Σε μια από τις σημαντικότερες ομιλίες του μέχρι σήμερα ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς κάλεσε τους βουλευτές του κόμματος να πρωτοστατήσουν σε μια πορεία προς τον λαό, σε μια «εκστρατεία εξωστρέφειας», όπως είπε, για να γίνει η ΝΔ «ένα μέτωπο μαζί με το λαό και την κοινωνία». Για να γίνει το στήριγμα και η ελπίδα του.
Μιλώντας στην τελευταία προ του Συνεδρίου της επόμενης εβδομάδος συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος ο Α. Σαμαράς δεσμεύθηκε επίσης για
ένα νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο Ανάπτυξης με Ανταγωνιστικότητα, Ανόρθωσης της χώρας με κοινωνική Δικαιοσύνη. Άνθισης της Δημοκρατίας με σεβασμό στον πολίτη και στα δικαιώματά του. Και Ειρήνης με Ελευθερία και Δικαιοσύνη…
Αυτό το νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο, αναζητά ο ελληνικός λαός για να ελπίσει ξανά, όπως είπε. Αυτό φοβούνται οι αντίπαλοί μας. Και γι αυτό μας πολεμούν λυσσαλέα.
Δεν έχουμε κανένα λόγο να τους φοβόμαστε. Οι ίδιοι έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν, καθώς φάνηκαν ήδη τα αδιέξοδα στα οποία οδηγούν το λαό. Εμείς είμαστε ενωμένοι σαν μια γροθιά. Πολύ σύντομα αυτοί που μας πολεμούν θα ζητούν τη βοήθειά μας, κι αυτοί που προσπάθησαν να μας υπονομεύσουν θα ζητούν τη συνεργασία μας.
Προχωράμε μπροστά, αρκετά με την αυτοκριτική
Σηματοδοτώντας το τέλος της εσωστρέφειας και απαντώντας στις επικρίσεις για «καθυστερήσεις» ο πρόεδρος της ΝΔ είπε μεταξύ άλλων ότι «έπρεπε πρώτα να οργανώσουμε τα του οίκου μας», θέτοντας τις βάσεις για ένα νέο «οργανωτικό, ιδεολογικό και πολιτικό νέο ξεκίνημα».
«Αυτοκριτική έκανε το κόμμα μας και δεν θα λέμε όλο τα ίδια…» τόνισε ακόμα, ενώ έδωσε έμφαση στην ενότητα της παράταξης αναφερόμενος στον Κώστα Καραμανλή, αλλά και τον …Κ. Μητσοτάκη (!).
Αντιμετωπίσαμε με επιτυχία. την επίθεση στη Βουλή τους τελευταίους μήνες της κοινοβουλευτικής περιόδου που τελειώνει… Απ’ αυτόν τον πόλεμο φθοράς κατά της Νέας Δημοκρατίας προέκυψαν μόνο στοιχεία ενοχής… κατά στελεχών του ΠΑΣΟΚ!
Δεν προέκυψε κανένα στοιχείο ενοχής κατά στελεχών της Νέας Δημοκρατίας.
Όχι πως εμείς τα κάναμε όλα σωστά. Ούτε χάσαμε τις τελευταίες εκλογές χωρίς να υπάρχει λόγος… Προχωράμε μπροστά. Άλλωστε, η Παράταξή μας έχει πολλά για τα οποία νιώθει υπερήφανη: Κι όχι μόνο στα χρόνια του Κωνσταντίνου Καραμανλή, όταν σταθεροποιήθηκε η κοινοβουλευτική δημοκρατία και μπήκε η χώρα στους Ευρωπαϊκούς θεσμούς. Και στη συνέχεια, στην Πρωθυπουργία του Κώστα Μητσοτάκη, όταν μπήκε το πρώτο φρένο στο δημοσιονομικό εκτροχιασμό του ΠΑΣΟΚ. Αλλά και πρόσφατα. Κατά τη διακυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, προχώρησε η Ελλάδα σε στρατηγικής σημασίας επιλογές και αποφάσεις, όταν το ΠΑΣΟΚ, τότε στην Αντιπολίτευση, είτε τις αρνιόταν είτε τις υπονόμευε…Θυμηθείτε την αναβίωση της Συμφωνίας για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη που θα μετέτρεπε την Ελλάδα σε στρατηγικό κόμβο της ενεργειακής πολιτικής: «Πεθαμένη υπόθεση» τη βρήκαμε. Την αναστήσαμε. Το ΠΑΣΟΚ την αμφισβήτησε, θυμίζω, με προεκλογική δήλωση του αρχηγού του. Τώρα, ως κυβέρνηση, ήλθε και την πυροβόλησε και πάλι…Θυμηθείτε ποια κυβέρνηση άνοιξε το δρόμο για μια στρατηγική προσέγγιση με την Κίνα: τη συμφωνία με την COSCO για το λιμάνι του Πειραιά.
Η Ελλάδα ζητάει όραμα και ηγεσίας.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίσιμο μεταίχμιο. Και η παράταξή μας βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Η Ελλάδα βρίσκεται στις αρχές μιας κρίσης που ανατρέπει τον τρόπο με τον οποίο το πολιτικό μας σύστημα είχε μάθει να λειτουργεί, να σκέφτεται, να δρα και να αντιδρά.
Η παράταξή μας, που υπέστη μια σοβαρή ήττα τον περασμένο Οκτώβριο, κατάφερε στο μεταξύ να ξεπεράσει την κρίση, να ανασυνταχθεί, ήδη αναδιοργανώνεται σε όλα τα επίπεδα, κλείνει τους λογαριασμούς της με το χθες και σε λίγες μέρες πραγματοποιεί το 8ο Συνέδριο θέσεων και αρχών.
Που θα σημάνει την απαρχή μιας μεγάλης αλλαγής για την ίδια την Νέα Δημοκρατία, αλλά και για το πολιτικό σκηνικό της χώρας.
Γιατί η Ελληνική κοινωνία ζητάει κατεύθυνση – ξεκάθαρους στόχους – μέσα στη σύγχυση…
Ζητάει δρόμο να βγει από την κρίση.
Ζητάει ηγεσία να εμπιστευθεί.
Ζητάει όραμα να πιστέψει.
Ζητάει Ελπίδα, ώστε να σταθεί στα πόδια της και να αντιπαλέψει την εθνική κατάθλιψη που έχει φέρει το ΠΑΣΟΚ.
Όλα αυτά, μόνο η Νέα Δημοκρατία μπορεί να τα προσφέρει.
Δεν μπορεί να τα δώσει το ΠΑΣΟΚ, που μέχρι πριν λίγους μήνες έταζε στους πάντες στα πάντα, βεβαιώνοντας ότι «λεφτά» για παροχές «υπάρχουν».
Κι ύστερα συνειδητοποίησε ότι δεν ήξερε τι έλεγε…
Δεν είμαστε… ΠΑΣΟΚ, ούτε «εξαπτέρυγα»
Δεν αρνηθήκαμε να «βάλουμε πλάτη» για να στηρίξουμε τις προσπάθειες ανόρθωσης της χώρας. Δεν κάναμε ό,τι έκανε το ΠΑΣΟΚ πέρσι το Μάρτιο, όταν ήταν στην Αντιπολίτευση και ο τότε Πρωθυπουργός ζητούσε απ’ όλα τα κόμματα συναίνεση σε μια πολιτική τομών για να αποφευχθεί η κρίση. Όταν τότε του γύρισαν όλοι την πλάτη. Ανάμεσά τους ήταν και κάποιοι που όταν τους ζητούσε συναίνεση τότε τον αποδοκίμαζαν. Και σήμερα, οι ίδιοι, αυτό-προσφέρονται να βάλουν πλάτη στο ΠΑΣΟΚ για πολύ χειρότερα μέτρα! Δεν στήριζαν τα πολύ πιο ήπια μέτρα των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας. Και τώρα στηρίζουν ενθέρμως τα πολύ πιο επαχθή μέτρα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ… Γι’ αυτό και έχουν κερδίσει επάξια τον τίτλο των «εξαπτέρυγων» του ΠΑΣΟΚ…
Δεν διστάσαμε να πούμε όχι στο «μονόδρομο» που οδηγεί κατευθείαν σε μεγαλύτερη ύφεση, μεγαλύτερα ελλείμματα, μεγαλύτερο χρέος και χειρότερα μέτρα χωρίς προοπτική.
Δεν είμαστε ΠΑΣΟΚ εμείς, πρώτα να ψηφίζουμε κι ύστερα να προσπαθούμε να αλλάξουμε ό,τι μόλις ψηφίσαμε…
Δεν είμαστε ΠΑΣΟΚ εμείς, για να κάνουμε οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων, χωρίς να σκεπτόμαστε ότι υπάρχουν συμπολίτες μας που δεν θα αντέξουν τον ισοπεδωτικό και άδικο αυτό καταμερισμό.
Δεν είμαστε ΠΑΣΟΚ εμείς, για να δηλώνουμε χωρίς ντροπή δημόσια, ότι η μείωση των μισθών και των συντάξεων θα φέρει δήθεν και μείωση τιμών στα ράφια, για τον Έλληνα καταναλωτή. Και τώρα, αντίθετα, βλέπουμε τον πληθωρισμό, όχι μόνο να μην πέφτει, αλλά και να εκτινάσσεται πάνω από 5,5% για πρώτη φορά εδώ και χρόνια…
Να το κατόρθωμά τους, πέτυχαν το χειρότερο: Ύφεση, Πληθωρισμό και Ανεργία ταυτόχρονα!
Οι Έλληνες ζητούν να σταθεί η χώρα στα πόδια της.
Να πάρει τις τύχες της στα χέρια της.
Να λύσει μόνη της τα προβλήματά της.
Και να τα λύσει μια και καλή. Όχι με ημίμετρα, με ψέματα και με αυταπάτες.
Να απελευθερώσει το δυναμισμό και το δαιμόνιο του Έλληνα.
Να αξιοποιήσει την ακίνητη περιουσία του Δημοσίου και τα μεγάλα συγκριτικά πλεονεκτήματα του λαού της, της θέσης και της φύσης της Ελλάδας.
Να δώσει και να κερδίσει μια και καλή τη μεγάλη μάχη Ανταγωνιστικότητας!
Γιατί αν δεν το κάνει, τίποτε και κανείς δεν μπορεί να τη σώσει…
Κι αν το κάνει, καμιά ανάγκη «σωτηρίας» και «σωτήρων» δεν θα έχει!
Αυτά όλα ποιος τα εκφράζει;
Ποιος μπορεί να τα κάνει πράξη;
Ποιος μπορεί να τα εμπνεύσει στον Ελληνικό λαό;
Ποιος μπορεί να βγάλει επιτέλους την Ελλάδα από την «εθνική κατάθλιψη» στην οποία καθημερινά τον βυθίζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ;
Όλοι ξέρετε την απάντηση:
Η δική μας Νέα Δημοκρατία…
Που τράβηξε βαθιά διαχωριστική γραμμή με το χθες. Και ασχολείται μόνο με το αύριο.
Που κατάφερε και ανασυντάχθηκε με ασήμαντους εσωτερικούς τριγμούς.
Και τώρα είμαστε όλοι ενωμένοι. Κι όλοι μαζί θα προχωρήσουμε.
Ποιος άλλος μπορεί να βγει και να πει, «ψάξτε τα όλα, δεν μας αγγίζει τίποτε», εκτός από τη Νέα Δημοκρατία;
Ποιος άλλος εκπροσωπεί τις βαθύτερες ανάγκες, εκφράζει τις βαθύτερες ανησυχίες, αλλά και τις πιο αυθεντικές φιλοδοξίες της ελληνικής κοινωνίας;
Ποιος άλλος μπορεί να κάνει δημόσια κριτική στην Αριστερά – όπως κάναμε για τα απαράδεκτα επεισόδιο με το Ζενίθ – αλλά χωρίς μισαλλοδοξία και χωρίς να κόβει τις γέφυρες διαλόγου μαζί της;
Ποιος άλλος μπορεί να εκφράσει τους εργαζόμενους που δικαίως θέλουν περισσότερη προστασία, αλλά και τους επιχειρηματίες, που δικαίως θέλουν περισσότερη ανταγωνιστικότητα;
Ποιος άλλος έχει αποδείξει ότι και «πλάτη» μπορεί να βάλει στα δύσκολα, για το καλό της χώρας, αλλά και ΟΧΙ μπορεί να πει, χωρίς να φοβάται τι θα πει ο ένας και ο άλλος, εντός κι εκτός Ελλάδας;
Ποια άλλη πολιτική δύναμη έχει αποδείξει ότι μπορεί να συσπειρώνει ένα τεράστιο μέρος των μελών και ψηφοφόρων της στις γραμμές της – είτε πρόκειται για εκλογή νέου αρχηγού είτε για εσωκομματικές εκλογές ανανέωσης των κομματικών οργάνων σε μια εποχή που το πολιτικό σύστημα κλυδωνίζεται και τα κόμματα απαξιώνονται;
Ποια άλλη πολιτική δύναμη τολμά «άνοιγμα» στην βάση και στην κοινωνία, με τέτοια ανταπόκριση, σε τόσο δύσκολες εποχές;
Ποια άλλη πολιτική δύναμη αντιμετωπίζει τέτοιο «πόλεμο φθοράς» και παραμένει αλώβητη, τέτοιες προκλήσεις και παραμένει ενωμένη, υπερασπίζεται τις ιδέες της και ταυτόχρονα αλλάζει το «πρόσωπο» με το οποίo απευθύνεται στην κοινωνία;
Είμαστε εδώ, εμείς, με το έργο μας, με τα λάθη μας, με την αλήθεια μας και κυρίως με την Ελπίδα.
Που ξαναγεννιέται σιγά-σιγά και μας περιμένει να την προσφέρουμε και πάλι στον ελληνικό λαό!
Όλοι μαζί θα τα καταφέρουμε!
Όλοι μαζί θα νικήσουμε!