Ο Φέτελ έχει κερδίσει 8 από τους 13 αγώνες, έχει τερματίσει τέσσερις φορές 2ος και μια φορά 4ος. Πολλοί αναρωτούνται αν είναι το μονοθέσιο της Red Bull τόσο καλύτερο που να δικαιολογείται τέτοια διαφορά. Η απάντηση είναι ξεκάθαρα όχι. Αν η RB7 ήταν τόσο καλύτερη τότε ο Γουέμπερ θα τερμάτιζε σταθερά 2ος ή ενίοτε και 1ος και φυσικά στη βαθμολογία θα ήταν μπροστά από τους Αλόνσο, Μπάτον.Το Ιταλικό GP θα ήταν συγκλονιστικό αν έλειπε από το κάδρο ο Φέτελ. Η μάχη της 2ης θέσης που δόθηκε ανάμεσα στις McLaren, τη Ferrari του Αλόνσο και τη Mercedes του Σουμάχερ είχε άγρια ομορφιά και την κέρδισε ο Μπάτον που στην 1η στροφή ήταν πίσω απ’ τους άλλους μονομάχους.
Ο Φέτελ μπορεί να εξασφαλίσει μαθηματικά τον τίτλο στον επόμενο αγώνα στη Σιγκαπούρη αρκεί να πάρει 13 βαθμούς περισσότερους από τον Αλόνσο και 8 παραπάνω από τους Γουέμπερ, Μπάτον.
Κατά την άποψή μας δυο είναι οι λόγοι που ο Φέτελ χαίρει τέτοιας διαφοράς. Ο πρώτος και κυριότερος είναι η ψυχολογία ο Γερμανός είναι σε φάση που «γεννάνε και τα κοκόρια» του.
Χαρακτηριστικό το τι έκανε στη Μόντσα: Μέσα στο ναό της ταχύτητας, πόνταρε σε κοντή κλιμάκωση κιβωτίου θυσιάζοντας την τελική ταχύτητα! Φανταστείτε την έκπληξη όλων όταν είδαν το Φέτελ να παίρνει την pole με διαφορά μισού δευτερολέπτου από το Χάμιλτον και ταυτόχρονα να είναι ο πιο αργός από τους 24 πιλότους σε τελική ταχύτητα (327 km/h). Αυτό δεν συνέβαινε γιατί ο Γερμανός είχε πολλές αντιστάσεις λόγω μεγαλύτερης κλίσης στην πτέρυγα αλλά γιατί είχε επιλέξει κοντή 7η σχέση ποντάροντας ότι θα πάρει την pole και δε θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσει DRS στον αγώνα γιατί θα είναι συνέχεια πρώτος. Για να μπορέσει κανείς να εκμεταλλευτεί το πλεονέκτημα της μείωσης των αντιστάσεων που δίνει το DRS πρέπει να έχει μακριά 7η ώστε να μην πιάνει κόφτη στις 18.000rpm ο κινητήρας με το που ανοίγει το φτερό οπότε να αυξάνεται η τελική ταχύτητα.
Ο Φέτελ στη Μόντσα ήταν σίγουρος (!) ότι θα πάρει την pole και θα διατηρήσει την πρωτοπορία στον αγώνα γι’ αυτό και ρίσκαρε τέτοιο ακραίο set –up. Η Ferrari του Αλόνσο ήταν κατά 15km/h πιο γρήγορη στην ευθεία. Όπως ίσως είδατε ο Ισπανός πετάχτηκε ταχύτατα στην εκκίνηση και από την 4η θέση, έστριψε πρώτος αφήνοντας πίσω του το Φέτελ. Κάτι τέτοιο έμοιαζε καταστροφικό για τον αγώνα του Φέτελ αλλά ο Γερμανός απαίτησε το προσπέρασμα και το πέτυχε σ’ ένα απίθανο σημείο στα φρένα για την Ασκάρι χωρίς DRS! Αν αυτό δεν είναι ψυχολογία τότε τι είναι;
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η ομάδα Red Bull έχει επικεντρωθεί γύρω του και τον αβαντάρουν σ’ όλα. Δεν είναι τυχαίο ότι όλα τα προβλήματα παρουσιάζονται στο μονοθέσιο του Γουέμπερ, εκεί γίνονται όλοι οι πειραματισμοί και παίρνονται ρίσκα. Επιπλέον όταν υπάρχει δίλλημα στη στρατηγική πάντα επιλέγουν αυτή που θεωρούν πιο λογική για το Φέτελ και αφήνουν την πιο ακραία για το Γουέμπερ.
Τα παραπάνω δεν μειώνουν στο παραμικρό την οδηγική ικανότητα του σύντομα δυο φορές παγκόσμιου πρωταθλητή. Ούτε φυσικά τον τρόπο δουλειάς του και την προσήλωσή του σε κάθε λεπτομέρεια που μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι οδηγοί στο σύνολό τους θεωρούν τα ελαστικά δεδομένα καθότι ίδια για όλους και δεν ασχολούνται ιδιαίτερα. Υπάρχουν όμως δυο Γερμανοί που έχουν αναπτύξει δίαυλο επικοινωνίας με την Pirelli. Όπως σωστά μαντεύετε ο ένας ετοιμάζεται να πάρει τον δεύτερο τίτλο του ενώ ο άλλος έχει πέντε έξι ακόμη!
Τάκης Πουρναράκης
protothema.gr
Ο Φέτελ μπορεί να εξασφαλίσει μαθηματικά τον τίτλο στον επόμενο αγώνα στη Σιγκαπούρη αρκεί να πάρει 13 βαθμούς περισσότερους από τον Αλόνσο και 8 παραπάνω από τους Γουέμπερ, Μπάτον.
Κατά την άποψή μας δυο είναι οι λόγοι που ο Φέτελ χαίρει τέτοιας διαφοράς. Ο πρώτος και κυριότερος είναι η ψυχολογία ο Γερμανός είναι σε φάση που «γεννάνε και τα κοκόρια» του.
Χαρακτηριστικό το τι έκανε στη Μόντσα: Μέσα στο ναό της ταχύτητας, πόνταρε σε κοντή κλιμάκωση κιβωτίου θυσιάζοντας την τελική ταχύτητα! Φανταστείτε την έκπληξη όλων όταν είδαν το Φέτελ να παίρνει την pole με διαφορά μισού δευτερολέπτου από το Χάμιλτον και ταυτόχρονα να είναι ο πιο αργός από τους 24 πιλότους σε τελική ταχύτητα (327 km/h). Αυτό δεν συνέβαινε γιατί ο Γερμανός είχε πολλές αντιστάσεις λόγω μεγαλύτερης κλίσης στην πτέρυγα αλλά γιατί είχε επιλέξει κοντή 7η σχέση ποντάροντας ότι θα πάρει την pole και δε θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσει DRS στον αγώνα γιατί θα είναι συνέχεια πρώτος. Για να μπορέσει κανείς να εκμεταλλευτεί το πλεονέκτημα της μείωσης των αντιστάσεων που δίνει το DRS πρέπει να έχει μακριά 7η ώστε να μην πιάνει κόφτη στις 18.000rpm ο κινητήρας με το που ανοίγει το φτερό οπότε να αυξάνεται η τελική ταχύτητα.Ο Φέτελ στη Μόντσα ήταν σίγουρος (!) ότι θα πάρει την pole και θα διατηρήσει την πρωτοπορία στον αγώνα γι’ αυτό και ρίσκαρε τέτοιο ακραίο set –up. Η Ferrari του Αλόνσο ήταν κατά 15km/h πιο γρήγορη στην ευθεία. Όπως ίσως είδατε ο Ισπανός πετάχτηκε ταχύτατα στην εκκίνηση και από την 4η θέση, έστριψε πρώτος αφήνοντας πίσω του το Φέτελ. Κάτι τέτοιο έμοιαζε καταστροφικό για τον αγώνα του Φέτελ αλλά ο Γερμανός απαίτησε το προσπέρασμα και το πέτυχε σ’ ένα απίθανο σημείο στα φρένα για την Ασκάρι χωρίς DRS! Αν αυτό δεν είναι ψυχολογία τότε τι είναι;
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η ομάδα Red Bull έχει επικεντρωθεί γύρω του και τον αβαντάρουν σ’ όλα. Δεν είναι τυχαίο ότι όλα τα προβλήματα παρουσιάζονται στο μονοθέσιο του Γουέμπερ, εκεί γίνονται όλοι οι πειραματισμοί και παίρνονται ρίσκα. Επιπλέον όταν υπάρχει δίλλημα στη στρατηγική πάντα επιλέγουν αυτή που θεωρούν πιο λογική για το Φέτελ και αφήνουν την πιο ακραία για το Γουέμπερ.
Τα παραπάνω δεν μειώνουν στο παραμικρό την οδηγική ικανότητα του σύντομα δυο φορές παγκόσμιου πρωταθλητή. Ούτε φυσικά τον τρόπο δουλειάς του και την προσήλωσή του σε κάθε λεπτομέρεια που μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι οδηγοί στο σύνολό τους θεωρούν τα ελαστικά δεδομένα καθότι ίδια για όλους και δεν ασχολούνται ιδιαίτερα. Υπάρχουν όμως δυο Γερμανοί που έχουν αναπτύξει δίαυλο επικοινωνίας με την Pirelli. Όπως σωστά μαντεύετε ο ένας ετοιμάζεται να πάρει τον δεύτερο τίτλο του ενώ ο άλλος έχει πέντε έξι ακόμη!
Τάκης Πουρναράκης
protothema.gr