1) Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
2) Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας
3) Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης
Το 1953 στα πλαίσια της λειτουργίας του θεσμού «Σπίτι του Παιδιού» που λειτουργούσε υπό την εποπτεία του τομέα Προνοίας, ιδρύθηκαν σχολές ταπητουργίας, οι οποίες δημιούργησαν εκατοντάδες θέσεις εργασίες για την εξασφάλιση εισοδήματος ανειδίκευτων, άνεργων γυναικών με προβλήματα υγείας, σε ακριτικές κυρίως περιοχές αλλά και έσοδα για την κάλυψη των αναγκών στην άσκηση προνοιακής πολιτικής.
Ο πρώτος παραδοσιακός αργαλειός εγκαταστάθηκε στη Μαρτυρική Κοινότητα Λεχόβου του Νομού Φλώρινας Στην πορεία, από τον Εθνικό Οργανισμό Προνοίας εντάχθηκαν στο Ινστιτούτο Κοινωνικής Προστασίας και από 8 Δεκεμβρίου 2010 συγχωνεύτηκαν με το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Ένα τέτοιο ταπητουργείο με παραδοσιακούς αργαλειούς ακολουθώντας τη λαϊκή παράδοση λειτουργεί στην ορεινή κοινότητα Κέλλης του Νομού Φλώρινας και απασχολεί 5 τεχνίτριες οι οποίες δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι αλλά πληρώνονται σύμφωνα με την παραγωγή. Αξίζει να σημειωθεί πως οι αμοιβές των τεχνιτριών μετά βίας ξεπερνούν τα 200 ευρώ μηνιαίως.
Με πρόσφατη όμως απόφαση του Υπουργείου Υγείας διατάχθηκε η αναστολή λειτουργίας των 41 ταπητουργείων που είναι στην περιφέρεια και η μεταβίβαση του εξοπλισμού τους στους Δήμους, καθώς και το άμεσο κλείσιμο του κτιρίου του πρατηρίου οικοτεχνίας επί της οδού Φιλελλήνων στην Αθήνα με σκοπό την εξοικονόμηση πόρων από μισθώματα και πάγια έξοδα.
Κατόπιν τούτων ερωτώνται οι αρμόδιοι Υπουργοί:
1. Είναι ζημιογόνες οι σχολές ταπητουργίας σε όλο το πλαίσιο των δραστηριοτήτων τους και σε ποιο ποσό ανέρχεται το ύψος των ζημιών;
2. Αναζητήθηκαν λύσεις που τουλάχιστον θα ισοσκέλιζαν έσοδα και έξοδα πριν, οδηγηθείτε στην απόφαση του λουκέτου;
3. Μελετάτε το ενδεχόμενο να επανεξετάσετε την απόφαση σας, ώστε να συνεχίσουν τη λειτουργία τους όσα από τα 41 ταπητουργεία έχουν κέρδη;
4. Αναζητήθηκε φορέας ή υπηρεσία άλλου Υπουργείου, που έχει τη δυνατότητα να αναλάβει τη λειτουργία των ταπητουργείων, την οργάνωση της παραγωγής και την εμπορική διάθεση; Ζητήθηκε η συνδρομή του Υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας;
5. Υπάρχει έτοιμο πρόγραμμα οικονομικής ενίσχυσης των γυναικών που δεν είναι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι του Υπουργείου αλλά εργάζονται στα ταπητουργεία και πληρώνονται με την παραγωγή; Πόσος είναι ο ακριβής αριθμός αυτών των εργαζομένων;
6. Πως σκοπεύετε να διασώσετε το κομμάτι αυτό της λαϊκής παράδοσης που αφορά τη λαϊκή τέχνη, την οποία απαξιώνουν οι αποφάσεις σας;
7. Γιατί δεν πραγματοποιήθηκε η συνάντηση που ζήτησαν μαζί σας οι εκπρόσωποι των εργαζομένων;
Αθήνα 20/1/2011
Ο Ερωτών Βουλευτής
Ένα τέτοιο ταπητουργείο με παραδοσιακούς αργαλειούς ακολουθώντας τη λαϊκή παράδοση λειτουργεί στην ορεινή κοινότητα Κέλλης του Νομού Φλώρινας και απασχολεί 5 τεχνίτριες οι οποίες δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι αλλά πληρώνονται σύμφωνα με την παραγωγή. Αξίζει να σημειωθεί πως οι αμοιβές των τεχνιτριών μετά βίας ξεπερνούν τα 200 ευρώ μηνιαίως.
Με πρόσφατη όμως απόφαση του Υπουργείου Υγείας διατάχθηκε η αναστολή λειτουργίας των 41 ταπητουργείων που είναι στην περιφέρεια και η μεταβίβαση του εξοπλισμού τους στους Δήμους, καθώς και το άμεσο κλείσιμο του κτιρίου του πρατηρίου οικοτεχνίας επί της οδού Φιλελλήνων στην Αθήνα με σκοπό την εξοικονόμηση πόρων από μισθώματα και πάγια έξοδα.
Κατόπιν τούτων ερωτώνται οι αρμόδιοι Υπουργοί:
1. Είναι ζημιογόνες οι σχολές ταπητουργίας σε όλο το πλαίσιο των δραστηριοτήτων τους και σε ποιο ποσό ανέρχεται το ύψος των ζημιών;
2. Αναζητήθηκαν λύσεις που τουλάχιστον θα ισοσκέλιζαν έσοδα και έξοδα πριν, οδηγηθείτε στην απόφαση του λουκέτου;
3. Μελετάτε το ενδεχόμενο να επανεξετάσετε την απόφαση σας, ώστε να συνεχίσουν τη λειτουργία τους όσα από τα 41 ταπητουργεία έχουν κέρδη;
4. Αναζητήθηκε φορέας ή υπηρεσία άλλου Υπουργείου, που έχει τη δυνατότητα να αναλάβει τη λειτουργία των ταπητουργείων, την οργάνωση της παραγωγής και την εμπορική διάθεση; Ζητήθηκε η συνδρομή του Υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας;
5. Υπάρχει έτοιμο πρόγραμμα οικονομικής ενίσχυσης των γυναικών που δεν είναι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι του Υπουργείου αλλά εργάζονται στα ταπητουργεία και πληρώνονται με την παραγωγή; Πόσος είναι ο ακριβής αριθμός αυτών των εργαζομένων;
6. Πως σκοπεύετε να διασώσετε το κομμάτι αυτό της λαϊκής παράδοσης που αφορά τη λαϊκή τέχνη, την οποία απαξιώνουν οι αποφάσεις σας;
7. Γιατί δεν πραγματοποιήθηκε η συνάντηση που ζήτησαν μαζί σας οι εκπρόσωποι των εργαζομένων;
Αθήνα 20/1/2011
Ο Ερωτών Βουλευτής