Η οικονομική ευρωστία των προηγούμενων χρόνων οδήγησαν πολλά επαγγέλματα σε μαρασμό ακόμα και σε εξαφάνιση. Τα νέα, όμως, οικονομικά δεδομένα αλλάζουν, σταδιακά, τις μέχρι τώρα συνήθειες των καταναλωτών.
Μοδίστρες, τσαγκάρηδες μπακάληδες και πολλές άλλες επαγγελματικές κατηγορίες που τα προηγούμενα χρόνια περνούσαν κρίση, επιστρέφουν στην καθημερινότητα των πολιτών, καθώς φαίνεται πως σε δύσκολους καιρούς προσφέρουν λύσεις με ποιότητα και φθηνές τιμές.
Όταν τα χρήματα μιας οικογένειας δεν περισσεύουν για την αγορά καινούριων ρούχων, την "ανανέωση" της γκαρνταρόμπας αναλαμβάνουν οι ράφτες και οι μοδίστρες, η πελατεία των οποίων έχει αυξηθεί κατακόρυφα τον τελευταίο χρόνο, καθώς ολοένα και περισσότεροι έχουν αρχίσει να "ξεθάβουν" από τις ντουλάπες τα παλιά τους ρούχα. Παντελόνια-καμπάνες, σακάκια με βάτες και παλτό μιας άλλης εποχής χρειάζονται τροποποιήσεις για να μπορέσουν να είναι στη μόδα και να ξαναφορεθούν.
Πλέον, οι πελάτες φέρνουν ρούχα που είχαν στις ντουλάπες τους από τις δεκαετίες του '80 και του '90 για επιδιορθώσεις και τροποποιήσεις. Γυναικεία και αντρικά ρούχα που είχαν να φορεθούν για χρόνια τώρα τ' αλλάζουμε, τα κονταίνουμε, τα στενεύουμε και είναι έτοιμα για χρήση. Τίποτα δεν πετιέται και ξαναγίνεται καινούριο", ανέφερε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ η μοδίστρα, Βάνα Μπαταλαμά.
Όπως είπε, τα προηγούμενα χρόνια αρκετοί είχαν φτάσει στο στάδιο της υπερκατανάλωσης, αλλά τώρα, με την οικονομική κρίση, αρχίζουν να αλλάζουν συνήθειες: "Μας φέρνουν ρούχα με τα καρτελάκια τους, αφόρετα. Τα είχαν αγοράσει πριν από χρόνια, όμως δεν τα φόρεσαν ούτε μία φορά. Τώρα, θέλουν να τους κάνουμε κάποιες επιδιορθώσεις για να τα χρησιμοποιήσουν".
Ανάλογη είναι η κατάσταση και στα τσαγκαράδικα. Τα παπούτσια πλέον φοριούνται περισσότερο καιρό και είναι απαραίτητη η συμβολή του τσαγκάρη για να κολλήσει η σόλα και να επιδιορθωθεί το σπασμένο τακούνι.
"Οι άνθρωποι περιορίζουν τις ανάγκες τους και δεν αγοράζουν τόσο εύκολα καινούρια παπούτσια. Σ' εμάς φέρνουν τα παλιά τους για να τα επιδιορθώσουμε και να βγάλουν τη σεζόν. Τους αλλάζουμε σόλες, τακούνια ακόμη και χρώμα, για να φαίνονται σαν καινούρια", δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο τσαγκάρης, Αλέκος Παπαδόπουλος.
Η κρίση φαίνεται ν' "ανασταίνει" και τα μπακάλικα της γειτονιάς. Οι στενές σχέσεις με τον ιδιοκτήτη, η ποιότητα των προϊόντων και οι καλές τιμές οδηγούν ολοένα και περισσότερους ν’ αποφεύγουν τα μεγάλα σούπερ-μάρκετ.
"Στα συνοικιακά καταστήματα, υπάρχει η διαπροσωπική σχέση με τον πελάτη. Στηριζόμαστε στο τρίπτυχο, ποιότητα, καλές τιμές και στενή σχέση με τους πελάτες", πρόσθεσε ο Νίκος Χατζηπέτρου, ιδιοκτήτης του καταστήματος "Μπακαλάκος".
Τα περισσότερα προϊόντα στο συγκεκριμένο μπακάλικο πωλούνται χύμα, όπως παλιά. "Εμείς θέλουμε να κερδίζουμε από την κατανάλωση και τη μεγάλη κίνηση που υπάρχει στο κατάστημα. Οι άνθρωποι έχουν αρχίσει, λόγω των οικονομικών προβλημάτων, να μετράνε τα πάντα και κάποιες φορές μας ζητάνε να τους κάνουμε καλύτερη τιμή. Επίσης, αγοράζουν όσο τους χρειάζεται. Μπορεί δηλαδή να πάρουν 300 γραμμάρια φακή, 250 γραμμάρια ρύζι και τρία αβγά αντί για εξάδα, που έπαιρναν παλιότερα", λέει ο κ. Χατζηπέτρου.
Όταν τα χρήματα μιας οικογένειας δεν περισσεύουν για την αγορά καινούριων ρούχων, την "ανανέωση" της γκαρνταρόμπας αναλαμβάνουν οι ράφτες και οι μοδίστρες, η πελατεία των οποίων έχει αυξηθεί κατακόρυφα τον τελευταίο χρόνο, καθώς ολοένα και περισσότεροι έχουν αρχίσει να "ξεθάβουν" από τις ντουλάπες τα παλιά τους ρούχα. Παντελόνια-καμπάνες, σακάκια με βάτες και παλτό μιας άλλης εποχής χρειάζονται τροποποιήσεις για να μπορέσουν να είναι στη μόδα και να ξαναφορεθούν.
Πλέον, οι πελάτες φέρνουν ρούχα που είχαν στις ντουλάπες τους από τις δεκαετίες του '80 και του '90 για επιδιορθώσεις και τροποποιήσεις. Γυναικεία και αντρικά ρούχα που είχαν να φορεθούν για χρόνια τώρα τ' αλλάζουμε, τα κονταίνουμε, τα στενεύουμε και είναι έτοιμα για χρήση. Τίποτα δεν πετιέται και ξαναγίνεται καινούριο", ανέφερε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ η μοδίστρα, Βάνα Μπαταλαμά.
Όπως είπε, τα προηγούμενα χρόνια αρκετοί είχαν φτάσει στο στάδιο της υπερκατανάλωσης, αλλά τώρα, με την οικονομική κρίση, αρχίζουν να αλλάζουν συνήθειες: "Μας φέρνουν ρούχα με τα καρτελάκια τους, αφόρετα. Τα είχαν αγοράσει πριν από χρόνια, όμως δεν τα φόρεσαν ούτε μία φορά. Τώρα, θέλουν να τους κάνουμε κάποιες επιδιορθώσεις για να τα χρησιμοποιήσουν".
Ανάλογη είναι η κατάσταση και στα τσαγκαράδικα. Τα παπούτσια πλέον φοριούνται περισσότερο καιρό και είναι απαραίτητη η συμβολή του τσαγκάρη για να κολλήσει η σόλα και να επιδιορθωθεί το σπασμένο τακούνι.
"Οι άνθρωποι περιορίζουν τις ανάγκες τους και δεν αγοράζουν τόσο εύκολα καινούρια παπούτσια. Σ' εμάς φέρνουν τα παλιά τους για να τα επιδιορθώσουμε και να βγάλουν τη σεζόν. Τους αλλάζουμε σόλες, τακούνια ακόμη και χρώμα, για να φαίνονται σαν καινούρια", δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο τσαγκάρης, Αλέκος Παπαδόπουλος.
Η κρίση φαίνεται ν' "ανασταίνει" και τα μπακάλικα της γειτονιάς. Οι στενές σχέσεις με τον ιδιοκτήτη, η ποιότητα των προϊόντων και οι καλές τιμές οδηγούν ολοένα και περισσότερους ν’ αποφεύγουν τα μεγάλα σούπερ-μάρκετ.
"Στα συνοικιακά καταστήματα, υπάρχει η διαπροσωπική σχέση με τον πελάτη. Στηριζόμαστε στο τρίπτυχο, ποιότητα, καλές τιμές και στενή σχέση με τους πελάτες", πρόσθεσε ο Νίκος Χατζηπέτρου, ιδιοκτήτης του καταστήματος "Μπακαλάκος".
Τα περισσότερα προϊόντα στο συγκεκριμένο μπακάλικο πωλούνται χύμα, όπως παλιά. "Εμείς θέλουμε να κερδίζουμε από την κατανάλωση και τη μεγάλη κίνηση που υπάρχει στο κατάστημα. Οι άνθρωποι έχουν αρχίσει, λόγω των οικονομικών προβλημάτων, να μετράνε τα πάντα και κάποιες φορές μας ζητάνε να τους κάνουμε καλύτερη τιμή. Επίσης, αγοράζουν όσο τους χρειάζεται. Μπορεί δηλαδή να πάρουν 300 γραμμάρια φακή, 250 γραμμάρια ρύζι και τρία αβγά αντί για εξάδα, που έπαιρναν παλιότερα", λέει ο κ. Χατζηπέτρου.