Το ελληνικό νομοθετικό έργο ουδέποτε φημιζόταν για την άψογη ποιότητά
του. Τροπολογίες επί τροπολογιών, εισαγωγή ρυθμίσεων σε άσχετα
νομοσχέδια, αλλαγές της τελευταίας στιγμής κυριολεκτικά στο πόδι,
νομοσχέδια-σκούπα υπό τη σκέπη των οποίων εντάσσονταν θέματα χωρίς καμία
σύνδεση με μόνη δικαιολογία ότι οι επιμέρους αρμόδιοι υπουργοί
αναζητούσαν νομοθετικό όχημα για να τα περάσουν και άλλα πολλά
επιβεβαίωναν κατά καιρούς την προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζονταν
νομοθετικές παρεμβάσεις μείζονος σημασίας.
Ομως η ελληνική πραγματικότητα έχει την ικανότητα πάντα να μας εκπλήσσει
δυσάρεστα. Ομως αυτό που συμβαίνει αυτήν την περίοδο όσον αφορά τους
νόμους που ψηφίζονται στη Βουλή ή πρόκειται να ψηφιστούν μέχρι να
κλείσει για τις εκλογές, δεν μπορεί καν να περιγραφεί, ξεπερνά κάθε
λογική.
Με άλλοθι τις υποχρεώσεις μας στο μνημόνιο και την επικείμενη εκλογική
αναμέτρηση τα πάντα μπορούν να συμβούν. Τεράστια πολυνομοσχέδια με
θεματολογία που ξεκινά από τις τηλεπικοινωνίες και φθάνει στην
Τουριστική Αλιεία κατατίθενται κυριολεκτικά τα μεσάνυχτα χωρίς την
εφαρμογή των στοιχειωδών κανόνων της ενημέρωσης του Τύπου για να μπορεί
και αυτός με τη σειρά του να ενημερώσει τους ενδιαφερόμενους πολίτες.
Αλλά αυτή η έλλειψη δεν είναι η μόνη, αφού τα νομοθετήματα ουδεμία
επεξεργασία έχουν υποστεί και από τους ενδιαφερόμενους φορείς αφού ο
διάλογος έχει θυσιαστεί στο βωμό της ταχύτητας.
Στελέχη υπουργείων το λένε πλέον καθαρά: Σε πάρα πολλές περιπτώσεις
έχουν ψηφιστεί ή πρόκειται να ψηφιστούν ρυθμίσεις οι οποίες δεν έτυχαν
επεξεργασίας από τις αρμόδιες υπηρεσίες ή η όποια επεξεργασία τους έγινε
εσπευσμένως και χωρίς να συνυπολογιστούν όλες οι επιπτώσεις.
Το αποτέλεσμα είναι να ελλοχεύει ο κίνδυνος να βρεθούμε με ρυθμίσεις οι
οποίες να επιδέχονται διαφορετικές από τις επιθυμητές ερμηνείες
-εσκεμμένως ή όχι- με τραγικές συνέπειες για τον πολίτη, αλλά και τον
ίδιο το δημόσιο τομέα.
Τα στελέχη των υπουργείων -ακόμα και σε επίπεδο συμβούλων υπουργών- που
έχουν πρωταγωνιστήσει σε αυτόν το χείμαρρο νομοθετημάτων της τελευταίας
στιγμής έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά και σε συνδυασμό με το χαμηλό ηθικό
που επικαλούνται λόγω των μειωμένων αποδοχών, απλώς δεν ασχολούνται.
Οποιος λοιπόν πιστεύει ότι τα νομοθετήματα των ημερών -που κατατίθενται
και ψηφίζονται κυριολεκτικά στο σκοτάδι- βρίθουν από φωτογραφικές
διατάξεις οι οποίες έχουν εισαχθεί για να καλύψουν συγκεκριμένα αιτήματα
ομάδων ή ατόμων, βρίσκεται πολύ κοντά στην πραγματικότητα. Εποχική
βιομηχανία ρουσφετιών και μάλιστα με τη σφραγίδα του κατεπείγοντος της
τρόικας.
ΤΕΤΗ ΗΓΟΥΜΕΝΙΔΗ - tigoum@naftemporiki.gr