Γραφή σε πήλινη πινακίδα, που βρέθηκε το περασμένο καλοκαίρι στην Ίκλαινα της Μεσσηνίας, είναι το αρχαιότερο γνωστό αποκρυπτογραφημένο κείμενο στην Ευρώπη, σύμφωνα με μελέτες.Η είδηση δημοσιεύτηκε στις 30 Μαρτίου στο περιοδικό «National Geographic», το οποίο αναφέρει ότι, κατά τους ερευνητές, η πινακίδα διασώθηκε από καθαρή τύχη όταν ένας σωρός σκουπιδιών έπιασε φωτιά πριν από 3.500 χρόνια. Η πινακίδα, που βρέθηκε σε ελαιώνα στο χωριό Ίκλαινα, 14 χλμ. βορειοανατολικά της Πύλου, είναι μυκηναϊκή και χρονολογείται μεταξύ 1450 και 1350 π.Χ.
Σύμφωνα με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου του Μισσούρι-ST Louis και επικεφαλής των ανασκαφών στην περιοχή, Μιχαήλ Κοσμόπουλο, οι μέχρι τώρα έρευνες έχουν φέρει στο φως ενδείξεις ενός πρώιμου μυκηναϊκού ανακτόρου, γιγάντιους αναλημματικούς τοίχους, τοιχογραφίες και ένα ιδιαίτερα εξελιγμένο αποχετευτικό σύστημα. Το πιο εντυπωσιακό όλων όμως είναι η πινακίδα.
Το περιοδικό αναφέρει κι άλλες δηλώσεις του καθηγητή, σύμφωνα με τον οποίον η πινακίδα δεν θα έπρεπε να βρίσκεται εκεί για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί μέχρι σήμερα οι αρχαιολόγοι δεν θεωρούσαν ότι μυκηναϊκές πινακίδες είχαν κατασκευαστεί τόσο νωρίς και δεύτερον επειδή όσες έχουν βρεθεί ήταν μόνο σε μερικά πολύ σημαντικά ανάκτορα, όπως οι Μυκήνες, ο προκάτοχος του σημερινού ρεκόρ.
Στην Ίκλαινα υπήρχε ανάκτορο κατά την πρώιμη μυκηναϊκή περίοδο, ωστόσο την εποχή που φτιάχτηκε η πινακίδα, ο οικισμός ήταν ένας απλός δορυφόρος της πόλης της Πύλου, έδρας του βασιλιά Νέστορα.
Το θραύσμα της πινακίδας έχει περίπου 2,5 εκ. ύψος και 4 εκ. πλάτος και τα σημεία που έχουν χαραχθεί αποτελούν πρώιμο δείγμα της Γραμμικής Β, γραφής που χρησιμοποιήθηκε κατά τη Μυκηναϊκή Περίοδο (17ος έως 13ος αι. π.Χ.) και αφορούσε κυρίως οικονομικά και λογιστικά θέματα της άρχουσας τάξης.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η πινακίδα της Ίκλαινας περιλαμβάνει από τη μια πλευρά τον σχηματισμό ρήματος που σχετίζεται με την κατασκευή και από την άλλη ονόματα και αριθμούς, που πιθανότατα αντιστοιχούν σε κάποιον κατάλογο ιδιοκτησίας.
«Πινακίδες τέτοιου τύπου δεν ψήνονταν, μόνο στεγνώνονταν στον ήλιο και γι’ αυτό τον λόγο ήταν πολύ εύθραυστες», δήλωσε ο κ. Κοσμόπουλος. «Προφανώς την εποχή εκείνη κάποιος πέταξε την πινακίδα σε κάποιο λάκκο και ύστερα έκαψε τα σκουπίδια του. Μετά η φωτιά τη σκλήρυνε και τη διατήρησε», κατέληξε.
Σύμφωνα με την Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία, η έρευνα της Ίκλαινας άρχισε το 1999 ως επιφανειακή και διήρκεσε το 2006. Το 2008 ξεκίνησε ως συστηματική ανασκαφή της Αρχαιολογικής Εταιρείας υπό τη διεύθυνση του κ. Μιχαήλ Κοσμόπουλου με εξαίρετα αποτελέσματα τριών ανασκαφικών περιόδων (2008-2010), τα οποία έχουν δημοσιευτεί στους τόμους των ετών 2008, 2009 και 2010 του ετήσιου περιοδικού «Το 'Εργον της Αρχαιολογικής Εταιρείας».
Το περιοδικό αναφέρει κι άλλες δηλώσεις του καθηγητή, σύμφωνα με τον οποίον η πινακίδα δεν θα έπρεπε να βρίσκεται εκεί για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί μέχρι σήμερα οι αρχαιολόγοι δεν θεωρούσαν ότι μυκηναϊκές πινακίδες είχαν κατασκευαστεί τόσο νωρίς και δεύτερον επειδή όσες έχουν βρεθεί ήταν μόνο σε μερικά πολύ σημαντικά ανάκτορα, όπως οι Μυκήνες, ο προκάτοχος του σημερινού ρεκόρ.
Στην Ίκλαινα υπήρχε ανάκτορο κατά την πρώιμη μυκηναϊκή περίοδο, ωστόσο την εποχή που φτιάχτηκε η πινακίδα, ο οικισμός ήταν ένας απλός δορυφόρος της πόλης της Πύλου, έδρας του βασιλιά Νέστορα.
Το θραύσμα της πινακίδας έχει περίπου 2,5 εκ. ύψος και 4 εκ. πλάτος και τα σημεία που έχουν χαραχθεί αποτελούν πρώιμο δείγμα της Γραμμικής Β, γραφής που χρησιμοποιήθηκε κατά τη Μυκηναϊκή Περίοδο (17ος έως 13ος αι. π.Χ.) και αφορούσε κυρίως οικονομικά και λογιστικά θέματα της άρχουσας τάξης.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η πινακίδα της Ίκλαινας περιλαμβάνει από τη μια πλευρά τον σχηματισμό ρήματος που σχετίζεται με την κατασκευή και από την άλλη ονόματα και αριθμούς, που πιθανότατα αντιστοιχούν σε κάποιον κατάλογο ιδιοκτησίας.
«Πινακίδες τέτοιου τύπου δεν ψήνονταν, μόνο στεγνώνονταν στον ήλιο και γι’ αυτό τον λόγο ήταν πολύ εύθραυστες», δήλωσε ο κ. Κοσμόπουλος. «Προφανώς την εποχή εκείνη κάποιος πέταξε την πινακίδα σε κάποιο λάκκο και ύστερα έκαψε τα σκουπίδια του. Μετά η φωτιά τη σκλήρυνε και τη διατήρησε», κατέληξε.
Σύμφωνα με την Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία, η έρευνα της Ίκλαινας άρχισε το 1999 ως επιφανειακή και διήρκεσε το 2006. Το 2008 ξεκίνησε ως συστηματική ανασκαφή της Αρχαιολογικής Εταιρείας υπό τη διεύθυνση του κ. Μιχαήλ Κοσμόπουλου με εξαίρετα αποτελέσματα τριών ανασκαφικών περιόδων (2008-2010), τα οποία έχουν δημοσιευτεί στους τόμους των ετών 2008, 2009 και 2010 του ετήσιου περιοδικού «Το 'Εργον της Αρχαιολογικής Εταιρείας».