Μπορεί ο κ. Αλέξης Τσίπρας να συνεχίσει να προστατεύσει τον κ. Πέτρο Τατσόπουλο ή ακόμα και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει απηυδήσει με την ασταμάτητη ροπή του συγγραφέα και βουλευτή του κόμματός του στις διαφοροποιήσεις από την κεντρική γραμμή;
Από την απάντηση σε ερώτημα αυτό θα εξαρτηθεί και το εάν ο κ. Τατσόπουλος θα παραμείνει στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, ή θα αποτελέσει την πρώτη διαγραφή στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο κ. Τσίπρας δέχεται εδώ και καιρό εισηγήσεις να καρατομήσει τον κ. Τατσόπουλο. Η ραγδαία, πλην ενοχλητική, μετατροπή του βουλευτή σε έναν «Πάγκαλο του ΣΥΡΙΖΑ», με κριτική επί παντός του επιστητού, ακατάσχετη φλυαρία και ένα είδος ναρκισσισμού δημόσιες εμφανίσεις του, αλλά κυρίως με σωρεία δηλώσεων στο όριο του γελοίου και της γραφικότητας (όπως εκείνη ότι έχει… «πηδήξει» τη μισή Αθήνα) εξάντλησε πλέον την υπομονή και των πλέον αδιάφορων. «Να τον διαγράψει ο πρόεδρος, για να στείλει μήνυμα πυγμής σε όλους» είναι η ηπιότερη προσέγγιση, «να τελειώνουμε με το νούμερο» είναι μάλλον η πιο συνηθισμένη στους διαδρόμους της Κουμουνδούρου, αυτές τις ημέρες.
Οι πιέσεις για διαγραφή έχουν ενταθεί μετά τις αλλεπάλληλες αιρετικές παρεμβάσεις του βουλευτή, ο οποίος επιδόθηκε σε ένα κρεσέντο διαφωνιών με την Κουμουνδούρου, επί σειράς κρίσιμων θεμάτων, αναιρώντας μάλιστα ακόμη και δικές του παλαιότερες δηλώσεις!
Έως τώρα η ασπίδα «σωτηρίας» για τον συγγραφέα με την ελιτίστικη ρητορική, ήταν ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, ο οποίος δεν ήθελε να τον αντιμετωπίσει με κατασταλτικά μέσα.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν εκείνος που ανακάλυψε πολιτικά τον κ. Τατσόπουλο και τον επέβαλε στα ψηφοδέλτια του κόμματος στις εκλογές του 2012. Μάλιστα επέμεινε στην έμπνευσή του παρότι υπήρξαν τότε έντονες αντιδράσεις από την αριστερή, και όχι μόνο, πτέρυγα του κόμματος, καθώς πολλοί φοβήθηκαν ακριβώς τούτο, ότι η ελευθεριότητα έκφρασης του κ. Τατσόπουλου, έφτανε και ξεπερνούσε συχνά τα όρια της ελαφρότητας και του επιπόλαιου. Τότε όμως ο κ. Τσίπρας δεν σήκωνε κουβέντα και σε συνδυασμό με την ισχύ, που έχει κάθε αρχηγός κόμματος στην τελική ευθεία των εκλογών, ο σχεδόν γραφικός θαμώνας του Κολωνακίου και εκπρόσωπος μίας διανοουμενίστικης ελίτ, με σαθρή ιδεολογική και πολιτική συγκρότηση, βρέθηκε στη Βουλή.
Ο κ. Τατσόπουλος μάλιστα δεν καταδέχθηκε ποτέ να γίνει κανονικό κομματικό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι το οποίο επικαλούνταν συχνά, όταν η συζήτηση πήγαινε στο γιατί διατυπώνει τις απόψεις του, χωρίς να λαμβάνει υπόψη την επίσημη κομματική γραμμή. Μέλος ή όχι του κόμματος ωστόσο ο κ. Τατσόπουλος με τη συμπεριφορά του χαρακτηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ και επηρεάζει τη δημόσια εικόνα του, κάτι, που αποτελεί πλέον αντικείμενο συζήτησης στην Κουμουνδούρου.
Παραδόξως δε με αυτό που θα ανέμενε κανείς, θέμα διαγραφής του από την κοινοβουλευτική ομάδα, δεν έχει θέσει η αριστερή πτέρυγα του κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη (τον οποίο ο κ. Τατσόπουλος χαρακτήρισε απαξιωτικά «κομμουνιστή»), αλλά στελέχη κοντά στον κ. Τσίπρα. Παρότι έγιναν πολλές συστάσεις στον βουλευτή να προσέχει πώς εκφράζεται και τι λέει το πρόβλημα δεν λύθηκε. Ο κ. Τατσόπουλος είχε λάβει εξαρχής το «ελεύθερο» από τον κ. Τσίπρα να συμπεριφέρεται με το δικό του, ιδιαίτερο στιλ, μακριά από κομματικές νόρμες. Αυτό όμως θα μπορούσε να ισχύει για ένα μικρό κόμμα, αλλά δύσκολα γίνεται ανεκτό σε μία αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία κρίνεται καθημερινά ακόμη και για το επουσιώδες.
Ενδεικτικό του πολιτικού χυλού, που έχει στο μυαλό του ο κ. Τατσόπουλος είναι ότι έχει προτείνει στον ΣΥΡΙΖΑ να συνεργαστεί σχεδόν με όλους, πλην της Χρυσής Αυγής και του ΚΚΕ! Με τη ΝΔ είχε πει προ καιρού, προκειμένου να αποφευχθεί κυβερνητική συνεργασία της ΝΔ με τη Χρυσή Αυγή (όταν ακόμη η Χρυσή Αυγή αντιμετωπίζονταν από κυβερνώντες ως δυνητικός εταίρος). Με τους «58» της κεντροαριστεράς, είπε αργότερα, όταν είδε φίλους και φίλες του (όπως η κυρία Σώτη Τριανταφύλλου) στον σχετικό κατάλογο. Με το ΠΑΣΟΚ είπε την περασμένη Πέμπτη, ζητώντας μάλιστα να μην ταυτίζεται το Κίνημα με τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο. Κι όταν έσφιξαν τα γάλατα και αποδοκιμάστηκε γιατί έσπευσε να αποκλείσει κάθε ενδεχόμενο συνεργασίας με τους Ανεξάρτητους Έλληνες, έσπευσε να κάνει τη θεαματική πιρουέτα, αλά Κομανέντσι, λέγοντας ότι οι όποιες συμπορεύσεις πρέπει να γίνουν σε τοπικό επίπεδο με τους ΑΝΕΛΛ και όχι κεντρικά!
Λίγο καιρό πριν είχε χαρακτηρίσει τον κ. Μανώλη Γλέζο «μαθουσαλίξ» του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ακόμη πιο παλιά είχε βρεθεί στο πλευρό της κυρίας Λένας Διβάνη, όταν η τελευταία δεχόταν το φτύσιμο όλης της ελληνικής κοινωνίας γιατί είχε βιαστεί να κατηγορήσει τον 19χρονο, που έχασε τη ζωή του στο Περιστέρι για ένα εισιτήριο στο τρόλεϊ. Προ τριήμερου επέκρινε τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή διαμαρτυρήθηκε για ένα σκίτσο των «Νέων».
Για να εκτονώσει την κατάσταση ο γραμματέας της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ κ. Νίκος Βούτσης αποδοκίμασε (προφανώς κατόπιν συνεννόησης με τον κ. Τσίπρα) τον κ. Τατσόπουλο, μήπως καταφέρει να εκτονώνει την κατάσταση, πριν αυτή γίνει ανεξέλεγκτη. «Υπάρχει θέμα και έχουμε μιλήσει τρεις φορές με τον Πέτρο τον Τατσόπουλο. Θα συζητήσουμε γι αυτό το ζήτημα και στην κοινοβουλευτική ομάδα την Τρίτη. Μακριά από μας τα καταστατικά μέτρα. Αλλά ακριβώς επειδή βρισκόμαστε σε πόλεμο, χρειάζεται η ελάχιστη ή και κάτι περισσότερο από την ελάχιστη συνοχή και αλληλεγγύη. Διότι κάπου χάνει κανείς και το νήμα της αλληλεγγύης. Και αν χαθεί αυτό, όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες» είπε ο κ. Βούτσης.
Εφόσον πάντως η διαδρομή του κ. Τατσόπουλου στην πολιτική ζωή και στον ΣΥΡΙΖΑ αποδεχθεί βραχύβια θα είναι η δεύτερη αποτυχημένη έμπνευση του κ. Τσίπρα: Το 2006 είχε ανακαλύψει τον κ. Γρηγόρη Ψαριανό, τον οποίο έβαλε μετά βαΐων και κλάδων στο ψηφοδέλτιό του στη μάχη για το δήμο της Αθήνας. Τέσσερα χρόνια αργότερα ο κ. Ψαριανός αποχώρησε θεαματικά από τον ΣΥΡΙΖΑ και έχει πλέον εξελιχθεί σε έναν από τους φανατικούς πολέμιους της Κουμουνδούρου – δεν δικαιώνονται δηλαδή και τόσο πολύ οι «ανακαλύψεις» του κ. Τσίπρα.
Γιάννης Μακρυγιάννης
protothema.gr