Συγκεκριμένα, ο κ. Βενιζέλος είπε ότι οι ενδείξεις από τις διαβουλεύσεις και την πορεία της συζήτησης για το PSI είναι θετικές.
Αναφερόμενος στο πρόγραμμα, το οποίο θα συνοδεύσει τη νέα δανειακή σύμβαση, ο υπουργός Οικονομικών υπογράμμισε ότι «θα κριθεί τον Ιανουάριο, οπότε και είναι η κρίσιμη στιγμή της διαπραγμάτευσης, και θα κριθεί στις διαρθρωτικές αλλαγές».
Την Παρασκευή θα γίνει νέα συνάντηση των ευρωπαϊκών αρχών με το IIF που εκπροσωπεί τους ιδιώτες επενδυτές. Νωρίτερα, αυτή την εβδομάδα ο Τσαρλς Νταλάρα του IIF βρέθηκε στην Αθήνα, όπου είχε συναντήσεις με τον πρωθυπουργό Λ. Παπαδήμο καθώς και τον κ. Βενιζέλο.
Σύμφωνα με ορισμένες πηγές, φαίνεται ότι υπάρχει σύγκλιση σε ό,τι αφορά το νομικό καθεστώς των νέων ελληνικών ομολόγων που θα ανταλλαχθούν με τα υφιστάμενα, ώστε να έχουν την ίδια μεταχείριση (pari passu) με το δάνειο των 30 δισ. ευρώ που θα δώσει ο EFSF στη χώρα μας ως κίνητρο για τη συμμετοχή των ιδιωτών στην περικοπή του χρέους.
Αν τα νέα ομόλογα έχουν το ίδιο νομικό καθεστώς με τα δάνεια των κρατών της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ, αυτό σημαίνει ότι θα έχουν μεγαλύτερη αξία σε όρους καθαρής παρούσας αξίας (net present value).
Δηλαδή, οι τραπεζίτες εκτιμούν ότι η μείωση της αξίας των ομολόγων δεν θα ανέλθει στο 75%-80%, αλλά κοντά στο 55%.
Ωστόσο, μία τέτοια ρύθμιση ενδέχεται να οδηγήσει στην ένταξη των ομολόγων στο αγγλικό από το ελληνικό δίκαιο, κάτι που δεν επιθυμεί η ελληνική κυβέρνηση, καθώς σε αυτή την περίπτωση οι ομολογιούχοι θα έχουν αυξημένα δικαιώματα.
Σύμφωνα με ορισμένα δημοσιεύματα, η ελληνική κυβέρνηση φέρεται να προτείνει στους ιδιώτες να συμφωνήσουν στο PSI χωρίς όμως να γίνει αλλαγή του δικαίου που διέπει τα ομόλογα.
Το θέμα του δικαίου είναι ένα από τα μεγαλύτερα «αγκάθια» στις διαβουλεύσεις με τους ιδιώτες πιστωτές και το ανέδειξε την Πέμπτη ο επικεφαλής του IIF, και απερχόμενος διευθύνων σύμβουλος της Deutsche Bank Γιόζεφ Άκερμαν.
Ο Γερμανός τραπεζίτης είπε ότι οι συζητήσεις «έχουν βαλτώσει» επειδή η ελληνική κυβέρνηση ζητά από τους ιδιώτες να δεχθούν απομείωση της αξίας των ομολόγων που κατέχουν μεγαλύτερη του 50% (σ.σ. σε όρους καθαρής παρούσας αξίας).
Οι τράπεζες έχουν συμφωνήσει στη διαγραφή («κούρεμα») του 50% του ελληνικού κρατικού χρέους, «αλλά προχωρώντας ένα βήμα πιο πέρα, βάζοντας το στο ελληνικό δίκαιο, κάτι το οποίο απαιτείται από κάποιους ανθρώπους, τότε δεν έχουμε καθόλου ασφάλεια πια και εκεί είναι που οι διαπραγματεύσεις έχουν κατά κάποιο τρόπο κολλήσει», ανέφερε.