Μέσα στην επόμενη εβδομάδα αναμένεται το Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων να ξεκινήσει τη διαδικασία για την αναζήτηση αγοραστή για τα δύο αεροσκάφη Airbus της πρώην Ολυμπιακής τα οποία το Δημόσιο επιδιώκει, είς μάτην, να πουλήσει από το 2009. Πλέον, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, το ΤΑΙΠΕΔ από την επόμενη Δευτέρα αναμένεται να ξεκινήσει τη διαδικασία πώλησης των δύο Airbus A-340-300 των οποίων το αξιόπλοό τους εξετάζει επιτροπή του υπουργείου Οικονομικών.
Η επιτροπή αυτή είχε συσταθεί τέλη Ιανουαρίου και προγραμματίζεται να έχει ολοκληρώσει το τελευταίο δεκαήμερο του Μαρτίου, ενόσω, δηλαδή, θα βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία αξιοποίησής τους από το ΤΑΙΠΕΔ.
Θα υπάρξει ενδιαφέρον;
Βέβαια παραμένει άγνωστο εάν, αυτή τη φορά, η απόπειρα του ΤΑΙΠΕΔ στεφθεί με επιτυχία, μιας και, μετά από περίπου επτά χρόνια ακινησίας, τα αεροσκάφη δεν αποκλείεται να καταλήξουν προς διάλυση και να πωληθούν ως σκραπ. Σε κάθε περίπτωση, όσο καθυστερεί η διαδικασία τόσο μειώνεται η αποτίμηση των συγκεκριμένων αεροσκαφών στα οποία αντιστοιχούσαν εκτιμώμενα έσοδα ύψους 10 εκατ. ευρώ το 2015, σύμφωνα με παλαιότερα επίσημα στοιχεία.
Σήμερα, οι προσδοκίες για την άντληση του συγκρεκριμένου τιμήματος είναι ιδιαίτερα χαμηλές, τη στιγμή που το Δημόσιο καταβάλει, μηνιαίως, ποσό της τάξης των 100.000 ευρώ για τη συντήρηση και παραμονή των συγκεκριμένων "assets” στο Ελ. Βενιζέλος.
Από το 2009
Τα τέσσερα αεροσκάφη, που είχαν αγοραστεί το καθένα περίπου προς 140 εκατ. ευρώ, μισθώνονταν από το Δημόσιο στην πρώην Ολυμπιακή μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2009 οπότε ιδιωτικοποιήθηκε ο κρατικός αερομεταφορέας.
Η "προίκα" της αεροπορικής του Ωνάση αποτιμήθηκε το 2009 προς 180 εκατομμύρια ευρώ, ενώ το 2010 ο τότε υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου είχε θέσει ως κατώτατη τιμή πώλησης τα 100 εκατομμύρια ευρώ. Τότε η αμερικανική εταιρεία Cirrus, αν και είχε πλειοδοτήσει, προσφέροντας 95 εκατομμύρια ευρώ, στη συνέχεια αποσύρθηκε και ο διαγωνισμός κηρύχθηκε άγονος αρχές του 2011.
Έτσι η διαδικασία -για την οποία είχαν προσληφθεί ως σύμβουλοι η Lazard & Co Limited, η Howrey LLP και η The Aircraft Value Analysis Company- ξεκίνησε από το μηδέν, ενώ το χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσής της ήταν το τέταρτο τρίμηνο του 2011, σύμφωνα με το μεσοπρόθεσμο πλαίσιο της… εποχής εκείνης.
Ωστόσο, προς τα τέλη του 2011, η Διυπουργική Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων ανέθεσε, εκ νέου, στην Sl engineering & Services το έργο της αποτίμησης της αξίας των Airbus. Παράγοντες της αγοράς εκτιμούσαν τότε ότι τα έσοδα που θα κατέληγαν στα κρατικά ταμεία-εάν τα 4 Airbus πωλούνταν- θα ήταν χαμηλότερα από 95 εκατ. ευρώ (από όσα δηλαδή είχε προσφέρει αρχικά η Cirrus).
Τελικά, το 2012 η αμερικανική εταιρεία Apollo συμφώνησε με το Δημόσιο να πληρώσει 40,3 εκατ. δολάρια για τα τέσσερα αεροπλάνα. Η εταιρεία όμως, παρέλαβε τα δύο από αυτά υπό τη μορφή σκραπ, ενώ η συμφωνία για τα υπόλοιπα δύο περιελάμβανε την αποσυναρμολόγησή τους. Διαδικασία που καθυστέρησε να πραγματοποιηθεί. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις 30 Δεκεμβρίου 2011 αποφασίστηκε να πωληθούν τα αεροσκάφη, οι υπογραφές έπεσαν στις 8 Ιουλίου 2012 και η σύμβαση άρχισε να υλοποιείται τι Φθινόπωρο του 2012.
Εν τω μεταξύ, η Apollo ζήτησε να μειωθεί το τίμημα, υποστηρίζοντας ότι κατά το δεκάμηνο που έχει μεσολαβήσει η αξία των δύο αεροσκαφών έχει μειωθεί. Μάλιστα, ένας τεχνικός έλεγχος που είχε πραγματοποιήσει τότε η εταιρεία αποκάλυψε βλάβη στους κινητήρες των αεροσκαφών. Ως αποτέλεσμα το τίμημα "ψαλλιδίστηκε" περαιτέρω και Δημόσιο - επενδυτές συμφώνησαν στην καταβολή τιμήματος 9 εκατ. δολ. έναντι 18 εκατ. δολ. αρχικά.
Ωστόσο, την τροποποιημένη αυτή σύμβαση δεν ενέκρινε το Ελεγκτικό Συνέδριο με το σκεπτικό ότι το χαμηλότερο τίμημα ζημιώνει το Δημόσιο.
Ως αποτέλεσμα, η διαδικασία δεν προχώρησε και κατά συνέπεια το Δημόσιο απέμεινε με δύο "σαπάκια”, όπως χαρακτηρίζουν στην αγορά τα συγκεκριμένα αεροσκάφη.
dimitris.delevegos@capital.gr
Θα υπάρξει ενδιαφέρον;
Βέβαια παραμένει άγνωστο εάν, αυτή τη φορά, η απόπειρα του ΤΑΙΠΕΔ στεφθεί με επιτυχία, μιας και, μετά από περίπου επτά χρόνια ακινησίας, τα αεροσκάφη δεν αποκλείεται να καταλήξουν προς διάλυση και να πωληθούν ως σκραπ. Σε κάθε περίπτωση, όσο καθυστερεί η διαδικασία τόσο μειώνεται η αποτίμηση των συγκεκριμένων αεροσκαφών στα οποία αντιστοιχούσαν εκτιμώμενα έσοδα ύψους 10 εκατ. ευρώ το 2015, σύμφωνα με παλαιότερα επίσημα στοιχεία.
Σήμερα, οι προσδοκίες για την άντληση του συγκρεκριμένου τιμήματος είναι ιδιαίτερα χαμηλές, τη στιγμή που το Δημόσιο καταβάλει, μηνιαίως, ποσό της τάξης των 100.000 ευρώ για τη συντήρηση και παραμονή των συγκεκριμένων "assets” στο Ελ. Βενιζέλος.
Από το 2009
Τα τέσσερα αεροσκάφη, που είχαν αγοραστεί το καθένα περίπου προς 140 εκατ. ευρώ, μισθώνονταν από το Δημόσιο στην πρώην Ολυμπιακή μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2009 οπότε ιδιωτικοποιήθηκε ο κρατικός αερομεταφορέας.
Η "προίκα" της αεροπορικής του Ωνάση αποτιμήθηκε το 2009 προς 180 εκατομμύρια ευρώ, ενώ το 2010 ο τότε υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου είχε θέσει ως κατώτατη τιμή πώλησης τα 100 εκατομμύρια ευρώ. Τότε η αμερικανική εταιρεία Cirrus, αν και είχε πλειοδοτήσει, προσφέροντας 95 εκατομμύρια ευρώ, στη συνέχεια αποσύρθηκε και ο διαγωνισμός κηρύχθηκε άγονος αρχές του 2011.
Έτσι η διαδικασία -για την οποία είχαν προσληφθεί ως σύμβουλοι η Lazard & Co Limited, η Howrey LLP και η The Aircraft Value Analysis Company- ξεκίνησε από το μηδέν, ενώ το χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσής της ήταν το τέταρτο τρίμηνο του 2011, σύμφωνα με το μεσοπρόθεσμο πλαίσιο της… εποχής εκείνης.
Ωστόσο, προς τα τέλη του 2011, η Διυπουργική Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων ανέθεσε, εκ νέου, στην Sl engineering & Services το έργο της αποτίμησης της αξίας των Airbus. Παράγοντες της αγοράς εκτιμούσαν τότε ότι τα έσοδα που θα κατέληγαν στα κρατικά ταμεία-εάν τα 4 Airbus πωλούνταν- θα ήταν χαμηλότερα από 95 εκατ. ευρώ (από όσα δηλαδή είχε προσφέρει αρχικά η Cirrus).
Τελικά, το 2012 η αμερικανική εταιρεία Apollo συμφώνησε με το Δημόσιο να πληρώσει 40,3 εκατ. δολάρια για τα τέσσερα αεροπλάνα. Η εταιρεία όμως, παρέλαβε τα δύο από αυτά υπό τη μορφή σκραπ, ενώ η συμφωνία για τα υπόλοιπα δύο περιελάμβανε την αποσυναρμολόγησή τους. Διαδικασία που καθυστέρησε να πραγματοποιηθεί. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις 30 Δεκεμβρίου 2011 αποφασίστηκε να πωληθούν τα αεροσκάφη, οι υπογραφές έπεσαν στις 8 Ιουλίου 2012 και η σύμβαση άρχισε να υλοποιείται τι Φθινόπωρο του 2012.
Εν τω μεταξύ, η Apollo ζήτησε να μειωθεί το τίμημα, υποστηρίζοντας ότι κατά το δεκάμηνο που έχει μεσολαβήσει η αξία των δύο αεροσκαφών έχει μειωθεί. Μάλιστα, ένας τεχνικός έλεγχος που είχε πραγματοποιήσει τότε η εταιρεία αποκάλυψε βλάβη στους κινητήρες των αεροσκαφών. Ως αποτέλεσμα το τίμημα "ψαλλιδίστηκε" περαιτέρω και Δημόσιο - επενδυτές συμφώνησαν στην καταβολή τιμήματος 9 εκατ. δολ. έναντι 18 εκατ. δολ. αρχικά.
Ωστόσο, την τροποποιημένη αυτή σύμβαση δεν ενέκρινε το Ελεγκτικό Συνέδριο με το σκεπτικό ότι το χαμηλότερο τίμημα ζημιώνει το Δημόσιο.
Ως αποτέλεσμα, η διαδικασία δεν προχώρησε και κατά συνέπεια το Δημόσιο απέμεινε με δύο "σαπάκια”, όπως χαρακτηρίζουν στην αγορά τα συγκεκριμένα αεροσκάφη.
dimitris.delevegos@capital.gr
http://www.capital.gr/story/3109085