"Η Νέα Δημοκρατία, ασκώντας με υπευθυνότητα το θεσμικό της ρόλο, ψήφισε το Νόμο για τη "Δημοσιονομική Διαχείριση και Ευθύνη" (Ν. 3871/2010). Νόμος που περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την ανάγκη σύνταξης, αξιολόγησης και επικαιροποίησης του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής (Άρθρα 5 και 6).
Σύμφωνα, όμως, με το Άρθρο 6Β, "το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής συντάσσεται με την καθοδήγηση και εποπτεία του Υπουργού Οικονομικών και υποβάλλεται στο Υπουργικό Συμβούλιο για έγκριση το αργότερο μέχρι 15 Απριλίου. Μετά την έγκρισή του από το Υπουργικό Συμβούλιο, ο Υπουργός Οικονομικών το καταθέτει στη Βουλή για ψήφιση το αργότερο μέχρι 15 Μαϊου. Η Βουλή επισκοπεί, συζητεί και ψηφίζει το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής".
Η Κυβέρνηση, συνεπώς, οφείλει να ακολουθήσει την κοινοβουλευτική διαδικασία για την ανοικτή και ουσιαστική συζήτηση του Πλαισίου και όχι την επικοινωνιακή διαχείριση με προσχηματικούς διαλόγους, χωρίς τη διατύπωση, από την πλευρά της, συγκεκριμένων θέσεων και μέτρων.
Πράγματι, η συστηματική συζήτηση για τα μείζονα θέματα της χώρας, μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων, είναι πολύ σοβαρή υπόθεση.
Η Κυβέρνηση όμως, εγκλωβισμένη στα αδιέξοδα της πολιτικής και της λειτουργίας της, δεν αναζητά συνομιλητές αλλά "συνενόχους" για την επιβολή νέων, πρόσθετων μέτρων.
Δεν πρέπει να λησμονεί όμως ότι:
1ον. Η ίδια, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, "τορπίλιζε" το διάλογο και καταψήφιζε όλες τις νομοθετικές πρωτοβουλίες που περιείχαν διαρθρωτικές αλλαγές, πολλές από τις οποίες υιοθετεί σήμερα. Αντίθετα, η Νέα Δημοκρατία, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, έχει στηρίξει σειρά διαρθρωτικών και χρηματοπιστωτικών μέτρων για τη βιώσιμη διόρθωση των δημοσίων οικονομικών και για την απελευθέρωση δυνάμεων και πόρων στην Οικονομία.
2ον. Η ίδια, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, υποστήριζε ότι "λεφτά υπάρχουν". Αντίθετα, η Νέα Δημοκρατία, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, έχει καταθέσει, και διαρκώς την εμπλουτίζει, συγκεκριμένη, ρεαλιστική και συμβατή με την ελληνική πραγματικότητα πρόταση για την έξοδο από την κρίση. Πρόταση την οποία η Κυβέρνηση αγνοεί και διαστρεβλώνει.
3ον. Η ίδια, ως Κυβέρνηση, αγνοεί την έννοια του διαλόγου. Και σήμερα δήθεν τον επιδιώκει αφού πρώτα:
" Μετέτρεψε, με πράξεις και παραλείψεις της, ένα πρόβλημα ελλείμματος και χρέους, κοινό στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες, σε κρίση δανεισμού.
" Κατέφυγε σε διαδοχικά εκβιαστικά διλήμματα για να επιβάλλει, δήθεν, "μονοδρομήσεις", χωρίς ίχνος διαπραγμάτευσης.
Όπως αυτόν της προσφυγής στο ΔΝΤ, που όπως αποδεικνύεται σήμερα ήταν εξαρχής, πριν και μετά τις εκλογές, επιλογή της Κυβέρνησης.
" Επέβαλλε μέτρα, εντός και εκτός "Μνημονίου", ύψους 38 δισ. ευρώ τη διετία 2010-2011.
Μέτρα τα οποία έχουν βυθίσει την πραγματική οικονομία στην πιο βαθιά και παρατεταμένη ύφεση των τελευταίων δεκαετιών και έχουν γονατίσει την ελληνική κοινωνία (λουκέτα, ανεργία, πληθωρισμός).
" Απέτυχε στην οικονομική της πολιτική.
Η 3η Αναθεώρηση του "Μνημονίου" αποτυπώνει τα αδιέξοδά της.
Αναδεικνύει τις Κυβερνητικές αδυναμίες, επιβεβαιώνει τις αποκλίσεις στους στόχους για το 2010, ενσωματώνει νέα μέτρα ύψους 1,8 δισ. ευρώ για το 2011, περικλείει περισσότερα "μη-καθορισμένα" μέτρα ύψους 14,5 δισ. ευρώ για το 2012-2014.
Είναι προφανές ότι η Κυβέρνηση, προ των αδιεξόδων της πολιτικής της, δεν προσπαθεί να συζητήσει υπεύθυνα με τις πολιτικές δυνάμεις.
Επιχειρεί μόνο να τις καταστήσει συνένοχες.
Η Νέα Δημοκρατία, αναλαμβάνοντας και το μερίδιο της ευθύνης που της αναλογεί για την κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας, συνέβαλε και θα συμβάλλει με σύνεση, με συνέπεια και με υπευθυνότητα, με θέσεις και προτάσεις, στην έξοδο της χώρας από την κρίση.
Άλλωστε έχει αποδείξει έμπρακτα και διαχρονικά, ότι ασκεί με ευθύνη τον εκάστοτε θεσμικό της ρόλο"
Η Κυβέρνηση, συνεπώς, οφείλει να ακολουθήσει την κοινοβουλευτική διαδικασία για την ανοικτή και ουσιαστική συζήτηση του Πλαισίου και όχι την επικοινωνιακή διαχείριση με προσχηματικούς διαλόγους, χωρίς τη διατύπωση, από την πλευρά της, συγκεκριμένων θέσεων και μέτρων.
Πράγματι, η συστηματική συζήτηση για τα μείζονα θέματα της χώρας, μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων, είναι πολύ σοβαρή υπόθεση.
Η Κυβέρνηση όμως, εγκλωβισμένη στα αδιέξοδα της πολιτικής και της λειτουργίας της, δεν αναζητά συνομιλητές αλλά "συνενόχους" για την επιβολή νέων, πρόσθετων μέτρων.
Δεν πρέπει να λησμονεί όμως ότι:
1ον. Η ίδια, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, "τορπίλιζε" το διάλογο και καταψήφιζε όλες τις νομοθετικές πρωτοβουλίες που περιείχαν διαρθρωτικές αλλαγές, πολλές από τις οποίες υιοθετεί σήμερα. Αντίθετα, η Νέα Δημοκρατία, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, έχει στηρίξει σειρά διαρθρωτικών και χρηματοπιστωτικών μέτρων για τη βιώσιμη διόρθωση των δημοσίων οικονομικών και για την απελευθέρωση δυνάμεων και πόρων στην Οικονομία.
2ον. Η ίδια, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, υποστήριζε ότι "λεφτά υπάρχουν". Αντίθετα, η Νέα Δημοκρατία, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, έχει καταθέσει, και διαρκώς την εμπλουτίζει, συγκεκριμένη, ρεαλιστική και συμβατή με την ελληνική πραγματικότητα πρόταση για την έξοδο από την κρίση. Πρόταση την οποία η Κυβέρνηση αγνοεί και διαστρεβλώνει.
3ον. Η ίδια, ως Κυβέρνηση, αγνοεί την έννοια του διαλόγου. Και σήμερα δήθεν τον επιδιώκει αφού πρώτα:
" Μετέτρεψε, με πράξεις και παραλείψεις της, ένα πρόβλημα ελλείμματος και χρέους, κοινό στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες, σε κρίση δανεισμού.
" Κατέφυγε σε διαδοχικά εκβιαστικά διλήμματα για να επιβάλλει, δήθεν, "μονοδρομήσεις", χωρίς ίχνος διαπραγμάτευσης.
Όπως αυτόν της προσφυγής στο ΔΝΤ, που όπως αποδεικνύεται σήμερα ήταν εξαρχής, πριν και μετά τις εκλογές, επιλογή της Κυβέρνησης.
" Επέβαλλε μέτρα, εντός και εκτός "Μνημονίου", ύψους 38 δισ. ευρώ τη διετία 2010-2011.
Μέτρα τα οποία έχουν βυθίσει την πραγματική οικονομία στην πιο βαθιά και παρατεταμένη ύφεση των τελευταίων δεκαετιών και έχουν γονατίσει την ελληνική κοινωνία (λουκέτα, ανεργία, πληθωρισμός).
" Απέτυχε στην οικονομική της πολιτική.
Η 3η Αναθεώρηση του "Μνημονίου" αποτυπώνει τα αδιέξοδά της.
Αναδεικνύει τις Κυβερνητικές αδυναμίες, επιβεβαιώνει τις αποκλίσεις στους στόχους για το 2010, ενσωματώνει νέα μέτρα ύψους 1,8 δισ. ευρώ για το 2011, περικλείει περισσότερα "μη-καθορισμένα" μέτρα ύψους 14,5 δισ. ευρώ για το 2012-2014.
Είναι προφανές ότι η Κυβέρνηση, προ των αδιεξόδων της πολιτικής της, δεν προσπαθεί να συζητήσει υπεύθυνα με τις πολιτικές δυνάμεις.
Επιχειρεί μόνο να τις καταστήσει συνένοχες.
Η Νέα Δημοκρατία, αναλαμβάνοντας και το μερίδιο της ευθύνης που της αναλογεί για την κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας, συνέβαλε και θα συμβάλλει με σύνεση, με συνέπεια και με υπευθυνότητα, με θέσεις και προτάσεις, στην έξοδο της χώρας από την κρίση.
Άλλωστε έχει αποδείξει έμπρακτα και διαχρονικά, ότι ασκεί με ευθύνη τον εκάστοτε θεσμικό της ρόλο"