Το υπουργείο Εθνικής Αμύνης των ΗΠΑ καλείται Πεντάγωνο διότι το κτίριο που στεγάζεται έχει το σχήμα του περίφημου πενταγώνου της γεωμετρίας. Το σχήμα λόγου καλείται μετωνυμία. Μέρος του συνόλου σημαίνει το όλον, όπως λέμε φάνηκαν πολλά πανιά, άρα φάνηκαν πολλά καράβια. Ποιο σχήμα λόγου ερμηνεύει τη μετονομασία του ελληνικού υπουργείου Εθνικής Αμύνης σε πεντάγωνο; Πρόβλημα γλωσσολογικόν ή ψυχολογικόν; Γλωσσολογικά θα λέγαμε ότι πρόκειται περί μεταφοράς. Οπως ο ύμνος της ΑΕΚ αποκαλεί τους ποδοσφαιριστές της «αετούς», έτσι και εμείς αποκαλούμε το υπουργείο μας Πεντάγωνο. Αυτή η απλή μεταπήδηση από την πεζή πραγματικότητα στον λυρισμό δεν θα είχε καμία αξία εάν δεν άγγιζε τα ευαίσθητα υλικά της ψυχής μας. Καλώντας το δικό μας υπουργείο Πεντάγωνο, εισπνέουμε κάτι από την αίγλη του πρωτοτύπου, αισθανόμαστε και ολίγον Αμερικανοί. Υποσυνείδητα ταυτίζουμε την ισχύ του στρατού μας και τη σοβαρότητα της οργάνωσης των υπηρεσιών του με αυτές των Αμερικανών. Δεν έχουμε πυρηνικές κεφαλές, ούτε αεροπλανοφόρα. Εχουμε όμως Πεντάγωνο. Κάτι είναι κι αυτό.Δεν υπάρχει πιο κυριολεκτική απόδοση της αλήθειας του τσαρουχικού ρητού «στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις». Και καλά να το δηλώνεις. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που εσύ ο ίδιος δεν το δηλώνεις, αλλά κάποιος άλλος το δηλώνει για λογαριασμό σου και επιμένει πως είσαι όχι αυτό που δηλώνεις εσύ αλλά αυτό που δηλώνει εκείνος; Γράφει ο φίλος Ν. Μαραντζίδης: «Οπως το ΠΑΣΟΚ έγινε σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, έτσι θα γίνει και ο ΣΥΡΙΖΑ». Παραγνωρίζοντας ότι το ΠΑΣΟΚ προσπάθησε να γίνει σοσιαλδημοκρατικό κόμμα επί Σημίτη, ενός πολιτικού που υποστήριζε τη στροφή ακόμη και όταν οι υπόλοιποι σύντροφοί του φώναζαν «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο». Ποιες είναι οι δυνάμεις στη ριζοσπαστική Αριστερά που υποστηρίζουν κάτι τέτοιο; Ειδικά σήμερα που η κατάρρευση της σοσιαλδημοκρατίας σε όλο τον ευρωπαϊκό χώρο μάλλον χρειάζεται τη μηχανή του χρόνου για να υποστηρίξει το εγχείρημα. Δεν αγνοώ την πολιτική υστεροβουλία βέβαια, την προετοιμασία για μια μετεκλογική συνεργασία όλων των δυνάμεων της «Κεντροαριστεράς», ΣΥΡΙΖΑ συμπεριλαμβανομένου.
Το αντισυριζαϊκό μέτωπο δεν είναι εφεύρημα. Είναι η πολιτική πραγματικότητα της Ελλάδας του 2018. Οπως ήταν το αντιχουντικό μέτωπο το 1974 και το αντιδεξιό το 1981. Την άνοδο της Νέας Δημοκρατίας και την ενίσχυση του Κινήματος Αλλαγής τις οφείλουμε στο διάχυτο αίσθημα του «δεν πάει άλλο πια μ’ αυτούς εδώ». Τα υπόλοιπα περί διαχωρισμού Αριστεράς και Δεξιάς ακούγονται σαν λογοπαίγνια.
Τι γέλιο θα έβγαζε μια έκθεση ιδεών στα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ με θέμα «Τι είναι η σοσιαλδημοκρατία».
ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ