29 Απριλίου 2012

Με ξένα κόλλυβα μνημόσυνο κάνει ο Προβόπουλος

Γράφει ο Οικονομολόγος
Παναγιώτης Κοκκόρης
Υποψήφιος Βουλευτής
Α’ Θεσσαλονίκης

Δεν μπορώ να αφήσω ασχολίαστα τα όσα πρότεινε πριν λίγα 24ωρα στο πλαίσιο της γνωστής συνταγής Μέρκελ ο διοικητής της ΤτΕ, Γιώργος Προβόπουλος προαναγγέλλοντας ακόμη πιο σκληρά μέτρα για τους Έλληνες και με τον ξεκάθαρο εκβιασμό ότι θα βγούμε από το ευρώ αν δεν υπάρξει νέα λιτότητα.

Ακολουθώντας κατά γράμμα την απολύτως λανθασμένη πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης, αλλά και αφήνοντας αιχμές ότι υπήρξαν ολιγωρίες, αστοχίες και καθυστερήσεις, η έκθεση της κεντρικής τράπεζας δόθηκε στη δημοσιότητα προκειμένου να μας προετοιμάσει για το τι μας περιμένει σε περίπτωση που υλοποιηθεί μια τέτοια πολιτική.

Ο εκβιασμός είναι προφανής: o κ. Προβόπουλος, υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος διάσωσης παρά να γίνουμε ακόμη φτωχότεροι και προσπαθεί ξεκάθαρα να μας πει ότι τα μέτρα που προτείνει είναι μονόδρομος κι επομένως και η νέα κυβέρνηση πρέπει να τα ακολουθήσει… αλλιώς επιστροφή στη δραχμή.

Έχει σημασία να θυμίσουμε στον κ. Προβόπουλο, που επιχειρεί σήμερα να καλύψει τις απίστευτες δαπάνες και την αδυναμία της κυβέρνησης Παπανδρέου και Παπαδήμου να μαζέψουν το κράτος , ότι η κρίση διαρκεί στην Ελλάδα πολλά χρόνια, ενώ στο Μνημόνιο βρισκόμαστε 2 χρόνια.

Συνεπώς δεδομένων των συνθηκών αποτελεί λογιστικό παράδοξο, το γεγονός ότι η κρατικοδίαιτη Τράπεζα της Ελλάδας την οποία ο ίδιος διοικεί, αποφάσισε μόλις πριν από μια εβδομάδα να κάνει μειώσεις στους μισθούς. Μάλιστα η μείωση θα είναι 24% στην τετραετία 2010-2014, όταν στον ιδιωτικό τομέα οι εργαζόμενοι ζουν ήδη στο μεσαίωνα.

Στην πραγματικότητα ο κ. Προβόπουλος, επιχειρεί με ξένα κόλλυβα να κάνει… μνημόσυνο. Οι φεουδαλικές αντιλήψεις όμως του ιδίου και των συνεργατών του που επισείουν την απειλή της… δραχμής για να διαφημίσουν νέα σκληρότερα μέτρα, ενώ εξακολουθούν να αμείβονται με παχυλότατους μισθούς, δεν αντέχουν στην κριτική.

Γιατί να εμπιστευτούμε τις προβλέψεις τους; Γιατί να πειστούμε ότι μόνο με τα μέτρα που προτείνουν θα σωθούμε;

Είναι απλό. Η λάθος πορεία δεν μπορεί να διορθωθεί επιμένοντας στο λάθος. Το πιθανότερο είναι να επιδεινωθεί. Η στροφή προς τη σωτηρία θα πρέπει να είναι άμεση, συγκροτημένη και αποφασιστική: η ανάπτυξη και μόνο αυτή, αντί της λιτότητας μπορεί να επαναφέρει τη χώρα στην ηρεμία και την οικονομία σε υγιή τροχιά.