«Το προσωνύμιο “στρατηγός” δεν αποδόθηκε τυχαία στον Μίμη Δομάζο» αναφέρει στο enikos.gr ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ, Γιώργος Κούδας, μιλώντας για τον θρύλο που έγραψε την δική του ιστορία με την φανέλα του Παναθηναϊκού, την δεκαετία του 60′ και 70′, και έφυγε από την ζωή, το πρωί της Παρασκευής (24/01) σε ηλικία 83 ετών.
Ρεπορτάζ: Κωνσταντίνα Χαϊνά
Υπενθυμίζεται πως ο Μίμης Δομάζος, το πρωί της Τετάρτης, 22 Ιανουαρίου, υπέστη καρδιακή ανακοπή, έξω από διαγνωστικό κέντρο στο Χαλάνδρι. Στο σημείο έφτασαν γρήγορα διασώστες του ΕΚΑΒ, και του έκαναν καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ) και ακολούθως μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός», όπου κατέληξε, σκορπίζοντας θλίψη στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
«Παίζαμε αγώνα Παναθηναϊκός – ΠΑΟΚ και μετά πήγαμε να ακούσουμε την Βίκυ»
Με περισσότερες από 500 συμμετοχές στο πρωτάθλημα και μια καριέρα γεμάτη διακρίσεις και επιτυχίες, το όνομά του και το προσωνύμιό του, «στρατηγός», θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στην ιστορία του αθλήματος. «Δεν είναι τυχαίο που τον αποκαλούσαν έτσι, ήταν όντως στρατηγός, αλλά για εμένα ήταν και ένας αγαπητός φίλος, συμπαίκτης, και αντίπαλος για 1,5 ώρα. Αυτό που θυμάμαι, ήταν ότι παίζαμε έναν αγώνα Παναθηναϊκός – ΠΑΟΚ, και όταν τελείωσε, μετά πήγαμε να ακούσουμε την Βίκυ Μοσχολιού, εκείνα τα χρόνια».
Ο Γιώργος Κούδας δηλώνει στο enikos.gr «ευτυχισμένος» που είχε την ευκαιρία να γνωρίσει όλους τους παλαίμαχους ποδοσφαιριστές, όταν εκείνος ξεκίνησε να παίζει στην Εθνική. «Με είχαν σαν παιδί τους. Μου έλεγαν πράγματα χωρίς να υπάρχει η αντιπαλότητα. Και ο Μίμης, και ο Καμάρας, ο Αντωνιάδης, όλοι τους μου δίνανε στοιχεία για να γίνω πρώτα άνθρωπος και μετά ποδοσφαιριστής».
Το 1959, σε ηλικία μόλις 17 ετών, ο Δομάζος υπέγραψε στον Παναθηναϊκό, όπου σημείωσε μια αξιοθαύμαστη καριέρα. Με τον αριθμό «10» στη φανέλα, αγωνίστηκε σε 502 αγώνες πρωταθλήματος, κατακτώντας συνολικά 13 τίτλους και κρατώντας το περιβραχιόνιο του αρχηγού για περίπου 15 χρόνια. «Το “δεκάρι” δεν έφευγε από τον Μίμη. Εγώ τότε έπαιζα είτε 8αρι είτε 7αρι. Εκείνα τα χρόνια, τουλάχιστον στην Ελλάδα, το «10» το παίρνανε παίκτες που ήταν δημιουργοί στο παιχνίδι. Ο Δομάζος ήθελε την μπάλα, για να δώσει πάσα στον Αντωνιάδη, και να σκοράρει. Για αυτό λένε, ο “ψηλός και ο κοντός”».
Όπως λέει ο κ. Κούδας, με τον Μίμη Δομάζο αλλά και με τους υπόλοιπους παλαίμαχους ποδοσφαιριστές, δεν έχασε ποτέ επαφή, από τη στιγμή της γνωριμίας τους. «Τα λέγαμε όταν συναντιόμασταν στα παιχνίδια, όπως και με όλους. Δεν θα επέτρεπα να χαθούμε με κανένα από τα παιδιά από την δική μου ηλικία. Σίγουρα, η απώλειά του, είναι μεγάλη και έχουμε πολλά να θυμόμαστε από τον ίδιο».
enikos.gr