Σημαντικά ερωτήματα για την μεταφορά της ελληνικής ανθρωπιστικής αποστολής στη Λιβύη, η οποία οδήγησε στο πολύνεκρο αυτοκινητιστικό δυστύχημα παραμένουν αναπάντητα. Αμυντικός αναλυτής σχολιάζει πως αυτή ήταν «πρόχειρα σχεδιασμένη», ενώ επισημαίνει πως «δεν εκτιμήθηκε ο κίνδυνος».
«Ο σχεδιασμός, είναι σχεδιασμός που σε κάθε περίπτωση δεν αρμόζει στην
μεταφορά ανθρωπιστικής βοήθειας, μετακίνησης και οποιασδήποτε επαφής με την
Λιβύη στην οποία δεν υπάρχει διαχωριστική γραμμή μεταξύ εμφύλιων δυνάμεων και
εχθρικών, είναι ανακατεμένα τα πράγματα», σημειώνει ο Ταξίαρχος εν αποστρατεία
και αμυντικός αναλυτής, Παναγιώτης Θεοδωρακίδης, μιλώντας στο Mega.
Έπρεπε να λάβουν υπόψιν κινδύνους και απειλές
«Όταν έχεις να διανύσεις μία απόσταση της τάξεως των 300 χιλιομέτρων από το
αεροδρόμιο, έχεις κάνει τα 160 χλμ. σε έναν κακό δρόμο με φθορές. Είναι ένας
δρόμος επικίνδυνος τουλάχιστον ως οδόστρωμα και άρα όλα τα ενδεχόμενα είναι
ανοιχτά. Υπό αυτή την έννοια η οργάνωση της αποστολής θα έπρεπε να έχει λάβει
υπόψιν της τους φυσικούς κινδύνους και τις επιχειρησιακές απειλές»,
υπογράμμισε.
«Αυτή η αποστολή ήταν τύπου “πάμε ανθρωπιστική βοήθεια στο εσωτερικό της
χώρας”, σε μία πληγείσα περιοχή. Δεν είναι ο θεσσαλικός κάμπος εκεί που πήγαν.
Εις βάρος του επιχειρησιακού σχεδιασμού ήταν και η προβολή και η επικοινωνία
που δόθηκε γιατί είδαμε ανθρώπους των Ειδικών Δυνάμεων μαζί με ανθρώπους του
Υγειονομικού. Οι άνθρωποι των Ειδικών Δυνάμεων φρουρούν και ασφαλίζουν το
υλικό που είναι πολύ ακριβό και πολύτιμο. Θα έπρεπε κάποιος να γνωρίζει πού
πάει».