Από τους πολιτικούς δεν περιμένουμε να περιγράφουν το πρόβλημα και να καταλήγουν με το «δέον γενέσθαι». Δεν θέλουμε να μας χτυπούν συμπονετικά στην πλάτη, δεν μας ενδιαφέρει να δηλώνουν συγκλονισμένοι ή συντετριμμένοι.
Μας ενοχλούν οι ανέξοδες ερμηνείες προς άγραν εντυπώσεων, με την αντίσταση κατά... του εαυτού τους, μας θυμώνουν και οι έμποροι της δυστυχίας, που αντλούν από μια συνθήκη πένθους, επενδύουν στην απόγνωση και την οργή.
Από τους πολιτικούς δεν περιμένουμε να μας πουν ότι για κάποιους συμπολίτες μας αυτή η κρίση έχει γίνει τρόπος ζωής ή μάλλον θανάτου. Το ξέρουμε. Μόνο κάτοικοι του πλανήτη Αρη δεν έχουν βιώσει αλλεπάλληλα αισθήματα αβεβαιότητας, την παγίδευση στο σκοτεινό δωμάτιο του φόβου, την ανασφάλεια, τη διαρκή κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, παρακολουθώντας το δελτίο της κρίσης, που δεν γίνεται με το δελτίο.
Μια 81χρονη στη Ζάκυνθο αυτοπυρπολήθηκε στα μέσα Μαρτίου, για να μη γίνει βάρος στα παιδιά της, αλλά η «απόδρασή της» πέρασε στα ψιλά. Ενας 77χρονος πρώην φαρμακοποιός αυτοπυροβολήθηκε, χθες, στην πλατεία Συντάγματος.
Πολλά ακούστηκαν για το ρεσάλτο στην ανυπαρξία και λόγω του συμβολισμού της τοποθεσίας και λόγω του σημειώματος για «ένα αξιοπρεπές τέλος», που φέρεται να είχε επάνω του ο αυτόχειρας. Τα πραγματικά περιστατικά και τις ακριβείς συνθήκες, υπό τις οποίες οδηγήθηκε στην έσχατη πράξη διαμαρτυρίας, δεν τα γνωρίζουμε.
Γνωρίζουμε, όμως, ότι η οικονομική δυσπραγία και η πίεση που αυτή ασκεί αύξησαν τον κίνδυνο αυτοκτονιών, ακόμα και σε ανθρώπους που δεν έχουν ιστορικό ψυχικής νόσου.
Χίλιες επτακόσιες είκοσι επτά αυτοκτονίες ή απόπειρες στην τριετία 2009-2011. Χίλιες επτακόσιες είκοσι επτά σε γνώση των αρχών. Χίλιοι επτακόσια είκοσι επτά άνθρωποι που θέλουν να πουν κάτι, να γίνουν ορατοί μέσα από το αδυσώπητο βούλιαγμα, να γίνουν αντιληπτοί, να ακουστούν. Υπάρχει ένα άλλο «εμείς» σ' αυτή τη σιωπή - κραυγή. Ενα άλλο «εμείς», που δεν αντισταθμίζεται με κανένα ισοδύναμο.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΖΩΡΤΖΙΝΑΚΗ - ktzor@naftemporiki.gr