Ακόμα και ο τίτλος που συγκεφαλαιώνει το άρθρο είναι αρκούντως ενδεικτικός: «Καλύτερα οι Κλούνεϊ να περιοριστούν στις φωτογραφήσεις τους στο Hello και να σταματήσουν να χτυπούν τη Βρετανία με τα Ελγίνεια».
Ο Χάρντμαν χαρακτηρίζει την τρέλα με την Αλαμουντίν στην Αθήνα ως ένα «τσίρκο των μίντια», που δεν περίμεναν κάποιον μεγάλο ηγέτη και ούτε κατέγραφαν ακόμα μία μάχη διαδηλωτών και Αστυνομίας μπροστά στο Κοινοβούλιο. Οι φωτογράφοι κατέγραφαν, σημειώνει, την έλευση μιας ομάδας νομικών και εστίαζαν στο νεαρότερο μέλος αυτής(!).«Η κ. Κλούνεϊ, που πρόσφατα νυμφεύθηκε στη Βενετία κάνοντας χλιδάτο γάμο, άφησε το ταξίδι του μέλιτος για να έρθει στην Αθήνα και να ενταχθεί στον αγώνα της Ελλάδας για την επιστροφή των Μαρμάρων. Μάλιστα, στην παρούσα φάση θα βρουν υποστηρικτές να ανάμεσα στους Βρετανούς φιλελεύθερους, καθώς γι' αυτούς το συγκεκριμένο θέμα είναι της... μόδας», γράφει ο Χάρντμαν.
Και συνεχίζει: «Μέχρι τη δεκαετία του '80, ελάχιστοι Έλληνες έδιναν ένα βλέμμα παραπάνω για την Ακρόπολη. Ο λόρδος Έλγιν έσωσε τα Μάρμαρα από το χάος της τουρκικής κατοχής κατά τον 19ο αιώνα, αλλά τώρα, με τη χρονική απόσταση που μας χωρίζει από το γεγονός, ο καθένας μπορεί να τον υποπτευθεί. Τα τελευταία χρόνια οι Έλληνες πολιτικοί ποντάρουν στην έννοια της υπερηφάνειας, εξ ου και αναφύεται ξανά το θέμα των Μαρμάρων. Για το Βρετανικό Μουσείο η παρουσία των Μαρμάρων έχει τοτεμικό χαρακτήρα. Την ίδια στιγμή, όποιος διάσημος περνάει από την Ελλάδα ρωτάται για την επιστροφή των Μαρμάρων. Και για να μην τους κακοκαρδίσουν τους λένε ''ναι, να γυρίσουν πίσω''. Κάπως έτσι προέκυψε και η κ. Κλούνεϊ».
Ο Χάρντμαν σημειώνει πως η κυβέρνηση της Ελλάδας, που παραλίγο να χρεοκοπήσει, θα πληρώσει τον λογαριασμό της διαμονής της Αλαμουντίν στην πεντάστερη «Μεγάλη Βρετανία». Και προσθέτει με νόημα: «Οι Έλληνες δεν είναι χαζοί. Ξέρουν πως η Αλαμουντίν θα βρει απέναντί της μια σειρά από Βρετανούς δικηγόρους. Αλλά, βέβαια, τώρα όλοι ήρθαν να δουν από κοντά την Αλαμουντίν. Η συγκεκριμένη κυρία έχει υποστηρίξει τον Ασάνζ της Wikileaks και προφανώς θα πρέπει να βρει μια συσχέτιση ανάμεσα στα ανθρώπινα δικαιώματα και τα Μάρμαρα. Ε, όλο και κάτι θα βρει».
Και η ειρωνεία συνεχίζεται από τον Χάρντμαν: «Προφανώς ήταν τυχαία η αναφορά του Κλούνεϊ πριν από οκτώ μήνες, με αφορμή μια ταινία του, στα Μάρμαρα. Τότε η ελληνική κυβέρνηση χάρηκε πολύ. Τώρα οι κυβερνώντες στρώνουν κόκκινο χαλί στη γυναίκα του. Με τη μόνη διαφορά ότι την πραγματικά καλή δουλειά για το ίδιο θέμα είχε κάνει πριν πολλά χρόνια η Μελίνα Μερκούρη».
Ο Χάρντμαν προσπαθεί να δικαιολογήσει την αρπαγή των Μαρμάρων, σημειώνοντας πως τότε η Ελλάδα δεν είχε καμία σχέση με τη σημερινή και η αλήθεια γύρω από την πράξη του Έλγιν ποτέ δεν θα επιβεβαιωθεί από τα πράγματα. «Για την Αγγλία θα είναι καίριο πλήγμα να δώσει τα Μάρμαρα, καθώς τότε θα πρέπει να περιμένει να ασκήσουν πίεση και άλλες χώρες. Θα φτάσει στο σημείο να διαπραγματευτεί ακόμα και τα... Φόκλαντς. Αν τα Μάρμαρα φύγουν από το Βρετανικό Μουσείο, θα μεταφερθούν σε ένα λιγότερο εντυπωσιακό μουσείο που βρίσκεται στην Ακρόπολη».
Για να καταλήξει: «Μπορεί οι Έλληνες πολιτικοί να συνεχίσουν να χτυπούν τον ίδιο σκοπό και να χειροκροτούνται από τους ηλίθιους αριστερούς, αλλά την ίδια στιγμή οι φτωχοί φορολογούμενοι θα αναγκαστούν να σηκώνουν τη θηλιά για την κυρία Κλούνεϊ και τα φιλαράκια της».