08 Απριλίου 2015

Spiegel: Κύριε Τσίπρα, η διπλωματία δεν γίνεται έτσι

Ο Σαρλ ντε Γκολ έλεγε πως μεταξύ εθνών δεν πρέπει να υπάρχουν φιλίες, αλλά συμφέροντα. Ο Τσε Γκεβάρα έκανε έργο ζωής την έννοια της αλληλεγγύης μεταξύ των λαών. Ο Αλέξης Τσίπρας προσπαθεί να περπατήσει στις αντίθετες γραμμές αυτών των δύο, εκ διαμέτρου αντίθετων, προσεγγίσεων. Και ξεκινάει να το κάνει από τη Ρωσία.

Το γερμανικό περιοδικό Spiegel, σχολιάζει την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στη Μόσχα και του λέει πως η διπλωματία δεν διεξάγεται με αυτόν τον τρόπο.

«Η επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στη Μόσχα κινείται στο πλαίσιο της αναζήτησης νέων συμμάχων. Αυτό είναι δικαίωμά του, μόνο που η διπλωματία στην Ευρώπη δεν διεξάγεται με αυτόν τον τρόπο. Ακόμη και αν οι λογής μελετητές διαφωνούν για το αν πρέπει να ακολουθεί κανείς την άποψη του Ντε Γκολ ή του Τσε. Αυτή τη στιγμή η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να κάνει ένα περίεργο μείγμα και των δύο φιλοσοφιών. Πρώτον, βασίζεσαι στην ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και χρησιμοποιεί το ηθικό επιχείρημα για να αξιώσει πολεμικές αποζημιώσεις από τη Γερμανία και από την άλλη ακολουθεί την τακτική απειλών ότι δεν θα αποπληρώσει τη δόση στο ΔΝΤ. Αν η αλληλεγγύη σημαίνει πραγματικά «τρυφερότητα», τότε ο Τσίπρας και η κυβέρνησή του είναι σαν χούλιγκανς».

Και συμπληρώνει: «Ο Τσίπρας, ως επικεφαλής ενός κυρίαρχου κράτους έχει κάθε δικαίωμα να αναζητήσει υποστήριξη εκτός της ΕΕ. Όπως είναι κατανοητό να ζητήσει από τον Πούτιν να μειώσει την τιμή του φυσικού αερίου προς τους χειμαζόμενους Έλληνες καταναλωτές. Αυτό που είναι λιγότερο κατανοητό είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση οργάνωσε, επίσης, μια σειρά απειλητικών χειρονομιών προς τους εταίρους της στην Ευρωζώνη. Έτσι, μίλησε για τον κοινό αγώνα της Ελλάδας και της Ρωσίας κατά του Χίτλερ και άσκησε έντονη κριτική για τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν στο Κρεμλίνο λόγω της κρίσης στην Ουκρανία.

Ο Καμμένος στην εξίσωση

Μέσα σε αυτό το κλίμα εντάσσονται και οι δηλώσεις του Πάνου Καμμένου ότι η Ελλάδα μπορεί να αναζητήσει βοήθεια από τη Ρωσία, την Κίνα, τις ΗΠΑ ή την Ινδία, ενώ δεν ξέχασε να μιλήσει εκ νέου για το κύμα προσφύγων που μπορούν να προωθηθούν στην Ευρώπη.

«Δεν λειτουργεί έτσι η εξωτερική πολιτική στην Ευρώπη. Μπορεί στο επίπεδο των συμφερόντων εντός της ΕΕ να υπάρχει παζάρεμα, αυτό δεν είναι ασυνήθιστο, αλλά πάντα στο τέλος υπάρχει μια αίσθηση ότι άπαντες συμφώνησαν. Από αυτές τις συμφωνίες έχει και η Ελλάδα ωφεληθεί τα τελευταία χρόνια, καθώς έλαβε πολλά χρήματα επιχορηγήσεις παρά το γεγονός ότι υπήρχαν σοβαρές επιφυλάξεις γι' αυτήν.