«Δραστηριοποιούμαι εδώ και 2 χρόνια επαγγελματικά στη Κύπρο με αποτέλεσμα να έχω περάσει πάνω από 150 μέρες στο νησί την τελευταία διετία ζώντας την επαγγελματική και προσωπική καθημερινότητα. Αν χωράει κάτι σε ανάλυση είναι πως στη Κύπρο είχαν "βαρύνει" υπερβολικά από το πολύ χρήμα και την ευμάρεια.
Έβλεπαν την καταστροφή να έρχεται εδώ και δύο χρόνια και δεν έκαναν τίποτα για αυτό. Έλεγαν "κουμπάρε εμείς δεν έχουμε ανάγκη δεν είμαστε σαν εσάς τους καλαμαράδες. Ο Κύπριος είναι δουλευταράς και άξιος και έχουμε και τους Ρώσους που ρίχνουν λεφτά. Θα έρθουν και οι Κινέζοι θα φύγει και ο Χριστόφιας και όλα καλά" Μάταια τους έλεγα πως και εμείς το 2009 και το 2010 τα ίδια λέγαμε.
Αλλά είναι δύσκολο να βγάλεις από το μικρόκοσμο του κάποιον που ξέχασε πως έφτασε εκεί. Πολλοί λίγοι έβλεπαν πέρα από το εκκεντρικό lifestyle με τις 100.000 οικιακές βοηθούς, τα ακριβά αυτοκίνητα που πρακτικά είχαν εξαφανίσει τα μεσαία από την αγορά και τα σε βαθμό γελοιότητας glamour μαγαζιά που σερβίρανε μαζί με το ποτό sushi αντί για φιστίκια.
Θυμάμαι τις μέρες του '11 που ζούσα την υπόθεση με την αποχώρηση του ΓΑΠ και την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Παπαδήμο τους Κυπρίους να μου λένε με μία φωνή: "Μα καλά είστε ηλίθιοι; Γιατί αντιδράτε πρέπει να τους αφήσετε να σας σώσουν. Θα πτωχεύσει η Ελλάδα με αυτά που κάνετε. Γιατί δεν καταλαβαίνει ο κόσμος και αντιδρά;".
Τα θυμήθηκα την Τετάρτη και την Πέμπτη που τους είδα να πανηγυρίζουν ακόμα το ΟΧΙ στην αρχή και να κομπορρημονούν στα κανάλια για την "μαγκιά του Κυπρίου που έτριξε τα δόντια στην Μέρκελ και στον ¨σακάτη" (ναι έτσι τον αποκαλούν και αυτοί)". Τα θυμήθηκα δυστυχώς και την Πέμπτη όταν είδα τις ουρές στα ATM της Λαϊκής και άκουσα τους ίδιους που την Τετάρτη έλεγαν για το μάγκικο ΟΧΙ να μου λένε: "Καλά μαλ***ς είναι; Γιατί είπαμε ΟΧΙ. Να σωθούμε πρέπει".
Τα θυμήθηκα όταν μου έλεγαν να "τα πουλήσουμε όλα στους Ρώσους να σωθούμε" θαρρείς και είναι σε ζυγαριά η προσωρινή ένταξη σε μνημόνιο με την οριστική παραχώρηση εδαφών για βάσεις και η οριστική παραχώρηση του Φυσικού Αερίου για να συντηρηθεί ένα μοντέλο που απέτυχε. Τα θυμήθηκα όταν άκουσα τα γελοία επιχειρήματα του στυλ "Γιατί δεν τους ενοχλεί το Λουξεμβούργο και η Μάλτα;" αγνοώντας πως αυτές οι δύο χώρες δεν έχουν πτωχεύσει.
Τώρα λοιπόν που ο κύβος ερρίφθη και η Κύπρος διαπίστωσε την οδυνηρή αλήθεια που αρνιόταν να δει κατάματα επί 2+ χρόνια θα πρέπει όλοι να αντιληφθούμε πως όπως και στην δική μας περίπτωση το μοναδικό πράγμα που μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα είναι η αλλαγή νοοτροπίας συνολικά, η προσπάθεια για αυτοβελτίωση και η επιστροφή σε αυτά που μας επέτρεψαν να δημιουργήσουμε τα όσα απολαύσαμε για λίγο καιρό αλλά χωρίς τα λάθη.
Τα δικά μας ήταν ο διαρκής δανεισμός και το τεράστιο κράτος. Το δικό τους ήταν τα στραβά μάτια έναντι χρημάτων στην αγορά. Σιγά σιγά όλα θα επανέλθουν και ειλικρινά είμαι πιο αισιόδοξος για την Κύπρο πως θα ανακάμψει από ότι είμαι για την δική μας ικανότητα. Έχουν το Φυσικό Αέριο μπροστά τους, έχουν τη δυνατότητα με δουλειά και προσπάθεια να μειώσουν στο ελάχιστο τα χρόνια της ύφεσης και να δημιουργήσουν εκ νέου ανάπτυξη.
Όμως ανεξάρτητα από αναλύσεις το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουν όλοι τους είναι να δούνε κατάματα την αλήθεια και να θυμηθούν πως με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τα σημάδια ήταν όλα και εκεί και αρνιόντουσαν όλοι να τα δουν». Σημείωμα του Σταύρου Κοντακτσή για το 24Η Κύπρου.
iefimerida.gr