«Κούρεμα» 80% χρειάζεται στο ελληνικό χρέος λέει το γερμανικό Ινστιτούτο του Κιέλου

Οι ζημίες των ιδιωτών πιστωτών που κατέχουν ελληνικά κρατικά ομόλογα πρέπει να ξεπεράσουν ακόμα και το 80%, προκειμένου η Ελλάδα να καταφέρει να φέρει σε τροχιά σταθεροποίησης τον προϋπολογισμό της, επισημαίνουν σε σχετική μελέτη τους οι αναλυτές Ινστιτούτου Διεθνούς Οικονομίας (IfW) του Κιέλου.

Ζημίες 80% για τους ιδιώτες ομολογιούχους σημαίνει ότι αν η ονομαστική αξία του χρέους μειωθεί κατά 50% και τα νέα ομόλογα που θα ανταλλαχθούν με τα υφιστάμενα έχουν 30ετή διάρκεια, το κουπόνι θα είναι 2% και το προεξοφλητικό επιτόκιο 16%.

Δεδομένου ότι μέχρι σήμερα χρησιμοποιείτο στους υπολογισμούς προεξοφλητικό επιτόκιο 9%, αν το κουπόνι είναι 2% τότε οι ζημίες σε όρους καθαρής παρούσας αξίας διαμορφώνονται στο 75%.

Σύμφωνα με την Deustche Welle, οι ερευνητές του IfW  υποστηρίζουν ότι με βάση τα οικονομικά δεδομένα δεν ισχύει η θεωρία του «ντόμινο» στην Ευρωζώνη.

Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, που έχει διατυπωθεί πολλές φορές στις διαβουλεύσεις για τη διάσωση της ελληνικής οικονομίας, μία ενδεχόμενη αποχώρηση της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα προκαλούσε παρόμοια προβλήματα σε άλλες χώρες του μεσογειακού νότου οδηγώντας σε γενικευμένη κρίση.

Οι Γερμανοί ερευνητές, μετά από συγκριτική έρευνα στην Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία, υποστηρίζουν ότι παράμετροι όπως η οικονομική ιστορία και το περίγραμμα της κρίσης σε κάθε χώρα είναι τόσο διαφορετικές, που δεν μπορούν να στηρίξουν το συμπέρασμα ότι μία αποτυχία διάσωσης της Ελλάδας θα συμπαρέσυρε την Ισπανία ή την Πορτογαλία.

Στην έρευνα επισημαίνεται ακόμα ότι η ελληνική οικονομία έχει τη μεγαλύτερη ατζέντα μεταρρυθμίσεων προς υλοποίηση, καθώς θα πρέπει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της χαμηλής παραγωγικότητας, να αναπτύξει μία κουλτούρα συναίνεσης μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, να αναβαθμίσει το χαμηλής ποιότητας εκπαιδευτικό σύστημα από την προσχολική εκπαίδευση μέχρι τη διά βίου μάθηση, και να προχωρήσει στην υλοποίηση των ιδιωτικοποιήσεων.

Στην έρευνα γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στην έλλειψη ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.

Εκτιμάται ότι «από την ένταξή της στην ΕΟΚ το 1981 η Ελλάδα δεν έχει καταφέρει να αναπτύξει ανταγωνιστικές δομές απασχόλησης, ούτε θέσεις εργασίας με υψηλή εξειδίκευση και ποιοτικά χαρακτηριστικά».

Η οικονομία κυριαρχείται από το κράτος, ενώ ο ιδιωτικός τομέας έχει εν μέρει οδηγηθεί σε αυτοαπομόνωση με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της παγκοσμιοποίησης, υποστηρίζουν οι Γερμανοί οικονομολόγοι και επισημαίνουν ότι οι υψηλοί δείκτες ανάπτυξης των τελευταίων δέκα ετών στην Ελλάδα είχαν βασιστεί στην κρατική και ιδιωτική κατανάλωση και χρηματοδοτήθηκαν κυρίως με δανεικά.