Μια ομάδα ισπανών ερευνητών ανακάλυψαν ότι η βαρύτητα ορισμένων πλανητών είναι εντυπωσιακά παρόμοια με αυτήν της Γης.
Οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας έχουν ένα κοινό σημείο, καθώς όλες παρουσιάζουν τους πρωταγωνιστές τους να περπατούν στην επιφάνεια των μακρινών πλανητών, όπως ακριβώς θα περπατούσαν αν βρίσκονταν στην επιφάνεια της Γης, δηλαδή δεν κάνουν μεγάλα άλματα, δεν έχουν περισσότερο αργή ή γρήγορη κίνηση. Ωστόσο, υπάρχει ένα ερώτημα: θα μπορούσαν οι χαρακτήρες των ταινιών του Star Wars να βαδίζουν όπως στη Γη στους μακρινούς πλανήτες;
Το ερώτημα αυτό το απαντούν εύκολα τα σενάρια των ταινιών επιστημονικής φαντασίας τα οποία προβάλλονται στις αίθουσες όλου του κόσμου, ωστόσο, στην πραγματικότητα αν λάβουμε υπόψιν μας ότι οι πλανήτες έχουν διαφορετικές μάζες και διαστάσεις, δηλαδή οι δύο έννοιες που διαμορφώνουν την βαρύτητα, τότε οι κοινοί θνητοί –αλλά και οι επιστήμονες- θα απαντούσαν σαφώς «όχι».
Παραδόξως όμως αυτή ή απάντηση δεν είναι σωστή, ή τουλάχιστον αυτό πιστεύει μια ομάδα ερευνητών από το Πολυτεχνείο της Μαδρίτης και από το Πανεπιστήμιο της Βαλένθια. Η μελέτη τους δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Astrobiology «και αποκαλύπτει ότι, παρά τις εμφανείς διαφορές μάζας και μεγέθους, που παρουσιάζουν, πολλοί πλανήτες εκτός του ηλιακού μας συστήματος ανακαλύφθηκε ότι έχουν βαρύτητα παρόμοια με αυτή του πλανήτη μας.
Η κλίμακα της βαρύτητας δεν είναι ομοιογενής
Το άρθρο με τίτλο «Περπατώντας στους εξωπλανήτες: Το Star Wars είχε δίκιο;» αποκαλύπτει μια περίεργη ιδιότητα του σχηματισμού των πλανητικών μοντέλων, τα οποία όχι μόνον δεν έχουν εξηγηθεί, αλλά ούτε καν έχουν εξεταστεί. Κι αυτή είναι η διαβάθμιση της βαρύτητας δεν είναι ομοιόμορφη στους εξωπλανήτες ή τουλάχιστον, σε ένα σημαντικό τμήμα τους.
Για τη διεξαγωγή της μελέτης, οι ερευνητές ανέλυσαν την βαρύτητα στην επιφάνεια των εξωπλανητών, εκείνων για τους οποίους υπάρχουν δεδομένα, σε σχέση με την μάζα και την ακτίνα τους. Δηλαδή, συνολικά, περίπου, 1.200 από τους 3.500 εξωπλανήτες που έχουν εντοπιστεί μέχρι τώρα.
Έτσι ανακάλυψαν από τη μία ότι τα μικρά ουράνια σώματα του ηλιακού μας συστήματος, βραχώδεις πλανήτες μικρότεροι από την Αφροδίτη όπου η βαρύτητα στην επιφάνειά τους αυξάνει ανάλογα με την τετραγωνική ρίζα της μάζας τους. Ενώ για τους γιγάντιους εξωπλανήτες η επιφανειακή βαρύτητα αυξάνεται γραμμικά ως προς τη μάζα.
Αυτό όμως που προκαλεί έκπληξη είναι ότι η ενδιάμεση κατάσταση μεταξύ των δύο, δηλαδή εκείνοι οι εξωπλανήτες που έχουν από μία έως εκατό φορές τη μάζα της Γης, η βαρύτητα της επιφάνειάς τους είναι «οιονεί σταθερή» και μοιάζει πολύ με αυτή της Γης.
Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι παρά το γεγονός ότι ο Ουρανός, ο Ποσειδώνας και ο Κρόνος που έχουν –αντίστοιχα- 14, 17 και 95 φορές μεγαλύτερη μάζα από τον πλανήτη μας, η διακύμανση της βαρύτητας στην επιφάνειά τους είναι από 0,9 g και 1,1 g. Δηλαδή, όπως εξωπλανήτες που αναλύθηκαν, είναι εντός του ορίου της λεγόμενης «σταθερής καθολικής βαρύτητας».
Το ερώτημα αυτό το απαντούν εύκολα τα σενάρια των ταινιών επιστημονικής φαντασίας τα οποία προβάλλονται στις αίθουσες όλου του κόσμου, ωστόσο, στην πραγματικότητα αν λάβουμε υπόψιν μας ότι οι πλανήτες έχουν διαφορετικές μάζες και διαστάσεις, δηλαδή οι δύο έννοιες που διαμορφώνουν την βαρύτητα, τότε οι κοινοί θνητοί –αλλά και οι επιστήμονες- θα απαντούσαν σαφώς «όχι».
Παραδόξως όμως αυτή ή απάντηση δεν είναι σωστή, ή τουλάχιστον αυτό πιστεύει μια ομάδα ερευνητών από το Πολυτεχνείο της Μαδρίτης και από το Πανεπιστήμιο της Βαλένθια. Η μελέτη τους δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Astrobiology «και αποκαλύπτει ότι, παρά τις εμφανείς διαφορές μάζας και μεγέθους, που παρουσιάζουν, πολλοί πλανήτες εκτός του ηλιακού μας συστήματος ανακαλύφθηκε ότι έχουν βαρύτητα παρόμοια με αυτή του πλανήτη μας.
Η κλίμακα της βαρύτητας δεν είναι ομοιογενής
Το άρθρο με τίτλο «Περπατώντας στους εξωπλανήτες: Το Star Wars είχε δίκιο;» αποκαλύπτει μια περίεργη ιδιότητα του σχηματισμού των πλανητικών μοντέλων, τα οποία όχι μόνον δεν έχουν εξηγηθεί, αλλά ούτε καν έχουν εξεταστεί. Κι αυτή είναι η διαβάθμιση της βαρύτητας δεν είναι ομοιόμορφη στους εξωπλανήτες ή τουλάχιστον, σε ένα σημαντικό τμήμα τους.
Για τη διεξαγωγή της μελέτης, οι ερευνητές ανέλυσαν την βαρύτητα στην επιφάνεια των εξωπλανητών, εκείνων για τους οποίους υπάρχουν δεδομένα, σε σχέση με την μάζα και την ακτίνα τους. Δηλαδή, συνολικά, περίπου, 1.200 από τους 3.500 εξωπλανήτες που έχουν εντοπιστεί μέχρι τώρα.
Έτσι ανακάλυψαν από τη μία ότι τα μικρά ουράνια σώματα του ηλιακού μας συστήματος, βραχώδεις πλανήτες μικρότεροι από την Αφροδίτη όπου η βαρύτητα στην επιφάνειά τους αυξάνει ανάλογα με την τετραγωνική ρίζα της μάζας τους. Ενώ για τους γιγάντιους εξωπλανήτες η επιφανειακή βαρύτητα αυξάνεται γραμμικά ως προς τη μάζα.
Αυτό όμως που προκαλεί έκπληξη είναι ότι η ενδιάμεση κατάσταση μεταξύ των δύο, δηλαδή εκείνοι οι εξωπλανήτες που έχουν από μία έως εκατό φορές τη μάζα της Γης, η βαρύτητα της επιφάνειάς τους είναι «οιονεί σταθερή» και μοιάζει πολύ με αυτή της Γης.
Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι παρά το γεγονός ότι ο Ουρανός, ο Ποσειδώνας και ο Κρόνος που έχουν –αντίστοιχα- 14, 17 και 95 φορές μεγαλύτερη μάζα από τον πλανήτη μας, η διακύμανση της βαρύτητας στην επιφάνειά τους είναι από 0,9 g και 1,1 g. Δηλαδή, όπως εξωπλανήτες που αναλύθηκαν, είναι εντός του ορίου της λεγόμενης «σταθερής καθολικής βαρύτητας».