Μετά την απαξίωση και τον μαρασμό της πλατείας Ομονοίας, όπου πλέον επικρατεί η παραβατικότητα και η μικροεγκληματικότητα, άλλη μία ιστορική πλατεία, η Κλαυθμώνος, παραδίδεται σταδιακά στα χέρια τοξικομανών, εμπόρων ναρκωτικών ουσιών και μικροεγκληματιών λαθρομεταναστών.Η πλατεία Κλαυθμώνος «χρωστάει» το όνομα της στους δημοσίους υπαλλήλους, που πριν την περίοδο του 1909 δεν ήταν μόνιμοι και μετά την απόλυσή τους, από κάθε αλλαγή κυβέρνησης, μαζεύονταν μπροστά από το υπουργείο Εσωτερικών, που βρισκόταν στην πλατεία και με κλάματα και θρήνους (κλαυθμούς) παρακαλούσαν να τους ξαναπροσλάβουν.
Δεδομένου ότι τέτοιες απολύσεις συνέβαιναν τακτικά, οι σκηνές αυτές ήταν αρκετά συχνές στην πλατεία. Ανάδοχος της ονομασίας ήταν ο συγγραφέας και κατόπιν ακαδημαϊκός Δημ. Γρ.Καμπούρογλου, που πρώτος ονόμασε την πλατεία «Κλαυθμώνος» σε ένα χρονογράφημα του στην «Εστία» το 1878.
Η πλατεία Κλαυθμώνος είναι ο πρώτος χώρος που δεντροφυτεύτηκε στην Αθήνα. Για το σκοπό αυτό ο βασιλιάς της Βαυαρίας Λουδοβίκος έστειλε τον ειδικό κηποτεχνικό Σμάρατ. Στη δυτική πλευρά της υπήρχαν οι τρεις συνεχόμενες οικίες των Βούρου, Μαστρονικόλα και Αφθονίδου, όπου έμειναν αρχικά οι βασιλείς Όθων και Αμαλία μετά τους γάμους τους. Στα σπίτια αυτά στεγάζεται σήμερα το «Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών». Στην πλατεία υπήρχαν επίσης τα κτίρια των υπουργείων Εσωτερικών και Οικονομικών.
Πολλές περιπέτειες πέρασε η επίσημη ονομασία της πλατείας. Στο αρχικό σχέδιο της πόλεως των Αθηνών (του von Klentze) λεγόταν «πλατεία Αισχύλου». Κατόπιν ονομάστηκε «πλατεία Νομισματοκοπείου» γιατί εκεί ήταν το κτίριο του Νομισματοκοπείου. Στη συνέχεια η πλατεία ονομάστηκε «25ης Μαρτίου», όνομα που κράτησε για πολλά χρόνια. Κατόπιν μετονομάστηκε σε «πλατεία Δημοκρατίας» και μετά πήρε και επίσημα πλέον το όνομα με το οποίο ήταν πάντοτε γνωστή, «πλατεία Κλαυθμώνος». Τέλος τον Ιούνιο του 1989 μετονομάστηκε σε «πλατεία Εθνικής Συμφιλιώσεως» με την αφορμή των αποκαλυπτηρίων του ομώνυμου μνημείου στην πλατεία.
Σήμερα στην ιστορική αυτή πλατεία, τοξικομανείς κλέβουν καταστήματα και ανοίγουν αυτοκίνητα μέρα μεσημέρι, συμμορίες λαθρομεταναστών αρπάζουν τσάντες και κοσμήματα από γυναίκες, ενώ το «παζάρι» ναρκωτικών εκτυλίσσεται όλο το 24ωρο.Τους τελευταίους μήνες έχει μετατοπιστεί μέρος της εγκληματικότητας από την ευρύτερη περιοχή της Ομονοίας και του Μοναστηρακίου.
Οι καταστηματάρχες της περιοχής κάνουν λόγο για λουκέτα εξαιτίας της υποβάθμισης. Ο ιδιοκτήτης καταστήματος πώλησης χαλιών στην πλατεία Κλαυθμώνος, Γιώργος Παναγόπουλος, δηλώνει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ, ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα των καταστημάτων είναι οι διαρρήξεις που γίνονται συνέχεια. «Ανοίγουν τα μαγαζιά τη νύχτα και αρπάζουν χρήματα και εμπορεύματα» και συνεχίζει: «Η οδός Αθηνάς είναι το σύνορο του γκέτου των λαθρομεταναστών. Σιγά - σιγά γίνεται μία μετατόπιση του εγκλήματος προς τα πάνω κι αυτό έχει επιπτώσεις. Αν συνεχιστεί αυτό θα το κλείσω το μαγαζί έπειτα από τόσα χρόνια λειτουργίας, αφού δεν υπάρχει άλλη επιλογή».
Ο ιδιοκτήτης αρτοποιείου, Βαγγέλης Αλάμπεης λέει ότι μέσα στο 2011 τον έχουν ληστέψει τρεις φορές. «Η ασφαλιστική εταιρεία δεν μπορεί να μου παρέχει πλέον υπηρεσίες, καθώς, όπως μου είπε, είναι ασύμφορο γι' αυτήν να πληρώνει τις σπασμένες τζαμαρίες. Έχω βάλει αλεξίσφαιρα τζάμια, το κάθ’ ένα από τα οποία στοιχίζει 4.000 ευρώ, αλλά και πάλι δεν άλλαξε τίποτα. Οι γυναίκες κυκλοφορούν με δυσκολία τα βράδια και οι υπάλληλοι μου φοβούνται να πάνε στη στάση των λεωφορείων όταν σχολάνε. Η αστυνόμευση έχει αυξηθεί, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό», δηλώνει ο κ. Αλάμπεης.
Η πλατεία Κλαυθμώνος είναι το «σπίτι» του 54χρονου άστεγου Γρηγόρη Κόγκου, τα τελευταία τρία χρόνια. Ήρθε στην Ελλάδα από την Πολωνία το 1990 μαζί με τρεις συγγενείς του και από τότε που έχασε την δουλειά του και το σπίτι του, μένει στα παγκάκια. «Ακόμα και εμάς κλέβουν. Κάποιος από τους τέσσερις μας κάθεται πάντα δίπλα στις κούτες, όταν φεύγουν οι υπόλοιποι, για να φυλάει τα πράγματα μας», δηλώνει και τονίζει ότι «στην πλατεία γίνεται παζάρι ναρκωτικών, ενώ συμμορίες αρπάζουν τσάντες γυναικών. Αισθανόμαστε κυρίως την νύχτα ανασφάλεια. Αν μπορούσαμε να βρούμε ασφαλέστερο κατάλυμα, θα φεύγαμε από την Κλαυθμώνος. Ξέρουμε όμως ότι υπάρχουν ακόμα χειρότερες περιοχές».
Η υποβάθμιση έχει αντίκτυπο και στην οικονομική δραστηριότητα της περιοχής. Σύμφωνα με τα στοιχεία από την Κίνηση Πολιτών Κέντρου Αθήνας, ο τζίρος των καταστημάτων που βρίσκονται στην κόκκινη ζώνη μειώθηκε πέρυσι κατά 30% σε σχέση με το 2009, ενώ τα πράγματα δεν βελτιώνονται ούτε τις περιόδους των εκπτώσεων και των προσφορών.
Η πλατεία Κλαυθμώνος είναι ο πρώτος χώρος που δεντροφυτεύτηκε στην Αθήνα. Για το σκοπό αυτό ο βασιλιάς της Βαυαρίας Λουδοβίκος έστειλε τον ειδικό κηποτεχνικό Σμάρατ. Στη δυτική πλευρά της υπήρχαν οι τρεις συνεχόμενες οικίες των Βούρου, Μαστρονικόλα και Αφθονίδου, όπου έμειναν αρχικά οι βασιλείς Όθων και Αμαλία μετά τους γάμους τους. Στα σπίτια αυτά στεγάζεται σήμερα το «Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών». Στην πλατεία υπήρχαν επίσης τα κτίρια των υπουργείων Εσωτερικών και Οικονομικών.
Πολλές περιπέτειες πέρασε η επίσημη ονομασία της πλατείας. Στο αρχικό σχέδιο της πόλεως των Αθηνών (του von Klentze) λεγόταν «πλατεία Αισχύλου». Κατόπιν ονομάστηκε «πλατεία Νομισματοκοπείου» γιατί εκεί ήταν το κτίριο του Νομισματοκοπείου. Στη συνέχεια η πλατεία ονομάστηκε «25ης Μαρτίου», όνομα που κράτησε για πολλά χρόνια. Κατόπιν μετονομάστηκε σε «πλατεία Δημοκρατίας» και μετά πήρε και επίσημα πλέον το όνομα με το οποίο ήταν πάντοτε γνωστή, «πλατεία Κλαυθμώνος». Τέλος τον Ιούνιο του 1989 μετονομάστηκε σε «πλατεία Εθνικής Συμφιλιώσεως» με την αφορμή των αποκαλυπτηρίων του ομώνυμου μνημείου στην πλατεία.
Σήμερα στην ιστορική αυτή πλατεία, τοξικομανείς κλέβουν καταστήματα και ανοίγουν αυτοκίνητα μέρα μεσημέρι, συμμορίες λαθρομεταναστών αρπάζουν τσάντες και κοσμήματα από γυναίκες, ενώ το «παζάρι» ναρκωτικών εκτυλίσσεται όλο το 24ωρο.Τους τελευταίους μήνες έχει μετατοπιστεί μέρος της εγκληματικότητας από την ευρύτερη περιοχή της Ομονοίας και του Μοναστηρακίου.
Οι καταστηματάρχες της περιοχής κάνουν λόγο για λουκέτα εξαιτίας της υποβάθμισης. Ο ιδιοκτήτης καταστήματος πώλησης χαλιών στην πλατεία Κλαυθμώνος, Γιώργος Παναγόπουλος, δηλώνει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ, ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα των καταστημάτων είναι οι διαρρήξεις που γίνονται συνέχεια. «Ανοίγουν τα μαγαζιά τη νύχτα και αρπάζουν χρήματα και εμπορεύματα» και συνεχίζει: «Η οδός Αθηνάς είναι το σύνορο του γκέτου των λαθρομεταναστών. Σιγά - σιγά γίνεται μία μετατόπιση του εγκλήματος προς τα πάνω κι αυτό έχει επιπτώσεις. Αν συνεχιστεί αυτό θα το κλείσω το μαγαζί έπειτα από τόσα χρόνια λειτουργίας, αφού δεν υπάρχει άλλη επιλογή».
Ο ιδιοκτήτης αρτοποιείου, Βαγγέλης Αλάμπεης λέει ότι μέσα στο 2011 τον έχουν ληστέψει τρεις φορές. «Η ασφαλιστική εταιρεία δεν μπορεί να μου παρέχει πλέον υπηρεσίες, καθώς, όπως μου είπε, είναι ασύμφορο γι' αυτήν να πληρώνει τις σπασμένες τζαμαρίες. Έχω βάλει αλεξίσφαιρα τζάμια, το κάθ’ ένα από τα οποία στοιχίζει 4.000 ευρώ, αλλά και πάλι δεν άλλαξε τίποτα. Οι γυναίκες κυκλοφορούν με δυσκολία τα βράδια και οι υπάλληλοι μου φοβούνται να πάνε στη στάση των λεωφορείων όταν σχολάνε. Η αστυνόμευση έχει αυξηθεί, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό», δηλώνει ο κ. Αλάμπεης.
Η πλατεία Κλαυθμώνος είναι το «σπίτι» του 54χρονου άστεγου Γρηγόρη Κόγκου, τα τελευταία τρία χρόνια. Ήρθε στην Ελλάδα από την Πολωνία το 1990 μαζί με τρεις συγγενείς του και από τότε που έχασε την δουλειά του και το σπίτι του, μένει στα παγκάκια. «Ακόμα και εμάς κλέβουν. Κάποιος από τους τέσσερις μας κάθεται πάντα δίπλα στις κούτες, όταν φεύγουν οι υπόλοιποι, για να φυλάει τα πράγματα μας», δηλώνει και τονίζει ότι «στην πλατεία γίνεται παζάρι ναρκωτικών, ενώ συμμορίες αρπάζουν τσάντες γυναικών. Αισθανόμαστε κυρίως την νύχτα ανασφάλεια. Αν μπορούσαμε να βρούμε ασφαλέστερο κατάλυμα, θα φεύγαμε από την Κλαυθμώνος. Ξέρουμε όμως ότι υπάρχουν ακόμα χειρότερες περιοχές».
Η υποβάθμιση έχει αντίκτυπο και στην οικονομική δραστηριότητα της περιοχής. Σύμφωνα με τα στοιχεία από την Κίνηση Πολιτών Κέντρου Αθήνας, ο τζίρος των καταστημάτων που βρίσκονται στην κόκκινη ζώνη μειώθηκε πέρυσι κατά 30% σε σχέση με το 2009, ενώ τα πράγματα δεν βελτιώνονται ούτε τις περιόδους των εκπτώσεων και των προσφορών.