Η ευρύτερη αριστερά προσπαθεί να παρουσιάσει ως λύση του οικονομικού προβλήματος της Ελλάδας τις πολιτικές εκείνες που την οδήγησαν στη χρεοκοπία.
Δημήτρης Ε. Θωμάς
Τα ιδεολογικά στερεότυπα που κυριαρχούν στην Ελλάδα, κυρίως λόγω των ενοχών που νιώθει η ευρύτερη συντηρητική παράταξη, λόγω λαθών και παραλείψεων του πρόσφατου ή απώτερου ιστορικού παρελθόντος, έχουν αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη, που σε γενικές γραμμές πιστεύει ότι η καταστροφή της ελληνικής οικονομίας οφείλεται στο διεθνή καπιταλισμό και τη φιλελεύθερη οικονομική πολιτική που υποτίθεται ότι εφαρμόστηκε στην Ελλάδα από διαδοχικές κυβερνήσεις, είτε της κεντρο – αριστεράς είτε της κεντρο –δεξιάς. Σχεδόν κανείς όμως δεν αντιλαμβάνεται, και πολλοί αρνούνται να ομολογήσουν, κυρίως λόγω προσωπικού οφέλους, ότι τα οικονομικά δεινά της Ελλάδας προκαλούνται από τις σοσιαλιστικές πολιτικές που εφαρμόζονται ακόμη και σήμερα.
Διακριτικό στοιχείο μεταξύ φιλελεύθερης και σοσιαλιστικής οικονομικής πολιτικής είναι η φορολογία και το ύψος των φορολογικών συντελεστών. Στα σοσιαλιστικά συστήματα οι φόροι είναι υψηλότεροι και στα φιλελεύθερα χαμηλότεροι. Όπως έγραψε η εφημερίδα Εστία, σε πρωτοσέλιδο άρθρο της στις 16 Δεκεμβρίου, η Ελλάδα έχει τους υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές στην Ευρώπη. Ο ανώτατος φόρος εισοδήματος είναι 50%, 45% συν 5% η έκτακτη εισφορά, ενώ για τους μη μισθωτούς υπάρχει και προκαταβολή φόρου για το επόμενο έτος 55% επί του φόρου. Ο ανώτατος συντελεστής φόρου εφαρμόζεται από τις 100.000 ευρώ και άνω, κάτι που δεν ισχύει σε καμία χώρα της Ευρώπης.
Προ διετίας, στα επιχειρηματικά κέρδη ίσχυε φορολογικός συντελεστής 25%, με τη φορολογική πολιτική του ΠΑΣΟΚ από το 2009 και εντεύθεν, τα διανεμόμενα κέρδη εντάσσονται στην κλίμακα φυσικών προσώπων, με το συντελεστή φόρου να φθάνει και το 50%, στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη τα διανεμόμενα κέρδη φορολογούνται με συντελεστή από 10% ως και 20%. Ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας είναι σήμερα 23% από 18% που ήταν στο πρόσφατο παρελθόν, και είναι ένας από τους υψηλότερους στην Ευρώπη. Η σοσιαλιστική λαίλαπα ώθησε πολύ ψηλά και τον ειδικό φόρο κατανάλωσης.
Το ΠΑΣΟΚ επανέφερε τον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας, που με το ληστρικό 2% ετησίως επί της αξίας του ακινήτου, συν την έκτακτη εισφορά μέσω της ΔΕΗ, μπορεί δικαιωματικά να χαρακτηριστεί δήμευση περιουσίας στο όνομα του ανάλγητου σοσιαλιστικού κράτους που εξυπηρετεί τα κομματικά και στενά του συμφέροντα, υπηρετώντας μια ιδεολογία που έχει εξελιχθεί σε παραθρησκεία στα όρια του παραλογισμού και της ταξικής εμπάθειας. Οι ιδιοκτήτες ακινήτων έφτασαν στο σημείο να πληρώνουν ουσιαστικά ενοίκιο στο κράτος που τους εκβιάζει θεωρώντας τους εύκολα θύματα, την ώρα που αφήνει τους ιέρακες της φοροδιαφυγής να οργιάζουν.
Το ύψος των φορολογικών συντελεστών της Ελλάδας δεν συναντάται σε καμία άλλη χώρα της Ευρώπης, ίσως και του κόσμου, ενώ οι πολίτες έχουν μετατραπεί σε οικονομικά υποζύγια της κομματοκρατίας που προσπαθεί να διατηρήσει τα προνόμια της, ακόμη και εν μέσω της ουσιαστικής χρεωκοπίας της χώρας. Το σίγουρο είναι ότι αυτή η πολιτική που εφαρμόζεται στην Ελλάδα με παραλλαγές, εδώ και δεκαετίες, δεν είναι φιλελεύθερη, είναι ουσιαστικά και πρακτικά σοσιαλιστική, κρατικιστική και ανάλγητη, και πνίγει την ιδιωτική πρωτοβουλία και την ατομική δημιουργικότητα, έννοιες που αποτελούν προϋποθέσεις για να βγει η χώρα από την κρίση.
Τα σοσιαλιστικά συστήματα διακρίνονται από τα φιλελεύθερα, κυρίως από το ρόλο του κράτους και την έκταση του κρατικού παρεμβατισμού στο οικονομικό γίγνεσθαι. Στα σοσιαλιστικά συστήματα το κράτος είναι μεγάλο και παρεμβαίνει παντού, ρυθμίζοντας τα πάντα, υποδυόμενο ακόμη και τον επιχειρηματία. Αντίθετα στα φιλελεύθερα συστήματα το κράτος ασκεί ρόλο εποπτικό και ρυθμιστικό, αφήνει ελεύθερες τις επιχειρήσεις να αναπτυχθούν, και δεν παρεμβαίνει, για παράδειγμα για να διασώσει επιχειρήσεις που απέτυχαν και χρεοκοπούν. Αντίθετα οι σοσιαλιστές καταδιώκουν και αποδομούν την έννοια της επιχειρηματικότητας και του κέρδους, και διογκώνουν για κοινωνικούς λόγους όπως λένε τη γραφειοκρατία και τις κρατικές επιχειρήσεις, με τα γνωστά σε όλους τραγικά οικονομικά αποτελέσματα.
Το σίγουρο είναι ότι κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι η σημερινή κατάσταση του χρεωκοπημένου κράτους –δεινόσαυρου που βυθίζει την οικονομία στην ύφεση και την ανυποληψία, είναι προϊόν φιλελεύθερης πολιτικής. Η υψηλή φορολογία, η δαιμονοποίηση της επιχειρηματικότητας και του κέρδους, η αδίστακτη και διεφθαρμένη γραφειοκρατία, ουσιαστικά η χρεωκοπία και η αδυναμία παραγωγής καταναλωτικών προϊόντων που έχει ανάγκη η χώρα για να είναι αυτάρκης και να μπορεί να σταθεί δυνατή και ανεξάρτητη, είναι αποτελέσματα του σοσιαλ – κρατισμού που κυριαρχεί στην Ελλάδα εδώ και δεκαετίες.
Ο λαϊκισμός και η αριστερή προπαγάνδα που οδήγησαν την Ελλάδα στην καταστροφή δεν διστάζουν να συκοφαντούν τον καπιταλισμό και την φιλελεύθερη πολιτική και να ζητούν περισσότερο σοσιαλισμό, την ώρα που η χώρα καταρρέει και βυθίζεται στην ύφεση, επενδύοντας παράλληλα σε μια πιθανή τυπική διεθνή χρεωκοπεία της Ελλάδας για να εξασφαλίζουν το πολιτικό τους μέλλον και να μετατρέψουν όλους τους Έλληνες σε προλετάριους, υποσχόμενοι μετά ότι θα τους διασώσουν, πιθανώς βάσει προτύπων της Κούβας ή της Βόρειας Κορέας.
Την ώρα που οι περισσότεροι καλοπληρωμένοι και καλοβολεμένοι ακαδημαϊκοί της χώρας σιωπούν, την ώρα που η μεσαία τάξη και δεκάδες χιλιάδες επιχειρηματίες και επαγγελματίες καταστρέφονται, και την ώρα που οι βουλευτές δίνουν πριμ παραγωγικότητας στους ομολογουμένως σκληρά εργαζόμενους υπαλλήλους της Βουλής, προκαλώντας ρίγη συγκίνησης στους ψηφοφόρους τους, οι πολιτικοί που πιστεύουν ότι μπορούν να βοηθήσουν την Ελλάδα, σε όποια παράταξη και αν ανήκουν σήμερα, οφείλουν να πουν τα πράγματα με το όνομα τους και να στηρίξουν την αλήθεια.
Το σίγουρο είναι πως η ευρύτερη αριστερά δεν μπορεί να δώσει καμία προοπτική στη χώρα, γιατί ζει στο δικό της ιδεολογικό όνειρο που είναι παντελώς εκτός διεθνούς πραγματικότητας, ενώ το σοσιαλιστικό, υποτίθεται, ΠΑΣΟΚ οδεύει προς την κατάρρευση και ίσως τη διάσπαση, οι μόνοι πολιτικοί και κόμματα που θα επιβιώσουν και θα μακροημερεύσουν, θα είναι αυτοί που θα πουν την αλήθεια, και μόνον την αλήθεια και δεν θα χαϊδέψουν αυτιά. Η οικονομική και πολιτική θύελλα έρχεται και θα σαρώσει τα πάντα. Οι περισσότεροι ελπίζουν ότι μέσα από την αναταραχή θα αναδειχθεί κάτι νέο και δυνατό που θα πάει την Ελλάδα μπροστά.
ΣΚΑΪ