-Θέλεις να παραιτηθώ Πρόεδρε; ρώτησε ο Αβέρωφ.
- Για το καλό της παράταξης, ειπώθηκε από τον Κ. Καραμανλή.
Λόγος δεν συνέτρεχε αλλά έτσι έκρινε ο Κ.Καραμανλης. Μία λέξη από τον Αβέρωφ δεν ακούστηκε. Ποτέ. Κι ας του χρωστούσε ο Κ.Καραμανλής.
Ακολούθησε η διαδικασία εκλογής ανάμεσα σε Κ. Μητσοτάκη και Κ. Στεφανόπουλο. Ο Κ. Στεφανόπουλος δεν άντεξε την ήττα κι έφυγε. Δεν διανοήθηκε κανείς να εκφράσει αντίρρηση για την εκλογή του “ξένου” Κ. Μητσοτάκη. Δεν υπήρξαν πολιτικές φιλοδοξίες άλλων; Φυσικά. Ομως, βρισκόμασταν στην εποχή που η συντηρητική παράταξη έδινε μαθήματα πατριωτισμού, ήθους, πολιτικής ευπρέπειας και σεβασμού προς τους πολίτες.
Ο Κ. Μητσοτάκης έχασε τις εκλογές το 1993. Το ίδιο βράδυ, παρά τις αντιρρήσεις όλων, ανήγγειλε στο Ζάππειο την αποχωρησή του. Ο διάδοχός του Μ. Εβερτ διανοήθηκε να υπαινιχθεί οτιδήποτε για την ηγεσία Κ. Μητσοτάκη;
Ας πάμε στα πρόσφατα: Αποχώρησε ο Κ. Καραμανλής και με ανοικτή εκλογική διαδικασία ανέλαβε ο Αντώνης Σαμαράς. Αφησε τον παραμικρό υπαινιγμό για τον προκάτοχό του; Εμεινε ποτέ η κυβερνητική θητεία Κ. Καραμανλή ανυπεράσπιστη στην Βουλή; Η κ. Ντ. Μπακογιάννη δεν άντεξε την ήττα της και ίδρυσε δικό της κόμμα. Ανοιξε πόλεμο ο Σαμαράς μαζί της ή την υποδέχθηκε στη Ν.Δ. γνωρίζοντας ότι έφερνε ορκισμένο εχθρό κάτω από την στέγη του;
Και ερχόμαστε στο σήμερα. Ο κατ´ απονομήν Σαμαρά αρχηγός της ΝΔ καταγγέλει τον Σαμαρά- που αποχώρησε τον Ιούλιο από την ηγεσία- για τη διαδικασία του Νοέμβρη, που ο ίδιος όφειλε να επιβλέπει. Εκ του καταστατικού. Και σα να μη φτάνει η τραγωδία της Κυριακής, κάνει τους πάντες άνω κάτω. Αβρός προς τον Αλέξη, υβριστικός προς τους συντρόφους του…Λυπάμαι. Η Ν.Δ που στηρίξαμε σαράντα χρόνια ιδεολογικά, χωρίς το παραμικρό όφελος, με αυτή που τώρα βλέπω καθόλου πια δεν μοιάζει…