Πέρα από κάθε επιχειρηματολογία πού μπορεί να την συνοδεύει, η αμφίβολης αποτελεσματικότητας τακτική πού «εγκαινίασε» μέσω ΣΚΑΪ η ΠΑΕ Παναθηναϊκός, του να τοποθετείται πριν από κάθε αγώνα στο «σκαμνί» της αρνητικής ατομικής κριτικής ο διαιτητής πού έχει επιλεγεί για να τον διευθύνει, μπορεί να προέρχεται από δύο πιθανές σκοπιμότητες.
Η πρώτη, να ετοιμάζεται κάποιου είδους «ηρωϊκή έξοδος», η οποία θα επιχειρηθεί να δικαιολογηθεί με την «κατάσταση πού επικρατεί στη διαιτησία» και «γενικότερα στο ελληνικό ποδόσφαιρο».
Να πεί δηλαδή η διοίκηση του Παναθηναϊκού κάτι σαν «δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την νοσηρότητα του ελληνικού πρωταθλήματος» πού «δεν διεξάγεται με κανόνες επι ίσοις όροις υγιούς ανταγωνιστικότητας» και διάφορους άλλους παρεμφερείς γενικούς προσδιορισμούς.
Αυτή, είπαμε, είναι η μία πιθανή εκδοχή. Η δεύτερη είναι η εκ των προτέρων οικοδόμηση άλλοθι, εν όψει της διαγραφόμενης ως μοιραίας αγωνιστικής πτώσης της ομάδας, πού – σύμφωνα με τη γνώμη πολλών ουδέτερων παρατηρητών – μπορεί φέτος να φτάσει ακόμη και στον υποβιβασμό. Κάτι πού αν συμβεί, θα είναι η πρώτη φορά στην ένδοξη ιστορία του λαοφιλούς συλλόγου.
Ισως λοιπόν η προκαταβολική καταδίκη των διαιτητών κάθε αγώνα πρωταθλήματος, να σκοπεύει στην ανάθεση της ευθύνης για τα αποτελέσματα αποκλειστικά και μόνον στη διαιτησία και όχι στην μειωμένη κατά δραματικό τρόπο φέτος ανταγωνιστικότητα της απογυμνωμένης και αποψιλωμένης από ικανό και αξιόμαχο ρόστερ ομάδας .
Βεβαίως, αυτή τη στιγμή στην κεφαλή των επιθέσεων της διοίκησης του Παναθηναϊκού εναντίον της διαιτησίας, έχει τοποθετηθεί το τηλεοπτικό κανάλι ΣΚΑΪ, πού με το δημοσιογραφικό του προσωπικό και τα τεχνικά του μέσα έχει απεριόριστες επικοινωνιακές δυνατότητες.
Αυτή του ακριβώς η ιδιαιτερότητα, καθιστά το κανάλι υπερπολύτιμο, σούπερ αρωγό στα όποια σχετικά σχέδια της ( κοινής σε ΣΚΑΪ και ΠΑΕ Παναθηναϊκό ) διοίκησης. Μάλιστα, σε βαθμό πού να φτάνει ακόμα και μέχρι το σημείο κομπασμού, προς την Επιτροπή Διαιτησίας (ΚΕΔ) της ΕΠΟ, η οποία «τόλμησε» να δώσει απάντηση στην επίθεση εναντίον του διαιτητή κ. Μήτσιου, με τη μορφή επίσημης ανακοινώσεως.
Στην δική του ανταπάντηση, λίγο αργότερα, ο ΣΚΑΪ επισημαίνει σαρκαστικά προς την ΚΕΔ / ΕΠΟ, ότι «μπορεί να του επιβάλλει ποινή αφαίρεσης έξι βαθμών από το πρωτάθλημα Τύπου».
Βεβαίως, αυτό δεν υπάρχει. Υπάρχουν όμως μια σειρά άλλου τύπου «απαντήσεων», σκληρών και στοχευμένων, πού θα μπορούσαν να δοθούν σε περίπτωση πού η κατάσταση θα ξέφευγε από τα αποδεκτά όρια, όπως για παράδειγμα οι προσφυγές στη Δικαιοσύνη, με άμεσο και αποτελεσματικό τρόπο.
Όπως για παράδειγμα η εξασφάλιση δικαστικής απόφασης σύμφωνα με την οποία θα απαγορεύεται στο κανάλι να αναφέρεται σε συγκεκριμένους διαιτητές με τον μανδύα της «δημοσιογραφικής», τάχα, ιδιότητας των «ρεπορτάζ».
Πόσο αποτελεσματική λοιπόν είναι αυτή η τακτική, πού φαίνεται σαν να επιθυμεί να παγιώσει η ΠΑΕ Παναθηναϊκός, μέσω του ΣΚΑΪ ;
Οι τρείς πιθανές αντιδράσεις του διαιτητή
Αυτό, κρίνεται ήδη και θα κριθεί σίγουρα και εκ των υστέρων. Από κει και πέρα, το ζητούμενο είναι η αντίδραση του εκ των προτέρων θιγόμενου διαιτητή, κατά την ώρα της εκτέλεσης των καθηκόντων του. Οι πιθανές αντιδράσεις, είναι τρείς.
Η πρώτη πιθανή αντίδραση, θα είναι να μπεί στο γήπεδο επηρεασμένος, φοβισμένος, έντρομος ( = «χεσμένος», κατά την γλωσσική οικονομία των γηπέδων, όπως αναφέρεται σε μνημειώδη απόφαση αθλητικού δικαστή κατά τη δεκαετία του ’90 για τον Σαραβάκο ), να «πάρει τον Παναθηναϊκό απ’ το χέρι» και να τον οδηγήσει στην άνευ ετέρου νίκη επί της δυστυχούς ομάδας της Βέροιας.
Φυσικά, σ’ αυτό το ενδεχόμενο οι επιπτώσεις για τον ίδιο τον διαιτητή θα είναι σοβαρότατες, αφού εκτός από την παραδειγματική τιμωρία πού θα τον περιμένει θεσμικά, θα έχει να αντιμετωπίσει και την χλεύη των συναδέλφων του, όλου του χώρου της διαιτησίας, πού στην τελική θα θίγει άμεσα και ανεπανόρθωτα την προσωπικότητά του. Θα είναι πλέον ο «δειλός», ο «χέστης διαιτητής, πού επειδή τον ξεφώνισε το κανάλι του Αλαφούζου έπαιξε 90-10 υπέρ του Παναθηναϊκού».
Η δεύτερη πιθανή αντίδραση του διαιτητή θα είναι να μπεί στο παιχνίδι τσατισμένος, πνέοντας μένεα κατά της γηπεδούχου, με σκοπό να την «εκδικηθεί» με τα σφυρίγματα και τις υποδείξεις του.
Αυτή η αντίδραση, όμως, θα είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και για τον ίδιο, αλλά και για τον Παναθηναϊκό σε δεύτερη φάση, πού θα κληθεί βεβαίως να λογοδοτήσει και να υποστεί όλες τις πιθανές συνέπειες για τις (πιθανές) ενέργειες των οπαδών του κατά του διαιτητή.
Τέλος, υπάρχει και ο τρίτος τρόπος αντίδρασης για τον διαιτητή. Πού είναι να κλείσει τα αυτιά του, να ξεχάσει ό,τι έχει προηγηθεί, να «αδειάσει» τον εγκέφαλό του από όλα τα ερεθίσματα της εβδομάδας και να παίξει «για την πάρτη του», την αξιοπρέπειά του και βεβαίως, γι’ αυτό πού εκπροσωπεί, δηλαδή για την διαιτησία.
Πως μπορεί να γίνει αυτό και έως ποίου βαθμού ; Στο ανθρωπίνως δυνατό, βεβαίως.
Και στις τρείς περιπτώσεις πιθανής διαιτητικής αντιδράσεως πού αναλύσαμε, γίνεται εμφανέστατη η ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ και το ΑΔΙΕΞΟΔΟ της τακτικής πού εγκαινίασε η διοίκηση της ΠΑΕ Παναθηναϊκός μέσω ΣΚΑΪ.
Όταν μάλιστα, όλα αυτά συνέβησαν ενώ στους δύο προηγούμενους, μέχρι τώρα αγώνες του Παναθηναϊκού για το πρωτάθλημα, όχι μόνο δεν μπορεί να έχει κανένα παράπονο για τη διαιτησία, αλλά θα πρέπει να θεωρεί τον εαυτό του ευγνώμονα, διότι η μία και μοναδική του νίκη προήλθε από κάποια καθοριστικά σφυρίγματα του διαιτητή.
Μανώλης Γαβαθιώτης
παραπολιτικα