Του Γιάννη Κ. Τρούπη
Μπορεί να πέρασε σχεδόν στα ψιλά στα ελληνικά ΜΜΕ, ίσως να μην έτυχε ιδιαίτερα μεγάλης δημοσιότητας, αφού δεν αποτελεί κάποιο προαπαιτούμενο για την ολοκλήρωση αξιολόγησης ή δε συνοδεύει κάποια δόση. Η είδηση όμως ότι η εμπλοκή της επένδυσης στις Σκουριές θα φτάσει στο άτυπο συμβούλιο υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης στο Ταλίν αποτελεί από μόνης της μία πληροφορία με ιδιαίτερο πολιτικό βάρος.
Αν μάλιστα υπολογίσουμε ότι σύμφωνα με τα όσα είπε Ευρωπαίος αξιωματούχος στις Βρυξέλλες «η υπόθεση θα συζητηθεί στο Εurogroup, στο πλαίσιο του τί πρέπει να αποφεύγεται», τότε το ενδιαφέρον γίνεται ακόμα μεγαλύτερο.
Κάποιοι θα σπεύσουν να ταυτίσουν τους τεχνοκράτες των Βρυξελλών με κάποιο σύστημα διεθνούς «διαπλοκής» που θέλει να επιβάλλει τα ξένα συμφέροντα στην Ελλάδα, μέσω «αποικιοκρατικού» τύπου συμφωνιών.
Κάποιοι άλλοι θα επιχειρήσουν να υποβαθμίσουν την κίνηση των Βρυξελλών, λέγοντας ότι ο κ.Τσακαλώτος θα «κλείσει» στο Ταλίν το θέμα πριν καν «ανοίξει», διαβεβαιώνοντας τους ομολόγους του όπως και σε τόσα άλλωστε άλλα θέματα στο πρόσφατο παρελθόν, πώς «όλα πάνε καλά».
Όποια και αν είναι τελικά η εξέλιξη στο Eurogroup της Παρασκευής το συμπέρασμα είναι ένα: Το μήνυμα που έστειλε η κυβέρνηση στο εξωτερικό δεν ήταν το σωστό για τα ελληνικά συμφέροντα. Ακόμα και στην περίπτωση που η εταιρία δεν έχει 100% δίκιο, το αρμόδιο υπουργείο όφειλε να έχει κάνει τις απαραίτητες κινήσεις εγκαίρως, ώστε όλα να τελειώσουν εντός των τειχών.
Κομβικός παράγοντας σε όλη αυτήν την συζήτηση είναι το ζήτημα της χρονικής συγκυρίας. Η Ελλάδα έχει βγει από την δεύτερη αξιολόγηση, η οποία κράτησε περίπου έναν χρόνο και ετοιμάζεται να μπει στην τρίτη που θα ολοκληρώσει το τρέχον πρόγραμμα. Στην Αθήνα βρίσκονται ήδη τα τεχνικά κλιμάκια που «ξεσκονίζουν» τα οικονομικά στοιχεία, με τους επικεφαλής των θεσμών να ετοιμάζονται να επιβιβαστούν στο αεροπλάνο για την Ελλάδα.
Σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να προσθέσουμε και το σήμα προς τις αγορές, οι οποίες άλλωστε αποτελούν πλέον στόχο της κυβέρνησης.
Σε κάθε περίπτωση λοιπόν το timing ήταν κακό.
Φανταστείτε κάποιον ευρωπαίο αξιωματούχο να μαθαίνει για την θέρμη με την οποία μίλησε ο πρωθυπουργός το βράδυ του Σαββάτου για τις επενδύσεις και τη Δευτέρα ο ίδιος αξιωματούχος να ενημερώνεται για την εξέλιξη με την el dorado gold. Τι θα σκέφτηκε άραγε;
Στο εσωτερικό της χώρας, το θέμα με την επένδυση στις Σκουριές και την τύχη των 2000 εργαζομένων ένωσε την αντιπολίτευση εναντίον της κυβέρνησης.
Η ΝΔ επέλεξε την κοινοβουλευτική οδό, επιμένοντας στην σκληρή κριτική. Δεκατέσσερις «γαλάζιοι» βουλευτές κατέθεσαν ερώτηση προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, για την υπονόμευση της επένδυσης στις Σκουριές.
«Η Κυβέρνηση αγγίζει τον χρυσό και τον μετατρέπει σε κάρβουνο» αναφέρεται στο κείμενο, το οποίο περιλαμβάνει συγκεκριμένα ερωτήματα:
«1. Επιθυμεί ή όχι η Κυβέρνηση την ολοκλήρωση της εμβληματικής επένδυσης στις Σκουριές της Χαλκιδικής, με όρους αειφορίας και προστασίας του περιβάλλοντος και έτσι να διασφαλίσει τις χιλιάδες θέσεις εργασίας, την ανάπτυξη στην περιοχή και τα έσοδα του Κράτους;
2. Έχει εξετάσει η Κυβέρνηση όλες τις νομικές παραμέτρους της υπόθεσης ώστε να διασφαλίσει τα συμφέροντα του Δημοσίου;
3. Ταυτίζεται με την άποψη του συμβούλου Στρατηγικού Σχεδιασμού του Έλληνα πρωθυπουργού “στα τσακίδια”;».
Στο ίδιο μήκος κύματος η Δημοκρατική Συμπαράταξη, το ΠΟΤΑΜΙ και η Ένωση Κεντρώων, που εκτόξευσαν βολές μέσα από δημοσιές τοποθετήσεις τους για τους κυβερνητικούς χειρισμούς.
Κρίσιμη αλλά και χρήσιμη επισήμανση: Ποια θα είναι η αντίδραση της Αθήνας αν χάσει τη διαιτησία και κληθεί να πληρώσει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ;
Ποιόν κουμπαρά θα πρέπει να σπάσει; Πώς θα καλύψει το 1 δισεκατομμύριο ευρώ σε φόρους για το δημόσιο που θα χαθούν; Ερωτήματα που μπορεί να μην χρειαστεί να απαντηθούν, αλλά είναι καλό να διατυπώνονται.
http://www.liberal.gr/arthro/165510/politiki/2017/oi-bruxelles-isonmas-trabane-to-autisin--kai-emeis-koitame-allou.html