Το έχουμε ξαναδεί το έργο! Ένας από τους λόγους που η Ν.Δ. πάθαινε βαριές ήττες, από τις οποίες ήθελε χρόνια να συνέλθει ήταν η συμπεριφορά των ίδιων των νεοδημοκρατών! Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι τελευταίες εκλογές! Ο ΓΑΠ πήρε περίπου τους ίδιους ψήφους με το 2004, αλλά κέρδισε με 11 μονάδες διαφορά! Βλέπετε οι οπαδοί της ΝΔ έκαναν ….αντίσταση στο κόμμα τους! Ύστερα γκρίνιαζαν για τον ΓΑΠ!
Καμιά φορά, τέτοιοι που είμαστε, σκέφτομαι ότι πρέπει να είναι υποχρεωτική η εξάντληση της τετραετίας. Ίσως γίνουμε πιο προσεχτικοί όταν ψηφίζουμε.
Τώρα διαμαρτύρονται γιατί ο Σαμαράς αποφάσισε να στηρίξει την Κυβέρνηση Παπαδήμου. Είμαι βέβαιος, ότι αν πτώχευε η χώρα, θα το χρέωναν στον Σαμαρά και θα τον κατηγορούσαν γιατί δεν έδειξε την απαιτούμενη διαλλακτικότητα. Δεν βρίσκεις άκρη!
Λοιπόν, για να τελειώνει αυτό το παραμύθι περί … “μνημονιακού” Σαμαρά και των άλλων που βρήκαν αφορμή να το παίξουν επαναστάτες εκ του ασφαλούς. Γιατί δεν είμαι βέβαιος πόσοι απ’ αυτούς θα ψήφιζαν «όχι», αν ήξεραν ότι υπήρχε πιθανότητα να … υπερισχύσει το όχι.
Όταν το καράβι κατευθύνεται στα βράχια, έχεις δυο επιλογές: Η μια να καθίσεις στην παραλία και να παρακολουθείς χαιρέκακα την πρόσκρουση για να λές αργότερα «εγώ σας τα έλεγα». Έτσι δικαιώνεσαι από τους παρόντες, αλλά θα σε κυνηγάει το βάρος των επερχόμενων.
Η άλλη, η δύσκολη επιλογή, είναι να αναλάβεις το ρίσκο να ανέβεις στο καράβι για να σώσεις οτιδήποτε μπορεί να σωθεί.
Αυτό έκανε ο Σαμαράς και τα ακούει!
Αντί να εκτιμηθεί η υπευθυνότητα που έδειξε, κατηγορείται γιατί δεν τίναξε τα πάντα στον αέρα για να γίνει μερικούς μήνες νωρίτερα πρωθυπουργός! Ωραίο μέτρο σύγκρισης!
Καταλαβαίνω ότι ο κόσμος περνάει δύσκολα και κάθε μέρα τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα. Και εγώ γίνομαι έξω φρενών όταν βλέπω τον ανεκδιήγητο Βενιζέλο να παριστάνει τον …σωτήρα, τον αποτυχημένο Παπακωνσταντίνου να ζητάει παράταση του βίου της Κυβέρνησης Παπαδήμου ή την Αννούλα να μιλάει για υψηλή πολιτική όταν δεν μπόρεσε να στείλει βιβλία στα σχολεία.
Και έχει δίκιο να ρωτάει ο κόσμος, γιατί τους ανέχεται ο Σαμαράς; Γιατί δεν φεύγει απ’ την κυβέρνηση να γίνουν εκλογές; Γιατί εδώ που έφτασαν τα πράγματα, με αποκλειστική ευθύνη του ΓΑΠ, το κούρεμα του χρέους είναι κάτι που αξίζει να το προσπαθήσουμε. Γιατί μπορεί να δώσει μια ανάσα και μια ελπίδα στη χώρα. Και το κούρεμα όταν ολοκληρωθεί, δεν θα μπορούν να το πάρουν πίσω, ενώ τις συντάξεις και τον κατώτατο μισθό, μια νέα κυβέρνηση μπορεί να τα ξαναδεί από την αρχή. Τόσο δύσκολο, είναι να το καταλάβει κανένας; Πόσο πιο απλά να το εξηγήσουμε;
Ο Σαμαράς, παρά τα λάθη του, αυτή τη στιγμή είναι ο πιο συγκροτημένος πολιτικός και ο μόνος που μπορεί να παρουσιάσει μια σοβαρή εναλλακτική πρόταση εξόδου της χώρας από την κρίση.
Αλήθεια, πιστεύει κανένας ότι μπορεί να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο το ΚΚΕ; Ο Συνασπισμός του Αλέξη ή ΔΗΜΑΡ του Φώτη; Καλά για τη Μπακογιάννη δεν το συζητάω. Αυτή δήλωσε ότι δεν μπορεί μόνη της, θέλει συνεργασία!
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο Γ. Καρατζαφέρης. Λύσσαξε να μπεί στην Κυβέρνηση. Όμως, μόλις άρχισαν τα δύσκολα, έβγαλε την ουρά του έξω και ζώθηκε τα φυσεκλίκια του αντιμνημονιακού αγώνα.
Μερικοί στην Ελλάδα έχουν κάνει επάγγελμα την κριτική. Ως γνωστόν, έξω απ’ το χορό λένε πολλά τραγούδια. Όμως, ένα αστικό και πατριωτικό κόμμα εξουσίας όπως είναι η Ν.Δ. δεν μπορεί να συμπεριφέρεται ως κόμμα διαμαρτυρίας. Έχει ιστορική ευθύνη απέναντι στον τόπο. Να κάνει αυτό που θεωρεί σωστό, έστω και αν δεν μας αρέσει.
Ο Σαμαράς είχε τη διορατικότητα να προβλέψει την κρίση. Να προτείνει μέτρα ανάπτυξης για τα οποία όλοι συζητάνε σήμερα. Ξέρει γιατί μιλάει και από την αρχή είχε ένα σχέδιο στο μυαλό του για την πορεία της χώρας. Αργά ή γρήγορα εκεί θα καταλήξουμε. Τώρα, απλώς κερδίζει χρόνο για να πείσει τους …άπιστους! Θέλουν και εκείνοι το χρόνο τους.
Σε ένα πράγμα δεν τα έχει καταφέρει ακόμα πλήρως. Να παρουσιάσει μια ομάδα από στελέχη τα οποία θα κάνουν τη διαφορά και θα κερδίσουν την εμπιστοσύνη του κόσμου. Γιατί, ας μη γελιόμαστε, μερικοί που βρίσκονται στον τρίτο όροφο, θα έπρεπε να τους απαγορεύεται η είσοδος!
Αντί, λοιπόν, να τον στηρίξουμε κάνουμε ….υπερωρίες στην κριτική. Δε λέω καλοδεχούμενη η κριτική γιατί ταρακουνάει τα …ακατοίκητα, αλλά τέτοιες δύσκολες ώρες που περνάει η πατρίδα προέχει η συστράτευση.
Για την επόμενη ημέρα η χώρα έχει ανάγκη από μια ισχυρή και συμπαγή κυβέρνηση με αίσθηση αποστολής. Όχι ένα ….πολυμετοχικό σχήμα από ομαδάρχες και ηγετίσκους μια χρήσεως, που θα θέλουν περισσότερο χρόνο για να συνεννοηθούν μεταξύ τους, παρά για να αποφασίσουν πως θα κυβερνήσουν. Γιατί τα δύσκολα, τώρα αρχίζουν..
Αδέξιος Δεξιός
http://www.antinews.gr/2012/02/25/149210