Είναι απίστευτο το χαμηλό επίπεδο αθλητικής δημοσιογραφίας στη χώρα. Κατά πάσα πιθανότητα οφείλεται στο χαμηλό επίπεδο του αναγνωστικού κοινού που του συμπεριφέρονται ως να ανήκει στη φυλή των μάου-μάου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η αντιμετώπιση του ντέρμπι ΠΑΟΚ-ΠΑΟ από τα αθλητικά έντυπα.
Ένας αγώνας που ξεκάθαρα υπερείχε ο ΠΑΟΚ έκανε 17 τελικές προσπάθειες για γκολ ,έναντι μόλις 3 του ΠΑΟ , στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα είχε κλείσει στο μισό γήπεδο τον αντίπαλό του και ο ταλαίπωρος ΠΑΟ θύμιζε ΠΑΟ Κουφαλίων ,ταμπουρωμένος στην περιοχή του να διώχνει όπως ,όπως και να παίζει το σύστημα σταυρός (έκαναν το σταυρό τους να μη μπει η μπάλα μέσα) . Συγγνώμη αλλά τέτοιο ΠΑΟ είχα να δω από τον αγώνα με τη Μπαρτσελόνα κ να πω την αλήθεια δε θυμάμαι από πότε στο Ελληνικό πρωτάθλημα.
Μια θλιβερή ομάδα που μόνο εξαιτίας της τύχης και της εξαιρετικής εμφάνισης του τερματοφύλακά της κατάφερε να αποδράσει από την Τούμπα με το διπλό. Τα δύο πλάγια μπακ πελαγοδρομούσαν , ο Βιεϊρίνια χόρευε από αριστερά , ο Σπυρόπουλος εκτός τόπου κ χρόνου , η πίεση στα χαφ με τα μάτια με ένα Κατσουράνη περιπατητή ως συνήθως που παίζει μπάλα με το στόμα( υποδεικνύει στους συμπαίκτες του τι πρέπει να κάνουν , χρήσιμο δε λέω)
ένα Γκοβού σε ρόλο φορ με τραγική εικόνα , ένα ανύπαρκτο Χριστοδουλόπουλο, ένα μέτριο Σίλβα που κ αυτός δύσκολα τρέχει κ τέλος πάντων να μη μπορούν ν αλλάξουν μια μπαλιά της προκοπής και να ελευθερώσουν έστω την άμυνά τους.
Μοναδική εξαίρεση ο Λέτο που έδειξε την ποιότητα του κ περνούσε από ένα έως τρεις παίκτες του ΠΑΟΚ κάθε φορά αλλά στη συνέχεια δεν είχε τι να κάνει τη μπάλα. Όλα αυτά μάλιστα απέναντι σε ένα ΠΑΟΚ που για αμυντικά χαφ είχε το βαρύ Πάμπλο Γκαρσία κ το Βλάνταν Ίβιτς , σπουδαίοι παίκτες και οι δύο αλλά βαριά κορμιά , αργοί και με πατημένα τα 34 τους. Που να είχαν δηλαδή και αντιπάλους Βιτόλο ή Φωτάκη που τρέχουν ακατάπαυστα.
Ο ΠΑΟΚ από την πλευρά του είχε δοκάρι με τον εκπληκτικό Βιερίνια , και αλλεπάλληλες κλασικές ευκαιρίες για γκολ ειδικά όταν έπαιζε με παίκτη παραπάνω. Ο προπονητής του ΠΑΟ παρακολουθούσε το βομβαρδισμό της περιοχής της ομάδας του ευρισκόμενος σε κατάσταση νιρβάνας( ξέρετε κάτι σαν το Βούδα της Ραφήνας) Στο δεύτερο ημίχρονο κ ενώ από το 45 μέχρι το 60 ο ΠΑΟΚ είχε χάσει 5 κλασσικές ευκαιρίες, ο Φερέιρα ούτε για ζέσταμα δεν είχε σηκώσει παίκτη. Δέησε να βάλει τον Καραγκούνη στο 70 να χει ένα παίκτη που τουλάχιστον μπορεί να κρατήσει λίγο τη μπάλα , να πιέσει κ είτε έτσι ,είτε αλλιώς να πάρει κανά φάουλ να γλιτώσει η ομάδα από την πίεση και να βγει από την περιοχή της.
Η ατυχία , η κάπως κακή κατάσταση του Μουσλίμοβιτς στο συγκεκριμένο παιχνίδι , αν θέλετε και η ανικανότητα μαζί φυσικά με τον Τζόρβα που έπιασε τα άπιαστα έδωσαν την πολύτιμη νίκη στον ΠΑΟ που τον κρατά ζωντανό στο κυνήγι του τίτλου. Αυτή σε γενικές γραμμές ήταν η εικόνα του παιχνιδιού.
Τι όμως διαβάζουμε την άλλη μέρα στον τύπο? Επανάσταση του Παναθηναϊκού , έτσι τους πώρωσε η αλεπού των πάγκων ,ήρωες οι πράσινοι , σαφή βελτίωση της ομάδας , κερδίζει τις εντυπώσεις ο προπονητής , το παιχνίδι της χρονιάς από τον Κατσουράνη , τρομερός ο Νίνης (το μόνο που έκανε ήταν το γκολ φάουλ , ευθύνη του Χαλκιά που δεν πρέπει να έπιασε τη μπάλα σε όλο το ματς) Ο Νίνης δυστυχώς φαίνεται ότι είναι ένα ακόμα ταλέντο που θα χαθεί για το ποδοόσφαιρό μας είτε γιατί δεν δουλεύει αρκετά , είτε γατί οι προπονητές του δεν τον βοηθούν.
Κι όλα αυτά δε γράφτηκαν στις οπαδικές πράσινες εφημερίδες αλλά στις υποτίθεται αντικειμενικές τις θεωρούμενες καλύτερες φυλλάδες του χώρου. Θα μου πείτε τι να έγραφαν? Ο Παναθηναϊκός πήρε μια μεγάλη νίκη σε μια καυτή έδρα που τον κρατά ζωντανό ,παρότι έπαιξε για αρκετή ώρα με παίκτη λιγότερο.
Θα πρεπε να γράψουν αν σέβονταν τους αναγνώστες αλλά και τον Παναθηναϊκό ότι ήταν πολύ τυχερός , έπεσε από το Λευκό Πύργο ,έμεινε άθικτος και βρήκε και πορτοφόλι και ότι αν θέλει να διεκδικήσει το πρωτάθλημα θα πρέπει να ξεχάσει τέτοιες εμφανίσεις , θα πρέπει τα χαφ του να αρχίσουν να μαρκάρουν τρέχοντας κ όχι με τα μάτια και ο προπονητής να ξυπνήσει επιτέλους και να κάνει ορθολογικές επιλογές. Ότι ο Μαρίνος είναι πολύ λίγος για το επίπεδο ΠΑΟ κλπ, κλπ
Αντί αυτού οι κύριοι αυτοί δεν κάνουν δημοσιογραφία παρά μόνο γίνονται έμποροι ειδήσεων εκτιμώντας ότι έτσι θα πουλήσουν φύλλα σε ενθουσιασμένους οπαδούς του Παναθηναϊκού και θα τους κρατήσουν στο τρυπάκι μέχρι το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό που ίσως κρίνει τον τίτλο και να ακουμπούν 1.30 κάθε πρωί για να διαβάσουν αστειότητες.. Να τους πουν ότι ξαφνικά η ομάδα τους που σερνόταν τώρα έγινε ομαδάρα και μπορεί άνετα να πάρει τον τίτλο.
Εφόσον οι αθλητικές εφημερίδες είναι κι αυτές μαγαζιά θα μου πείτε καλά κάνουν. Ίσως να ναι έτσι αλλά εγώ νομίζω πως αυτουπονομεύονται σπαταλώντας το όποιο κεφάλαιο αξιοπιστίας τους έχει απομείνει και ακυρώνονται σα δημοσιογράφοι. Τα εφήμερα(που λεγε κ ο Ντέμης) κέρδη είναι πολύ μικρότερα από τις μακροπρόθεσμες απώλειες και των εφημερίδων και της "εικόνας" αθλητικός δημοσιογράφος.
ένα Γκοβού σε ρόλο φορ με τραγική εικόνα , ένα ανύπαρκτο Χριστοδουλόπουλο, ένα μέτριο Σίλβα που κ αυτός δύσκολα τρέχει κ τέλος πάντων να μη μπορούν ν αλλάξουν μια μπαλιά της προκοπής και να ελευθερώσουν έστω την άμυνά τους.
Μοναδική εξαίρεση ο Λέτο που έδειξε την ποιότητα του κ περνούσε από ένα έως τρεις παίκτες του ΠΑΟΚ κάθε φορά αλλά στη συνέχεια δεν είχε τι να κάνει τη μπάλα. Όλα αυτά μάλιστα απέναντι σε ένα ΠΑΟΚ που για αμυντικά χαφ είχε το βαρύ Πάμπλο Γκαρσία κ το Βλάνταν Ίβιτς , σπουδαίοι παίκτες και οι δύο αλλά βαριά κορμιά , αργοί και με πατημένα τα 34 τους. Που να είχαν δηλαδή και αντιπάλους Βιτόλο ή Φωτάκη που τρέχουν ακατάπαυστα.
Ο ΠΑΟΚ από την πλευρά του είχε δοκάρι με τον εκπληκτικό Βιερίνια , και αλλεπάλληλες κλασικές ευκαιρίες για γκολ ειδικά όταν έπαιζε με παίκτη παραπάνω. Ο προπονητής του ΠΑΟ παρακολουθούσε το βομβαρδισμό της περιοχής της ομάδας του ευρισκόμενος σε κατάσταση νιρβάνας( ξέρετε κάτι σαν το Βούδα της Ραφήνας) Στο δεύτερο ημίχρονο κ ενώ από το 45 μέχρι το 60 ο ΠΑΟΚ είχε χάσει 5 κλασσικές ευκαιρίες, ο Φερέιρα ούτε για ζέσταμα δεν είχε σηκώσει παίκτη. Δέησε να βάλει τον Καραγκούνη στο 70 να χει ένα παίκτη που τουλάχιστον μπορεί να κρατήσει λίγο τη μπάλα , να πιέσει κ είτε έτσι ,είτε αλλιώς να πάρει κανά φάουλ να γλιτώσει η ομάδα από την πίεση και να βγει από την περιοχή της.
Η ατυχία , η κάπως κακή κατάσταση του Μουσλίμοβιτς στο συγκεκριμένο παιχνίδι , αν θέλετε και η ανικανότητα μαζί φυσικά με τον Τζόρβα που έπιασε τα άπιαστα έδωσαν την πολύτιμη νίκη στον ΠΑΟ που τον κρατά ζωντανό στο κυνήγι του τίτλου. Αυτή σε γενικές γραμμές ήταν η εικόνα του παιχνιδιού.
Τι όμως διαβάζουμε την άλλη μέρα στον τύπο? Επανάσταση του Παναθηναϊκού , έτσι τους πώρωσε η αλεπού των πάγκων ,ήρωες οι πράσινοι , σαφή βελτίωση της ομάδας , κερδίζει τις εντυπώσεις ο προπονητής , το παιχνίδι της χρονιάς από τον Κατσουράνη , τρομερός ο Νίνης (το μόνο που έκανε ήταν το γκολ φάουλ , ευθύνη του Χαλκιά που δεν πρέπει να έπιασε τη μπάλα σε όλο το ματς) Ο Νίνης δυστυχώς φαίνεται ότι είναι ένα ακόμα ταλέντο που θα χαθεί για το ποδοόσφαιρό μας είτε γιατί δεν δουλεύει αρκετά , είτε γατί οι προπονητές του δεν τον βοηθούν.
Κι όλα αυτά δε γράφτηκαν στις οπαδικές πράσινες εφημερίδες αλλά στις υποτίθεται αντικειμενικές τις θεωρούμενες καλύτερες φυλλάδες του χώρου. Θα μου πείτε τι να έγραφαν? Ο Παναθηναϊκός πήρε μια μεγάλη νίκη σε μια καυτή έδρα που τον κρατά ζωντανό ,παρότι έπαιξε για αρκετή ώρα με παίκτη λιγότερο.
Θα πρεπε να γράψουν αν σέβονταν τους αναγνώστες αλλά και τον Παναθηναϊκό ότι ήταν πολύ τυχερός , έπεσε από το Λευκό Πύργο ,έμεινε άθικτος και βρήκε και πορτοφόλι και ότι αν θέλει να διεκδικήσει το πρωτάθλημα θα πρέπει να ξεχάσει τέτοιες εμφανίσεις , θα πρέπει τα χαφ του να αρχίσουν να μαρκάρουν τρέχοντας κ όχι με τα μάτια και ο προπονητής να ξυπνήσει επιτέλους και να κάνει ορθολογικές επιλογές. Ότι ο Μαρίνος είναι πολύ λίγος για το επίπεδο ΠΑΟ κλπ, κλπ
Αντί αυτού οι κύριοι αυτοί δεν κάνουν δημοσιογραφία παρά μόνο γίνονται έμποροι ειδήσεων εκτιμώντας ότι έτσι θα πουλήσουν φύλλα σε ενθουσιασμένους οπαδούς του Παναθηναϊκού και θα τους κρατήσουν στο τρυπάκι μέχρι το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό που ίσως κρίνει τον τίτλο και να ακουμπούν 1.30 κάθε πρωί για να διαβάσουν αστειότητες.. Να τους πουν ότι ξαφνικά η ομάδα τους που σερνόταν τώρα έγινε ομαδάρα και μπορεί άνετα να πάρει τον τίτλο.
Εφόσον οι αθλητικές εφημερίδες είναι κι αυτές μαγαζιά θα μου πείτε καλά κάνουν. Ίσως να ναι έτσι αλλά εγώ νομίζω πως αυτουπονομεύονται σπαταλώντας το όποιο κεφάλαιο αξιοπιστίας τους έχει απομείνει και ακυρώνονται σα δημοσιογράφοι. Τα εφήμερα(που λεγε κ ο Ντέμης) κέρδη είναι πολύ μικρότερα από τις μακροπρόθεσμες απώλειες και των εφημερίδων και της "εικόνας" αθλητικός δημοσιογράφος.
Ο ποδοσφαιρικός