Καλά το ΚΚΕ. Αυτό έκανε το «αντιιμπεριαλιστικό» κομμάτι του. Ο Καμμένος είναι δυνατόν να λέει ότι προτείνει στους Αμερικάνους, και δεξιά κι αριστερά, εδώ και μήνες τη μεταφορά μέρους της Σούδας σε νησί του Ανατολικού Αιγαίου, και ακόμα δεν έχει ρωτήσει ούτε καν τους Επιτελείς του και τους υπόλοιπους παράγοντες του υπουργείου Άμυνας;
Μήνες τώρα μιλάει ο κ.Καμμένος για το μεγαλόπνοο σχέδιό του να μεταφέρει μέρος της βάσης της Σούδας σε νησί του Ανατολικού Αιγαίου. Τώρα, απαντώντας σε ερώτηση του ΚΚΕ, στη Βουλή, ουσιαστικά επιβεβαίωσε ότι όλα αυτά είναι λόγια στον αέρα, αφού το σχέδιο, όπως χαρακτηριστικά εξήγησε, είναι σε «διερευνητικό στάδιο», ενώ δεν έχουν καν γνωμοδοτήσει οι υπόλοιποι παράγοντες του υπουργείου Άμυνας και τα τρία Επιτελεία. Βέβαια, ο ίδιος απέφυγε να κάνει ευθέως λόγο για την Κάρπαθο, αν και, επισήμως προ ημερών στη Βουλή, το παραδέχτηκε, όταν και πάλι του την «έπεσαν» οι βουλευτές του ΚΚΕ. Όπως και να’ χει, οι «προτάσεις» Καμμένου κινδυνεύουν να εκθέσουν το μέγαρο Μαξίμου, όχι μόνον στην «αριστερή τάση» του ΣΥΡΙΖΑ που βγάζει σπυράκια ακούγοντας για ελληνικές διευκολύνσεις προς τους Αμερικανούς, αλλά και γενικότερα σε όλους τους πολιτικούς χώρους, αφού, όπως όλα δείχνουν, η «πρόταση» μάλλον είναι ένα επικοινωνιακό τρικ.
Η «πρόταση Καμμένου», πάντως, έχει προκαλέσει θυμηδία και στους παράγοντες του υπουργείου Εξωτερικών, οι οποίοι λένε ότι οι επιθυμίες Καμμένου είναι όνειρα θερινής νυκτός. Κι’ αυτό, διότι εκτιμούν ότι ουδείς, ούτε οι Αμερικανοί ούτε και οι ΝΑΤΟϊκοί, θα επιδιώξουν να δημιουργήσουν μια βάση στην Κάρπαθο, ο οποία υπόκειται στο καθεστώς των Δωδεκανήσων (Σύμβαση Ειρήνης των Παρισίων, μεταξύ Ιταλίας και Συμμάχων, τον Απρίλιο του 1947). Ναι μεν, υπογραμμίζουν, με δεδομένη την απειλή από την Τουρκία, η Ελλάδα μονομερώς δικαιούται την στρατιωτικοποίηση του νησιού, αλλά θεωρούν εξαιρετικά αμφίβολο εάν θα προβούν σε μια τέτοια κίνηση οι αμερικανο-ΝΑΤΟϊκοί. Άρα, εκτιμούν, η «πρόταση Καμμένου» μάλλον έχει απειροελάχιστες ελπίδες.
Από καθαρά στρατιωτικής απόψεως, για την Ελλάδα, μακάρι να μπορούσε να επιτευχθεί κάτι τέτοιο. Ο κ.Καμμένος, όμως, πρέπει να μάθει ότι η πολιτική δεν είναι μόνον «επικοινωνιακές τουφεκιές» στον αέρα. Εξάλλου, έως τώρα, ούτε οι Αμερικανοί του έχουν απαντήσει, ούτε και οι ΝΑΤΟϊκοί. Αντίθετα, μάλιστα, οι Αμερικανοί του έκλεισαν την πόρτα κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στις ΗΠΑ, ενώ ούτε ο υπουργός, ούτε και ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας, δέχτηκαν να τον δουν. Κι’ όμως, αν και του συμπεριφέρθηκαν έτσι, αυτός προτίμησε να ταξιδέψει στις ΗΠΑ, για να συναντήσει απλά και μόνον κάποια γραφειοκράτη του υπουργείου.
Τι απάντησε όμως, στο ΚΚΕ, ο κ.Καμμένος; Είπε ότι «η χώρα μας εξετάζει την πιθανότητα να μεταφέρει μέρος των δραστηριοτήτων που λαμβάνουν χώρα με επίκεντρο τη ναυτική και αεροπορική βάση της Σούδας, σε έτερο νησί του Ανατολικού Αιγαίου», καθώς και ότι η «πρόταση, η οποία τελεί ακόμη σε διερευνητικό στάδιο, θα υποβληθεί σε ενδελεχή επεξεργασία από τους αρμόδιους επιτελικούς φορείς του υπουργείου και τα εμπλεκόμενα Γενικά Επιτελεία, και εφόσον κριθεί επωφελής για τα εθνικά συμφέροντα, στη συνέχεια, θα κατατεθεί στη Βουλή». Ούτε λίγο ούτε πολύ, δηλαδή, στις ελληνικές καλένδες το «φιλόδοξο» σχέδιο.
Μήνες τώρα μιλάει ο κ.Καμμένος για το μεγαλόπνοο σχέδιό του να μεταφέρει μέρος της βάσης της Σούδας σε νησί του Ανατολικού Αιγαίου. Τώρα, απαντώντας σε ερώτηση του ΚΚΕ, στη Βουλή, ουσιαστικά επιβεβαίωσε ότι όλα αυτά είναι λόγια στον αέρα, αφού το σχέδιο, όπως χαρακτηριστικά εξήγησε, είναι σε «διερευνητικό στάδιο», ενώ δεν έχουν καν γνωμοδοτήσει οι υπόλοιποι παράγοντες του υπουργείου Άμυνας και τα τρία Επιτελεία. Βέβαια, ο ίδιος απέφυγε να κάνει ευθέως λόγο για την Κάρπαθο, αν και, επισήμως προ ημερών στη Βουλή, το παραδέχτηκε, όταν και πάλι του την «έπεσαν» οι βουλευτές του ΚΚΕ. Όπως και να’ χει, οι «προτάσεις» Καμμένου κινδυνεύουν να εκθέσουν το μέγαρο Μαξίμου, όχι μόνον στην «αριστερή τάση» του ΣΥΡΙΖΑ που βγάζει σπυράκια ακούγοντας για ελληνικές διευκολύνσεις προς τους Αμερικανούς, αλλά και γενικότερα σε όλους τους πολιτικούς χώρους, αφού, όπως όλα δείχνουν, η «πρόταση» μάλλον είναι ένα επικοινωνιακό τρικ.
Η «πρόταση Καμμένου», πάντως, έχει προκαλέσει θυμηδία και στους παράγοντες του υπουργείου Εξωτερικών, οι οποίοι λένε ότι οι επιθυμίες Καμμένου είναι όνειρα θερινής νυκτός. Κι’ αυτό, διότι εκτιμούν ότι ουδείς, ούτε οι Αμερικανοί ούτε και οι ΝΑΤΟϊκοί, θα επιδιώξουν να δημιουργήσουν μια βάση στην Κάρπαθο, ο οποία υπόκειται στο καθεστώς των Δωδεκανήσων (Σύμβαση Ειρήνης των Παρισίων, μεταξύ Ιταλίας και Συμμάχων, τον Απρίλιο του 1947). Ναι μεν, υπογραμμίζουν, με δεδομένη την απειλή από την Τουρκία, η Ελλάδα μονομερώς δικαιούται την στρατιωτικοποίηση του νησιού, αλλά θεωρούν εξαιρετικά αμφίβολο εάν θα προβούν σε μια τέτοια κίνηση οι αμερικανο-ΝΑΤΟϊκοί. Άρα, εκτιμούν, η «πρόταση Καμμένου» μάλλον έχει απειροελάχιστες ελπίδες.
Από καθαρά στρατιωτικής απόψεως, για την Ελλάδα, μακάρι να μπορούσε να επιτευχθεί κάτι τέτοιο. Ο κ.Καμμένος, όμως, πρέπει να μάθει ότι η πολιτική δεν είναι μόνον «επικοινωνιακές τουφεκιές» στον αέρα. Εξάλλου, έως τώρα, ούτε οι Αμερικανοί του έχουν απαντήσει, ούτε και οι ΝΑΤΟϊκοί. Αντίθετα, μάλιστα, οι Αμερικανοί του έκλεισαν την πόρτα κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στις ΗΠΑ, ενώ ούτε ο υπουργός, ούτε και ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας, δέχτηκαν να τον δουν. Κι’ όμως, αν και του συμπεριφέρθηκαν έτσι, αυτός προτίμησε να ταξιδέψει στις ΗΠΑ, για να συναντήσει απλά και μόνον κάποια γραφειοκράτη του υπουργείου.
Τι απάντησε όμως, στο ΚΚΕ, ο κ.Καμμένος; Είπε ότι «η χώρα μας εξετάζει την πιθανότητα να μεταφέρει μέρος των δραστηριοτήτων που λαμβάνουν χώρα με επίκεντρο τη ναυτική και αεροπορική βάση της Σούδας, σε έτερο νησί του Ανατολικού Αιγαίου», καθώς και ότι η «πρόταση, η οποία τελεί ακόμη σε διερευνητικό στάδιο, θα υποβληθεί σε ενδελεχή επεξεργασία από τους αρμόδιους επιτελικούς φορείς του υπουργείου και τα εμπλεκόμενα Γενικά Επιτελεία, και εφόσον κριθεί επωφελής για τα εθνικά συμφέροντα, στη συνέχεια, θα κατατεθεί στη Βουλή». Ούτε λίγο ούτε πολύ, δηλαδή, στις ελληνικές καλένδες το «φιλόδοξο» σχέδιο.