Μέχρι τα 40 δις θα μπορούσε να φτάσει το κόστος που θα είχε για τη Γερμανία ένα "κούρεμα" του χρέους της Ελλάδας. Αυτό προκύπτει από εκτιμήσεις του "Ινστιτούτου Μακροοικονομίας και Έρευνας Ανάπτυξης" του Ντίσελντορφ που επικαλείται σε σημερινό της δημοσίευμα η εβδομαδιαία εφημερίδα "Die Zeit" (Ντι Τσάιτ). Σύμφωνα με υπολογισμούς του Ινστιτούτου του Ντίσελντορφ που έχει στη διάθεσή της η εφημερίδα, οι γερμανικές τράπεζες θα επιβαρύνονταν με 25 δισ ευρώ σε περίπτωση "κουρέματος" κατά 50% του ελληνικού χρέους, το οποίο εκτιμάται ότι είναι απαραίτητο για να ορθοποδήσει η ελληνική οικονομία.
«Ένα μέρος του κόστους θα κατέληγε στους φορολογούμενους, επειδή μάλλον δεν θα μπορούσαν να αντέξουν όλες οι τράπεζες αυτές τις απώλειες και το κράτος θα έπρεπε να τις ενισχύσει - τη στιγμή μάλιστα που κυρίως οι δημόσιες τράπεζες κατέχουν ακόμα πολλά ελληνικά κρατικά ομόλογα». Αλλά, όπως γράφει η "Die Zeit", «και οι επενδύσεις σε επιχειρήσεις και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Ελλάδας θα πλήττονταν, επειδή πολλές ελληνικές τράπεζες θα κατέρρεαν, αν το κράτος δεν πληρώνει πλέον μέρος των χρεών του».
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της εφημερίδας, σ' αυτά προστίθενται άλλα 4,2 δισ ευρώ από τις μέχρι τώρα καταβληθείσες δόσεις της δανειακής βοήθειας, οι οποίες «θα πρέπει να αντιμετωπιστούν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, όπως οι απαιτήσεις των ιδιωτών πιστωτών και γι' αυτό θα περικόπτονταν επίσης κατά 50%».
Μέχρι τώρα έχουν εμβασθεί στην Ελλάδα από τη Γερμανία 8,4 δισ. ευρώ. Όταν ολοκληρωθεί το πρόγραμμα το 2013, θα έχουν δοθεί 22,4 δισ. ευρώ. Ο σχεδιασμός προβλέπει ότι μέσα στο επόμενο και μεθεπόμενο έτος η Ελλάδα πρέπει να δανειστεί από ιδιώτες επενδυτές 64,6 δισ. ευρώ. Η εφημερίδα υπολογίζει ότι «αν η ΕΕ αναλάβει να καλύψει και αυτό το ποσό, η Γερμανία θα επιβαρυνόταν επιπλέον με 18,5 δισ. Ευρώ».
Πλήγμα θα δεχόταν και η ΕΚΤ, επειδή αγόρασε ελληνικά ομόλογα και δέχεται ελληνικά αξιόγραφα ως εγγυήσεις για να δανείζει ελληνικές τράπεζες. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Deutsche Bank, η ΕΚΤ θα είχε απώλειες ύψους 40 δισ. ευρώ. Από αυτά η Γερμανία θα επωμίζονταν το 1/3 περίπου, δηλαδή 1,4 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με την εφημερίδα Die Zeit «φθηνότερη θα ήταν ίσως μια συντεταγμένη αναδιάρθρωση, π.χ. με 'ενέσεις' κεφαλαίων στις ελληνικές τράπεζες. Σ' αυτή την περίπτωση η ΕΚΤ θα έπρεπε απλώς να διαγράψει τα κρατικά της ομόλογα και οι απώλειές θα περιορίζονταν σε 12 αντί 40 δισ ευρώ. Προς τούτο όμως είναι απαραίτητο ένα πρόγραμμα βοήθειας της ΕΕ, επειδή η Ελλάδα δεν έχει τα μέσα για να εξυγιάνει τις τράπεζες».
«Ένα μέρος του κόστους θα κατέληγε στους φορολογούμενους, επειδή μάλλον δεν θα μπορούσαν να αντέξουν όλες οι τράπεζες αυτές τις απώλειες και το κράτος θα έπρεπε να τις ενισχύσει - τη στιγμή μάλιστα που κυρίως οι δημόσιες τράπεζες κατέχουν ακόμα πολλά ελληνικά κρατικά ομόλογα». Αλλά, όπως γράφει η "Die Zeit", «και οι επενδύσεις σε επιχειρήσεις και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Ελλάδας θα πλήττονταν, επειδή πολλές ελληνικές τράπεζες θα κατέρρεαν, αν το κράτος δεν πληρώνει πλέον μέρος των χρεών του».
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της εφημερίδας, σ' αυτά προστίθενται άλλα 4,2 δισ ευρώ από τις μέχρι τώρα καταβληθείσες δόσεις της δανειακής βοήθειας, οι οποίες «θα πρέπει να αντιμετωπιστούν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, όπως οι απαιτήσεις των ιδιωτών πιστωτών και γι' αυτό θα περικόπτονταν επίσης κατά 50%».
Μέχρι τώρα έχουν εμβασθεί στην Ελλάδα από τη Γερμανία 8,4 δισ. ευρώ. Όταν ολοκληρωθεί το πρόγραμμα το 2013, θα έχουν δοθεί 22,4 δισ. ευρώ. Ο σχεδιασμός προβλέπει ότι μέσα στο επόμενο και μεθεπόμενο έτος η Ελλάδα πρέπει να δανειστεί από ιδιώτες επενδυτές 64,6 δισ. ευρώ. Η εφημερίδα υπολογίζει ότι «αν η ΕΕ αναλάβει να καλύψει και αυτό το ποσό, η Γερμανία θα επιβαρυνόταν επιπλέον με 18,5 δισ. Ευρώ».
Πλήγμα θα δεχόταν και η ΕΚΤ, επειδή αγόρασε ελληνικά ομόλογα και δέχεται ελληνικά αξιόγραφα ως εγγυήσεις για να δανείζει ελληνικές τράπεζες. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Deutsche Bank, η ΕΚΤ θα είχε απώλειες ύψους 40 δισ. ευρώ. Από αυτά η Γερμανία θα επωμίζονταν το 1/3 περίπου, δηλαδή 1,4 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με την εφημερίδα Die Zeit «φθηνότερη θα ήταν ίσως μια συντεταγμένη αναδιάρθρωση, π.χ. με 'ενέσεις' κεφαλαίων στις ελληνικές τράπεζες. Σ' αυτή την περίπτωση η ΕΚΤ θα έπρεπε απλώς να διαγράψει τα κρατικά της ομόλογα και οι απώλειές θα περιορίζονταν σε 12 αντί 40 δισ ευρώ. Προς τούτο όμως είναι απαραίτητο ένα πρόγραμμα βοήθειας της ΕΕ, επειδή η Ελλάδα δεν έχει τα μέσα για να εξυγιάνει τις τράπεζες».