Όλα ξεκίνησαν λίγο μετά την λήξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Αυστραλοί στρατιώτες που πολέμησαν στην Ελλάδα κρύφτηκαν και σώθηκαν από Λάκωνες τους οποίους κάλεσαν αργότερα στη Μελβούρνη.Οι πρώτοι Λάκωνες εγκαταστάθηκαν στο Μπράνσγουϊκ και έφεραν και άλλους.
Σήμερα οι Λάκωνες της Μελβούρνης είναι διπλάσιοι από τον πληθυσμό του Γυθείου, όπως υπογράμμισε η Γενική Πρόξενος της Ελλάδας στη Μελβούρνη, Ελένη Λιανίδου, μιλώντας στην εναρκτήρια τελετή των εορταστικών εκδηλώσεων για την συμπλήρωση 50 χρόνων από την ίδρυση της Παλλακωνικής Αδελφότητας Μελβούρνης και Βικτωρίας "Ο Λεωνίδας".
Κατάμεστο το εντυπωσιακό οίκημα της Παλλακωνικής, στο Μπράνσγουϊκ, από επισήμους, εκπροσώπους ομογενειακών φορέων και Λάκωνες για να γιορτάσουν τη σημαντική επέτειο.
Την εκδήλωση τίμησε με την παρουσία του και ο πολιτειακός πρωθυπουργός της Βικτόριας, Τεντ Μπέϊλιου, ο οποίος έκανε τα αποκαλυπτήρια αναμνηστικής πλάκας και μίλησε με θερμά λόγια για τους Λάκωνες πολλούς από τους οποίους γνωρίζει και προσωπικά μέσα από την πολύχρονη σχέση του με τον υπεύθυνο Δημοσίων Σχέσεων (και πρώην πρόεδρο) της Αδελφότητας, Κώστα Καραβίτη ο οποίος ήταν και ο παρουσιαστής της εκδήλωσης του Σαββάτου.
Ο κ. Μπέϊλιου έκανε εκτεταμένη αναφορά στους Σπαρτιάτες και το Λεωνίδα αλλά και στην προσφορά των Λακώνων στην Αυστραλία.
Στο δήμο του Μόρελαντ, που είναι αδελφή πόλη με την Σπάρτη, υπάρχει μια μικρή πλατειούλα που λέγεται Sparta Place με τον ανδριάντα του Λεωνίδα.
Για την στενή και μακρόχρονη σχέση του δήμου Μόρελαντ με την Λακωνία και τους Λάκωνες μίλησε και ο δήμαρχος του Όσκαρ Γιλντίζ.
Στην εκδήλωση παρέστη και ο Επίσκοπος Μιλητοπόλεως κ. Ιάκωβος, Ελληνορθόδοξος Επίσκοπος της Αυστραλίας που έλκει την καταγωγή του από τη Λακωνία ο οποίος μίλησε προς τους παρευρισκόμενους.
Από τη Λακωνία κατάγεται όμως και η εκπρόσωπος του Εργατικού Κόμματος Βικτωρίας, σκιώδης υπουργός και εκπρόσωπος του αρχηγού της παράταξης Κέβιν Αντριους, Τζένη Μικάκου.
Για το ιστορικό της Αδελφότητας αλλά και τους μελλοντικούς της στόχους μίλησε ο πρόεδρος της κ. Χρ. Παϊκόπουλος.
Μεταξύ των επισήμων ήταν ακόμα οι ομοσπονδιακοί βουλευτές Κέλβιν Τόμσον και Μαρία Βαμβακινού, οι πολιτειακοί βουλευτές Γ. Πανταζόπουλος, Τζ, Γκέρετ και Κ. Κάμπελ, δημοτικοί σύμβουλοι κ.α.
Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι σύμφωνα με έρευνα του διακεκριμένου ιστορικού Hugh Gilchrist ο πρώτος Λάκωνας στην Αυστραλία ήταν κάποιος που δήλωσε ότι ονομάζεται Νικόλαος Λάμπερτ (Nikolaos Lambert) και τόπο καταγωγής , την Σπάρτη.
Ο Λάμπερτ ξεμπαρκάρισε από το καράβι Croesus στις 20 του Απρίλη 1854 για να κυνηγήσει την τύχη του στα χρυσωρυχεία του Μπάρθουρστ στη Νέα Νότια Ουαλία. Το Νικόλαο σύντομα το ακολούθησε κι ο αδερφός του ο Σπύρος. Δώδεκα χρόνια μετά την άφιξή του στην Αυστραλία ο Νικόλαος βρήκε πλούσιο βράχο από χαλαζία. Περίπου τον ίδιο καιρό αποφάσισε να πολιτογραφηθεί, κάτι που επισημοποίησε στις 25 του Ιούνη 1866.
Στον κατάλογο των πολιτογραφημένων ο Νικόλαος είναι ο δωδέκατος Έλληνας που απέκτησε βρετανική υπηκοότητα. Αργότερα ο Νικόλαος παντρεύτηκε την Σάρα Μπάλντοκ με την οποία απέκτησε το Θεάρχο. O Νικόλαος συνέχισε να κυνηγάει την τύχη του στα χρυσωρυχεία του Κουήνσλαντ μέχρι το θάνατό του.
Ο γιος, ο Θεάρχος, δεν ακολούθησε την οικογενειακή παράδοση στα ορυχεία. Έγινε μαραγκός και στα 1902 παντρεύτηκε τη 16χρονη υπηρέτρια, Χέλεν Έλφινστον, σε πρεσβυτεριανή εκκλησία του Σίδνεϊ.
Ο δε αδερφός του, ο Σπύρος, απομακρύνθηκε από το Νικόλαο νωρίς. Πήγε στο χωριό Γκάλγκογκ όπου παντρεύτηκε την υπηρέτρια Τζέιν Τάϋλορ στην αγγλικανική εκκλησία του Μάτζι με την οποία απέκτησε δυο γιους, τον Ανδρέα το 1872 και το Γιάννη το 1877.
Αργότερα ο Σπύρος έκανε τον ψαρά στο Γούοτερλου κοντά στο Σίδνεϊ όπου πέθανε από φυματίωση, μόνος και πάμφτωχος
Κατάμεστο το εντυπωσιακό οίκημα της Παλλακωνικής, στο Μπράνσγουϊκ, από επισήμους, εκπροσώπους ομογενειακών φορέων και Λάκωνες για να γιορτάσουν τη σημαντική επέτειο.
Την εκδήλωση τίμησε με την παρουσία του και ο πολιτειακός πρωθυπουργός της Βικτόριας, Τεντ Μπέϊλιου, ο οποίος έκανε τα αποκαλυπτήρια αναμνηστικής πλάκας και μίλησε με θερμά λόγια για τους Λάκωνες πολλούς από τους οποίους γνωρίζει και προσωπικά μέσα από την πολύχρονη σχέση του με τον υπεύθυνο Δημοσίων Σχέσεων (και πρώην πρόεδρο) της Αδελφότητας, Κώστα Καραβίτη ο οποίος ήταν και ο παρουσιαστής της εκδήλωσης του Σαββάτου.
Ο κ. Μπέϊλιου έκανε εκτεταμένη αναφορά στους Σπαρτιάτες και το Λεωνίδα αλλά και στην προσφορά των Λακώνων στην Αυστραλία.
Στο δήμο του Μόρελαντ, που είναι αδελφή πόλη με την Σπάρτη, υπάρχει μια μικρή πλατειούλα που λέγεται Sparta Place με τον ανδριάντα του Λεωνίδα.
Για την στενή και μακρόχρονη σχέση του δήμου Μόρελαντ με την Λακωνία και τους Λάκωνες μίλησε και ο δήμαρχος του Όσκαρ Γιλντίζ.
Στην εκδήλωση παρέστη και ο Επίσκοπος Μιλητοπόλεως κ. Ιάκωβος, Ελληνορθόδοξος Επίσκοπος της Αυστραλίας που έλκει την καταγωγή του από τη Λακωνία ο οποίος μίλησε προς τους παρευρισκόμενους.
Από τη Λακωνία κατάγεται όμως και η εκπρόσωπος του Εργατικού Κόμματος Βικτωρίας, σκιώδης υπουργός και εκπρόσωπος του αρχηγού της παράταξης Κέβιν Αντριους, Τζένη Μικάκου.
Για το ιστορικό της Αδελφότητας αλλά και τους μελλοντικούς της στόχους μίλησε ο πρόεδρος της κ. Χρ. Παϊκόπουλος.
Μεταξύ των επισήμων ήταν ακόμα οι ομοσπονδιακοί βουλευτές Κέλβιν Τόμσον και Μαρία Βαμβακινού, οι πολιτειακοί βουλευτές Γ. Πανταζόπουλος, Τζ, Γκέρετ και Κ. Κάμπελ, δημοτικοί σύμβουλοι κ.α.
Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι σύμφωνα με έρευνα του διακεκριμένου ιστορικού Hugh Gilchrist ο πρώτος Λάκωνας στην Αυστραλία ήταν κάποιος που δήλωσε ότι ονομάζεται Νικόλαος Λάμπερτ (Nikolaos Lambert) και τόπο καταγωγής , την Σπάρτη.
Ο Λάμπερτ ξεμπαρκάρισε από το καράβι Croesus στις 20 του Απρίλη 1854 για να κυνηγήσει την τύχη του στα χρυσωρυχεία του Μπάρθουρστ στη Νέα Νότια Ουαλία. Το Νικόλαο σύντομα το ακολούθησε κι ο αδερφός του ο Σπύρος. Δώδεκα χρόνια μετά την άφιξή του στην Αυστραλία ο Νικόλαος βρήκε πλούσιο βράχο από χαλαζία. Περίπου τον ίδιο καιρό αποφάσισε να πολιτογραφηθεί, κάτι που επισημοποίησε στις 25 του Ιούνη 1866.
Στον κατάλογο των πολιτογραφημένων ο Νικόλαος είναι ο δωδέκατος Έλληνας που απέκτησε βρετανική υπηκοότητα. Αργότερα ο Νικόλαος παντρεύτηκε την Σάρα Μπάλντοκ με την οποία απέκτησε το Θεάρχο. O Νικόλαος συνέχισε να κυνηγάει την τύχη του στα χρυσωρυχεία του Κουήνσλαντ μέχρι το θάνατό του.
Ο γιος, ο Θεάρχος, δεν ακολούθησε την οικογενειακή παράδοση στα ορυχεία. Έγινε μαραγκός και στα 1902 παντρεύτηκε τη 16χρονη υπηρέτρια, Χέλεν Έλφινστον, σε πρεσβυτεριανή εκκλησία του Σίδνεϊ.
Ο δε αδερφός του, ο Σπύρος, απομακρύνθηκε από το Νικόλαο νωρίς. Πήγε στο χωριό Γκάλγκογκ όπου παντρεύτηκε την υπηρέτρια Τζέιν Τάϋλορ στην αγγλικανική εκκλησία του Μάτζι με την οποία απέκτησε δυο γιους, τον Ανδρέα το 1872 και το Γιάννη το 1877.
Αργότερα ο Σπύρος έκανε τον ψαρά στο Γούοτερλου κοντά στο Σίδνεϊ όπου πέθανε από φυματίωση, μόνος και πάμφτωχος