26 Δεκεμβρίου 2016

Ο ΒΛΑΚΑΣ Σ.Ψυχάρης (που συναντιόταν κρυφά με Τσίπρα για να ρίξουν τον Σαμαρά) περιγράφει τώρα τον πολιτικό θάνατο του Τσίπρα

[Απίστευτος ηλίθιος που τώρα τρέχει για να σώσει έστω την προσωπική περιουσία του! Τον έπιασε κώτσο ο Τσίρπας. Τον στήριξε (θυμίζω ότι στις εκλογές της 25 Ιανουρίου 2015 τον είχε πρωτοσέλιδο) όσο μπορούσε και από τις φυλλάδες του (με τους Μαλούχους και Καρακούσηδες) και από το ραδιόφωνο με τους Ράβανους κ.λπ και πήρε πούλο μόλις τον έκανε Πρωθυπουργό! Τι άλλη απόδειξη της ηλιθιότητάς του ότι κατάφερε να κλείσει έναν κολοσσό; Και φυσικά οι απλοί ΝΔίτες...
δεν ξεχνάνε (όσο κι αν την ξεχνάνε οι βουλευτές) τη λάσπη που δέχθηκαν επί δεκαετίες από το ΒΗΜΑ και τα ΝΕΑ και δεν στηρίζουν κανένα μόνο και μόνο επειδή τον πηδάει ο Τσίπρας στον οποίο έφτιαχνε καφέδες! Μην τρελαθούμε κιόλας! Τα παράπονα κύριοι στον Ψυχάρη και στις γάτες των Ιμαλαϊων]

«Το Βήµα» κυκλοφορεί σήµερα µε ορισµένες αλλαγές στη δοµή της ύλης του. Πρόκειται για µεταβολές που οφείλονται στην (δικαιολογηµένη άλλωστε) απεργία των δηµοσιογράφων λόγω καθυστερήσεων στις πληρωµές τους.

Το δυσάρεστο αυτό γεγονός υπήρξε η αφορµή για να αποκαλυφθεί για µία προσέτι φορά η παθογένεια που µαστίζει τον χώρο των Μέσων Ενηµερώσεως στην Ελλάδα.

Η παράδοση συνεχίζεται και εµφανίζεται αντάξια του παρελθόντος.

Οι «επαναστάσεις» που «εν ονόµατι» της σωτηρίας τους Εθνους καταλύουν το πολίτευµα έχουν βέβαια κοινή µοίρα, τον θάνατο.

Βέβαια αυτοί πηγαίνουν στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας, αφού όµως καταστρέψουν τη χώρα και εξαρθρώσουν την κοινωνία.

Κατά κανόνα στόχος όλων των επίδοξων «επαναστατών» είναι τα Μέσα Ενηµερώσεως. Οι εφηµερίδες ανέκαθεν, η τηλεόραση ύστερα, και ο ηλεκτρονικός Τύπος εν συνεχεία υπήρξαν για πολλά χρόνια πεδία πολιτικών αναµετρήσεων.

Πραγµατικός κίνδυνος από τη γέννηση του νεοφασισµού στην Ελλάδα δεν ανιχνεύεται αλλά η σπορά του κακού έχει γίνει. Ευτυχώς ή δυστυχώς αναδύονται κατά καιρούς από το υπέδαφος της ελληνικής κοινωνίας φιγούρες που µε την ανοησία τους γελοιοποιούν τις προσπάθειες εκείνων που εµφανίζονται ως κίνδυνος να ολισθαίνει η χώρα από το κακό στο χειρότερο.

Το µατς αρχίζει όταν το ΠαΣοΚ αφού έγινε εξουσία, αποφασίζει να απαγορεύσει την ιδιωτική τηλεόραση απειλώντας δορυφόρους που δεν είχε, µε πυραύλους που επίσης δεν είχε.

Χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να έρθει η σειρά της «αριστερής» κυβέρνησης να δρέψει αντίστοιχες δάφνες. Με πρωταγωνιστή πάλι την ιδιωτική τηλεόραση.

Αυτά ως προς τη βιτρίνα της κυβέρνησης. Κατά τ’ άλλα αγωνίζεται η κυβέρνηση για την ελευθεροτυπία, για το δικαίωµα των πολιτών στην ενηµέρωση.

Σε καθεστώς αµφισβητούµενης δηµοκρατίας ο λαός αρχίζει να αντιδρά.