Άρης Πορτοσάλτε
Η Ευρώπη δεν δυστυχεί. Μπορεί να μην έχει την απόλυτη ευτυχία, θα ήταν άλλωστε βαρετό, έχει όμως έναν δείκτη ευημερίας που την κάνει ποθητή στους κατατρεγμένους του υπόλοιπου κόσμου. Στην ευρωπαϊκή γειτονιά οι ευτυχισμένοι πλειοψηφούν.
Με ένα μέσο όρο που ακουμπά το 6,9, σε μια κλίμακα με άριστα το 10, η Eurostat μέτρησε την ευτυχία των πολιτών, την ικανοποίησή τους από τον βίο που διάγουν. Ελάχιστοι ζουν βίο αβίωτο, καθώς κανείς δεν βρίσκεται για παράδειγμα στο 2, όπως δεν υπάρχει και αρνητική βαθμολογία. Αρνητικό πρόσημο για καμία χώρα. Ουσιαστικά το δείγμα ρωτήθηκε αν είναι πολύ, λίγο, ή λιγότερο ευτυχισμένο.
Στην έρευνα αυτή ελήφθησαν υπόψιν οι δείκτες ποιότητας ζωής και προφανώς τέθηκαν κάποιες παράμετροι. Όσο δύσκολο είναι να μετρηθεί η ευτυχία, αντιθέτως πιο εύκολα βγαίνει η μεζούρα για τη δυστυχία. Δημοφιλής απάντηση στην Ελλάδα θα ήταν το δεν ξέρω, δεν απαντώ, με την οποία αποφεύγεις να πάρεις θέση. Πάντως, με βάση την αγαπημένη απάντηση το εξαγόμενο συμπέρασμα δεν ξέρουμε αν είναι ασφαλές.
Η Ελλάδα είναι εντυπωσιακό ότι βρίσκεται πάνω από την Γερμανία και στην 11η θέση μεταξύ των 27 κρατών- μελών της ΕΕ. Δηλαδή προηγούνται χώρες και χώρες και είναι να απορεί κανείς, διότι ως λαός ναι μεν γκρινιάζουμε αλλά έχουμε τόσα πολλά κωμικά ή κωμικοτραγικά τα οποία ενίοτε χαρίζουν άφθονο γέλιο κι ενίοτε πίκρα. Δεν παύει, όμως, να είμαστε πιο ευτυχισμένοι από τους Γερμανούς, που ζουν σε μια από τις ισχυρότερες οικονομίες του κόσμου, αλλά δεν νιώθουν ικανοποιημένοι.
Τελικά, τι είναι αυτό που μας κάνει ευτυχισμένους; Είναι ένας καλό μισθός; Είναι ένα ανταποδοτικό κράτος; Είναι η σιγουριά και η βεβαιότητα ότι το σύστημα είναι τόσο οργανωμένο ώστε να συντρέξει στο πρώτο πρόβλημα; Είναι οι σχέσεις μεταξύ των κοινωνικών ομάδων; Η φύση; Ή μήπως η δημόσια τάξη, η ασφάλεια κι η υγεία;
Οι Αυστριακοί είναι σούπερ ευτυχισμένοι της Ευρώπης όμως και η βαθμολογία τους δεν φτάνει στο απόλυτο άριστα. Όποιος έχει ταξιδέψει στη χώρα, νομίζω ελάχιστοι Έλληνες δεν έχουν περπατήσει στον πεζόδρομο του Αγίου Στεφάνου, στη Βιέννη, δεν θα δυσκολευτεί να καταλάβει, γιατί οι άνθρωποι εκεί έχουν την ηρεμία ζωγραφισμένη στα πρόσωπα τους. Ιδανική πόλη για να πετάξεις από πάνω σου το αυτοκίνητο, να περπατήσεις χωρίς κίνδυνο, να κινηθεί το αμαξίδιο όπως ο πεζός σε φιλικά πεζοδρόμια, να έχεις πολλαπλές επιλογές αξιόπιστων μαζικών μέσων μεταφοράς και να παίρνεις ανάσες σε αλλεπάλληλα πάρκα. Άσε και τον άγνωστο Βιεννέζο να σου απευθύνεται μ' ένα χαμόγελο και μια «καλημέρα», που θα φορέσει τα καλά του ρούχα να απολαύσει την Κυριακάτικη πεζοπορία του. Αν αυτά όλα συνιστούν μια κάποια ευτυχία, τότε αυτός ο κάτοικος της Βιέννης είναι ευτυχισμένος. Τα ίδια συναισθήματα μοιράζονται κι άλλοι Αυστριακοί στο Σάλτσμπουργκ, στο Γκράτζ, στο Ινσμπρουκ και στα αλπικά χωριά.
Τις ίδιες εντυπώσεις μοιράζονται κι άλλοι ευρωπαϊκοί λαοί. Εν ολίγοις, τα κράτη της Ευρώπης βρισκόμαστε σε μια ζώνη από τους βαθμούς 6 έως 7,9 άλλες πάνω, άλλες κάτω. Για αυτό καθιστά τόσο δημοφιλή την Ένωση μας.
Την έκπληξη κάνουν οι Γερμανοί. Οι πολίτες της ισχυρής Γερμανίας είναι από τους λιγότερους ευτυχισμένους στην Ευρώπη. Βαθμολογούν το κράτος τους με σκορ κάτω από την Ελλάδα. Μοιάζει αλλόκοτο, όμως με την «ψυχή» δεν παίζεις! Ενδεχομένως τα πράγματα να είναι πιο πεζά. Τελικά, οι πολιτικές τους επιλογές να μην τους «βγήκαν» κι αυτό να επηρεάζει την τελική τους κρίση.
Εκτός από την μέτρηση της Eurostat, ένα άλλο Ινστιτούτο έβαλε τους Γερμανούς στο…μικροσκόπιο του και διαπίστωσε ότι πλέον συμβιώνουν με πολύ άγχος. Τι να μας πουν… Οι Έλληνες είμαστε μανούλες στο άγχος. Το έχουμε στο τσεπάκι μας και μάλλον έχουμε αναπτύξει αντισώματα υπομονής. Θα έλεγα και στωικότητας, αν αναλογιστεί κανείς τις χαμένες ώρες στο τιμόνι και όλες τις προκλήσεις της καθημερινότητας, στις οποίες η βελτίωση παίρνει χρόνο να έρθει.
Όσο για το περίφημο ελληνικό χιούμορ, αναδεικνύεται στο μεγαλύτερο ατού. Στην πιο δυνατή αυτο-άμυνα. Κι είναι αυτό που σώζει τελικά. Ο αλέγκρος χαρακτήρας, η εξωτερίκευση των συναισθημάτων, τα… «γαλλικά» που τα χουμε εύκολα μας σώζουν από τραγωδίες. Διαπρέπουμε στην stand up comedy, την καλύτερη ψυχανάλυση και τελικά είναι η ευλογία μας!
«Ξεύρεις την γη όπου ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα και κοκκινίζει η σταφυλή και θάλλει η ελαία; Ω! Δεν την αγνοεί κανείς, είναι η γη η Ελληνίς…».
Τέλεια…