Για ορισμένους η παλαιά, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, δράση της Χρυσής Αυγής δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή. Μερικοί εκτιμούν πως ξεπετάχτηκε τα τελευταία χρόνια και, επενδύοντας στην ξενοφοβία και τον ακραίο λόγο και πράξεις εκμεταλλεύτηκε την απογοήτευση των Ελλήνων πολιτών και βρέθηκε μέσα σε δημοτικά συμβούλια, αλλά και το ελληνικό Κοινοβούλιο.
Οι περισσότεροι, ωστόσο, γνωρίζουν πως το εθνικιστικό κόμμα του Νίκου Μιχαλολιάκου έχει συγκεκριμένη ακραία πολιτική πορεία εδώ και πολλά χρόνια και δεν είναι το μόνο που διεκδικεί την πρωτοκαθεδρία στον πολιτικό χώρο της ακροδεξιάς.
Εχει, μάλιστα, και αρκετούς παλιούς γνώριμους (και της αστυνομίας) και πρώην συντρόφους (ακόμη και από την εποχή της Χούντας και τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης) με τους οποίους «μοιράζεται» τις ίδιες ρατσιστικές ιδεοληψίες και ακραία ιδεώδη, αλλά και με τους οποίους αντιμάχεται για την ριζοσπαστικότητα στο χώρο της ακροδεξιάς.
Με τους περισσότερους από αυτούς, ωστόσο, οι διαφορές δεν είναι απαραίτητα πολιτικές, αλλά περισσότερο «εσωτερικές» και διακατέχονται από συναισθήματα ρεβανσισμού και προσωπικές κόντρες
Οπως αναφέρει το «Εθνος της Κυριακής» υπάρχουν τουλάχιστον τρεις βασικοί «πυρήνες» που βρίσκονται στα.. δεξιά της Χρυσής Αυγής και προωθώντας τον ριζοσπαστικό εθνικισμό και τις ακραίες απόψεις και προσπαθούν, με τη σειρά τους, να κερδίσουν από την εκλογική άνοδο του κόμματος του Νίκου Μιχαλολιάκου.
Στις οργανώσεις αυτές συναντάμε παλαιούς γνώριμους των αρχών και καταδικασμένους για επιθέσεις μίσους, αλλά και εκείνους που εκτιμούν πως η Χρυσή Αυγή έχει γίνει πιο «λάιτ», άλλους που κατηγορούν τον Μιχαλολιάκο για «οικογενειοκρατία», αλλά και ορισμένους που απλά δεν βρέθηκαν στη «κατάλληλη» θέση της ακροδεξιάς προεκλογικά.
Ανένταχτοι Μαίανδροι Εθνικιστές
Αν και ανένταχτοι τα μέλη της συγκεκριμένης ομάδας, γνωστά για την επιθετική τους δράση και τα συνθήματα μίσους σε τοίχους της πρωτεύουσας και όχι μόνο, υπάγονται άτυπα στον Αντώνη Ανδρουτσόπουλο, τον πάλαι ποτέ επονομαζόμενο «Περίανδρο».
Ο «Περίανδρος» κατείχε στα μέσα της δεκαετίας του '90 τον τίτλο του πρωτοπαλίκαρου του Μιχαλολιάκου ( ο Κασιδιάρης της εποχής) μέχρι που, τον Ιούνιο του 1998, βρέθηκε μπλεγμένος στην υπόθεση της δολοφονικής επίθεση ενάντια στον φοιτητή, Δημήτρη Κουσουρή.
Οι αρχές χρειάστηκαν αρκετό διάστημα για να τον συλλάβουν, ενώ, στη συνέχεια καταδικάστηκε και φυλακίστηκε ως ένοχος για την επίθεση.
Η δική του εκδοχή είναι πως την επίθεση του τη φόρτωσε ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος για να τον «βγάλει από τη μέση» ενώ σε πρόσφατη συνέντευξή του δήλωνε «Με άφησαν στη φυλακή γνωρίζοντας ότι δεν μπορούσα από το κελί να διαχειριστώ το πολιτικό μου παρελθόν και πόνταραν στην ανδρική μου τιμή ότι δεν θα αποκαλύψω ποιοι επιτέθηκαν και τραυμάτισαν σοβαρά τον φοιτητή. Αν ανοίξω το στόμα μου θα διαλυθεί η Χρυσή Αυγή».
«Οι Ανένταχτοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές είμαστε ο μυθικός Φοίνικας του εθνικισμού. Αναγεννιόμαστε διαρκώς μέσα από τις στάχτες μας στα πεδία του ριζοσπαστικού αγώνα. Η τραχύτητα του αγώνα και η λατρεία του κινδύνου είναι τα στοιχεία που μας κρατούν σε μια μανιακή εγρήγορση. Οσο πιο επικίνδυνος γίνεται αυτός ο αγώνας και όσο περισσότερα είναι αυτά που διακυβεύονται μέσω αυτού για μας και το έθνος μας τόσο περισσότερο ατσαλώνουμε. Και συνεχίζουμε παρά τις λαβωματιές. Η φωτιά του αγώνα θα τις επουλώσει.
Το αίμα με αίμα καλύπτεται» αναφέρουν στην ιστοσελίδα τους.
Με σύμβολα παρόμοια με εκείνα της Χρυσής Αυγής και δράση... κοντινή οι ΑΜΕ φιλοδοξούν να «ικανοποιήσουν» εκείνους που ψάχνουν για κάτι πιο ακροδεξιό.
Το Εθνικιστικό Μέτωπο
Πλευρικά της Χρυσής αυγής κινείται και το Εθνικιστικό Μέτωπο, οργάνωση που δρούσε κυρίως τη δεκαετία του 1980 και εμφανίστηκε ξανά πρόσφατα, ενώ, όπως αναφέρει το «ΕΘΝΟΣ» μέλη του είναι αρκετά δυσαρεστημένα πρώην μέλη της Χρυσής Αυγής και της ΕΠΕΝ και διαγραμμένα στελέχη του ΛΑΟΣ.
Κεντρικό ρόλο έχει ο εκδότης – επιχειρηματίας, Εμμανουήλ Κώνστας, ενώ, αναφορικά με το σήμα τους που μοιάζει με αυτό της Χρυσής Αυγής, τονίζουν ότι «αυτοί το είχαν πρώτοι. Μπορεί να μην επιτίθενται ευθέως στο κόμμα του Νίκου Μιχαλολιάκου, ωστόσο, δεν χάνουν ευκαιρία να πετάξουν τις «μπηχτές» τους.
«Μαύρος Κρίνος»
Ενας ακόμη ισχυρός πυρήνας του ακροδεξιού εξτρεμισμού θεωρείται η οργάνωση «Μαύρος Κρίνος» τα μέλη της οποίας καταγγέλλουν την «αστική άκρα δεξιά στην Ελλάδα».
«Είμαστε μια αυτόνομη συντακτική ομάδα και συλλογικότητα Εθνικιστών / Φασιστών / Εθνικοσοσιαλιστών χωρίς αρχηγούς υπεύθυνους και γραφεία και προσπαθούμε να φανούμε αντάξιοι της Ιδεολογίας που είναι τρόπος ζωής», σημειώνουν, οι ίδιοι.
Ηγετική φυσιογνωμία της ομάδας θεωρείται ένας άλλος «τοξοβόλος» που είχε απασχολήσει στο παρελθόν την ελληνική κοινωνία και τα μέσα ενημέρωσης, ο Αριστοτέλης Καλέντζης που αποτελεί από μόνος του ξεχωριστό κεφάλαιο στην ιστορία της ελληνικής ακροδεξιάς.
Υπήρξε για πολλά χρόνια ηγετική φυσιογνωμία των Ελλήνων νεοναζί, είναι ο πρώτος καταδικασθείς για ακροδεξιά τρομοκρατία στην Ελλάδα και ο μόνος που συμπλήρωσε δώδεκα χρόνια στη φυλακή.
Ο ίδιος δηλώνει για τη Χρυσή Αυγή ότι σήμερα είναι «Χράμια, τσόκαρα, ταγάρια και ντορβάδες εμπριμέ είναι σήμερα η ΧΑ».
Αυτές είναι μόνο μερικές από τις οργανώσεις που κινούνται στον χώρο της Ακρας Δεξιάς, καθώς υπάρχουν και πολλές ακόμη κινήσεις που δραστηριοποιούνται περιφερειακά του κόμματος του Νίκου Μιχαλολιάκου και με τις οποίες έχει ασχοληθεί το iefimerida και στο παρελθόν.
Χαρακτηριστικό είναι ότι η... χάρη μίας από αυτές τις ομάδες, της Πατριωτικής Πολιτοφυλακής έχει φθάσει μέχρι και εντός Κοινοβουλίου με ερωτήσεις προς τους αρμόδιους υπουργούς για τις δράσεις παραστρατιωτικού τύπου τις οποίες πραγματοποιεί.