Η κατάσταση αυτή πρόκειται να αλλάξει στο Άμστερνταμ, την πρωτεύουσα της Ολλανδίας , καθώς, ήδη, δημιουργήθηκε ένας οίκος ανοχής που θα διαχειρίζονται οι ίδιες οι εκδιδόμενες. Η εγκατάσταση, που ονομάζεται My Red Light, (Το Κόκκινο Φως μου) άνοιξε τις πόρτες της πριν από τρεις μήνες και, όπως πολλές άλλες παρόμοιες μονάδες στην περιοχή «Red Light», προσφέρει τις υπηρεσίες της με τη χρήση παραθύρων: 13 διαθέσιμα τη νύχτα και τρία ή τέσσερα την ημέρα.
«Θα απαιτηθεί χρόνος, αλλά ελπίζουμε ότι το εγχείρημα, που είναι χωρίς προηγούμενο σε όλο τον κόσμο, θα χρησιμεύσει στην απελευθέρωση και ενίσχυση των γυναικών, των τρανσέξουαλ και των ανδρών που ασκούν με τη θέλησή τους το επάγγελμα», λέει στην ισπανική εφημερίδα η εκπρόσωπος του οίκου ανοχής, Τζαστίν λε Κλερκ, καλλιτέχνης και συγγραφέας, ετών 50, η οποία –όπως εξομολογείται- στα νιάτα της ασχολήθηκε με την πορνεία για να μπορεί να εξασφαλίζει τη δόση της.
Η Λε Κλερκ διευκρινίζει ότι δεν πρόκειται για δημοτικό οίκο ανοχής, και ότι οι εκδιδόμενες πληρώνουν το ενοίκιο του χώρου σε ένα ανεξάρτητο ίδρυμα το οποίο έχει αγοράσει το κτήριο με δικά του χρήματα. Η γυναίκα διευκρίνισε επίσης ότι ο νέος οίκος ανοχής δεν λαμβάνει επιδοτήσεις. Ο στόχος του είναι να δημιουργήσει «μια κοινότητα όπου οι εργαζόμενοι του σεξ (περίπου 40) θα αισθάνονται ασφαλείς ως μέλη της ομάδας που λαμβάνει τις αποφάσεις», τονίζει.
Η γυναίκα δηλώνει επίσης ότι οι ίδιες οι εκδιδόμενες επέλεξαν τη διακόσμηση των χώρων και αποφάσισαν, για παράδειγμα, να χρησιμοποιούν λινοτάπητα αντί πλακιδίων. Με τον ίδιο τρόπο καθορίζουν τις τιμές: οι οποίες ξεκινούν από 50 ευρώ για μισή ώρα, ως ελάχιστη τιμή.
«Αντιλαμβάνομαι ότι είναι δύσκολο να γίνει κατανοητό γιατί κάποιος επιλέγει αυτό το επάγγελμα, αλλά όλες οι πόρνες δεν είναι θύματα», λέει η Λε Κλερκ και τονίζει ότι υπάρχει «μεγαλύτερο εμπόριο ανθρώπων» στη βιομηχανία της ανθοκομίας , στα θερμοκήπια και στην κατασκευή τους. «Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορούν να υπερασπιστούν οι ίδιες τα δικαιώματά τους. Αν προχωρήσουμε θα κάνουμε την διαφορά», λέει η γυναίκα.
«Θα απαιτηθεί χρόνος, αλλά ελπίζουμε ότι το εγχείρημα, που είναι χωρίς προηγούμενο σε όλο τον κόσμο, θα χρησιμεύσει στην απελευθέρωση και ενίσχυση των γυναικών, των τρανσέξουαλ και των ανδρών που ασκούν με τη θέλησή τους το επάγγελμα», λέει στην ισπανική εφημερίδα η εκπρόσωπος του οίκου ανοχής, Τζαστίν λε Κλερκ, καλλιτέχνης και συγγραφέας, ετών 50, η οποία –όπως εξομολογείται- στα νιάτα της ασχολήθηκε με την πορνεία για να μπορεί να εξασφαλίζει τη δόση της.
Η Λε Κλερκ διευκρινίζει ότι δεν πρόκειται για δημοτικό οίκο ανοχής, και ότι οι εκδιδόμενες πληρώνουν το ενοίκιο του χώρου σε ένα ανεξάρτητο ίδρυμα το οποίο έχει αγοράσει το κτήριο με δικά του χρήματα. Η γυναίκα διευκρίνισε επίσης ότι ο νέος οίκος ανοχής δεν λαμβάνει επιδοτήσεις. Ο στόχος του είναι να δημιουργήσει «μια κοινότητα όπου οι εργαζόμενοι του σεξ (περίπου 40) θα αισθάνονται ασφαλείς ως μέλη της ομάδας που λαμβάνει τις αποφάσεις», τονίζει.
Η γυναίκα δηλώνει επίσης ότι οι ίδιες οι εκδιδόμενες επέλεξαν τη διακόσμηση των χώρων και αποφάσισαν, για παράδειγμα, να χρησιμοποιούν λινοτάπητα αντί πλακιδίων. Με τον ίδιο τρόπο καθορίζουν τις τιμές: οι οποίες ξεκινούν από 50 ευρώ για μισή ώρα, ως ελάχιστη τιμή.
«Αντιλαμβάνομαι ότι είναι δύσκολο να γίνει κατανοητό γιατί κάποιος επιλέγει αυτό το επάγγελμα, αλλά όλες οι πόρνες δεν είναι θύματα», λέει η Λε Κλερκ και τονίζει ότι υπάρχει «μεγαλύτερο εμπόριο ανθρώπων» στη βιομηχανία της ανθοκομίας , στα θερμοκήπια και στην κατασκευή τους. «Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορούν να υπερασπιστούν οι ίδιες τα δικαιώματά τους. Αν προχωρήσουμε θα κάνουμε την διαφορά», λέει η γυναίκα.