16 Δεκεμβρίου 2013

Άδωνις Γεωργιάδης... ας μείνει μεταξύ μας αλλά μας έβαλε τα γυαλιά

Ρέα Βιτάλη

Αν μερικά χρόνια πριν, ρωτούσες τη γνώμη μου για τον Άδωνη Γεωργιάδη, θα σου απαντούσα, «κάποιος που γαβγίζει, νυμφευμένος με κάποια που νιαουρίζει». Η πολιτική μας σκηνή έχει όμως χοντρές ανατροπές. Καθώς ο Άδωνις Γεωργιάδης, από τις 25 Ιουνίου 2013, έχει καταλάβει υπουργική καρέκλα. Το Υπουργείο Υγείας. Στα χρόνια μας την ονομάζεις και σάκο του μποξ, για να εξασκούν οι πολίτες πάνω του όλα τα «και εσείς τι κάνατε;», «Να πάτε να γ... όλοι οι πολιτικοί». Ωστόσο ο Άδωνις, αυτόματα με την ανάληψη της υπουργικής «τιμής», έδειξε στοιχεία αξιοπερίεργα και αξιοσημείωτα. Αρχικά παρενέβη στον ήχο του. Μείωσε τα ντεσιμπέλ. Πιάσαμε εξαιρετικό τόνο. Και δεν είναι μόνο αυτό.

Ο Άδωνις Γεωργιάδης, μοιάζει να μας έβαλε τα γυαλιά στα μάτια, στα 41 του χρόνια. Έχοντας προφανώς άλλα στοιχεία να διατυμπανίσει πλην της νεαρής του ηλικίας. Και δεν ήταν η πρώτη φορά. Σε πέρασμα 3 μηνών από το Υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, επί κυβέρνησης Παπαδήμου, ως Υφυπουργός τότε, κατάφερε την άρση του καμποτάζ. Με έργο σε 90 μέρες. Δηλαδή επέτρεψε στα κρουαζιερόπλοια με σημαίες τρίτων χωρών, εκτός ευρωπαϊκής ένωσης, να παραλαμβάνουν και να αποβιβάζουν επιβάτες-τουρίστες σε λιμάνια εντός ελληνικής επικράτειας. Έρμη χώρα για πόσα «εξυπακούεται» έπρεπε να χύσεις αίμα! Τη σημασία αυτής της άρσης και της οικονομικής «αιμοδοσίας» της, τη ζήσαμε το καλοκαίρι που μας πέρασε. Εργασιομανής, μεθοδικός, αποτελεσματικός, πρακτικός, επικοινωνιακό υπερόπλο της ΝΔ, με άριστη γνώση της ελληνικής γλώσσας (άλλωστε το 1994 ίδρυσε το κέντρο ελευθέρων σπουδών «Ελληνική αγωγή» με σκοπό τη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών) ενημερωμένος πάντα, διαβασμένος εις βάθος, με τσαγανό και τσαμπουκά. Απ΄ όσα έχει κατά καιρούς δηλώσει θα ξεχωρίσω τη φράση-στίγμα «Δεν θ΄ αφήσω την τρόικα να μου πάρει τη δόξα. Θα πράξω ό,τι χρειάζεται και όσες αλλαγές έπρεπε να είχαν γίνει προ πολλού σε τούτον τον τόπο». Έπιασε εν ολίγοις το κάστανο που οι άλλοι ή πετάνε μακριά ή κάνουν ότι δεν το βλέπουν. Κατεύθυνση σαφής. Πάντα είναι σαφής. Έκτοτε ξεσκεπάζει παθογένειες με παροιμιώδες πείσμα να τις ανατρέψει.

Συχνά στις παρέες ψιθυρίζουμε ότι ο Άδωνις είναι από τους ελάχιστους που έχουν κολλήσει ένσημα επαγγελματικής εργασίας στη ζωή τους. Έχει δουλέψει. Γνωρίζει στο πετσί του, την πράξη. Συχνά στις παρέες λέμε... Μεταξύ μας λέμε... Συνωμοτικά συμφωνούμε… Στα μουλωχτά επιβραβεύουμε... Πλάκα έχει! Αυτό είναι στα μάτια μου, το πλέον ενδιαφέρον, για τον Άδωνι Γεωργιάδη. Μιλάμε για εκείνον «μεταξύ μας». Λες και αγωνιούμε μη ξεφύγει η άποψή μας παραέξω, λες και μπορεί να εκτεθούμε υπερασπίζοντάς τον αν δεν είμαστε οπαδοί του κόμματός της ΝΔ. Λες και μας έχουν στοιχειώσει, με φαντάσματα μιας«Δεξιάς», που τα χρεώθηκε στο διηνεκές, αποκλείοντας ακόμα και την ιδέα κάτι καλού στους κόλπους της. Νταντεύοντας, αντιθέτως, με εξαιρετική επιείκεια και ανοχή όσους μας συστήνονται ως και καλά «λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις».

Προτιμούμε να το χειριστούμε ως κοινό μυστικό, ότι ο Άδωνις έχει τα φόντα και τα στοιχεία του πολιτικού, όπως θα έπρεπε να είναι. Ότι μπορεί τα περισσότερα απ΄αυτα τα στοιχεία να’ναι απαραίτητα γι΄αυτο που ορίζουμε ως "νέα μέρα" και "νέα γενιά". Φαντάσου πόσα κιλά παρεξηγήσεων έχουμε απορροφήσει. Πόσους τόνους κατευθυνόμενης κρίσης για το πρόσωπό του είχαμε μασήσει. Φαντάσου τι κόμπλεξ κουβαλάει στην πλάτη του ο καθένας μας «κομματικής» πειθαρχίας, ενώ τα σύνορα των κομμάτων ευτυχώς καταρρέουν. Φαντάσου πόσα ξέρουμε και συγχρόνως δεν ξέρουμε για τους ανθρώπους που κατεβαίνουν στης πολιτικής τον στίβο. Πόσους μπορεί να αδικούμε αλλά και πόσους τιμούμε ενώ θα έπρεπε με κλωτσιές να τους «τιμούμε»... Φαντάσου! Τι ζόρικο, τελικά, να είσαι ψηφοφόρος!

ΥΓ: Τελικά μπορείς να επεμβείς στον ήχο σου αλλά δεν θα καταφέρεις να επεμβείς εξίσου εύκολα στην πρώτη εντύπωση που έκανες. Και η πρώτη εντύπωση για τον Άδωνη Γεωργιάδη ήταν.....Άστα, βράστα! Θα έχει "δουλίτσα"....

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.proswpa&id=30160