Οι «άπιστες» γυναίκες αποτελούν νόμιμη λεία πολέμου και μοιράζονται στους πολεμιστές από τους ιμάμηδες. Για τους τζιχαντιστές όλες οι «άπιστες», ακόμα οι εβραίες και οι χριστιανές, δεν διαφοροποιούνται. Μόνο η αιχμαλωσία «αποστάτισσας» γυναίκας, δηλαδή κάποιας που ασπάστηκε άλλη πίστη, όντας προηγουμένως μουσουλμάνα, απαγορεύεται. Γι’ αυτήν υπάρχει μόνο μαχαίρι.
Οι σεξουαλικές σχέσεις με τις «άπιστες», φυσικά επιτρέπονται για τους «γενναίους» πολεμιστές του Ισλάμ. Ο Αλλάχ ο ίδιος λέει στο Κοράνι πως δεν τίθεται θέμα. Γιατί εμείς να αμφιβάλουμε; Αν, δε, η «άπιστη» είναι παρθένα, καλό είναι να πάψει να είναι άμεσα. Αν δεν είναι παρθένα, της κάνουν και μια τελετή «εξαγνισμού».
Επίσης, είναι απολύτως νόμιμο να αγοράζει ή να πουλά κανείς «άπιστες» σκλάβες, αφού αποτελούν περιουσία του πολεμιστή. Δεν επιτρέπεται να χωρίζουν τις μητέρες από τα παιδιά τους, αν αυτά είναι μικρά. Απαγορεύεται επίσης ένας πολεμιστής να έχει σεξουαλική επαφή με μια σκλάβα που δεν του ανήκει. Αν η σκλάβα μείνει έγκυος, μπορεί να την πουλήσει, μετά τη γέννηση του παιδιού. Τώρα πως συμβαδίζει αυτό με τον νόμο μη χωρισμού της μάνας από το μικρό παιδί, μόνο οι τζιχαντιστές ξέρουν.
Οι σκλάβες ενός νεκρού πολεμιστή μοιράζονται στους υπόλοιπους. Ωστόσο, αν προηγουμένως είχε σεξουαλική επαφή με έναν πατέρα, δεν μπορεί να έχει και με τον γιο του και αντιστρόφως. Ο πολεμιστής δεν μπορεί επίσης να έχει σεξουαλική επαφή με τις σκλάβες της συζύγου του και επίσης δεν μπορεί να φιλήσει μια σκλάβα που ανήκει σε άλλον.
Τι λέει όμως ο Αλλάχ σχετικά με τη «χρήση» ανηλίκων κοριτσιών; Κανένα πρόβλημα. Εφόσον αντέχει, ελεύθερα. Αν δεν αντέχει όμως, απολαύστε την με άλλους τρόπους, ορίζει. Αλλάχ είναι αυτός πώς να του πάει κανείς κόντρα; Αυτός άλλωστε επιτρέπει σε έναν πολεμιστή να απολαμβάνει και δύο αδελφές σκλάβες, ή μια θεία και μια ανιψιά. Απλώς, για πρακτικούς μάλλον λόγους, απαγορεύει η απόλαυση να λαμβάνει χώρα ταυτόχρονα.
Επίσης, ο πολεμιστής μπορεί να «τραβιέται» και να μην εκσπερματώνει στον κόλπο της σκλάβας, αν δεν θέλει. Αυτό βέβαια είναι το λιγότερο μάλλον για την φτωχή σκλάβα, αφού ο Αλλάχ, μέσω του προφήτη του Μωάμεθ, ορίζει ρητώς και κατηγορηματικώς, ότι ο ιδιοκτήτης έχει κάθε δικαίωμα να την κάνει μαύρη στο ξύλο, καθώς έτσι τη νουθετεί.
Απαγορεύεται να της σπάσει τα οστά, όταν τη δέρνει και να την χτυπά στο πρόσωπο. Αυτό προφανώς αποτελεί τεράστια παρηγοριά για το θύμα. Παρόλα αυτά, αν το θύμα επιχειρήσει να δραπετεύσει διαπράττει τη μέγιστη των αμαρτιών έναντι του Αλλάχ και πρέπει να τιμωρηθεί βάσει του «ιερού νόμου», της σαρία, με τρόπο ώστε να πειστούν και οι υπόλοιπες ότι δεν είναι σκόπιμο να το επιχειρήσουν.
Αυτά τα υπέροχα διδάσκει το κοράνι, όπως λένε οι τζιχαντιστές, σχετικά με τα άμοιρα πλάσματα που έχουν την ατυχία να πέσουν, ζωντανές, στα χέρια τους. Όλα τα παραπάνω δε θα ήταν πάρα, μα πάρα πολύ φαιδρά, αν, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, δεν αποτελούσαν μια πραγματικότητα που βιώνουν χιλιάδες γυναίκες στις περιοχές που τα φανατικά αυτά σκύβαλα έχουν καταλάβει.
Θα ήταν σκόπιμο ενδεχομένως, όσοι τζιχαντιστές αιχμαλωτίζονται, να υφίστανται την αυτή μεταχείριση, από κάθε άποψη, απλώς ως νουθεσία και παραδειγματισμό προς τους υπολοίπους.
ΠΗΓΗ: MEMRI (Middle East Media Research Institute)
http://www.defence-point.gr/news/?p=118541