύθυνο να λασπολογεί, να συκοφαντεί, να διαστρεβλώνει, να κατασκευάζει ενόχους και να αθωώνει τους πραγματικούς ενόχους. Δεύτερον, η αιφνίδια, αδικαιολόγητη, προπετής –θα έλεγα- παραίτηση δύο εισαγγελικών λειτουργών που έδωσε και αυτή το δικαίωμα σε κάποιους να ομιλούν για παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη, για πιέσεις, για προσπάθεια ποδηγέτησης. Αυτοί οι δύο λόγοι ήταν που έκαναν τη Νέα Δημοκρατία να καταθέσει τη συγκεκριμένη πρόταση Εξεταστικής Επιτροπής.
Κύριοι συνάδελφοι, η υπόθεσις αυτή, η διένεξις μεταξύ ελληνικού δημοσίου και Ιεράς Μονής Βατοπεδίου για τη λίμνη Βιστωνίδα και τους πέριξ χώρους χρονολογείται εδώ και ογδόντα έξι χρόνια. Από το 1922, που κατετέθη η πρώτη αγωγή μέχρι το 1948, με νομοθετικές παρεμβάσεις, γνωμοδοτήσεις, δικαστικές αποφάσεις, το θέμα διαιωνίζετο, με κατά κανόνα έκβαση υπέρ των απόψεων της Μονής.
Από το 1998, όμως και εντεύθεν έγιναν κάποια πολύ ουσιαστικά πράγματα προς όφελος της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου. Ποια ήταν αυτά; Είχαμε τρεις διαδοχικές αποφάσεις των Υπουργών-Υφυπουργών Οικονομίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ., μία του κ. Δρυ το 1998 και άλλες δύο του κ. Φωτιάδη το 2002, με τις οποίες έγιναν δεκτές γνωμοδοτήσεις του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων της Ελλάδος, που δικαίωναν τη Μονή και έλεγαν ότι η Βιστωνίδα και οι πέριξ χώροι ανήκαν σε αυτήν.
Έκαναν, λοιπόν, γνωστές αυτές τις τρεις γνωμοδοτήσεις. Εν τέλει δε, το 2003, έγινε Πρωτόκολλο Παράδοσης και Παραλαβής της Βιστωνίδας και των πέριξ χώρων στη Μονή. Εγώ οφείλω να διαβάσω αυτό το Πρωτόκολλο της Παράδοσης και Παραλαβής, διότι θα πρέπει επιτέλους τα πράγματα να μπουν στη θέση τους.
Ακούστε, λοιπόν, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που βγαίνετε στα παράθυρα, που είστε λαλίστατοι και τα φορτώνετε όλα στη Νέα Δημοκρατία, τι έκανε η Κυβέρνησή σας στις 25 Ιουνίου 2003. Θα το διαβάσω επί λέξει, να το ακούσει ο ελληνικός λαός περισσότερο: «Σήμερα στα Γραφεία της Κτηματικής Υπηρεσίας Ξάνθης, ο κ. Κωνσταντινίδης Χρήστος, Προϊστάμενος της Κτηματικής Υπηρεσίας Ξάνθης και ο Πανοσιολογιότατος Εφραίμ, Καθηγούμενος της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου του Αγίου Όρους, ενεργών ως ο νόμιμος εκπρόσωπος και σύμφωνα με τις παρακάτω διατάξεις», όπως λέει, «ο μεν πρώτος παρέδωσε, ο δε δεύτερος παρέλαβε δια λογαριασμόν της Μονής τη λιμνοθάλασσα Βιστωνίδα (ή διαφορετικά λίμνη Μπουρού-ιχθυοτροφείο Αγίων Θεοδώρων, τάδε, τάδε) μετά των οχθών αυτής στο Νομό Ξάνθης, όποιας εκτάσεως και αν είναι, επειδή ανήκει εξ ολοκλήρου στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου του Αγίου Όρους, μη δυναμένου του Δημοσίου πλέον να προβάλει δικαιώματα κυριότητος επ’ αυτής κ.λπ., κ.λπ.».
Εν έτει 2003, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήρθε, αγαπητοί συνάδελφοι και πήρε είκοσι πέντε χιλιάδες στρέμματα, συν τρία νησιά, συν τη λίμνη, εκεί που κατοικούσαν, εκεί που εκμεταλλευόντουσαν τη γη εκατοντάδες οικογένειες της περιοχής και τα παρέδωσε στη Μονή. Δίκαια ή άδικα, εγώ δεν το ερευνώ. Ενδεχομένως, η Δικαιοσύνη κάποια στιγμή να αποφανθεί.
Η ουσία είναι ποιος είναι εκείνος ο οποίος αποδέχεται τις γνωμοδοτήσεις, ποιος είναι εκείνος που παραδίδει και ποιος είναι εκείνος που λέει ότι το ελληνικό δημόσιο δεν έχει κανένα δικαίωμα πλέον; Σ’ αυτό θα απαντήσετε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Και όλα αυτά, αγαπητοί συνάδελφοι, υπό τας διαμαρτυρίας των φορέων της περιοχής, οι οποίοι επισκέπτοντο τον κ. Δρυ και τον κ. Φωτιάδη και του έλεγαν: «Για όνομα του Θεού! Τι κάνεις; Αυτά δεν ανήκουν στη Μονή. Ανήκουν στο δημόσιο που μας το παραχώρησε πριν από σαράντα χρόνια, σε ακτήμονες». Και όμως, τους αγνοήσατε.
Και όμως, λοιπόν, παραδώσατε στη Μονή όλη αυτή την έκταση.
Μετά από έντονες διαμαρτυρίες, βεβαίως, ο κ. Φωτιάδης -ακούστε- για το φύλλο συκής, έκανε την εξής ενέργεια. Ανέπεμψε στο Γνωμοδοτικό Συμβούλιο την υπόθεση να ξαναγνωμοδοτήσει υπό την ιδίαν σύνθεσή του. Τους είχε διορίσει ο ίδιος, χωρίς περαιτέρω στοιχεία και προπάντων, χωρίς να ανακαλέσει τις αποφάσεις του και χωρίς να ανακαλέσει την αποδοχή των γνωμοδοτήσεων και χωρίς να κάνει το οτιδήποτε για να ακυρώσει το μεταγεγραμμένο Πρωτόκολλο στο Υποθηκοφυλακείο Ξάνθης. Απολύτως τίποτα δεν έκανε.
Ως ήταν φυσικό, απερρίφθη, δυστυχώς, αυτό το κατ’ επίφασιν αίτημα, με αποτέλεσμα πλέον η Μονή να γίνει κυρία. Ακούστε, κύριοι, διοικητική παραχώρησις.
Έγινε κυρία η Μονή και δημιουργήθηκε ένα μέγα κοινωνικό πρόβλημα, ένα τεράστιο πρόβλημα. Εκατοντάδες οικογένειες στο δρόμο, διότι όσο ανήκε αυτή η ευρύτερη περιοχή στο δημόσιο, ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι κανείς δεν θα ερχόταν να ζητήσει οτιδήποτε και κανείς δεν θα αμφισβητούσε την παρουσία τους εκεί. Όταν ανήκει σε έναν άλλο, υπάρχει ο φόβος είτε της έξωσης, είτε του ενοικίου, του μισθώματος.
Μπροστά σε αυτή την αδήριτο ανάγκη και στο πρόβλημα το οποίο έπρεπε να λυθεί, όποια Κυβέρνηση και να ήταν έπρεπε να λύσει ένα πρόβλημα που δημιούργησε μια άλλη Κυβέρνηση. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έπρεπε να λύσει το κοινωνικό πρόβλημα το οποίο είχε δημιουργήσει η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Οι Υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας έπρεπε να λύσουν το κοινωνικό πρόβλημα που δημιούργησαν οι Υπουργοί του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
...
Υπήρξαν, λοιπόν, τότε κάποιες σκέψεις. Μια σκέψη ήταν να συνεχιστεί η δικαστική διένεξη και να διεκδικηθούν τα 25.000 στρέμματα λιμνοθάλασσα, τα νησιά και τα σχετικά. Με ποια επιχειρήματα, όταν έρχεται το ίδιο το κράτος και λέει «δικό σου είναι, δεν έχω κανένα δικαίωμα εγώ». Πώς ευελπιστείς ότι θα διεκδικήσεις και θα κερδίσεις το δικαστήριο, όταν ο νομικός σύμβουλος του δημοσίου υπερασπίζεται την αγωγή που έχει καταθέσει η Μονή στο δικαστήριο και ως πρώτο λόγο αντίκρουσης της αγωγής λέει «απαράδεκτη η αγωγή, διότι δεν συντρέχει κανείς λόγος να το συζητήσουμε, εμείς δεν αμφισβητούμε την κυριότητα της Μονής, εμείς τα παραδώσαμε, τα δώσαμε, δεν έχουμε κανένα λόγο να κάνουμε δικαστήρια;» Πώς θα διεκδικήσεις;
Στη συνέχεια έγινε η σκέψη της απαλλοτρίωσης. Πολλά τα λεφτά. Ο Υπουργός Οικονομικών είπε «όχι» και ακολουθήθηκε η νόμιμη διαδικασία της ανταλλαγής, μετά από κάποιες συζητήσεις οι οποίες προφανώς έγιναν. Νόμιμη διαδικασία, με νόμους που εσείς ψηφίσατε και όχι αυθαίρετες ανταλλαγές, αφού βεβαίως πρώτα το Νομικό Συμβούλιο του κράτους, με ομόφωνες αποφάσεις, είπε στον Υπουργό Οικονομικών και στον Υπουργό Γεωργίας ότι μπορεί να γίνει αυτή η ανταλλαγή της συγκεκριμένης περιοχής. Έγιναν λοιπόν, οι ανταλλαγές.
Πώς έγιναν; Το Σώμα Ορκωτών Εκτιμητών, που εσείς πάλι είχατε επιλέξει –οι ίδιοι ήταν- έκαναν ελέγχους και εκθέσεις για την αξία των υπό ανταλλαγή κτημάτων που ήταν σε όλη την Ελλάδα. Και έγινε η ανταλλαγή αυτών των κτημάτων, εις αντάλλαγμα δε πήρε το δημόσιο εννοείται τα 25.000 στρέμματα και τα υπόλοιπα, αξίας 63 εκατομμύριων ευρώ.
Εκεί τα πράγματα ηρέμησαν, δεν υπήρχε το οποιοδήποτε πρόβλημα, οπότε ξαφνικά βεβαίως άρχισε πλέον να δημιουργείται το θέμα σκάνδαλο, σκάνδαλο, σκάνδαλο…
...
Ήθελα, όμως, να πω το εξής πράγμα. Επιτέλους, προς χάριν οποιωνδήποτε πολιτικών επιδιώξεων και κομματικών σκοπιμοτήτων, μην προσπαθείτε να σπιλώσετε τιμές και υπολήψεις. Κατηγορείτε τρεις Υπουργούς. Παρακαλώ πάρα πολύ, πείτε μου ένα στοιχείο το οποίο συνιστά ποινικό αδίκημα και το οποίο να αναφέρεται στην πρότασή σας. Πείτε μου ένα στοιχείο. Φαντασίες, αποφάσεις, λέει, κάποιων οργάνων –μα, τις αποφάσεις τις έβγαλαν τα όργανα, δεν τις έβγαλαν οι Υπουργοί- και ο κ. Ρουσόπουλος ηθικός αυτουργός, διότι είχε, λέει, κοινωνικές σχέσεις με τον Εφραίμ. Δηλαδή εάν σας βγάλω εγώ τις φωτογραφίες τώρα του Εφραίμ με τον κ. Λαλιώτη, θα πείτε ότι ο κ. Λαλιώτης ήταν ο ηθικός αυτουργός του κ. Φωτιάδη για ό,τι έκανε;
Εγώ δεν το κάνω αυτό το πράγμα! Αν σας τις βγάλω όμως και σας τις δώσω, θα το πείτε αυτό το πράγμα; Εναγκαλισμοί, χαριεντίσματα και κατανυκτικές προσευχές!
Κύριοι συνάδελφοι, η Εξεταστική Επιτροπή θα γίνει. Η αλήθεια θα αποδειχθεί και ο κάθε κατεργάρης θα κάτσει στον πάγκο του. Τα του Θεού, τω Θεώ και τα των ανθρώπων, τοις ανθρώποις.
Έρχομαι, όμως, σε ένα άλλο μείζον θέμα το οποίο απασχόλησε επίσης την κοινή γνώμη και το οποίο ήταν η αιτία που κατετέθη η αίτηση Εξεταστικής Επιτροπής, δηλαδή η παραίτηση των δύο εισαγγελικών λειτουργών πριν από μερικές ημέρες.
Εγώ θα ξεκινήσω το σχολιασμό μου με την εξής παράκληση: Κάνω έκκληση προς τους δύο πρώην συναδέλφους μου. Υπηρέτησαν επί είκοσι πέντε χρόνια ένα θεσμό που είναι συνυφασμένος στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας με τη νομιμότητα και τη σοβαρότητα. Οφείλουν ένα από τα δύο να κάνουν, κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης. Ή θα πρέπει να βγουν ευθαρσώς να καταγγείλουν εκείνους οι οποίοι παρενέβησαν και να πουν πότε παρενέβησαν, πού παρενέβησαν και πώς παρενέβησαν ή αλλιώς είναι εκτεθειμένοι, δεινώς εκτεθειμένοι! Έτσι, για να λέμε καθαρές κουβέντες. Άλλως, οφείλουν ταπεινά να ζητήσουν συγνώμη για το κακό που έκαναν στη δικαιοσύνη και στην Εισαγγελική Αρχή και να επανέρθουν στη θέση τους. Είναι μεγάθυμη η δικαιοσύνη και τους συγχωρεί!
Από εδώ και πέρα, έρχομαι τώρα να σας καταδείξω πόσο άδικο είχαν διότι η ημιμάθεια είναι χειρότερη από την αμάθεια. Όταν δεν ξέρεις κάτι ή το ξέρεις ημιμαθώς, κάνεις πολύ μεγάλο λάθος όταν το χειρίζεσαι.
Ξέρετε πώς λειτουργεί η Εισαγγελική Αρχή. Το ενιαίο και αδιαίρετο της Εισαγγελικής Αρχής δεν σας το έχει πει κανείς; Δεν σας έχει πει κανείς ότι σε κάθε εισαγγελία υπάρχει ένας Εισαγγελεύς Πρωτοδικών, ένας Εισαγγελεύς Εφετών και όλοι οι άλλοι ομοιόβαθμοι ή κατωτέρου βαθμού είναι οι βοηθοί του; Δεν έχει το δικαίωμα να ελέγχει, να κατευθύνει, να παροτρύνει, να κατεβάζει από την Έδρα στα μισά της υπόθεσης κάποιον και να ανεβάζει κάποιον άλλον χωρίς να αποτελεί παρέμβαση αυτό; Έχει συμβεί πολλές φορές αυτό το πράγμα, ενώ με τον καθήμενο, με τον τακτικό δικαστή, δεν συμβαίνει ποτέ;
Ξέρετε, κύριοι συνάδελφοι, τι λέει το άρθρο 35 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας; Ο Εισαγγελεύς Εφετών έχει την εποπτεία κάθε ανακριτικής πράξης, των προκαταρκτικών εξετάσεων και τα σχετικά και –προσέξτε- ενεργεί, είτε προσωπικά ο ίδιος, είτε δια των αντιεισαγγελέων ή κατωτέρων από αυτούς. Όταν λέει «ενεργεί», αυτός έχει την ευθύνη και αυτός θα είναι εκείνος ο οποίος θα ελέγξει εάν η προκαταρτική εξέταση προανάκρισης ή ανάκρισης έγινε σωστά.
Και δεν αποτελεί προσβολή, κύριοι συνάδελφοι, να επιστραφεί πίσω η δικογραφία προς συμπλήρωση. Ακόμη και στον Τακτικό Ανακριτή που είναι τακτικός δικαστής την επιστρέφει ο Εισαγγελεύς με παραγγελία, προκειμένου να κάνει τα περαιτέρω.
Θέλω να σας θυμίσω όμως κάποια πράγματα, διότι περισσεύει η υποκρισία, περισσεύει ο αμοραλισμός, περισσεύει δυστυχώς η πολιτική …
...
Διαμαρτύρεστε διότι ο Προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών κ. Καρούτσος επέστρεψε τη δικογραφία με την παραγγελία περαιτέρω προκαταρκτικής εξέτασης. Διαμαρτύρεστε τώρα! Το 2002, τότε που ο Εισαγγελεύς Ασπρογέρακας διενεργούσε προκαταρκτική εξέταση και υπέβαλε πολυσέλιδη αναφορά στον Προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών, η οποία τεκμηρίωνε ποινικά αδικήματα Υπουργών –και όχι στο «ψιθυριστό», όπως πήγαν οι δύο κύριοι Αντιεισαγγελείς να τα πούνε και όχι εγγράφως- και μετά από πέντε ημέρες ο Προϊστάμενος του τη γυρίζει πίσω με μισή σελίδα παραγγελία όπου του λέει «συνεχίστε, αλλά όσον αφορά τους Υπουργούς, θα τα πούμε αργότερα», πού ήσασταν τότε, στυλοβάτες της δικαιοσύνης;
(Ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Πού ήσασταν τότε, δεσμοφύλακες της νομιμότητας;
(Ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Πού ήσασταν τότε, προστάτες της δικαιοσύνης;
(Ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Τότε δεν άκουσα κανέναν να βγει και να πει «διαμαρτυρόμαστε»! Γιατί διαμαρτύρεστε τώρα;
(Ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Να, γιατί όταν δεν είμαστε αντικειμενικοί, βλάπτουμε και το Κόμμα, βλάπτουμε και τη δικαιοσύνη, βλάπτουμε και την κοινωνία!
Η πρόταση για Εξεταστική Επιτροπή είναι χρήσιμη, θα πρέπει να ψηφιστεί, διότι θα αποκαλυφθεί επιτέλους η αλήθεια!
(Ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)»