Πολιτικές ντρίμπλες ή αυθεντικά ξεσπάσματα βουλευτών; Ο χρόνος θα το δείξει. Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ το τελευταίο διάστημα κλυδωνίζεται στη δίνη της δικής της κρίσης.
Κι αν η φτώχεια (σε όλα τα επίπεδα) φέρνει γκρίνια, όπως λένε οι παλιοί, τα μέτρα της κυβέρνησης στους βηματισμούς του Μνημονίου -που έχουν ξεσηκώσει την κοινωνία-, ο τρόπος που λαμβάνονται, αλλά και κάποιες επιλογές της φέρνουν έντονες εσωκομματικές τριβές.
Βουλευτές εναντίον κυβερνητικών στελεχών, αλληλοκαρφώματα, ακόμη και μεταξύ υπουργών, αιχμές για το συντονισμό του κυβερνητικού έργου, αλλά και διαγραφές, όπως αυτή του Βαγγέλη Παπαχρήστου, γιατί καταψήφισε επί της αρχής το νομοσχέδιο για τις επιχειρησιακές συμβάσεις και τις περικοπές στις ΔΕΚΟ. Είχαν προηγηθεί στο... βωμό του Μνημονίου άλλες τρεις τον Μάιο: της Σοφίας Σακοράφα, του Γ. Δημαρά, του Β. Οικονόμου.
Χαρακτηριστικό είναι, πάντως, ότι στη συζήτηση του προϋπολογισμού, αυτό που καταγράφτηκε πρωτίστως ήταν τα πυρά βουλευτών της συμπολίτευσης, με ισχυρές δόσεις κριτικής, η οποία απορρέει, ενδεχομένως, από διαφορετικές αφετηρίες και αντιλήψεις. Μπορεί να μην υπήρξαν εκπλήξεις κατά την ψηφοφορία, αλλά το κλίμα στο κυβερνητικό στρατόπεδο βάρυνε ακόμη περισσότερο.
Η Βάσω Παπανδρέου υπερψήφισε μεν, αλλά έδωσε αρνητική απάντηση στο ερώτημα που η ίδια έθεσε, αν αυτό σημαίνει ότι ο προϋπολογισμός είναι αξιόπιστος, θα εκτελεστεί με ακρίβεια και θα μας βγάλει από τα αδιέξοδα. Επισήμανε δε ότι στήριξη (στην κυβέρνηση και στον πρωθυπουργό) δεν σημαίνει σιωπή, δεν σημαίνει στοίχιση πίσω από μία και μοναδική άποψη.
Ο Δημ. Κρεμαστινός μίλησε για την αναγκαιότητα κυβέρνησης ευρύτερης βάσης, αν η σημερινή κοινωνική αναταραχή συνεχιστεί τον επόμενο χρόνο.
Ο Κ. Καρτάλης ανέφερε ότι η κυβέρνηση πρέπει να αποδείξει στους πολίτες ότι πληρώνουν και οι έχοντες, γιατί σήμερα, όπως είπε, πληρώνουν κυρίως οι μη έχοντες, ενώ ο Πυθαγόρας Βαρδίκος δήλωσε: Στα επόμενα μέτρα κατά της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής λέω «ναι». Στα επόμενα μέτρα, που θίγουν προνόμια και προνομιούχους, λέω «ναι». Ομως, στα επόμενα μέτρα, που θα συρρικνώσουμε κι άλλο το εισόδημα του μικρού και του μέσου Ελληνα εργαζόμενου και συνταξιούχου, λέω «όχι».
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Ν. Σαλαγιάννης: «Ενώ κόβουμε μισθούς και συντάξεις, αφήνουμε τους φοροφυγάδες απείραχτους;», αναρωτήθηκε.
Ο Θ. Ρομπόπουλος σημείωσε ότι συνειδησιακά, αλλά και τεχνοκρατικά, δεν μπορεί να δεχτεί τη μείωση των μισθών των χαμηλόμισθων και την περικοπή των συντάξεων των χαμηλοσυνταξιούχων και συντάχθηκε στην ψήφιση του προϋπολογισμού «ως τελευταία ευκαιρία στην κυβέρνηση».
Την άποψη ότι η Ελλάδα, είτε με ευρωομόλογο είτε χωρίς, από το καλοκαίρι του 2011 πρέπει να σταματήσει να δανείζεται από το Μηχανισμό Στήριξης με αυτά τα επιτόκια, εξέφρασε ο Π. Οικονόμου, ενώ ο Δ. Λιντζέρης είπε ότι δεν είναι διαρθρωτικές αλλαγές η οριζόντια μείωση των μισθών.
«Οι πολίτες ξέρουν ότι ποτέ δεν ήταν καλεσμένοι όλοι στο ίδιο πάρτι και ποτέ δεν τα έτρωγαν όλοι μαζί. Απαιτούν ο λογαριασμός να πάει στη σωστή διεύθυνση...», σημείωσε με έμφαση η Τόνια Αντωνίου, ενώ ο Οδυσσέας Βουδούρης καυτηρίασε τη διαχειριστική αντίληψη κάποιων κυβερνητικών στελεχών, που θεωρούν ότι μειώνουν τα προβλήματα και τις αντιδράσεις στην εφαρμογή ορισμένων μέτρων, συρρικνώνοντας τις διαδικασίες και ασχέτως αν οι ενδιαφερόμενοι έχουν πειστεί γι' αυτά.
Δεν είναι η πρώτη φορά τις τελευταίες ημέρες που εκδηλώνονται αντιδράσεις βουλευτών του ΠΑΣΟΚ σε κυβερνητικές επιλογές. Παρόμοιο σκηνικό διαδραματίστηκε στον ΚΤΕ του ΠΑΣΟΚ, όπου συζητήθηκε πριν από δύο βδομάδες το πολυνομοσχέδιο για τις σαρωτικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, το οποίο κατέθηκε στη Βουλή και ψηφίστηκε με τη διαδικασία του «κατεπείγοντος». Ακούστηκαν βαριές κουβέντες. Πάνω από 10 βουλευτές εξέφρασαν αντιρρήσεις για το ένα ή το άλλο, για την αποτελεσματικότητα κάποιων ρυθμίσεων ή τη διαδικασία, ενώ ενδεικτική ήταν η αποστροφή του βουλευτή Ν. Σαλαγιάννη, που καταλόγισε, ούτε λίγο ούτε πολύ, σε κάποιους υπουργούς ότι λειτουργούν με φανατισμό νεοφώτιστου στο νεοφιλελευθερισμό.
Επεται συνέχεια; Θα δούμε.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Βουλευτές εναντίον κυβερνητικών στελεχών, αλληλοκαρφώματα, ακόμη και μεταξύ υπουργών, αιχμές για το συντονισμό του κυβερνητικού έργου, αλλά και διαγραφές, όπως αυτή του Βαγγέλη Παπαχρήστου, γιατί καταψήφισε επί της αρχής το νομοσχέδιο για τις επιχειρησιακές συμβάσεις και τις περικοπές στις ΔΕΚΟ. Είχαν προηγηθεί στο... βωμό του Μνημονίου άλλες τρεις τον Μάιο: της Σοφίας Σακοράφα, του Γ. Δημαρά, του Β. Οικονόμου.
Χαρακτηριστικό είναι, πάντως, ότι στη συζήτηση του προϋπολογισμού, αυτό που καταγράφτηκε πρωτίστως ήταν τα πυρά βουλευτών της συμπολίτευσης, με ισχυρές δόσεις κριτικής, η οποία απορρέει, ενδεχομένως, από διαφορετικές αφετηρίες και αντιλήψεις. Μπορεί να μην υπήρξαν εκπλήξεις κατά την ψηφοφορία, αλλά το κλίμα στο κυβερνητικό στρατόπεδο βάρυνε ακόμη περισσότερο.
Η Βάσω Παπανδρέου υπερψήφισε μεν, αλλά έδωσε αρνητική απάντηση στο ερώτημα που η ίδια έθεσε, αν αυτό σημαίνει ότι ο προϋπολογισμός είναι αξιόπιστος, θα εκτελεστεί με ακρίβεια και θα μας βγάλει από τα αδιέξοδα. Επισήμανε δε ότι στήριξη (στην κυβέρνηση και στον πρωθυπουργό) δεν σημαίνει σιωπή, δεν σημαίνει στοίχιση πίσω από μία και μοναδική άποψη.
Ο Δημ. Κρεμαστινός μίλησε για την αναγκαιότητα κυβέρνησης ευρύτερης βάσης, αν η σημερινή κοινωνική αναταραχή συνεχιστεί τον επόμενο χρόνο.
Ο Κ. Καρτάλης ανέφερε ότι η κυβέρνηση πρέπει να αποδείξει στους πολίτες ότι πληρώνουν και οι έχοντες, γιατί σήμερα, όπως είπε, πληρώνουν κυρίως οι μη έχοντες, ενώ ο Πυθαγόρας Βαρδίκος δήλωσε: Στα επόμενα μέτρα κατά της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής λέω «ναι». Στα επόμενα μέτρα, που θίγουν προνόμια και προνομιούχους, λέω «ναι». Ομως, στα επόμενα μέτρα, που θα συρρικνώσουμε κι άλλο το εισόδημα του μικρού και του μέσου Ελληνα εργαζόμενου και συνταξιούχου, λέω «όχι».
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Ν. Σαλαγιάννης: «Ενώ κόβουμε μισθούς και συντάξεις, αφήνουμε τους φοροφυγάδες απείραχτους;», αναρωτήθηκε.
Ο Θ. Ρομπόπουλος σημείωσε ότι συνειδησιακά, αλλά και τεχνοκρατικά, δεν μπορεί να δεχτεί τη μείωση των μισθών των χαμηλόμισθων και την περικοπή των συντάξεων των χαμηλοσυνταξιούχων και συντάχθηκε στην ψήφιση του προϋπολογισμού «ως τελευταία ευκαιρία στην κυβέρνηση».
Την άποψη ότι η Ελλάδα, είτε με ευρωομόλογο είτε χωρίς, από το καλοκαίρι του 2011 πρέπει να σταματήσει να δανείζεται από το Μηχανισμό Στήριξης με αυτά τα επιτόκια, εξέφρασε ο Π. Οικονόμου, ενώ ο Δ. Λιντζέρης είπε ότι δεν είναι διαρθρωτικές αλλαγές η οριζόντια μείωση των μισθών.
«Οι πολίτες ξέρουν ότι ποτέ δεν ήταν καλεσμένοι όλοι στο ίδιο πάρτι και ποτέ δεν τα έτρωγαν όλοι μαζί. Απαιτούν ο λογαριασμός να πάει στη σωστή διεύθυνση...», σημείωσε με έμφαση η Τόνια Αντωνίου, ενώ ο Οδυσσέας Βουδούρης καυτηρίασε τη διαχειριστική αντίληψη κάποιων κυβερνητικών στελεχών, που θεωρούν ότι μειώνουν τα προβλήματα και τις αντιδράσεις στην εφαρμογή ορισμένων μέτρων, συρρικνώνοντας τις διαδικασίες και ασχέτως αν οι ενδιαφερόμενοι έχουν πειστεί γι' αυτά.
Δεν είναι η πρώτη φορά τις τελευταίες ημέρες που εκδηλώνονται αντιδράσεις βουλευτών του ΠΑΣΟΚ σε κυβερνητικές επιλογές. Παρόμοιο σκηνικό διαδραματίστηκε στον ΚΤΕ του ΠΑΣΟΚ, όπου συζητήθηκε πριν από δύο βδομάδες το πολυνομοσχέδιο για τις σαρωτικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, το οποίο κατέθηκε στη Βουλή και ψηφίστηκε με τη διαδικασία του «κατεπείγοντος». Ακούστηκαν βαριές κουβέντες. Πάνω από 10 βουλευτές εξέφρασαν αντιρρήσεις για το ένα ή το άλλο, για την αποτελεσματικότητα κάποιων ρυθμίσεων ή τη διαδικασία, ενώ ενδεικτική ήταν η αποστροφή του βουλευτή Ν. Σαλαγιάννη, που καταλόγισε, ούτε λίγο ούτε πολύ, σε κάποιους υπουργούς ότι λειτουργούν με φανατισμό νεοφώτιστου στο νεοφιλελευθερισμό.
Επεται συνέχεια; Θα δούμε.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ