Μέσα σε λίγες εβδομάδες η συγκυβέρνηση κατέστρεψε ό,τι είχε γίνει στο θέμα της λαθρομετανάστευσης
Ο πόλεμος στη Συρία και στο Ιράκ μαίνεται πολύ καιρό τώρα. Τι είναι λοιπόν αυτό που άλλαξε και είχαμε τη μεγάλη έξαρση στις παράνομες εισόδους, τι προκάλεσε τις καραβιές των δουλεμπόρων να αδειάζουν λαθρομετανάστες και πρόσφυγες στα νησιά του Αιγαίου σε πολύ μεγαλύτερους αριθμούς;
Η διαφορά με πριν είναι το μήνυμα ανομίας, αφασίας κι ασυδοσίας που εξέπεμψε προς κάθε κατεύθυνση η κυβέρνηση, κλείνοντας την Αμυγδαλέζα κι άλλα κέντρα κράτησης, αμολώντας τους πάντες στο κέντρο της Αθήνας και χαλαρώνοντας γενικά όλη τη στάση της απέναντι στο φαινόμενο.
Πριν βραδιάσει, τα νέα, μέσω κινητών και διαδικτύου, είχαν φτάσει στα στέκια των δουλεμπόρων ανά την Ασία και την Αφρική, στα αδέρφια και τα ξαδέρφια που περιμένουν πανστρατιά στο Μογκαντίσου, στη Λαχώρη και την Ντάκα. Μια χώρα της Ε.Ε. που θα σου προσφέρει αρχική περίθαλψη, ούτε μια μέρα κράτηση κι ένα χαρτί να κυκλοφορείς ελεύθερος στους δρόμους της, όπου θα τραβήξεις και μια ωραία «μαϊμού» αίτηση πολιτικού ασύλου, είναι μεγάλο δέλεαρ.
Τώρα δε που στρώνει ο καιρός, η θάλασσα γίνεται λάδι, είναι και λιγότερο επικίνδυνο και μετά η μεταφορά στην ηπειρωτική χώρα έχει ναύλο πληρωμένο από αυτόν που τα κερνάει όλα: τον Ελληνα φορολογούμενο.
Μόκο, σιλάνς, τουμπεκί, άκρα του τάφου σιωπή βασιλεύει για τους μεγάλους δουλεμπόρους, τον Ερντογάν και το κράτος του, που χωρίς τη δική τους συναυτουργία θα ήταν αδύνατη αυτή η εισροή, από την οποία κερδίζει το κράτος-συμμορία μερικές χιλιάδες δολάρια το κεφάλι. Και μόνο γι' αυτή την ασύμμετρη απειλή που υλοποιούν σε βάρος μας, οργανωμένα, μεθοδικά, φορτώνοντάς μας πλήθη σουνιτών μουσουλμάνων, υπονομεύοντας την εθνική και την κοινωνική μας συνοχή, την κοινωνική ειρήνη, την οικονομία και την ασφάλειά μας, θα έπρεπε να τους κόψουμε παντού τον δρόμο προς την Ευρώπη, να βλέπουν για χρόνια κονδύλια και πολιτική πρόοδο της πορείας τους με το κιάλι.
Θα έπρεπε να έχουμε ξεσηκώσει την Ευρώπη -κι όχι μόνο- γι' αυτό το μαφιόζικο γενοκτόνο κράτος, που εδώ και χρόνια το 'χει ρίξει μεθοδικά κι οργανωμένα και στο trafficking. Κανονικά για μια τέτοια σκληρή μας στάση θα έπρεπε να μας αρκούσαν η κατοχή του 40% της Κύπρου, οι αγνοούμενοι, η αποσχιστική δράση της φιδοφωλιάς που υποδύεται το προξενείο στη Θράκη, οι συνεχείς παραβιάσεις του εναέριου και του θαλάσσιου χώρου μας στο Αιγαίο και το casus belli.
Η κυβέρνηση όμως όχι μόνον δεν κάνει τίποτε για να καταγγείλει το κράτος-συμμορία και με δραστικά μέτρα να περιορίσει τη μαζική εισβολή που θα κάνει τη χώρα πυριτιδαποθήκη, αλλά γίνεται συνεργός των δουλεμπόρων, των αφεντικών της μαύρης εργασίας και δημιουργεί ένα δυσώδες θερμοκήπιο ρατσισμού.
Η δε στάση τoυ Μεγάρου Μαξίμου και της χαρωπής διεθνίστριας υφυπουργού του, που πουλάει αστειάκια κι ειρωνείες, είναι εξόχως ρατσιστική απέναντι στους πραγματικούς πρόσφυγες που όντως δικαιούνται πολιτικό άσυλο γιατί είδαν το ISIS να κόβει κεφάλια. Κάθε πραγματικός πρόσφυγας έχει μπροστά του στη σειρά ντουζίνες λαθρομετανάστες που μπήκαν παράνομα στη χώρα σε αναζήτηση διεξόδου στην Ευρώπη, εργασίας, παρασιτικού βίου ή εγκληματικής δράσης. Δεν πληρούν καμία από τις προϋποθέσεις ασύλου, τυγχάνουν όμως της ίδιας ευνοϊκής μεταχείρισης και «προσκλήθηκαν» εδώ από τον Πανούση, που με άρθρα καταγγέλλει τον εαυτό του, και τη Χριστοδουλοπούλου, που εκστασιάζεται μπροστά στο έργο της, να ξαναγίνεται η Αθήνα μια βρόμικη «πολυπολιτισμική» κουρελού.
Μπορείς να καταμαρτυρήσεις πολλά στην προηγούμενη κυβέρνηση. Μέσα όμως σε λίγες εβδομάδες η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. κατέστρεψε όλη την επίπονη δουλειά που είχε γίνει στο θέμα της λαθρομετανάστευσης κι όποιος ζει στο κέντρο ξέρει. Ο Αλέξης το κάνει κι ο Πάνος του κρατάει το φανάρι...
Φαήλος Κρανιδιώτης
Ο πόλεμος στη Συρία και στο Ιράκ μαίνεται πολύ καιρό τώρα. Τι είναι λοιπόν αυτό που άλλαξε και είχαμε τη μεγάλη έξαρση στις παράνομες εισόδους, τι προκάλεσε τις καραβιές των δουλεμπόρων να αδειάζουν λαθρομετανάστες και πρόσφυγες στα νησιά του Αιγαίου σε πολύ μεγαλύτερους αριθμούς;
Η διαφορά με πριν είναι το μήνυμα ανομίας, αφασίας κι ασυδοσίας που εξέπεμψε προς κάθε κατεύθυνση η κυβέρνηση, κλείνοντας την Αμυγδαλέζα κι άλλα κέντρα κράτησης, αμολώντας τους πάντες στο κέντρο της Αθήνας και χαλαρώνοντας γενικά όλη τη στάση της απέναντι στο φαινόμενο.
Πριν βραδιάσει, τα νέα, μέσω κινητών και διαδικτύου, είχαν φτάσει στα στέκια των δουλεμπόρων ανά την Ασία και την Αφρική, στα αδέρφια και τα ξαδέρφια που περιμένουν πανστρατιά στο Μογκαντίσου, στη Λαχώρη και την Ντάκα. Μια χώρα της Ε.Ε. που θα σου προσφέρει αρχική περίθαλψη, ούτε μια μέρα κράτηση κι ένα χαρτί να κυκλοφορείς ελεύθερος στους δρόμους της, όπου θα τραβήξεις και μια ωραία «μαϊμού» αίτηση πολιτικού ασύλου, είναι μεγάλο δέλεαρ.
Τώρα δε που στρώνει ο καιρός, η θάλασσα γίνεται λάδι, είναι και λιγότερο επικίνδυνο και μετά η μεταφορά στην ηπειρωτική χώρα έχει ναύλο πληρωμένο από αυτόν που τα κερνάει όλα: τον Ελληνα φορολογούμενο.
Μόκο, σιλάνς, τουμπεκί, άκρα του τάφου σιωπή βασιλεύει για τους μεγάλους δουλεμπόρους, τον Ερντογάν και το κράτος του, που χωρίς τη δική τους συναυτουργία θα ήταν αδύνατη αυτή η εισροή, από την οποία κερδίζει το κράτος-συμμορία μερικές χιλιάδες δολάρια το κεφάλι. Και μόνο γι' αυτή την ασύμμετρη απειλή που υλοποιούν σε βάρος μας, οργανωμένα, μεθοδικά, φορτώνοντάς μας πλήθη σουνιτών μουσουλμάνων, υπονομεύοντας την εθνική και την κοινωνική μας συνοχή, την κοινωνική ειρήνη, την οικονομία και την ασφάλειά μας, θα έπρεπε να τους κόψουμε παντού τον δρόμο προς την Ευρώπη, να βλέπουν για χρόνια κονδύλια και πολιτική πρόοδο της πορείας τους με το κιάλι.
Θα έπρεπε να έχουμε ξεσηκώσει την Ευρώπη -κι όχι μόνο- γι' αυτό το μαφιόζικο γενοκτόνο κράτος, που εδώ και χρόνια το 'χει ρίξει μεθοδικά κι οργανωμένα και στο trafficking. Κανονικά για μια τέτοια σκληρή μας στάση θα έπρεπε να μας αρκούσαν η κατοχή του 40% της Κύπρου, οι αγνοούμενοι, η αποσχιστική δράση της φιδοφωλιάς που υποδύεται το προξενείο στη Θράκη, οι συνεχείς παραβιάσεις του εναέριου και του θαλάσσιου χώρου μας στο Αιγαίο και το casus belli.
Η κυβέρνηση όμως όχι μόνον δεν κάνει τίποτε για να καταγγείλει το κράτος-συμμορία και με δραστικά μέτρα να περιορίσει τη μαζική εισβολή που θα κάνει τη χώρα πυριτιδαποθήκη, αλλά γίνεται συνεργός των δουλεμπόρων, των αφεντικών της μαύρης εργασίας και δημιουργεί ένα δυσώδες θερμοκήπιο ρατσισμού.
Η δε στάση τoυ Μεγάρου Μαξίμου και της χαρωπής διεθνίστριας υφυπουργού του, που πουλάει αστειάκια κι ειρωνείες, είναι εξόχως ρατσιστική απέναντι στους πραγματικούς πρόσφυγες που όντως δικαιούνται πολιτικό άσυλο γιατί είδαν το ISIS να κόβει κεφάλια. Κάθε πραγματικός πρόσφυγας έχει μπροστά του στη σειρά ντουζίνες λαθρομετανάστες που μπήκαν παράνομα στη χώρα σε αναζήτηση διεξόδου στην Ευρώπη, εργασίας, παρασιτικού βίου ή εγκληματικής δράσης. Δεν πληρούν καμία από τις προϋποθέσεις ασύλου, τυγχάνουν όμως της ίδιας ευνοϊκής μεταχείρισης και «προσκλήθηκαν» εδώ από τον Πανούση, που με άρθρα καταγγέλλει τον εαυτό του, και τη Χριστοδουλοπούλου, που εκστασιάζεται μπροστά στο έργο της, να ξαναγίνεται η Αθήνα μια βρόμικη «πολυπολιτισμική» κουρελού.
Μπορείς να καταμαρτυρήσεις πολλά στην προηγούμενη κυβέρνηση. Μέσα όμως σε λίγες εβδομάδες η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. κατέστρεψε όλη την επίπονη δουλειά που είχε γίνει στο θέμα της λαθρομετανάστευσης κι όποιος ζει στο κέντρο ξέρει. Ο Αλέξης το κάνει κι ο Πάνος του κρατάει το φανάρι...
Φαήλος Κρανιδιώτης