Αγωνιώδεις είναι πλέον οι προσπάθειες που κάνει η κυβέρνηση προκειμένου να βρει μια ελπίδα στην όλη μαυρίλα που έχει απλωθεί τις τελευταίες ημέρες. Η σημερινή σύνοδος του Γιούρογκρουπ θα κρίνει ως ένα σημείο την πορεία των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές και την επιστροφή της τρόικας η οποία αν και θα έπρεπε να έχει επιστρέψει παίζει… κατενάτσιο.
Η αγωνία του κυβερνητικού συνασπισμού έγκειται στο τι θα μπορέσει να πάρει καλύτερο από την τρόικα. Πώς θα μπορέσει να διαχειριστεί μια δύσκολη περίοδο. Κι όσο κι αν επικρατεί αισιοδοξία, κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι θα γίνει, ειδικά τώρα που οι πιέσεις εντείνονται.
Φαίνεται ότι οι δανειστές επιλέγουν τη σκληρή γραμμή σε βάρος της Ελλάδας και οι μεταρρυθμίσεις που απαιτούν αγγίζουν ευαίσθητες χορδές της ελληνικής κοινωνίας όπως το ασφαλιστικό και το εργασιακό. Όμως, αυτό που καίει περισσότερο την κυβέρνηση είναι οι όροι που θα θέσουν οι Ευρωπαίοι σε ότι αφορά την προληπτική γραμμή στήριξης για 6 ή 10 μήνες, όπως αποκάλυψε ο Γκ. Χαρδούβελης. Αν οι όροι είναι εξαιρετικά αυστηροί τότε όπως και να «βαφτιστεί» το πρόγραμμα στην ελληνική κοινωνία θα περάσει ως νέο, μίνι μνημόνιο. Όπως και αν το πουν, ό,τι κι αν κάνουν, ο κόσμος θα καταλάβει ότι θα πρόκειται απλά για συνέχιση της σκληρής λιτότητας και των πρακτικών που διατάσσονται από τις Βρυξέλλες. Άλλωστε, και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο λαός πιστεύει ότι θα συνεχιστεί το μνημόνιο ακόμη κι αν έχει άλλη ονομασία.
Αν η κυβέρνηση δεν βρει το «άσο» για να τον τραβήξει μέχρι τον Φεβρουάριο τότε πολύ δύσκολα θα μπορέσει να πάει σε εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας. Φήμες λένε ότι δεν μπορεί ο Σαμαράς να πάει σε εκλογές χωρίς να έχει ένα κρυμμένο χαρτί. Χωρίς να έχει λάβει ρητή δέσμευση από τη Μέρκελ για κάτι πολύ μεγάλο. Κι αυτό δεν είναι άλλο από τη διευθέτηση του χρέους, οριστικά και αμετάκλητα. Αν υπάρχει ένα τέτοιο σκηνικό τότε ο κυβερνητικός συνασπισμός μπορεί να πει στο λαό: «Από το μνημόνιο βγήκαμε, η χώρα δεν κατέρρευσε και το χρέος διευθετήθηκε». Αλλιώς δε θα είναι σε θέση να έχει ένα πειστικό… στόρι για να αφηγηθεί.
Τα όσα είπε χθες ο Χαρδούβελης στο Reuters μπορούν να ερμηνευτούν με διάφορους τρόπους. Ο ένας ότι η χώρα πράγματι είναι κοντά στην έξοδο από το μνημόνιο. Αλλά ο δεύτερος είναι ότι η Ελλάδα θα πληρώσει ακριβά το εισιτήριο εξόδου. Όπως θέλει βλέπει κάποιος το ποτήρι, μισογεμάτο ή μισοάδειο. Πάντως, το ευρύτερο πολιτικό και οικονομικό κλίμα δεν είναι καλό και η κυβέρνηση βρίσκεται υπό πίεση.
Οι τουρκικές προκλήσεις γίνονται σε μια κρίσιμη φάση ενώ η απόφαση της Κομισιόν να παγώσει το deal για τη ΔΕΣΦΑ ασφαλώς βαρύνει το κλίμα την ώρα που είναι φανερή η υποκίνηση αναταραχής από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Όλα αυτά ασφαλώς μοιάζουν με μέγγενη που σφίγγει ασφυκτικά την κυβέρνηση η οποία ένα καλό νέο θέλει για να χαμογελάσει. Όσο όμως η τρόικα δεν εμφανίζεται, όσο οι συμφωνίες που συζητούνται βαρύνονται από σκληρούς όρους και όσο οι δανειστές αδιαφορούν για την κοινωνική αναταραχή που θα προκαλέσουν, τόσο θα είναι όλα ρευστά. Σαν κινούμενη άμμος που δεν ξέρεις αν θα σε ρουφήξει ή όχι.
Είναι ίσως η πιο δύσκολη φάση για την παρούσα κυβέρνηση που πέρασε πολλά στα 2,5 χρόνια. Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε με το μεγαλύτερο διακύβευμα. Την οριστική έξοδο από την κρίση, επομένως Σαμαράς και Βενιζέλος πρέπει να έχουν καλή… κρίση για να κλείσουν μια μεγάλη συμφωνία με τους μικρότερους δυνατούς επώδυνους όρους.
http://www.antinews.gr/POLITIKE/poso-tha-stoixisei-i-eksodos-apo-to-mnimonio-/