Αφού φτάσαμε μέσα Οκτωβρίου, ένα μήνα από την έναρξη της σχολικής χρονιάς, ΣΗΜΕΡΑ κάποιοι γονείς μετέφεραν με ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΜΕΣΑ, βιβλία από γειτονικό σχολείο για να προμηθευθούν οι μαθητές της ΣΤ τάξης του Δημοτικού. Τα βιβλία δεν έφτασαν για όλους τους μαθητές και έτσι μερικοί μείναν στο περίμενε. Μέσα σε αυτά ήταν και η Ιστορία. Μάλλον δε χρειάζεται οι μαθητές να μάθουν (όπως μάθουν δηλαδή με τέτοια ανιστόρητα βιβλία) Ιστορία του τόπου τους.
Αλλά το κερασάκι στην τούρτα έβαλε η δασκάλα της Α΄ τάξης. Μας έστειλε ιδιόχειρο σημείωμα, που λέει ότι πρέπει να προμηθευτούμε το βιβλίο "πρώτο τεύχος Γράμματα - Λέξεις - Ιστορίες του οργανισμού. Είδε και αποείδε η γυναίκα ότι δεν πρόκειται να στείλει το υπουργείο της κυρίας από τη λέσχη μπίλντεμπεργκ και της δραγώνα, βιβλία για τα παιδιά και τι να κάνει; Αναγκάστηκε να στείλει, αυτό που έστειλε. Το πρόβλημά μου δεν έγκειται στο σημείωμα της δασκάλας. Αυτή βλέπει ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ τη δουλειά της σωστά, να κάνει αυτό πρέπει και προσπαθεί με την κατανόηση των γονέων να δώσει λύση στο πρόβλημα.Φαίνεται το υπουργείο παιδείας (δεν υπάρχουν κεφαλαία για αυτές εκεί) έχει πολύ πιο σοβαρές δουλειές να κάνει από το να φροντίσει τα αυτονόητα. Έχει να ασχοληθεί με την εκπαίδευση των τουρκικών γραμμάτων (τα μογγολικά δηλαδή) στα σχολεία της Θράκης, έχει να ασχοληθεί με την αφελληνοποίηση της παιδείας συνολικότερα και δε φτάνει ο χρόνος. Συγχρόνως κάνει και κανά ταξιδάκι η κυρία της μπίλντεμπεργκ έξω , μιας και έχει λύσει όλα τα προβλήματα του υπουργείο της.
Όλα αυτά δε συμβαίνουν σε κάποιο απομονωμένο χωριό της Ελλάδος, αλλά στην Αθήνα! Θα ήθελα να μάθω τι συμβαίνει άραγε σε σχολεία της υπαίθρου. Μόνο σε εμάς έλαχε αυτό; Φυσικά επειδή η δασκάλα ΔΕ ΦΤΑΙΕΙ σε τίποτα, δεν επιθυμώ να αναφέρω το σχολείο. Θα το έκανα αλλά δε χρειάζεται να στιγματιστεί, ούτε το σχολείο , ούτε η φιλότιμη προσπάθεια που κάνει η συγκεκριμένη δασκάλα όλα αυτά χρόνια για τα παιδιά.