Ο γιος του Σπύρου Νιάρχου κυκλοφορεί σε λίγες εβδομάδες το βιβλίο με τίτλο «The Elements of Power», μια έρευνα ετών για τον «πόλεμο» γύρω από τους θησαυρούς που κρύβονται κάτω από το έδαφος του Κονγκό
Ο δημοσιογράφος γιος του Σπύρου Νιάρχου κυκλοφορεί σε λίγες εβδομάδες το βιβλίο με τίτλο «The Elements of Power», μια δική του δημοσιογραφική έρευνα ετών για τον «πόλεμο» στην παγκόσμια προμήθεια μετάλλων για μπαταρίες ιόντων λιθίου.
Εξερευνώντας την έλευσή της και εντοπίζοντας την αλυσίδα εφοδιασμού για την παραγωγή της, ο 35χρονος κληρονόμος Νικόλας Νιάρχος αφηγείται την ιστορία τόσο των ανθρώπων που οδηγούν αυτή την κούρσα όσο και αυτών που οι ζωές τους ανατρέπονται δραματικά.
Την περασμένη Τρίτη, σε ένα story που ανέβασε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram, ο Νικόλας Νιάρχος φιλάει τρυφερά τη σύζυγό του Μαλού, η οποία είχε γενέθλια.
Τα γιόρτασαν λίγες εβδομάδες πριν από την κυκλοφορία του πρώτου βιβλίου που υπογράφει ο 36χρονος γιος του Σπύρου Νιάρχου, ο οποίος επέλεξε τον δρόμο της δημοσιογραφίας, όσο αφύσικο και αν φαντάζει αυτό για έναν κληρονόμο μιας ισχυρής δυναστείας.
Το βιβλίο που έχει τον τίτλο «The Elements of Power» διεισδύει στα άδυτα ενός εμπορικού πολέμου που μαίνεται στην παγκόσμια προμήθεια μετάλλων που χρησιμοποιούνται στις μπαταρίες ιόντων λιθίου.
Σκιαγραφεί ανάγλυφα τις ιστορίες των ανθρώπων που πρωταγωνιστούν, αλλά και αυτών που δουλεύουν για λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα στα ορυχεία εξόρυξης κοβαλτίου στο Κονγκό, κάτω από απάνθρωπες συνθήκες.
Μια χώρα την οποία επισκέφθηκε αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια, όπως και άλλες, στην οποία τελικά συνελήφθη, κρατήθηκε και απελάθηκε ως persona non grata, δηλαδή ανεπιθύμητος εξαιτίας του ρεπορτάζ του.
Μέχρι τώρα, η κυβέρνηση του Κονγκό δεν έχει επιστρέψει τα κινητά τηλέφωνα καθώς και τον υπολογιστή αυτού του επίμονου δημοσιογράφου, που κυνηγάει με το ανάλογο πάθος ιστορίες και θέματα στην Ευρώπη, στην Αφρική αλλά και τον πόλεμο στην Ουκρανία, που δημοσιεύονται στους «New York Times» και στο «New Yorker».
Η σύλληψη στο Κονγκό
«Το Κονγκό είναι πλούσιο», γράφει ο Νιάρχος σε ένα μικρό απόσπασμα του βιβλίου του που έχει δημοσιοποιηθεί. «Εκτάσεις της κατεστραμμένης από τον πόλεμο αφρικανικής χώρας δεν έχουν βασικές υποδομές και μετά από πολλές δεκαετίες αποικιακής κατοχής ο λαός είναι επίσημα μεταξύ των φτωχότερων στον κόσμο.
Αλλά κάτω από το έδαφός του κρύβονται τεράστιες ποσότητες κοβαλτίου, λιθίου, χαλκού, κασσιτέρου, τανταλίου, βολφραμίου και άλλων θησαυρών. Πρόσφατα, αυτός ο πραγματικός περιοδικός πίνακας πόρων έχει γίνει εξαιρετικά πολύτιμος επειδή αυτά τα μέταλλα είναι απαραίτητα για την παγκόσμια ''ενεργειακή μετάβαση'' όπως θέλει το σχέδιο για τα πλούσια έθνη, ώστε να απογαλακτιστούν από τα ορυκτά καύσιμα μεταβαίνοντας σε βιώσιμες μορφές ενέργειας, όπως η ηλιακή και η αιολική.
O Νικόλας Νιάρχος κατέγραψε τις προσωπικές ιστορίες των ανθρώπων του Κονγκό
Σε αυτή την ορμή για πράσινη ενέργεια, ο κόσμος έχει γίνει απόλυτα εξαρτημένος από πόρους που ανακαλύφθηκαν μακριά και σκόπιμα τυφλός στις τρομερές πολιτικές, περιβαλλοντικές και κοινωνικές συνέπειες της εξόρυξής τους.
Αν η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό κατέχει τέτοιο πλούτο, γιατί τα παιδιά της κατεβαίνουν συστηματικά βαθιά σε επικίνδυνα ορυχεία για να σκάψουν με τα πιο στοιχειώδη εργαλεία ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, με τα γυμνά τους χέρια; Γιατί η Δυτική Σαχάρα, πηγή φωσφορικών αλάτων, εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται σαν αποικία; Ποιος πρέπει να πληρώσει το τίμημα για την πρόοδο»;
Τα ερωτήματα που θέτει ο Νιάρχος είναι πολλά και απορρέουν από την επισταμένη δημοσιογραφική του έρευνα, αυτή που τον έφερε τον Ιούλιο του 2022 στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.
Σε αυτή την ορμή για πράσινη ενέργεια, ο κόσμος έχει γίνει απόλυτα εξαρτημένος από πόρους που ανακαλύφθηκαν μακριά και σκόπιμα τυφλός στις τρομερές πολιτικές, περιβαλλοντικές και κοινωνικές συνέπειες της εξόρυξής τους.
Αν η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό κατέχει τέτοιο πλούτο, γιατί τα παιδιά της κατεβαίνουν συστηματικά βαθιά σε επικίνδυνα ορυχεία για να σκάψουν με τα πιο στοιχειώδη εργαλεία ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, με τα γυμνά τους χέρια; Γιατί η Δυτική Σαχάρα, πηγή φωσφορικών αλάτων, εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται σαν αποικία; Ποιος πρέπει να πληρώσει το τίμημα για την πρόοδο»;
Τα ερωτήματα που θέτει ο Νιάρχος είναι πολλά και απορρέουν από την επισταμένη δημοσιογραφική του έρευνα, αυτή που τον έφερε τον Ιούλιο του 2022 στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.
Ο Νικόλας Νιάρχος στο Κονγκό λίγο πριν την σύλληψη και φυλάκισή του
Θέλησε να ερευνήσει τις συνθήκες εργασίας στα ορυχεία κοβαλτίου, όπου ακόμη και ανήλικα παιδιά δούλευαν εξαντλητικά ωράρια με αμοιβή κάτω από ένα δολάριο τη μέρα.
Οταν προχώρησε σε επαφές με αντάρτες χωρίς να ενημερώσει την κυβέρνηση, ο 33χρονος τότε freelancer δημοσιογράφος συνελήφθη από την ANR, την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών της χώρας.
Θέλησε να ερευνήσει τις συνθήκες εργασίας στα ορυχεία κοβαλτίου, όπου ακόμη και ανήλικα παιδιά δούλευαν εξαντλητικά ωράρια με αμοιβή κάτω από ένα δολάριο τη μέρα.
Οταν προχώρησε σε επαφές με αντάρτες χωρίς να ενημερώσει την κυβέρνηση, ο 33χρονος τότε freelancer δημοσιογράφος συνελήφθη από την ANR, την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών της χώρας.
Τα παιδιά που εργάζονται στα ορυχεία κοβαλτίου του Κονγκό είναι τα μεγάλα θύματα
«Η εμπειρία της κράτησης είναι καταστροφική για την ψυχή», είπε στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «The New York Review», επισημαίνοντας μεταξύ άλλων: «Ενιωθα άσχημα κάθε μέρα για την οικογένειά μου και τις οικογένειες των ανθρώπων που συνελήφθησαν μαζί μου... Δεν είχαν ιδέα πού βρισκόμασταν για μέρες και είχαν τρελαθεί από φόβο και αγωνία».
Σίγουρα το βρόμικο κελί μιας φυλακής δεν είναι το μέρος που θα περίμενες να συναντήσεις έναν Νιάρχο, ο οποίος περιέγραψε γλαφυρά τα όσα έζησε σαν φυλακισμένος.
«Οι συνθήκες κράτησης στο Κονγκό ήταν άσχημες. Υπήρχε πολύ λίγο φαγητό -έτρωγα σωστά μόνο μια φορά στις έξι ημέρες- και ευτυχώς είχα μερικές σαρδέλες και δημητριακά στην τσάντα μου, ενώ τα προσωπικά μας αντικείμενα κλάπηκαν σταδιακά».
Τελικά απελάθηκε από τη χώρα, ενώ, όπως δήλωσε, «όλη αυτή η ιστορία με έκανε πιο προσεκτικό στη δουλειά μου, καθώς όπως φαίνεται μια από τις πηγές μου συμμετείχε σε κυβερνητική πλεκτάνη για να με παγιδεύσει».
Για να τελειώσει το «The Elements of Power» μίλησε ξανά με τις πηγές του στο Κονγκό από μακριά, αφού η κυβέρνηση δεν του επιτρέπει την είσοδο στη χώρα.
Από τη Μυτιλήνη στη Σαχάρα
Πριν από το Κονγκό, ο γιος του Σπύρου Νιάρχου είχε ταξιδέψει σε διάφορες χώρες του κόσμου για τις ανάγκες του ρεπορτάζ, ακόμη και όταν ήταν σε διακοπές.
«Το 2015 ενώ ήμουν fact checker (έλεγχε την ακρίβεια των γεγονότων στα ρεπορτάζ που δημοσίευε το περιοδικό) στο ''New Yorker'' επισκεπτόμουν την οικογένεια στην Ελλάδα όταν ξέσπασε η προσφυγική κρίση στην Ευρώπη», δήλωσε στην ίδια συνέντευξη στο «The New York Review».
«Σύντομα πέταξα στη Λέσβο για να παρακολουθήσω μια ανθρώπινη θάλασσα να φτάνει στο νησί από τη Συρία και το Ιράκ, κυνηγημένη από τον ISIS. Αρχισα να καλύπτω προσφυγικές κρίσεις όπου μπορούσα, κατά τη διάρκεια των διακοπών μου, ώστε να δώσω ρεπορτάζ από το Τζιμπουτί και τη Δυτική Σαχάρα. Υποθέτω ότι η επιθυμία μου να δουλέψω στην Αφρική ξεκίνησε από εκεί».
Τριάντα έξι χρόνια από την πρώτη μέρα που έκλαψε όταν γεννήθηκε, ο Νικόλας Νιάρχος δεν είναι μόνο ένας επιτυχημένος freelancer δημοσιογράφος.
Είναι ένας μάλλον ασυμβίβαστος κληρονόμος, που αρθρογραφεί στο αριστερής οπτικής «The Nation» και ασκεί σκληρή κριτική στον Τραμπ με την ίδια άνεση που ταξιδεύει στην Υεμένη για το επόμενο story που θα γράψει στο «New Yorker».
Στους δρόμους του Χάρλεμ στη Νέα Υόρκη, την πόλη όπου κατοικεί μόνιμα τα τελευταία χρόνια μαζί με τη γυναίκα του Μαλού, ελάχιστοι αναγνωρίζουν έναν διάσημο κληρονόμο της δυναστείας Νιάρχου.
Οι περισσότεροι αντικρίζουν έναν συνεσταλμένο νεαρό με κοκάλινα γυαλιά μυωπίας που ποτέ δεν έβαλε μπροστά το βαρύ επίθετό του, αυτό που ανοίγει πάρα πολλές πόρτες, ειδικά στη δουλειά του.
Μεγάλωσε μεν σε ένα περιβάλλον που δεν του έλειπε τίποτε, η μητέρα του Δάφνη Γκίνες ήταν πάντα δίπλα του, όπως και ο πατέρας του Σπύρος Νιάρχος, ενώ στα δέκα του χρόνια βίωσε το διαζύγιο των γονιών του. Ηταν μαθητής ακόμη σε φημισμένο ιδιωτικό σχολείο όταν ήρθε σε επαφή με το αντικείμενο που λάτρεψε, και από την εφηβεία του ακόμη ήξερε πολύ καλά ότι ήθελε να γίνει δημοσιογράφος.
Το βάπτισμα του πυρός και η Ουκρανία
Οταν έγινε δεκτός στο φημισμένο Yale University επέλεξε να σπουδάσει λογοτεχνία και πολιτική, ενώ έκανε το μεταπτυχιακό του στο Columbia πάνω στη δημοσιογραφία.
Ο πολυάσχολος πατέρας του Σπύρος Νιάρχος δεν έφερε καμία αντίρρηση στη επιλογή του γιου του να εισέλθει σε έναν χώρο όπου το βαρύ επίθετο δεν έχει συνήθως καμία σημασία.
Ηταν φοιτητής όταν ξεκίνησε να γράφει στην πανεπιστημιακή εφημερίδα «Yale Daily News» αλλά και να κάνει εκπομπές στον ραδιοφωνικό σταθμό που λειτουργούσε μέσα στο πανεπιστήμιο.
«Η εμπειρία της κράτησης είναι καταστροφική για την ψυχή», είπε στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «The New York Review», επισημαίνοντας μεταξύ άλλων: «Ενιωθα άσχημα κάθε μέρα για την οικογένειά μου και τις οικογένειες των ανθρώπων που συνελήφθησαν μαζί μου... Δεν είχαν ιδέα πού βρισκόμασταν για μέρες και είχαν τρελαθεί από φόβο και αγωνία».
Σίγουρα το βρόμικο κελί μιας φυλακής δεν είναι το μέρος που θα περίμενες να συναντήσεις έναν Νιάρχο, ο οποίος περιέγραψε γλαφυρά τα όσα έζησε σαν φυλακισμένος.
Ο Νικόλας Νιάρχος περιέγραψε γλαφυρά τα όσα έζησε ως φυλακισμένος στο Κονγκό
«Οι συνθήκες κράτησης στο Κονγκό ήταν άσχημες. Υπήρχε πολύ λίγο φαγητό -έτρωγα σωστά μόνο μια φορά στις έξι ημέρες- και ευτυχώς είχα μερικές σαρδέλες και δημητριακά στην τσάντα μου, ενώ τα προσωπικά μας αντικείμενα κλάπηκαν σταδιακά».
Τελικά απελάθηκε από τη χώρα, ενώ, όπως δήλωσε, «όλη αυτή η ιστορία με έκανε πιο προσεκτικό στη δουλειά μου, καθώς όπως φαίνεται μια από τις πηγές μου συμμετείχε σε κυβερνητική πλεκτάνη για να με παγιδεύσει».
Για να τελειώσει το «The Elements of Power» μίλησε ξανά με τις πηγές του στο Κονγκό από μακριά, αφού η κυβέρνηση δεν του επιτρέπει την είσοδο στη χώρα.
Από τη Μυτιλήνη στη Σαχάρα
Πριν από το Κονγκό, ο γιος του Σπύρου Νιάρχου είχε ταξιδέψει σε διάφορες χώρες του κόσμου για τις ανάγκες του ρεπορτάζ, ακόμη και όταν ήταν σε διακοπές.
«Το 2015 ενώ ήμουν fact checker (έλεγχε την ακρίβεια των γεγονότων στα ρεπορτάζ που δημοσίευε το περιοδικό) στο ''New Yorker'' επισκεπτόμουν την οικογένεια στην Ελλάδα όταν ξέσπασε η προσφυγική κρίση στην Ευρώπη», δήλωσε στην ίδια συνέντευξη στο «The New York Review».
«Σύντομα πέταξα στη Λέσβο για να παρακολουθήσω μια ανθρώπινη θάλασσα να φτάνει στο νησί από τη Συρία και το Ιράκ, κυνηγημένη από τον ISIS. Αρχισα να καλύπτω προσφυγικές κρίσεις όπου μπορούσα, κατά τη διάρκεια των διακοπών μου, ώστε να δώσω ρεπορτάζ από το Τζιμπουτί και τη Δυτική Σαχάρα. Υποθέτω ότι η επιθυμία μου να δουλέψω στην Αφρική ξεκίνησε από εκεί».
Καλοκαίρι σε ελληνικό νησί για διακοπές
Τριάντα έξι χρόνια από την πρώτη μέρα που έκλαψε όταν γεννήθηκε, ο Νικόλας Νιάρχος δεν είναι μόνο ένας επιτυχημένος freelancer δημοσιογράφος.
Είναι ένας μάλλον ασυμβίβαστος κληρονόμος, που αρθρογραφεί στο αριστερής οπτικής «The Nation» και ασκεί σκληρή κριτική στον Τραμπ με την ίδια άνεση που ταξιδεύει στην Υεμένη για το επόμενο story που θα γράψει στο «New Yorker».
Στους δρόμους του Χάρλεμ στη Νέα Υόρκη, την πόλη όπου κατοικεί μόνιμα τα τελευταία χρόνια μαζί με τη γυναίκα του Μαλού, ελάχιστοι αναγνωρίζουν έναν διάσημο κληρονόμο της δυναστείας Νιάρχου.
Οι περισσότεροι αντικρίζουν έναν συνεσταλμένο νεαρό με κοκάλινα γυαλιά μυωπίας που ποτέ δεν έβαλε μπροστά το βαρύ επίθετό του, αυτό που ανοίγει πάρα πολλές πόρτες, ειδικά στη δουλειά του.
Μεγάλωσε μεν σε ένα περιβάλλον που δεν του έλειπε τίποτε, η μητέρα του Δάφνη Γκίνες ήταν πάντα δίπλα του, όπως και ο πατέρας του Σπύρος Νιάρχος, ενώ στα δέκα του χρόνια βίωσε το διαζύγιο των γονιών του. Ηταν μαθητής ακόμη σε φημισμένο ιδιωτικό σχολείο όταν ήρθε σε επαφή με το αντικείμενο που λάτρεψε, και από την εφηβεία του ακόμη ήξερε πολύ καλά ότι ήθελε να γίνει δημοσιογράφος.
Το βάπτισμα του πυρός και η Ουκρανία
Οταν έγινε δεκτός στο φημισμένο Yale University επέλεξε να σπουδάσει λογοτεχνία και πολιτική, ενώ έκανε το μεταπτυχιακό του στο Columbia πάνω στη δημοσιογραφία.
Ο πολυάσχολος πατέρας του Σπύρος Νιάρχος δεν έφερε καμία αντίρρηση στη επιλογή του γιου του να εισέλθει σε έναν χώρο όπου το βαρύ επίθετο δεν έχει συνήθως καμία σημασία.
Ηταν φοιτητής όταν ξεκίνησε να γράφει στην πανεπιστημιακή εφημερίδα «Yale Daily News» αλλά και να κάνει εκπομπές στον ραδιοφωνικό σταθμό που λειτουργούσε μέσα στο πανεπιστήμιο.
Ο Νικόλας Νιάρχος στα πρώτα του βήματα στη δημοσιογραφία, όταν ξεκίνησε ως φοιτητης του Yale να γράφει στην πανεπιστημιακή εφημερίδα «Yale Daily News»
Τελειώνοντας αποφάσισε να εντρυφήσει στην ερευνητική δημοσιογραφία, ξέροντας ότι δεν θα ταξίδευε στα μέρη που συχνάζουν τα ξαδέρφια του Σταύρος και Ευγενία Νιάρχου, αλλά σε χώρες όπου μαίνονταν εμφύλιες συρράξεις και πόλεμοι.
Μιλάει πολύ καλά πέντε γλώσσες, μεταξύ των οποίων τη ρωσική και την ιταλική, ενώ διαμόρφωσε ένα προσωπικό ύφος στα κείμενά του από την αρχή της πορείας του στον χώρο.
Μεγάλωσε κινούμενος μεταξύ ΗΠΑ και Αγγλίας κυρίως, όπως έχει πει παλιότερα, και στο Λονδίνο ξεκίνησε να γράφει τα πρώτα του κείμενα, ενώ συνεργάστηκε με τον «Guardian» και αργότερα με τον «Independent» και τον «Observer».
Η προσφυγική κρίση ήταν ουσιαστικά το βάπτισμα του πυρός το 2015 για τον 26χρονο τότε Νιάρχο, που μετά βρέθηκε στην Μπουρκίνα Φάσο και την Υεμένη, ενώ πήγε στην Ουκρανία σχεδόν αμέσως όταν ξέσπασε ο πόλεμος.
Σε όλα αυτά τα μέρη έγραψε ρεπορτάζ και ιστορίες ανθρώπων που δημοσιεύθηκαν κυρίως στο αριστερών πεποιθήσεων «The Nation», στο «New Yorker», τους «New York Times» και τον «Guardian».
Εχει ταξιδέψει σε πολλά μέρη της Ελλάδας με τα αδέρφια του η μόνος του, επιλέγοντας νησιά όπως η Κάσος, η Σκύρος και η Βελοπούλα, μια βραχονησίδα ανάμεσα στις Σπέτσες και τη Μήλο, την οποία περπάτησε και φωτογράφισε με τη μηχανή που κρέμεται σχεδόν πάντα στον ώμο του.
Το καλοκαίρι που μας πέρασε παντρεύτηκε την επί σειρά ετών αγαπημένη του Μαλού σε μια τελετή στη Σπετσοπούλα, στην οποία έδωσε το «παρών» όλη η οικογένεια Νιάρχου και περίπου εκατό καλεσμένοι.
Ο γάμος του έμεινε μακριά από τη δημοσιότητα, αφού τα αδέρφια του αλλά και τα ξαδέρφια του δεν ανέβασαν κανένα story στα social, με εξαίρεση μια φωτό από το μυστήριο, όπου το ζευγάρι είναι πλάτη στον φακό.
Ακολούθησε ο μήνας του μέλιτος πριν ο Νικόλας Νιάρχος επιστρέψει στη δουλειά που τον παθιάζει, για να ασχοληθεί με το επόμενο ρεπορτάζ του.
Τελειώνοντας αποφάσισε να εντρυφήσει στην ερευνητική δημοσιογραφία, ξέροντας ότι δεν θα ταξίδευε στα μέρη που συχνάζουν τα ξαδέρφια του Σταύρος και Ευγενία Νιάρχου, αλλά σε χώρες όπου μαίνονταν εμφύλιες συρράξεις και πόλεμοι.
Μιλάει πολύ καλά πέντε γλώσσες, μεταξύ των οποίων τη ρωσική και την ιταλική, ενώ διαμόρφωσε ένα προσωπικό ύφος στα κείμενά του από την αρχή της πορείας του στον χώρο.
Μεγάλωσε κινούμενος μεταξύ ΗΠΑ και Αγγλίας κυρίως, όπως έχει πει παλιότερα, και στο Λονδίνο ξεκίνησε να γράφει τα πρώτα του κείμενα, ενώ συνεργάστηκε με τον «Guardian» και αργότερα με τον «Independent» και τον «Observer».
Η προσφυγική κρίση ήταν ουσιαστικά το βάπτισμα του πυρός το 2015 για τον 26χρονο τότε Νιάρχο, που μετά βρέθηκε στην Μπουρκίνα Φάσο και την Υεμένη, ενώ πήγε στην Ουκρανία σχεδόν αμέσως όταν ξέσπασε ο πόλεμος.
Σε ένα πρόσφατο story που ανέβασε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram, ο Νικόλας Νιάρχος φιλάει τρυφερά τη σύζυγό του Μαλού, η οποία είχε γενέθλια.
Σε όλα αυτά τα μέρη έγραψε ρεπορτάζ και ιστορίες ανθρώπων που δημοσιεύθηκαν κυρίως στο αριστερών πεποιθήσεων «The Nation», στο «New Yorker», τους «New York Times» και τον «Guardian».
Εχει ταξιδέψει σε πολλά μέρη της Ελλάδας με τα αδέρφια του η μόνος του, επιλέγοντας νησιά όπως η Κάσος, η Σκύρος και η Βελοπούλα, μια βραχονησίδα ανάμεσα στις Σπέτσες και τη Μήλο, την οποία περπάτησε και φωτογράφισε με τη μηχανή που κρέμεται σχεδόν πάντα στον ώμο του.
Το καλοκαίρι που μας πέρασε παντρεύτηκε την επί σειρά ετών αγαπημένη του Μαλού σε μια τελετή στη Σπετσοπούλα, στην οποία έδωσε το «παρών» όλη η οικογένεια Νιάρχου και περίπου εκατό καλεσμένοι.
Ο γάμος του έμεινε μακριά από τη δημοσιότητα, αφού τα αδέρφια του αλλά και τα ξαδέρφια του δεν ανέβασαν κανένα story στα social, με εξαίρεση μια φωτό από το μυστήριο, όπου το ζευγάρι είναι πλάτη στον φακό.
Ακολούθησε ο μήνας του μέλιτος πριν ο Νικόλας Νιάρχος επιστρέψει στη δουλειά που τον παθιάζει, για να ασχοληθεί με το επόμενο ρεπορτάζ του.
Διονύσης Θανάσουλας
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ